Raz kozie mgle

[Elrond Ñoldor]

Tylko przewrócił oczami. Na starość przestał już chorować. Jego magia nie pozwalała mu na to. A odkąd się ogolił nawet nie wyglądał jak ostatni luj. Luj w szacie arcymaga i mithrilowej zbroi. Ciekawy musiał być to widok.
- Dawno nie widziałem Malavona. Aragornie złotko, nadal dybiesz na jego głowę?

[TheMo]

Widząc cały tłum zaczął marudzić pod nosem.
-Pakt, Bractwo, jeszcze królewskich nałożnic brakuje do kompletu szlachetnych kurw.
Zaczął żałować, że nie zrobił zapasów w karczmie. Czas zleciałby mu szybciej i milej.

[Funeris Venatio]

- Niestety mogę Cię rozczarować, ale nie wierszem. Prozą, owszem, lecz jest to mniej uwielbiany kierunek tej jakże pięknej sztuki, jaką jest literatura. Chociaż i na lutni potrafię zagrać, prawdopodobnie jakieś słowa same przypłyną ku chwale twej osoby, Patty. Niestety wątpię, by ktoś takową w tej chwili miał przy sobie.
Funeris rozejrzał się teatralnie po zebranych, których było co najmniej kilku. Nikt nie wyglądał na lutnika, niestety.

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor słuchał rozmów przyjaciół i dopasowywał ich słowa do poszczególnych postaci, które mógł tak rozpoznać.

[Hagmar]

- Nie Edziu. Umiem od niedawna panować nad skazą i emocjami. Medytacja i gorące uda pięknej kobiety pomagają. Kurwy mogę ściągnąć, mam ich cały burdel!

[Mogul]

Mam duszę artysty, czy jestem zwykłym rzeźnikiem? Pomyślał Mogul. Nie miał pojęcia czemu mu taka myśl się nasunęła. Spojrzał na Patty, oczywiście tak przypadkowo.- Hmm, chyba nie. Odgonił myśli po czym zaczął  wszystkim odpowiadać. Wpierw wampirowi.
- Kiedy spłoniesz na słońcu, to się na pewno roztyję. Odpowiedział mu po czym zwrócił się do Aragorna:
- Mam pełno innych spraw na głowie. Podrapał się po niej.
- Witam Cię. Ork poznał osobę i wyczuł smuty ton Malva, więc sam odpowiedział pogodnie jakby nic nigdy się nie wydarzyło. - Miałem kiedyś taki fajny mithrillowy napierstnik, szkoda że musiało zacząć padać...
- Trzymaj. Rzucił do nieznajomej osoby, która wyglądała jakby żałowała że nie zabrała nic z karczmy. Oczywiście, była to magiczna z-dupy-wzięta flaszka Mogula, którą zawsze miał w kieszeni. Oczywiście zawsze była pełna. Pełna rumu, który miał w domu.

[Elrond Ñoldor]

- I jeszcze starych przyjaciół nie zaprosiłeś? Spłoniesz w otchłani - wyciągnął flaszkę, zmoczył usta, podał dalej.
- Mam dziesięć beczek tego gówna. Z jakiejś pirackiej wyprawy. chyba razem byliśmy na niej, co orku?

[Canis]

- To zaproś je Aragornie dla rozluźnienia sytuacji i wspólnej masowej przyjemności  .

[Mogul]

- To wtedy chciałem spotkać tego magicznego krakena, ale zawiodłem się?

[TheMo]

Złapał flaszkę rzuconą przez orka. Stał się on pierwszą osobą, którą polubił w tym towarzystwie.
-Wielkie dzięki kolego.
Odkorkował butelkę i skosztował trunku. Pociągnął długiego łyka i odstawił napitek od ust.
-Wyborny rum. Lepszy niż w karczmie.

[Lucas Paladin]

Lucas szybko dołączył do reszty, licząc, że przednia zabawa go nie ominie. Na razie z nikim nie rozmawiał, bo był zdyszany, na odchodnym rzucił tylko:
- Witajcie wszyscy.

[Mogul]

- Bo piracki. Zaśmiał się ork.

[Malavon]

-Trzeba przyznać że pogoda była dość kapryśna tego dnia. - uśmiechnąłem się. -Ale teraz chyba go nie potrzebujesz. - powiedziałem klepiąc orka po ramieniu. Po przywitaniu zacząłem się przyglądać Elrondowi. -Hmm, czyżbyś zrobił sobie kolczyk albo może to jakiś nowy krem na twoją skórę jak pergamin? Na pewno coś się w Tobie zmieniło.

[Lucas Paladin]

To była dobra okazja dla Lucasa, aby odpocząć, rozluźnić się. Rozejrzał się dookoła wśród zebranych - ork, jaszczuroludzie, elfy, ludzie - wszyscy. Chciał jednak lepiej poznać Patty - nowy paladyn Zakonu, niegdyś ÂŚwięta Mścicielka, potężna wojowniczka, nie ma co. Dobrze było mieć u boku takiego sojusznika jak ona. Wypatrzył więc w tłumie jej sylwetkę i delikatnie muskając jej ramię, uśmiechnął się i powiedział:
- Witaj ponownie, piękna. Gotowa na porządna wyprawę i porcję przygód? Wszak Bractwo musi zaprezentować się godnie.

[Anette Du'Monteau]

Anette przeciągnęła się w swoim stroju, po czym odnalazła jaszczura, który ostatnim razem wparował do jej domostwa razem z strażą miejską. Miękkim krokiem zbliżyła się do niego.
-Dziś też masz jakąś obstawę ÂŁuseczko?

[Elrond Ñoldor]

- Czasami wystarczy się ogolić. No i poznałem Witalizm. Ciężka z nim sprawa, ból ogromny. Gdy stanę się Arcymagiem zacznę studiować sposoby tłumienia bólu.

[Dragosani]

A Drago już milczał tylko i uśmiechał się lekko pod nosem. Kompania zbierała się zacna i doborowa. Jak z taka drużyna mogłoby się nie udać? W tym momencie przez myśl wampirowi przemknęło co najmniej kilkanaście scenariuszy porażki. Oczywiście absolutnie nie zmartwiło to wampira. Był w całkiem dobrym humorze i mało co mogło go mu teraz popsuć. Więc kto by się tam przejmował zagrożeniem, które zapewne na nich czeka.

[Canis]

- Jesteśmy wśród bogobojnych sług Zartata, parę kroków przed nami zwierzchnik sił specjalnych poszukujący sprawcy napadu na posterunek z zaciekłością - wystarczająca pomoc nie sądzisz? Warto cieszyć się, że potrafię zatuszować wiele rzeczy. - Odpowiedział lustrując wszystkich dookoła by nie usłyszeli ni słowa, zwłaszcza czarny dracon.

- Wieści dochodzą do mnie różne na temat twoich nowych znajomych. Będę potrzebował twojej pomocy, ale to chyba nie miejsce i czas by o tym rozmawiać. - mówił Jaszczur do Anette.

[Patty]

- Witaj, Lucas - uśmiechnęłam się do rycerza - Przygoda zawsze się przyda, zbyt długo siedzę już w domu. A jak przy okazji zrobimy coś dobrego dla kraju, tym lepiej dla nas.

[Mogul]

Ork spojrzał się badawczo Salazarowi, miał wyczulony zmysł słuchu i jako jedyny z Dragosanim mógł coś usłyszeć. Jednak wzruszył ramionami i pociągnął łyka z flaszki.