Sen na jawie czy jawa we śnie?

[Silion aep Mor]

- A teraz gdzie jestem? - wyjakal z bolem krasnolud. - Co to za dziwne miejsce a ty czym jestes?

[Rodred]

- U kresu. Dalej nie pójdziesz. Wprowadzę cię w tutejsze życie a ty spędzisz tu wieczność cierpiąc.  Demon wstał i ruszył do drzwi.  Za mną.

[Silion aep Mor]

- Czy ty sobie ze mnie zarty stroisz? Nie mam zamiaru tutaj siedziec! Predzej czy pozniej stad sie wydostane i ani ty ani sam wladca tych podziemi mnie nie zatrzyma.

[Rodred]

- Wszyscy tak mówią.  I wyszedł.

[Silion aep Mor]

- Co ty mozesz wiedzieć, nie jestem jak inni! - rzucil rozmowcy zanim on wyszedl. Krasnolud chwile posiedzial na pryczy lecz ciekawosc zwyciezyla i wyszedl na zewnatrz obejrzec gdzie tym razem sie znalazl.

[Rodred]

Wyszedłeś na zewnątrz. Zawiało cię gorące i duszne powietrze. Od tych ciągłych zmian temperatur masz katar i boli cię gardło. Czujesz jak robi ci się za ciepło. Oddychanie jest silnie utrudnione. Ulice zdążyły już opustoszeć. Tak na oko po środku miasta znajduje się ogromny owalny budynek z kilkunastoma mniejszymi w około. Widzisz, że demon na ciebie nie czekał tylko zmierza w tamtą stronę. Ziemia pali cię w stopy. Powietrze zdaje się być nasycone siarką. Jest lekko czerwonawe.

[Silion aep Mor]

- Coraz glebiej w otchlan, nie moge tu zostac! - rzekl sam do siebie. - Nie moge tutaj dluzej przebywac! Aby sie dowiedziec jak sie stad wydostac musze sie tu troche poszwedac. - po krotkim monologu Sil ruszył za rogatym.

[Rodred]

Dogoniłeś go i idziecie razem w stronę budynków.
- Tam o..  Wskazał palcem na owe budynki.  - Mieści się kompleks rozrywkowy. Tacy jak ty umierają tam codziennie ku radości demonów i Białego demona zwanego Plutonem bądź też Hadesem, który trzyma całość pod swoją opieką. On też decyduje o tym kto zostanie zrzucony w głębsze czeluście piekła a komu będzie dane jak demonowi astralnemu wrócić do świata żywych.   Zrobił krótką przerwę by zaczerpnąć tchu. - Gdy już zginiesz to jak i wszystkich wskrzesimy cię i przeżyjesz kolejny dzień w piekle niczym nie różniący się od poprzedniego. Lepiej daj z siebie na arenie wszystko to przeżyjesz po śmierci mniejsze katusze.  Mówił to całkowicie beznamiętnym tonem. Szliście dalej w stronę kompleksu. Demon bawi się zakrwawionym biczem.  - Jakieś pytania?

[Silion aep Mor]

- Jak rozumiem mam walczyc na arenie? A co sie stanie jak wygram? I co jesli nie chce walczyc? -krasnolud mimowolnie na ulamek sekundy zwolnil ukryte ostrze, naszczescie nikt tego nie zauwazyl.

[Rodred]

- Nic.  Demon wzruszył ramionami.  - I tak zginiesz.

[Silion aep Mor]

- Cóż, widze ze nie mam wyboru! Coś jeszcze?

[Rodred]

- Coś jeszcze? A co mało ci umierania i cierpień? Zawsze mogę wymyślić ci coś ekstra.  Już powoli dochodziliście. Słychać hałasy z areny. Krzyki bólu, skowyty i okrzyki zadowolenia demonów.

[Silion aep Mor]

- Widze ze nie unikne tej areny, oj jeszcze wam uprzyksze to wasze przeklete "zycie"!

[Rodred]

- Chciałeś powiedzieć umilisz swoją śmiercią.   Podeszliście do wrót, które się otworzyły. W środku zobaczyłeś tłum ludzi czekających na swoją kolej. Każdy jest uzbrojony w to z czym zginął. Widzisz tam dzielnych wojowników uzbrojonych w pełny rynsztunek, ale także zwykłych pisarzy, sprzątaczki i wielu innych. Ludzi w każdym wieku, o każdej profesji i płci..  Usłyszałeś jak herold wywołuje imiona kolejnych ludzi.
- Tu się pożegnamy.  Powiedział demon i wyszedł. Brama się za nim zamknęła.

[Silion aep Mor]

- ÂŻegnam ozieble! - rzucil rogatemu. Sil stanal na koncu kolejki i czekajac na swoja kolej zaczepil osobnika przed soba. - Witaj! Powiedz mi mozna sie stad jakos wydostac, bo nie bede tu gnil tak jak rogaty probowal mi wmowic?

[Rodred]

Zobaczyłeś przed sobą wysokiego człowieka w potężnym płytowym pancerzu. W rękach trzymał ogromny dwuręczny młot. Na zbroi miał wybite symbole swojego boga. Obrócił się do ciebie. Przy pasie ma przypięty miecz i hełm.
- Wieże, że tak. Chociaż już ósme życie próbuje.

[Silion aep Mor]

- Przeciw czemu walczysz? Które życie? Osme ? Japierdziele. Mnie tak latwo nie ubija, bede jak wrzod na ich tylku - zasmial sie. - A tak szczerze jak oceniasz moje uzbrojenie?

[Rodred]

Nawet na nie nie zerknął. - To bez znaczenia. Będą cię bić tak długo, aż nie ubiją. Walczymy, albo przeciw bestią albo samym demonom jak mają ochotę sobie powalczyć. Niestety moja moc nie sięga do piekła.  W ogóle została mi częściowo odebrana puki nie odkupie swoich win.  Zamyślił się wyraźnie smutny.

[Silion aep Mor]

- Nie zadreczaj sie drogi czlowieku, jeszcze sie stad wydostaniesz, obaj sie wydostaniemy. Mowisz o magii, byles paladynem? Jak twoja godnosc? Ja jestem Silion ale wole jak mi sie mowi Sil. - krasnolud chcial poklepac roslego mezczyzne po ramieniu ale byl zbyt niski, tak wiec tylko poslal mu dobre spojrzenie.

[Rodred]

- Jestem... byłem księdzem. Moja moc wychodziła od boga. Pewnie nawet o nim nie słyszałeś. Czuje, że jeszcze się we mnie tli ale nie na długo. Jak przestanie to będę spaczony złem na wieki i nigdy stąd nie wyjdę.  Po chwili jakby przypominając sobie, że pytałeś go o imię dodał.  - Zwę Się Reymnd Oświecony z Gwororzca Czwarty tego imienia w zakonie Braci Krzyża Waleczności. A ty krasnoludzie posiadasz jakieś przydomki?