Przymierze (Test współpracy)

[Armin]

Maurenka nie wiedziała, czy odpowiedzieć na pytanie, które zadał mężczyzna.
- Mam na imię... - czarnoskóra zawachała się. - Armin. Tak. Powiedziała swoje prawdziwe imię, ale jeśli ten jegomość okaże się złym człowiekiem to zawsze można kogoś takiego sprzątnąć. - Hmm... Dzielnica obywateli to miłe miejsce na pogawędkę. A czy można znać pańskie imię? - spytała kobieta lekko uśmiechając się. Nie wiedziała, czy mu ufać, ale na pierwszy rzut oka wydawał się być bardzo miły i uprzejmy.

[Aiden]

// Mam pierdyliardy pomyslow w glowie i zawsze jak napisze to niestety nie wychodzi. Nie specialnie umiem sie ukrywac.
Krasnolud nagle odbil w bok, poszedl za swoj dom. Szedl chwile minal kilka opuszczonych chat. Gdy byl prawie ze na skraju kolejnej ulicy w bezpiecznej odleglosci od swego domu, wszedl do pewnej opuszczonej chaty, narozlewal dookolo alkoholu ze swojej magicznej manierki, lal po polkach, podlodze, lozku, po wszystkim,schowal ja . W jednej z szafek znalazl zapalki. Odpalil jedna i rzucil na podloge oblana alkoholem. Podloga zaplonela, krasnolud wyszedl z chaty i schowal sie za nia (czyli nie od strony ulicy). Chata z kazda chwila plonela mocniej i mocniej, ludzie z okolicznych ulic przybiegli ogladac przedstawienie, byli jak w transie. Krasnolud bedac za chata, poszedl wzdluz sciany, pod nastepna chate i wzdluz tej nastepnej. Gdy dotarl na koniec ulicy, wedrujac pomiedzy opuszczonymi chatami dostrzegl wlaz. Podszedl do niego, otworzyl, wszedl do srodka i zasunal wieko.

//To jest jedyna dywersja jakiej nauczyl mnie zef.

//Ty to masz fantazje.

Gdy podchodziłeś do opuszczonej chaty a rogu ulicy zawołał do ciebie jakiś rycerz, zaczął biec do ciebie!



- Ty! Czego chcesz w tej chacie!


//Armin



- Oh, co z moimi manierami. Jestem Edward z Islun, nie jestem szlachetnie urodzony... ale myślę, że dobry ze mnie człowiek. Dziękuję za zaufanie i podanie imienia, czuję się zaszczycony. - Mówił dochodząc do domu w dzielnicy obywatelskiej. - To tutaj, mój dom, zapraszam na herbatę. - Powiedział wchodząc na dwa schody i otwierając drzwi, wysunął dłoń w twoją stronę, by pomóc ci wejść po schodach do domu, jak prawdziwy dżentelmen.
[/quote]

[Silion aep Mor]

- Rycerzu! - krzyknal. - Właśnie przegoniłem jakiegoś typka, krecił się tutaj z materiałami łatwopalnymi. Gnojek wbiegl do tamtej chaty! - rzekl wskazujac chate po drugiej stronie ulicy, a byla to chata niedaleko wlazu.

[Armin]

Armin chyba lekko się zarumieniła. Podała towarzyszowi swoją dłoń i weszła do domu mężczyzny.
- To bardzo miło z pańskiej strony. - powiedziała do jegomościa. - O czym chciałby Pan ze mną porozmawiać? - spytała Edwarda szukając miejsca do siedzenia.

[Aiden]

//Silion aep Mor:



- Znikaj z mojej posesji kmiotku, bo ci kości porachuję... O Lord elekt i włamuje się na cudzą posesję? ładną mamy władze. Super. - Powiedział rycerz rozbawiony opierając się o murek płotu. - Tak będzie wyglądała każda twoje próba wejścia do kanałów bez spowodowania czystej dywersji. Zamiast włamywać się i próbować narobić szumu, powinieneś pomyśleć o tym, że najlepszym by skryć się w mroku, jest ciemna noc. - Powiedział jakby nigdy nic i wrócił na swoje miejsce. Wydało ci się co najmniej dziwne, że rycerz, zapewne jakaś forma strażnika miejskiego lub coś w ten deseń udzieliła ci porady. Kto wie, może to był ktoś specjalnie podstawiony by udaremnić zrobienie idiotycznych rzeczy? Któż to wie...


//Armin

Wskazał by wejść na przód i przejść do dużego salony, w którym stały stare, zakurzone fotele i piękny zdobiony okrągły stół.



- Zaczekaj tu proszę. - Powiedział i zniknął w kuchni. nie było go dobre kilkanaście minut, zaczynałaś się lekko denerwować. Gdy po chwili usłyszałaś gwizd, najpewniej z czajnika. po minucie, może dwóch wrócił z dwiema filiżankami herbaty. Cały dom był zakurzony, jakby od dawna nie był sprzątany. - O czym ja to bym chciał porozmawiać... Może o tym, czemu Pani Armin zboczyłaś ze schodów i chciałaś wejść do kanałów? Przepraszam, że jestem taki bezpośredni, ale nie chcę marnować Pani czasu, gdyż tak zacna i urokliwa osoba z pewnością zna lepsze sposoby spędzenia go, niż na rozmowie z takim kimś jak ja. - Mówił życzliwie i pokornie, niczym uniżony sługa.

[Silion aep Mor]

//Ktora jest godzina?

[Armin]

Armin spojrzała na mężczyznę i zaczęła przemawiać:
- Więc Edwardzie, miałam się tam spotkać z osobą, która poda mi pewne informacje. - w tym czasie popatrzyła na herbatę, ale nie piła jej. Przecież mogła być zatruta. Po prostu patrzyła na nią. Widziała parę ulatującą z filiżanki. Po pewnej chwili zwróciła się do mężczyzny. - A dlaczego pan się mną zainteresował? Dlaczego zaprosił na herbatkę? - spytała się jegomościa.

[Aiden]

//Jest godzina 17ta. Robi się powoli ciemno.

//Armin

Edward wziął łyk herbaty i odstawił filiżankę uśmiechając się beztrosko i życzliwie.



- A ja czekałem na młodą i piękną kobietę, która miała przybyć i potowarzyszyć mi podczas rozmów "biznesowych". Za chwile przyjdą ci ludzie więc może jest coś, o czym chciała byś porozmawiać? Zapytać?

[Silion aep Mor]

Bylo okolo 17-stej, krasnolud za rada "dobrego rycerza" postanowil poczekac do zmroku. Wrocil do swego domu, wszedl do srodka, wzial taboret aby ulokowac go pod oknem. Usiadl na krzesle, bylo nie wygodne, siedzial, zajadal chleb i czekal az sie sciemni.

[Armin]

Armin popatrzyła na mężczyznę trochę zmieszanym wzrokiem. Zapytać? Ale o co?W maurence kłębiły się różne myśli, ale wybrała jedno pytanie, które nurtowało ją od samego początku.
- Dlaczego wszystko jest takie zakurzone? Nie było tu sprzątane od wieków.- spytała czarnoskóra. - A jeszcze jedno: o jakie rozmowy biznesowe chodzi?

[Aiden]

//Silion:

Czas mijał szybko, gdy nastała godzina 20ta, było zupełnie ciemno. co jakiś czas przechodził ktoś z pochodnią lub latarnią. w oddali za oknem zauważyłeś, ze straże zaczynają chodzić i zapalać lampiony na rogach ulic. Tylkoc zy mądrym było wyjść i wejść do kanałów tuż pod swoim domem? Hmmm...

//Armin

Czas mijał wam beztrosko i szybko. nastała godzina 20ta.



- Ten dom był nieużywany, uwumiliśmy się tutaj na spotkanie. Ja jednak jestem właścicielem tego domu, zwyczajnie dawno mnie tutaj nie było, prowadziłem księgowość w hrabstwie Terwor, na zlecenie hrabiego, obecnie sędziego. Dziś wracam już jako wolny od pracy człowiek. Rozmowy biznesowe, w sensie dotarcie do porozumienia i zawarcie współpracy z grupą, którą mamy na oku by wciągnąć w szarą strefę. Chodzi o małą bandę jaszczuroludzi. Nie znam się na negocjacjach, ty może trochę bardziej, zwłaszcza, ze nie wiem jak mam zachęcić takich barbarzyńców jak oni by mieli z nami współpracować. Im tylko bijatyki w głowie.

[Silion aep Mor]

Krasnolud zwyzaslaniany jak wczesniej wyszedl z domu, stawial pewne, ciche kroki, skierowal sie do rozwidlenia drog, z jednej strony widzial straznika zapalajacego pochodnie, z drugiej zas mrok ulic. Skierowal sie w ciemnosc, wybral sobie jedna z nieoswietlonych ulic i kroczyl do zejscia kanalowego.

[Armin]

- Jaszczuroludzie? A dużo ich? - podwójne zapytanie Armin wprawiło w zakłopotanie samą kobietę. - Znaczy... Ja nie jestem profesjonalistą w negocjacji, ale zrobię wszystko co w mojej mocy, by przekonać naszych drogich towarzyszy. - oznajmiła czarnoskóra prawie triumfalnym tonem.

[Canis]

//Silion:

Usłyszałeś przed sobą:

- Dłużej nie możemy czekać idziemy do obywatelskiej, nie będę czekał w kanałach dłużej na jakiegoś karła. - Mówił syczący głos z ciemności. Po chwili na 3 metry przed sobą zobaczyłeś 3 jaszczuroludzi.



Zobaczyli cię i rpzejrzeli od stóp po głowę.

- Wreszcie karle jesteś! Chodź musimy iść na spotkanie, dość czasu już zmarnowaliśmy na tą waszą szarą strefę.


//Armin:

- Ty będziesz mówiła. jeżeli rozmowa nic nie da i nie przekonamy ich, to niestety... poleje się krew na te dębowe deski. Oby nie nasza... - mówił odpowiadając ci na pytania. - Coś długo ich nie ma. Chyba będzie trzeba ich poszukać.

//EDIT: Sory, pomyliłem okna przeglądarek ;/

[Armin]

-Poszukać? Ale czy to nie oni chcieli dołączyć do Strefy? No, ale jak trzeba to trzeba. Dziewczyna wstała i skierowała się w stronę wyjścia. - Idziesz? - zawołała do Edwarda.

[Silion aep Mor]

Krasnolud lekko zdziwil sie obecnoscia jaszczurow lecz nie dawal nic po sobie poznac. - Jestem juz! Jestem. Myslicie ze osobie z moim stanowiskiem tak latwo sie tu porusza bez wzbudzania podejrzen? Szybka akcja, ktoredy idziemy? Kanalami?

[Aiden]

//Silion aep Mor:

- Gdzie kanałami, nie będę wiecznie tego odoru waszego gówna wąchał, mam dość was wszystkich, chce wrócić do siebie. Odmówimy waszej szarej strefie i wynoszę się z tego tałatajstwa. ÂŻe się w ogóle zgodziłem przyjść na to spotkanie... więcej takich błędów nie popełnię. Co za warunki, i to ma być cywilizacja... - Mówił rozgoryczony, a twoje tłumaczenie przemknęło jakby niesłyszalny banał. - Miałeś nas zaprowadzić ale my już wiemy, gdzie mamy iść, wiec chodźmy, założę się, ze przysłali się, żebyś nas zmiękczył pode drogą, próbuj śmiało, za coś wam płacą w końcu te niedojdy.

Mówił idąc ospale w kierunku dzielnicy obywatelskiej.

//Armin:

Dałem im informacje już gdzie miejsce spotkania, powinni tu być, wyjdźmy na zewnątrz, na schody domu, na świeże powietrze, pewnie zaraz na nas wyjdą...

//Silion nie opisuj dotarcia do celu czasem, bo go nie znasz .

[Armin]

Armin posłuchała Edwarda i wyszła na schody. Też były zakurzone, tak jak cały dom.

[Silion aep Mor]

Trzeba by od nich jakies info wyciagnac. Krasnolud szedl z jaszczurami, oni prowadzili. - Jestescie jaszczuroludzmi, malo o was slyszalem, czym sie zajmuje wasza grupa, dlaczego chcecie, badz nie chcecie przystapic do szarej strefy?

[Canis]

- A spotkaliśmy takiego łysego w okularach, fioletowe wdzianka nosi. Zaproponował nam dołączenie, przekonywał i zalecał. Idę dla świętego spokoju, nie zamierzamy nigdzie dołączać, dobrze nam samemu. A nic ponad to co mamy nam nie dacie. Zajmujemy się napadami na konwoje. Jest nas 30 i radzimy sobie, idziemy we 3 jako delegacja, rządzimy grupą. - mówił jeden z nich idąc na przód.


- Mroźno, może jeszcze łyk gorącej herbaty? - Powiedział i podał ci twoją filiżankę, sam popił ze swojej. - Może porozmawiamy o czymś w taki wieczór? Bardzo nastrojowy, krukom musi się podobać, czy mam rację? powiedział żartobliwie chcąc rozweselić towarzyszkę.