Kill dem oll!

[Hagmar]

- Pamiętacie tę beczkę z wozu? Wciągnęliśmy ją. 20kg prochu. Rozpieprzy drzwi i kawałek ściany.
- Odsapnijcie, Yarpen zajmij się beczką. Ma ktoś wodę?

[Funeris Venatio]

Funeris usiadł na kawałku pniaka, który służył pewnie kiedyś jako stojak pod coś. Miecz przeczyścił, schował do pochwy. Wreszcie odsapnął. Natłok myśli wypełniał mu czaszkę. Wiele w życiu przeżył, lecz tyle jednego dnia jeszcze nie. Jeszcze nie zaczęło do niego dochodzić co się stało tutaj, na tym placu. Był zmęczony, ale na szczęście nie ranny. Zdjął na moment hełm, rozmasował kark. Modlił się, obiecywał, pamiętał...

[Nawaar]

- Macie szczęście młodziki, że wziąłem wszystko, co potrzeba. Gdy pancerz został zdjęty krasnolud rozejrzał, po ciele mógł jeszcze trochę soli wsypać tak dla zabawy, lecz tego nie zrobił. Wziął ostatki wody i przemył tą ranę mocną ją czyszcząc. Następnie wyjął zawinięte bandaże, które miał przy pasie i dokładnie obwinął ciało człowieka, a następnie odpiął ostatnią miksturę i podał ją rycerzowi. - Pij!. Ostatnia jaką mam żeśta mi wszystkie wychlali. Następnie wrócił się do ciała dracona, którego zabił i wyjął ze zwłok dwuręczny miecz z czarnej rudy. - W zamian za to, że Ci pomogłem i nie będziesz musiał mi odkupować miksturek poniesiesz za mnie ten miecz, a na końcu wyprawy oddasz mi go. Zrozumiano. Powiedział poważnym tonem.

Nazwa broni: uszkodzony Oburęczny miecz z czarnej rudy
Rodzaj: miecz
Typ: oburęczny
Ostrość: 35
Wytrzymałość: 40
Opis: Wykuty z 1,42kg czarnej rudy o zasięgu 1,4 metra.

// Używam umki medyk
Tracę mała miksturkę leczniczą, a Gron weźmie miecz oburęczny z czarnej rudy.

[Funeris Venatio]

Kharim, nie dręcz go. Absentem, qui rodit amicum, qui non defendit alio culpante, solutos qui capiat risus hominum famamque dicacis, fingere qui non visa potest, commissa tacere qui nequit, hic niger est, hunc tu, caveto, pamiętasz? - wyrecytował z pamięci Poeta.
- Jest ranny, a jeszcze każesz mu targać swój wielgachny miecz, który będzie mu teraz tylko zawadzał. Jak on będzie z tym walczył, na miłość Zartata?

[Hagmar]

//Ten jest zniszczony. Poprawne staty i tak dam na koniec

- ÂŻałuje że nie narobiłem ich więcej jak obozowaliśmy. Składniki rosły tuż obok... Co to znaczy Funerisie?

[Nawaar]

- Nie wciskaj mi tu kitu Funerisie. Sam rzuca się na dwóch dobrze uzbrojonych i wyszkolonych gości, a Ty mi mówisz, że będzie mu ciężko. haha. Gorn wstawaj i bierz ten miecz i jaką masz czelność wygłaszać imię Pana swego na daremno?.

[Gorn Valfranden]

- Ja nic nie mówiłem, ale mogę ci wziąć miecz daj go . Wziąłem od Kharima miecz i przełożyłem przez plecy





//Dobra zaraz wracam

[Hagmar]

- Zamknij się Kharim, jesteś męczący z tą swoją "wiarą". Ba, nie długo zaczniesz nawracać siłą jak Mebo. Ten to był pojeb dopiero. W dodatku modlisz się do martwego boga i traktujesz go jako najwyższego i jedynego.

[Nawaar]

- Mówiłem do Funerisa, że on ciągle na chwalę Zartata w imię, Zartata. Czasami sam mam tego dość i spokojnie nawracać na sile nie zamierzam.

[Hagmar]

- A ja ciągle "na chuja Zartata" i co z tego?


//Ide spać bo wstaje rano

[Nawaar]

- Nic, bo widzisz jakoś nie reagowałem szczególnie, tylko Ty na mnie nagle teraz naskoczyłeś.


// Spoko też idę spać.

[Funeris Venatio]

- Są to słowa, Aragornie, które sam Kharim kiedyś wypowiedział. - powiedział spokojnie do dracona.
- Nie wygłaszam jego imienia na daremno, prosiłem o jego miłość, podporę. Poza tym - czyż gdzieś ktoś powiedział, że jest to zbrodnią? - tak kwestia naprawdę zainteresowała człowieka. - Masz jego łaski, czujesz jego moc, korzystasz z jego siły. Jednak nadal sprzeniewierzasz się słowom, które sam mu ślubowałeś. Tego, i tylko tego, nie potrafię zrozumieć. - Nadal siedział na pieńku, nie ruszając się ani na krok. Głos miał cały czas spokojny, rzeczowy. Nie unosił się gniewem, nie czuł go nawet. Bo i nie miał ku temu powodów.

//Ha! Nareszcie coś się dzieje!

[Nawaar]

- Synek dopóki wypełniam jego wolę w postaci pilnowania wyspy w jakimś tam zakresie i pomaganiu słabszym jak na przykład mieszkańcom wiosek, które czują się zagrożone. To nie wmawiaj mi, że działam źle, czy tam nie poprawnie gdyż nie zabijam niewinnych ludzi, dzieci nie gwałcę niewiast. itp. To, czemu w takim razie tolerujesz Gorna, który zabił niewinnego krasnoluda?, apotem jak gdyby nigdy nic poszedł mianować się rycerzem i składać przysięgę. Już jednemu z was ludzi się tłumaczyłem, że dopóki wyspa jest w miarę bezpieczna i grzywny się zgadzają, to nie mam żadnego problemu. Kharim też mówił spokojnie choć mogłoby się to nie wydawać tak zrozumiałe jak dla niego gdy to mówił.

[Funeris Venatio]

- Nie mówię, że działasz źle. Zacytuj jeśli możesz, gdyż ja nie pamiętam. A mówiłem to ledwie chwilę temu. - Coś miał chyba w bucie, bo musiał go rozsznurować i pogrzebać w środku. Faktycznie, mały kamyczek. Niby niewielka rzecz, a potrafi zrobić wielką krzywdę. Podczas walki nagłe ukłucie w nieodpowiednie miejsce mogło się skończyć złym postawieniem nogi. Złe postawienie nogi mogło wytrącić wojownika z równowagi, co mogło z kolei zakończyć przedwcześnie jego żywot. Niby nic, a jakie ma znaczenie. Efekt motyla.
- Podobają mi się twoje słowa. "W miarę bezpieczna", "grzywny się zgadzają". Rozumiem, że sumienie masz czyste, cieszy mnie to. Lecz nie po to otrzymałeś te wszystkie łaski, by teraz zapominać o słowach, które sam ślubowałeś. Poświadczając przysięgę kawałkiem siebie. I tylko to raczyłem wspomnieć, jeśli mnie moja zawodna pamięć nie myli.

[Nawaar]

- Młody jesteś i jeszcze wiele musisz się nauczyć i pojąć. Tak pojąć to dobre słowo i nie bój się przysięgę znam dobrze, ale nie będę jej tłumaczyć nie zrzeszonemu. Skończmy tę paplaninę, bo to do niczego dobrego nie doprowadzi. Tak poza tym, to ja mam swoje rację, a Ty będziesz miał swoje i sam będziesz używał darów Pana jak sam będziesz chciał. Krasnolud omal się nie wygadał z tego wszystkiego, że chodzi mu tylko oto aby stać się nie pokonanym, a bractwo mu to umożliwiało. Nikt nie znał dokładnych jego zamiarów i tak miało pozostać, bo sam miał swój plan na przyszłość. Czyżby udawał swoją miłość i wierność do Zarata możliwe, ale póki działał zgodnie z zasadami to wszystkim było to na rękę.

[DarkModders]

-Spokojnie bo sie tu za chwile pozabijacie- powiedziałem otwierajac plecak

[Funeris Venatio]

- Tutaj nie chodzi o wykorzystywanie jego łask, jak to się komu podoba. Otrzymałeś je, Kharimie, w jednym celu - by służyć. Służyć bogu, służyć ludziom, służyć prawdzie i sprawiedliwości. Wielka siła wiąże ze sobą i wielką odpowiedzialność. Poza tym, mówiłeś o racjach, że masz swoje - niestety tak mało rzeczowe, że nie potrafię ich zrozumieć. Potępiasz braci, wykorzystujesz ich, obmawiasz, napawasz się swoją potęgą. Nie chcę konstruować swoich myśli w tym kierunku, Kharimie. Nie prowokuj.
Yarpen chyba niedługo przyniesie tę beczkę. W końcu mieli ją kilkadziesiąt, góra sto pięćdziesiąt metrów dalej.

[Nawaar]

- Czyż nie służę ludziom i nie dążę do sprawiedliwości. Mylisz się, a dla kogo niby walczę, co? dla własnej ambicji to bez sensu zabijać, bo zabijać. Wykorzystywać was też nie mam po, co bo nie widzę żadnego takowego celu. Traktuję was każdego tak samo, tylko jednego z was lepiej, a drugiego gorzej i jeszcze masz czelność mnie pomawiać, że szkodę bractwu rekrucie byłem w nim szybciej od Ciebie, a Ty się rządzisz jak nie wiadomo kto. I jeżeli miałbym mu jakoś zaszkodzić to już bym to dawno zrobił, a jednak nic nie robię względem tego. Tyle w temacie.

[Funeris Venatio]

- Czy ty się słyszysz? - Poeta był szczerze rozbawiony ostatnimi zdaniami krasnoluda. - Jakby rozmawiał ze swoją pierwszą dziewczyną - albo mi wciska coś, czego nie powiedziałem, albo przekręca słowa.
Poecie przypomniała się tamta dziewczyna. Poznali się gdzieś w jakimś mieście, podrywał ją na straganie. Coś kupowała, jakieś jedzenie... Ziemniaki? Nie, nie ziemniaki. Czosnek chyba. Tak, bardzo możliwe, że to był czosnek. ÂŚmierdziało jej z paszczy jak z odbytu smoka, ale za to ciała miała jak marzenie. Oj, ile on się namęczył podczas zmagań z tą boginią. Stare, dobre czasy...
- "Jednych traktuję lepiej, innych gorzej, ale wszystkich tak samo" - sparafrazował słowa Kharima. - To będę musiał zapamiętać. Podoba mi się ten zwrot. Jeszcze chwila i nie wytrzyma i wybuchnie śmiechem. Niewiele brakowało. Dobry humor im się udziela, nie ma co.
- Nie uważam, że szkodzisz Bractwu - wrócił do ostatniego wątku Mściciela. - Uważam, że takie działanie może wyrządzić szkodę jedynie Tobie.

[Nawaar]

Widocznie nikt nie zrozumiał ostatnich słów krasnoluda. W sumie to on sam się w tym pogmatwał, ale chodziło mu oto, że każdego nowego traktuje tak samo, ale tego, który zaszkodził bractwu lub poszczególnym osobą już gorzej, lecz nie zamierzał się tłumaczyć poszczególnym osobą.. - Niby, czemu sobie sam szkodzę o wielki.?.