Rozwinąć skrzydła

[Nawaar]

Kiellon zszedł konia gdy znaleziono miejsce na obozowisko, po czym przywiązał zwierzę do pnia dla bezpieczeństwa, żeby w razie ataku nie uciekł. Następnie poszedł w głąb zaśnieżonego lasu w poszukiwaniu gałęzi, patyków i wszystkiego innego co mogłoby się nadać na palenie. Suchej trawy o tej porze roku nie znajdzie, ale od czego jest mag i jego magiczne sztuczki. Rekrut musiał się wykazać przed rycerzem oraz mścicielem, że jest uczynny, pomocny nawet dobry. Krasnolud podchodził do dużych drzew i odgarniając śnieg wydobywał gałęzie, niektóre były przegniłe nie nadające się do niczego, ale on się nie poddawał w poszukiwaniach natrafiając na kilkanaście zdatnych do użycia badyli natychmiast przyniósł je w okolice obozu układając je w prowizoryczną kupkę gotową do podpalenia Kiellon oddychał głęboko uwalniając parę nawet robił z niej kółka i takie tam a było mu ciepło, więc bawił się w najlepsze.
- Wszystko gotowe, ale trzeba poczekać na Marduka, może jeszcze coś doniesie. Oznajmił odsuwając się, żeby nie wyłapać przypadkiem pociskiem magicznym, bo cholera wie jakie zdolności ma ten mag i jakie są niebezpieczne w skutkach.

[Marduk Draven]

Marduke wrócił z między drzew, niosąc kilka małych badyli, kilka większych gałązek, oraz kilka kamieni. Położył to wszystko na ziemi i dołożył swoje drewno do tego, co Kiellon już ustawił, wprowadzając kilka swoich poprawek. Następnie odgrodził następnie swój i Kiellona twór kamieniami. Odsunął się.
-Możecie czarować, panie Merith.

[Lucas Paladin]

Lucas rozejrzał się po prowizorycznym obozowisku. Nie czuł zmęczenia podróżą, wóz spowalniał jazdę konną, także wystarczyło jedynie napoić konia, rozpalenie ognia było bardzo dobrym pomysłem. W trakcie Hemis noce są zimne, ekipa musiała być ogrzana jeśli nie chcieli by zatrzymało się krążenie w ich kończynach. Lucas napoił swojego konia, po czym sięgnął po broń.
- Pójdę zapolować. - oznajmił tylko i wszedł w las na wschód od obozowiska, aby rozejrzeć się za jakąś zjadliwą zwierzyną. Oprawianiem nie musiał się martwić, ważne było mięso. Nie zbierał skór, uważał, ze i tak za dużo ludzi poluje na zwierzęta dla samych skór, a nie dla pożywienia.

[Merith]

- Co? Elita wojsk Valfden, przyszły paladyn i może nawet Anioł nie wie jak rozpalić ogień? Spojrzał na Marduka ze zdziwieniem ale i z złośliwym uśmieszkiem. Mag wyciągnął z kieszeni szaty krzesiwo i chubkę.
- To się robi tak. Zaczął rozpalać ognisko.

//Lucas, pozwalam ci popuścić wodze fantazji i opisać całe polowanie

[Torstein Lothbrok]

-Myśleliśmy, że użyjesz magii, ale tak też można.- odrzekł Torstein schodząc z wozu, do reszty zgromadzenia.

[Nawaar]

Krasnolud też umiał w ten sposób rozpalić ognisko, ale spodziewał się jakiś magicznych sztuczek ze strony czarodzieja tym większe było zaskoczenie rekruta. Właściwie wiking powiedział to o czym wszyscy myśleli, a niektórzy powiedzieć chcieli. Tak czy siak ogień się palił i łuna światła oraz dymu była już zauważalna z niedalekiej odległości dając znak ewentualnym rabusiom pole do popisu. Kiellona jakoś to nie przerażało po walce z demonami mógł się już chyba mierzyć ze wszystkimi co jeszcze łazi po tych terenach. Brodacz usiadł sobie z boku ognia patrząc jak płomienie pochłaniają patyki. Języki ognia ładnie się odbijały na tyle cienia łagodnie ogrzewając teren dookoła atmosfera jak na panującą porę roku była sielankowa jak na początek hemis.

[Kazmir MacBrewmann]

Nawet wilcy cicho były. Zajęte pewnikiem pożeraniem trupów armii Ardenosu. Kazmir skończył repetować kuszę i zeskoczył z kozła wozu, podszedł do ogniska.
- Kapralu Torstein, weźcie pierwszą wartę. Sam miał stopień kaprala, ale był starszy stażem. Po za tym mu się nie chciało, powoził a Lothbrok siedział jak dotąd na dupie.

[Marduk Draven]

Gdy płomień rozbłysnął światłem i ciepłem, Marduke usiadł na opończy, podwiniętej pod jego rzyć. Odpiął zapięcie pancernych rękawic i ściągnął je, przy czym zaczął grać sobie ręce o ogień.
-O której wyruszamy?

[Torstein Lothbrok]

-Ta jest.- odrzekł. Nie miał absolutnie nic przeciwko. Wszak nic na razie nie robił. Wojownik nigdy nie pogardzi czymś do roboty. Stanął więc obok  szkapy zwanej ÂŚkoda i ściągnął puklerz z pleców i stanął,  mając go na wysokości piersi i brzucha. Wolną, prawą rękę miał na mieczu.

[Kazmir MacBrewmann]

- O świcie, ale wtedy też będzie ciemnawo... Jak to w Hemis. Oparł kuszę o przytargany konar z którego zrobił sobie niezbyt wygodny zydelek.
- Ciekawe co nam Lucas przyniesie.

[Nawaar]

Warta została przydzielona i trafiło to na niezbyt ruchliwego bękarta, który tak jak i on jest szlachcicem z jednej wspólnej bitwy. Właściwie to się cieszył, że nie padło na niego on wolał siedzieć i się opierdzielać do walki z bandytami oraz innym mroczniejszym przeciwnikiem jak nieumarli. Dla krasnoluda taka walka mogła być wykazaniem się do zostania rycerzem, bo co miał osiągnąć to mu się udało na etapie rekruta. Jednak miał okazję do zapytania Marduka, o awans więc to zrobił lepszej okazji raczej nie będzie!.
- Marduke chciałbym porozmawiać z tobą na temat mojego awansu. Osiągnąłem już wszystko na danym etapie do tego przeżyłem wojnę nawet się wykazując czy jest jeszcze coś co muszę uczynić? Spytał oczekując odpowiedzi raczej pozytywnej.

[Marduk Draven]

Przydział wart był raczej sprawiedliwy, wszak to krasnolud -  woźnica pełnił na razie największą, prawdę mówiąc, jedyną prace.
Gdy rycerz tak się grzał i modlił się do Lux Regis -Króla ÂŚwiatła. Dziękował mu za łaskę ognia i ciepła z tego ogniska, będące namacalnym dowodem miłosierdzia Bożego. Przerwał mu Kiellon, lecz rycerz nie gniewał się. Rozumiał, że rekrut pytał starszego stażem kolegę. A pytał o coś, co akurat pod nieobecność Evening Antarii było jego fuchą. Myślał tak chwile i w końcu odrzekł rekrutowi.
-Prawdę mówiąc, gdy rekrut posiądzie wszystkie umiejętności mu potrzebne...- zaczął i zebrał myśli raz jeszcze-Wtedy, stoi przed nim jeszcze próba. I, tak, wiem, byłeś na Zuesh i Amortedonie. Uznaj tę wyprawę do chramu jako swą próbę. Mają być przecież bandyci, stwory, maszkary. I ja. Będę miał relacje z pierwszej ręki. Jeśli wszystko dobrze się potoczy, to cóż... szykuj się na pasowanie.

[Nawaar]

- Rozumiem. Powiedział ciepło i nawet się uśmiechnął w ten ponury dzień, gdzie do rana jeszcze daleko. Próba była dla niego oczywista i dobrze się stało, że zaliczy ją jak najszybciej o ile przeżyje, ale był dobrej myśli. Wtedy też pomodlił się do boga światła.
Zartacie daj mi siłę i wiarę, abym przeszedł próbę ku twojej chwale, żebym mógł zasiąść razem ze swymi braćmi do jednego stołu jako rycerz. Jeżeli zechcesz wziąć mnie do siebie to spraw bym zabrał ze sobą wielu przeciwników oraz żeby moja śmierć była w pełnej chwale.
Skończywszy zabrał się za ogrzewanie się przy ognisku nawet miło mu było.

[Lucas Paladin]

Lucas zapuścił się głębiej w las, nasłuchując. W Hemis można było doszukać się drapieżników, wilków, niedźwiedzi i cholera wie czego jeszcze. Rycerzowi zależało jednak na pożywieniu, a bez łuku to jelenia trudno upolować. Można było co prawda magią, ale Lucas nie korzystał z niej by siać popłoch wśród niewinnych stworzeń Ventepi. Mściciel zmówił krótką modlitwę: - Ventepi, Pani łowów i wszelakiego stworzenia, ześlij mi zwierzynę, aby Twoje dzieci mogły się pożywić. Zadbam by zwierzę nie cierpiało, a polowanie przyniosło Tobie chwałę. Ruszył więc dalej, jego krok był spokojny, a oddech równy, wzrok skupiony i słuch czujny. Sięgnął po miecz gotów stanąć oko w oko z drapieżnikiem, którego ześle mu Pani stworzenia.

//Dzięki Aruś Wciel się w Ventepi i ześlij mi zwierzynę.

[Merith]

//Wszyscy po za tobą mają bany. Pisać można od 80% ostrzeżenia. Nie wiem jak sszybko to spada... czekasz czy anulować wyprawe?

[member=2398]Lucas Paladin[/member]

[Marduk Draven]

//Już jesteśmy.

Marduke, możnaby rzec ocknął się. Przez moment jakby się zamyślił, zaciął, jakby go nie było w ciele. Stan ten trwał na szczęście chwilę.
-Czemu ta maszyna nie mogłaby latać? - zapytał Meritha.

[Marduk Draven]

//To co robimy? Zwijamy się z tą wyprawą?

[Merith]

- Bo jest cięższa od powietrza. Odparł rycerzowi.


Ventepi zesłała Lucasowi trop jelenia. Wyglądał na świerzy.

[Torstein Lothbrok]

Wiking podrapał się po głowie, słysząc słowa Meritha. Powietrze? Waga? Co?
-To powietrze coś waży?- zapytał. Wszak był tylko wojownikiem.

[Nawaar]

Krasnolud wolał się przysłuchiwać rozmowie na sprawach magii znał się słabo, ale na temat techniki mógł porozmawiać zwłaszcza kiedy prawdopodobnie zobaczy projekt maszyny w chramie. Teraz milczał oddając się ciepłu ogniska oraz w międzyczasie oddając się modlitwie do Zartata.