Nie ma takiego dobra, które powraca złem!

[Lucas Paladin]

Lucas szybko przygotował prowizoryczną pochodnię, którą odpalił od jednego z jeszcze jątrzących się domów. Ze czcią podłożył ogień, zmawiając modlitwę do Zartata, patrząc przy tym na Kinrayę, po której może nie było tego widać, ale na pewno cierpiała z powodu losu pomordowanych. Stał tak jeszcze przez chwilę, po czym oznajmił:
- Ruszajmy już, szkoda czasu.

[Funeris Venatio]

Funeris w międzyczasie podniósł dwa topory i dwa puklerze i przytroczył je do ogiera. Ważyły ledwie kilka kilogramów, więc koń będzie w stanie poruszać się z tą samą sprawnością co do tej pory.


///
2x
Nazwa broni: topór ogrzego demona
Rodzaj: topór
Typ: jednoręczny
Ostrość: 23
Wytrzymałość: 30
Opis: Wykuty z 1,38kg stali Valfdeńskiej o zasięgu 0,7 metra.

2x
Nazwa broni: puklerz ogrzego demona
Rodzaj: puklerz
Typ: jednoręczny
Wytrzymałość: 50
Opis: Wykuty z 1,42kg stali Valfdeńskiej o średnicy 0,5 metra.

[Lucas Paladin]

//Isku, jeśli ta włócznia wbita w ciało tego gościa, była jakąś bronią, to proszę o statystyki.

[Gorn Valfranden]

- Masz racje Lucasie, musimy ruszać. Mam nadzieję że uda nam się uratować naszych ,,sojuszników". Funeris, Patty dziwię się, nie pytacie o naszych przeciwników. W końcu ja i Lucas wyrobiliśmy sobie zdanie na ich temat.

[Funeris Venatio]

- Wybacz, Gornie, moje zaniedbanie. Jakie jest twoje zdanie na temat naszych przeciwników?

[Gorn Valfranden]

- Nie przepraszaj. Jakie mam zdanie?: To profesjonaliści w właściwym tego słowa znaczeniu. Potrafią zaawansowanie walczyć. Miecz zwyczajnego kultysty automatycznie rozpada się w pył od razu po śmierci właściciela. Ich przywódcami są zazwyczaj kapłani, chociaż tak naprawdę to demony wyższego rzędu. Ich armią z którą miałem okazji walczyć jest złożona z 45 kultystów i jednego kapłana. Chociaż na pewno wiedzą o zniszczeniu tamtego obozu i teraz znacznie bardziej są przygotowani.

[Funeris Venatio]

Funeris chciał zrobić tak: . Ale nie zrobił, bo był taktowny. Słuchał w milczeniu, kiwając porozumiewawczo głową na znak, że świetnie rozumie Gorna. Na koniec przepięknej tyrady odwrócił się do Kinrayi i czekał na to, czy anielica coś zadecyduje.
- Ruszamy więc?

[Kinraya]

- Ruszajmy, za mną.

[Funeris Venatio]

Ruszajmy. Jak zawsze lakonicznie, bez większych emocji i rozbijania sytuacji na pojedyncze elementy. Rzeczowo i na temat. Funeris Venatio poprawił popręg konia, sprawdził stan swojego uzbrojenia i przeciągnął się. Walka z demonami mogła nie wydawać się zbyt męcząca, bo i nie trwała długo, ale każde starcie, zwłaszcza z nowym i nieznanym przeciwnikiem, pozostawia po sobie ślad. Poeta oczyścił miecz z pozostałości krwi, by ostrze nie rdzewiało w pochwie. Wspiął się na konia i pomógł Lucasowi, by ten usadowił się tuż za nim. Gdy byli już na grzbiecie wierzchowca, paladyn trącił piętami boki ogiera i dał znak, by ten ruszył za białym rumakiem anielicy.

//Isu, jakie są te staty włóczni, którą były przebite ciała na stosie? Lucas chciał ją wziąć.

[Gorn Valfranden]

Gorn wsiadł z tyłu na konia Patty.

[Lucas Paladin]

Lucas rozsiadł się na koniu, poprawił broń i włócznię zarzucił na plecy. Tym razem lakoniczność Kinrayi zrobiła na rycerzu wrażenie. Teraz należało działać, a nie gadać. Trzeba było mieć się na baczności, bo można było trafić na poważniejszych przeciwników. Był gotów na wszystko, musiał być.

[Kinraya]

Kinraya również dosiadła swego wierzchowca, spojrzała ostatni raz na pobojowisko demonów i ruszyła energicznie z kopyta zostawiając Sowie Sady za sobą. Podróż końmi zajęła wam ponad godzinę, zaczynało się ściemniać, temperatura spadała coraz bardziej. W oddali było widać białe szczyty gór pokryte śniegiem.
- Wkrótce się ściemni, powinniśmy poszukać dogodnego miejsca na rozbicie obozu. Nie macie szans w walce z demonami po ciemku w silnym mrozie.



//Statystyki.
Nazwa broni: włócznia chciwca
Rodzaj: włócznia
Typ: oburęczny
Ostrość: 23
Wytrzymałość: 30
Opis: Wykuta z 0,19kg stali Valfdeńskiej oraz 0,9kg drewna o zasięgu 1,9 metra, zniszczona.

[Gorn Valfranden]

Gorn zaczął rozglądać się za jakimś bezpiecznym schronieniem, jaskini, czy czegoś podobnego.

[Patty]

- Nawet walka z człowiekiem jest wymagająca w ciemnościach, nie wspominając już o demonach - zgodziłam się z anielicą i zaczęłam się uważniej rozglądać, patrząc po okolicy w poszukiwaniu polanki lub innego, bezpieczniejszego miejsca. Nie uśmiechało mi się walczyć z kimkolwiek w nocy, zwłaszcza na mrozie. To byłaby głupia, pozbawiona sensu śmierć.

[Kinraya]

- Ułatwię nam poszukiwanie schronienia - rzekła anielica i wzbiła się w powietrze. Po kilku okrążeniach wysoko na niebie wylądowała w pobliżu swojego ogiera.
- Ciii, spokojnie - pogłaskała wierzchowca po karku. - Kilka kilometrów stąd u szczytu Smoczych Gór zauważyłam jakieś zabudowania. Wyglądają mi na stare, górskie warownie, ich mury powinny zapewnić nam godne schronienie na noc. W drogę!

[Lucas Paladin]

Lucas szturchnął Funerisa.
- Widzisz coś? Ja niestety nic, bo Twój wielki tyłek mi zasłania. - uśmiechnął się i rozejrzał dookoła. Obozowanie pod gołym niebem mogło być ryzykowne, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecność demonów. Ale podejrzewał, że nawet w jaskini czarcie pomioty również mogą się pojawić. Dobrze, że Kinraya znalazła jakieś zabudowania.

[Gorn Valfranden]

- Możliwe że nie będziemy tam sami. Rzekł Gorn i już sobie przygotował miecz.

[Patty]

-Dzięki, Kinrayo - popędziłam swojego wierzchowca, chcąc nieco szybciej znaleźć się w obrębie zabudowań. Przy okazji zamyśliłam się, patrząc na skrzydła, które posiadała anielica. Przez głowę przeleciało mi trochę myśli, począwszy od uczucia, jak to jest posiadać coś takiego, po najgłupsze i najdziwniejsze myśli. Otrząsnęłam się jednak szybko, skupiając na drodze. Jeśli kiedykolwiek w przyszłości takie skrzydełka mi wyrosną, z pewnością poznam odpowiedzi na wszystkie dręczące mnie pytania.

- Całkiem możliwe, Gornie, ale myślę, że sobie poradzimy - uśmiechnęłam się delikatnie, patrząc po drużynie.

[Lucas Paladin]

- Wątpisz w to w ogóle? - rycerz się uśmiechnął porozumiewawczo do Patty i pogładził buzdygan zwisający z jego pasa. Mimo wszystko potraktował słowa Gorna poważnie i był przygotowany na ewentualną potyczkę.

[Gorn Valfranden]

- Cokolwiek by to nie było będziemy gotowi. Lucas pamiętasz słowa Kapłana kultystów?.