Obezwładniająca ciemność

[DarkModders]

Porozglądał się za siebie i ruszył do przodu. Miał nadzieje że wyjdzie z tego tunelu i odnajdzie droge powrotną. Najgorsze z tego wszystkiego było pragnienie a w plecaku już nie było ani jednej kropli. Szeklan szedł dalej zarazem szukając chodź kropli wody.

[Funeris Venatio]

Szeklan szedł przed siebie, oglądając uważnie okolicę. Monotonną, fakt, ale warto było dostrzegać szczegóły. Woda cały czas kapała z powały, podłoże było błotniste. I robiło się coraz bardziej. Wreszcie, po kilkunastu naprawdę samotnych minutach, jaszczuroczłek dotarł do miejsca, gdzie tunel się kończył, przechodząc w małe jeziorko, o średnicy około ośmiu metrów. Słychać było szum.

[DarkModders]

Szeklan przykucnął zmęczony całą wędrówką i ściągnął plecak z siebie. Otworzył go i zaczął szukać czegokolwiek do czego można byłoby nabrać chodź odrobine wody.Jednak nic tam takiego nie miał. Wstał i podszedł do jeziorka i ponownie przykucnął nabierając łapą wode. Napił się i wstał z ziemi. Rozejrzał się w koło jeziorka jednak nie znalazł tam żadnego wyjścia. Jak stąd do cholery wyjść pomyślał patrząc się w tafle wody.

[Funeris Venatio]

Szeklan patrzył, lecz widział tylko siebie, niczym gwiazdy odbite nocą na powierzchni stawu.

[DarkModders]

Usiadł bezradny na ziemi. Wyjścia nigdzie nie było. Zaczął myśleć nad całą sprawą. Jednak nie przychodziło mu nic na myśl co by go stąd wyciągło.

[Funeris Venatio]

Kap, kap kap, do nieba bram...

[DarkModders]

// co Ty mnie chcesz utopić?

[Funeris Venatio]

Było duszno i wilgotno. Przefiltrowana woda sączyła się z wyższych warstw ziemi, spływając w dół. Zasłyszany wcześniej szum nadal był obecny, a krople życiodajnego płynu z wolna kapały w utworzone na tym poziomie jeziorko.

[DarkModders]

Wpadł na pomysł. Nad jaskinią musiała płynąć jakaś rzeka a przynajmniej tak on sam tak sądził. Wstał z ziemi. Sufit jaskini był stosunkowo nisko. Szeklan zaczął rozgarniać energicznie ziemie łapą

[Funeris Venatio]

A wtedy ziemia zaczęła się poważnie obsypywać, co groziło zawaleniem sufitu i pogrzebaniem biednego Szeklana.

[DarkModders]

Szeklan zaprzestał rozkopywania wyższych warstw ziemi. Ziemia zaczeła obsypywać się coraz silniej. Wyszedł z małej jaskini w której było jeziorko i wrócił w miejsce, w którym był wcześniej. Miał nadzieje że zastanie jeszcze łowczego. Po chwili doszedł do miejsca, w którym obsuneła się ziemia i zawołał:

-Halo! Jesteś tam jeszcze?- zawołał licząc że jeszcze zastanie towarzysza.

[Funeris Venatio]

Nie usłyszał dosłownie nic. Nawet słyszalny wcześniej szmer zniknął całkowicie.

[DarkModders]

Było już wiadome. Był zasypany na amen. Ni stąd ni z owąt żadnej drogi wyjścia. Jedyne co mu pozostało to odkopanie tunelu co jednak mogło być niebezpieczne. Wziął się za to starannie. Zaczął odkopywać rumowisko od samej góry.

[Funeris Venatio]

To był równie kiepski pomysł, co z rozkopywaniem domniemanej podziemnej rzeki, która miała płynąć nad jego głową. W ogóle Szeklan pomyślał wtedy co by się stało, gdyby taki strumień zastał go w tamtym tunelu? Raczej nie.

[DarkModders]

Szeklan wrócił do miejsca, w którym wcześniej był. Stanął koło jeziorka i patrzył się uważnie w jego tafle jednak nadal widział tylko swoje odbicie. Przykucnął koło jeziorka i wziął kamień, który leżał obok po czym rzucił nim o tafle wody.

[Funeris Venatio]

Kamień wpadł do wody niczym... kamień rzucony do wody. Jakim cudem się to stało? Niektórzy twierdzili, że to sprawa tak zwanej wyporności. Najwięksi uczeni tego świata opracowali teorię, jakoby każda materia miała swoją ściśle określoną gęstość, czyli mówiąc po ludzku, ile jest kamienia w kamieniu. Nie wszystko jednak jest takie proste i ciała o dużej gęstości mogą mieć dużą wyporność, ale i te z mała gęstością wyporność mogą mieć sporą... W każdym razie kamień się utopił. Na śmierć.

[DarkModders]

Szeklan wstał z ziemi. Jedyne co mu teraz przyszło do głowy to sprawdzić jeziorko. Jednak woda nie była zbyt za czysta. Musiał do niej wejść a co sie za tym wiązało to zgaszenie pochodni. Musiał zaryzykować inaczej zostałby tu na zawsze. Szeklan stanął koło jeziorka i przypatrzył sie jemu uważnie po czym wszedł do wody.

[Funeris Venatio]

//Nie napisałeś, czy masz jeszcze w ręku pochodnię, więc zakładam, że cały czas tak.

Szeklan postąpił krok, zanurzając się w zimnej wodzie do połowy łydki. Następny krok był już zdecydowanie mniej pewny, bo i głębokość okazała się dużo większa. Jaszczur poślizgnął się na miękkiej glebie wyściełającej ściany tego leja i zanurzył się całkowicie. Stracił grunt pod nogami, pochodnia mu zgasła, a on cały zniknął pod powierzchnią wody. Wyczuł, że wodny tunel ciągnie się jeszcze kawałek w dół, bo nie znalazł podparcia na stopy, lecz nie wiedział co jest dalej. Znajdował się w kompletnych ciemnościach, na szczęście też jego ekwipunek ważył ledwie kilka kilogramów, co pozwalało mu swobodnie poruszać się pod wodą i na jej powierzchni.

[DarkModders]

Szeklan szybko wynurzył sie by nabrać powietrza po czym spowrotem sie zanurzył. Pod wodą nie było nic widać. Szeklan popłynął podwodnym tunelem dalej

[Funeris Venatio]

Płynął czas jakiś, aż dotarł do punktu, gdzie swoimi gadzimi rękoma wyczuł, że przed nim jest lita ściana. Zdążył zauważyć, że tunel prowadzi w prawo i lewo. Czas uciekał, powietrza było już bardzo mało, a wybór mógł okazać się śmiertelny. Woda po prawej była nieco zimniejsza.