Zwiastun zagłady

[Kermos z Baźin]

Kermos po ugaszeniu schodów czekał na polecenia. Nie miał zamiaru biec na dół za magiem i orkiem. Niech silniejsi od niego pójdą rozeznać teren. Może natrafią na coś niepokojącego. Spojrzał leżącego dracona.
-Niech ktoś mu w końcu pomoże.

[Elrond Ñoldor]

Elrond ukląkł na Draconem. Przyjrzał się uważnie wszystkim jego ranom.

[Rakbar Nasard]

Rakbar owinął swoje ciało mortokinetyczną barierą i z przykładem kompana padł na ziemie. Kulę światła zgasił.
- Co tu sie dzieje? Bestie nad głową a tu skrytobójcy? - odparł do kompana.

[Isentor]

Wraz za Ragtharem, który upadł na ziemię jeden ze sztyletów momentalnie wykonał zwrot o niemal 90 stopni, wyglądało to zupełnie tak, jakby był sterowany telekinezą. Ostrze wbiło się w prawe udo adepta zatapiając głęboko na 6 centymetrów. Pozostałe trzy sztylety wykonały równie karkołomny zwrot rozbijając się o mortokinetyczną barierę Rakbara.

Rodred zszedł do podziemi, zobaczył leżącego na ziemi Ragthara i Rakbara, w oddali zaś walczyło kilkanaście sylwetek.

Elrond zaczął wykonywać wstępne oględziny. Niestety w wypadku obrażeń od ognia należy działać szybko. Nikt nie pomógł Aragornowi, kiedy został wyciągnięty z pożaru przez Rodreda. Jego rozgrzana do czerwoności zbroja dosłownie ugotowała czarnego dracona od środka. Witalita nie był nic w stanie zrobić.

[Mortis]

- Nie potrzeba znać paktu aby wywnioskować nasze możliwości! Rakbar był na górnych poziomach i poza pożarem oraz gruzowiskiem niczego tam nie ma. Możemy uciekać jedynie przez tunele pod wieżą!

[Dragosani]

Drago uznał, że nie ma co tak stać, trzeba działać. Szczególnie, że schodami można było już przejść. Wampir ruszył więc nimi. Szedł w dół. Z trzech powodów. Po pierwsze, uznał, że lepiej trzymał się razem, szczególnie, że mierzą się z nieznanym przeciwnikiem. Po drugie, chciał przypilnować Rodreda, aby ten nie zrobił czegoś głupiego. Po trzecie zaś, w zniszczonej właśnie wieży dół był jakoś bardziej logicznym kierunkiem. Poza tym Mortis całkiem trafnie podsumowała ich sytuację. Ruszył więc na dół.

[Ragthar]

-Cholera! - zaklął ork nawet nie próbując się podnieść. -To dziadostwo poleciało za mną. - skomentował. -Nie znam się zbytnio na zdrowiu czy nawet pomocy, więc ktoś mi powie czy wyciągać to draństwo z nogi czy lepiej zostawić? Siedzi chyba dość głęboko.

[Rakbar Nasard]

Rakbar wpadł w szał. Położył się obok Ragthar zasłaniając go swoim ciałem. Nie wiedział gdzie jest wróg, ale mógł przypuszczać. Sztylety nadleciały z konkretnego kierunku.
- Anash! - ze skupionej energii magicznej stworzył granat magmy, który cisnął w miejsce skąd nadleciał pierwszy sztylet. Słychać było po chwili eksplozje.
- Anash! Anash! - potwórzył tą samą czynność jeszcze dwukrotnie i posłał stworzone pociski z pomocą mortokinezy w pozostałe kierunki, z których nadleciały sztylety, licząc że po chwili usłyszy efekt swoich zaklęć.

[Isentor]

Mrok zapewniony przez Rakbara dzięki zagaszeniu zaklęcia światła dał magom chwilową niewidzialność. Jednak tego czego nie możesz zauważyć, na pewno usłyszysz, szczególnie jeśli Twoją pozycje zaczyna wykrzykiwać ork. Zostaliście otoczeni przez 8 cieni otchłani, które podchodzą was zawężając koło. Dzieli was 6 metrów. Zaklęcie rzucone w dal nikogo nie trafiły.


http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Cie%C5%84_Otch%C5%82ani x8

[Rakbar Nasard]

Rakbar ujął orka w mortokinetycznym uścisku i cisnął nim delikatnie w stronę wejścia do podziemi. Potem odnowił swoją barierę, która przyjęła na siebie wszystko co mogła.
- Heshar izilishash! - wypowiedział formułę i ze skondensowanej energii magicznej w wybranym oddalonym o 5 m od maga miejscu powstała ściana ognia, emanując zniszczeniem. Mierzyła ona 5 metrów szerokości i 2 metry wysokości. Mag liczył, że to wywoła chwilowe zawahanie wśród wroga i zabije choć połowę napastników.

[Rodred]

6 metrów jest niczym dla bestii skaczącej na 12. Wybiłem się z nóg i skoczyłem nad pierwszym cieniem z lewej. Przelatując nad mim złapałem go demoniczną ręką za głowę. Lądując zamachnąłem się demonem robiąc pełny obrót i ciskając nim w najbliższego potwora. Szybko zerknąłem co robią pozostali przez ten czas.

[Elrond Ñoldor]

Westchnął ciężko. I właśnie okazało się, że ciężka potężna zbroja może przynieść śmierć.
- Do zobaczenia Aragornie - powiedział i wstał.
- W chaosie lepiej gdy ktoś dowodzi. Sami moglibyśmy się stąd teleportować i uciekać lasem. Później przegrupować i kontratakować. Ale są z nami adepci i dzieci. Musimy uciec podziemiami.

[Mortis]

- Chodźmy więc czym prędzej.

[Isentor]

5 cieni otchłani zajęło się ogniem, jeden z nich padł martwy w wyniku poparzeń, cztery pozostałe pomimo oparzeń III stopnia rozpoczęły walczyć z Rodredem. 3 cienie, których nie dosięgły płomienie były już przy Rakbarze. Zaatakowały wspólnie rzucając się na niego z ostrymi pazurami wyciągniętymi przed siebie.

Pomimo tego, że Rodred dopiero co odniósł oparzenia III stopnia wydawało się, że czuje się wyjątkowo dobrze - skacze, biega i walczy. Kiedy chwycił za głowę równie rannego cienia próbując podnieść go nad ziemię spalone mięśnie ramienia dały się we znaki i rękę zaczęła dygotać. Dlatego ciśnięcie demonem wyglądało co najwyżej jak niezdarny rzut kulą do kręgi wykonany przez cherlawe dziecko. Cień szybko podniósł się z ziemi i zatopił pięć zakończonych pazurami palców w boku Rodreda dotkliwie raniąc narządy wewnętrzne. Trzy oparzone cienie również niezdarnie niczym bestia zbierały się do ataku. Rodred w wyniku odniesionych ran zaczynał tracić przytomność nie mając sił na żaden kontratak.

[Kermos z Baźin]

-Nie każdy z nas zna teleportację. Jeśli mamy przeżyć, musimy iść w grupie. Jeden ubezpiecza drugiego.
Kermos stanął obok Mortis i był gotów do wyruszenia. Czekał aż inni podejmą się ewakuacji.

[Ragthar]

Ragthar podniósł się po tym jak mag go odrzucił w tył. Nie mógł siedzieć w tej sytuacji bez końca. Postanowił przynajmniej pozostać w pozycji obronnej. Sięgnął po trzonek swojego topora i stanął tak koło wejścia. Zauważył jak ktoś przeleciał w powietrzu sporą odległość. Był to coś niesamowitego. Jednak jego rzut potem był już nieco mniej. Zielonoskóry żałował że nie może zbytnio pomóc ale bestie te były dość sprawne, a zraniona noga by mu przeszkadzała w walce na równi.

[Rakbar Nasard]

//Sorry winnetou

Rakbar teleportował się do wejścia do podziemi, najprawdopodobniej obok orka którego chwilę wcześniej uratował.

[Isentor]

Zdezorientowane cienie nie traciły czasu i po zniknięciu Rakbara obrały za cel Rodreda.

[Mortis]

Mortis wraz ze wszystkimi pozostałymi przy życiu nauczycielami (wszyscy npc paktu) zeszła do podziemi.


W komnatach pozostali: Darlenit, Gunses, Leo, Loisetta, Mogul, Nastil, Salazar Trevant, Thor ibn Odyn Grom.

[Dragosani]

Drago zszedł w końcu na dół. Dostrzegł tam Rakbara i orka, którzy znajdowali się obok schodów. Nieco dalej Rodred walczył z jakimiś demonami. Chociaż w jego stanie ciężko było to nazwać walką. Trzeba było mu pomóc. Wyciągnął szablę i ruszył do ataku. Miał nadzieję, że Rakbar dorzuci też coś od siebie. Najlepiej jakieś zaklęcie w demony. Drago zbliżył się do do Rodreda otaczonego przez demony, tak aby mieć przeciwników w zasięgu własnej magii. Wybrał jednego demona, który nie zbliżył się jeszcze dostatecznie do młodej Bestii. Zapewne jednego z tych, które wcześniej atakowały Rakbara. Wyciągnął w jego stronę demoniczną rękę i wystrzelił wiązką piorunów w tegoż demona. Uważał przy tym, aby nie trafić Rodreda.