Argusiowe wakacje

[Elrond Ñoldor]

I Elornd wszedł na pokład, lewą nogą. Co jak co, ale wolał by zaatakowała ich jakaś poczwara czy krwiożerczy piraci. Byłoby przynajmniej ciekawie. No i nie wierzył tak bardzo w zabobony.

[Mogul]

A ork wskoczył i dotknął obiema na raz pokładu robiąc gwaaa. W końcu był szlachcicem, takie zachowania to "na pewno" normalka wśród nich.

[Elrond Ñoldor]

Elrond podrapał się po głowie. Najwyraźniej rozmyślał. Bardzo intensywnie, o rzeczach, których zwykły śmiertelnik raczej by nie zrozumiał. Jego rozmyślenia doprowadziły go do ławeczki, na której spoczął, po ciężkiej przeprawie z karczmy do portu.
- Mogulu, przysiądziesz się?

[Hagmar]

Gdy wszyscy weszli dracon zaczął wydawać polecenia. - Trap na pokład, kotwice w górę, żagle na maszt. Załoga uwijała się jak mrówki w mrowisku, statek powoli opuszczał port.
- Kurs Port Yort, dopasować  prędkość do okrętu Domenicka. Mówił chodząc po pokładzie. - Na dole macie hamaki i kuchnie jak byście chcieli. "Lina Andrieja" płynęła majestatycznie obok "Dziewicy Północy". Mimo mniejszych rozmiarów okręt Aragorna był zwrotniejszy i szybszy od eleganckiej fregaty krasnoluda. Dorobił się kutas...

[Mogul]

Ork usiadł przy Elrondzie. Darzył go sympatią, pamiętał jak kilka lat temu ten przysiadl się do niego w karczmie proponując wspólne picie.
-Co jest ziomek?

[Devristus Morii]

Do Aragorna podszedł Elf
Jak tam Aragornie?

[Elrond Ñoldor]

- Tak sobie rozmyślam. Trzeba będzie zając się ziemiami. Przypodobać się chłopstwu. Zbadać ogólnie teren... Kupę roboty mam i wielkie plany w głowie mojej się tworzą. Przyłączyłbyś się? Kolejny szlachcic przy boku byłby mile widziany. Aczkolwiek ork i to jeszcze wściekle czerwonej barwie, nie wiem czy by nie odstraszał biedaków. Nie masz z tym problemów? - wyszczerzył zęby, miał nadzieje że dowcip mu się udał.

[Zeleris Flamel]

 Gdy wszyscy popisywali się wchodzeniem na pokład prawą, lewą czy tak obiema nogami i zajmowali przez to dość wąski trap, Zeleris po prostu machnął skrzydłami, wzniósł się w powietrze i podleciawszy kawałek wylądował na pokładzie. A co! Po chwili wypłynęli. Załoga uwijaja się przy swojej pracy. Flamel obserwował ich tylko i wdychał głęboko morskie powietrze. Lubił jego zapach, przesiąknięty solą. Odświeżał i miał pozytywny wpływ na górne drogi oddechowe, czy coś tam. Słysząc słowo "kuchnia" zszedł pod pokład, aby nieco popasożytować.

[Hagmar]

- A nic, przyjacielu. Dawno nie zajmowałem się handlem i usługami morskimi. - Rzekł oparty o burtę. - Szczerze to prawie wcale. Po powrocie zajmę się Lithanem, a przynajmniej spróbuje.

//Zeleris:
Okrętowa kuchnia pachniała pieczonym mięsiwem, piwem i oczywiście kiszoną kapustą. Były też 4 żywe kozy.

[Mogul]

Elrond miał rację, Mogul nie zrozumiał go i wziął sprawę na poważnie.
-Trochę odstraszam, z samego faktu bycia orkiem. Motłoch jest do tej pory przerażony orkami i nie ufny, no wiesz przez co. Szlachta za to pewnie przyjazna wobec mnie nie będzie. Więc mi też się przyDa ocieplenie wizerunku.

[Devristus Morii]

Lithianem? Dobrze się ukrywa jak na razie. spochmurniał mag Teraz gdy jesteś hrabią będziesz musiał się tym zajmować. Cieszę się, że Marcham ponownie się zapełnia.

[Zeleris Flamel]

Flamel wyszczerzył się w charakterystycznym dla siebie "zębatym" uśmiechu. Minął kozy, nie zwracając na nie uwagi i wziął sobie kawał pieczonego mięsiwa, konkretnie udziec zwierzęcia, które było pieczone. Nalał sobie też do dużego kufla piwa. Tak zaopatrzony wyszedł na pokład, aby zeżreć na świeżym powietrzu. Będąc już na górze, podszedł do burty i oparł się o nią, po czym zaczął jeść i pić, patrząc w morze.
- Kto to jest Lithan? - zapytał Aragorna, bo tak zupełnie przypadkiem stanął nieopodal dracona.

[Hagmar]

- Gdyby tylko to całe Trójprzymierze było inne... nie ułatwiają pracy. Ich metody są czasami zbyt wolne. Przepływ informacji między moimi służbami a nimi jest chujowy. Delikatnie mówiąc. Ale... skoro sami chcą się tym zająć to droga wolna. A ja sam nie mogę się tym zająć, Lithan mnie zna, więc moge wydawać tylko rozkazy. Lithan de Ellander, elf czystej krwi, kurewsko stary i potężny mag. Dziadek Deva.

[Elrond Ñoldor]

Szczera odpowiedź orka była dobrą odpowiedzią.
- To prawda. Musimy pracować na nasz wizerunek. Szczególnie teraz, gdy po wojnie, jaką wywołała szlachta, nasza pozycja nie należy do najbardziej lubianych. Zamierzam pokręcić się po swoich włościach, popytać ludzi co ich trapi, męczy, z czym mają problemy. Może i najłatwiejszy sposób, ale najpewniejszy. Niech zobaczą że się staram. Szczególnie teraz gdy wojna trwa.

[Zeleris Flamel]

- I zapewne bardzo nieprzyjazny? - zapytał dracon, mimo iż już domyślał się odpowiedzi. Odgryzł kawałek mięsa, popił piwskiem.
- Więc to jego miałeś na myśli, mówiąc o odnawianiu więzi rodzinnych, Dev. -

[Aurius]

Zakonnik już w momencie, gdy wyszedł z karczmy skierował się na statek. Wcześniej siedział pod pokładem doglądając prac, ale kiedy ruszyli wyszedł na "powierzchnię". -Hrabia ruszając wiedział, że statek nie jest w stanie idealnym prawda?

[Mogul]

-Ja na szczęście jestem tylko szlachcicem, nie żadnych baronem, więc mam luźniej. Odparł Elrondowi po czym wtrącił się do rozmowy Aragorna.
-Trójprzymierze to specyficzne miejsce. Obcemu ciężko będzie ingerować w nie. Chyba, że ktoś tutaj specyficznie zakasłał jest głównym aurorem kasty wojowników. Nie korzystałem jeszcze z tej pozycji.

[Elrond Ñoldor]

- Damy sobie rade - odpowiedział zakonnikowi, który chyba był obok nich.

[Hagmar]

- Mogul, dla mnie bardziej ważne jest to iż jesteś dziedzicem orków. Na Valfden jest ich mało, ale kilka grup sobie żyje. Pomoge Ci zebrać  i stworzyć klan, znajdziemy Ci też tutaj sojuszników.

[Mogul]

-Długo nad tym myślałem i stwierdziłem, że być może uda mi się odzyskać pełne wodzostwo. Jednak do mej starej krainy nie powrócę, więc będę tutaj starał się odbudować klan. Mamy w tym przypadku w miarę łatwo, bo największy wróg mego rodu jest bardzo daleko stąd. W sumie w wojnie z Lithanem jak zbiorę swój lud, to zyskamy dużego power upa jak to mówią.