Relikty przeszłości

[Dragosani]

- Jak uważasz - odparł krótko wampir, którego bardziej interesowało samo wejście za względnie zacienionego budynku, niż to, jaki szyld będzie zdobił ów budynek.

Wnętrze sklepu było dość ciemne. Ciemne, zakurzone i duszne. Pełne drewnianych półek, na których były porozstawiane jakieś starocie, które miały chyba jakąś wartość. Pod jedną ze ścian stały też stare meble. Na ścianach było także trochę broni i obrazów. Dwójkę przybyszów od razu spostrzegł kupiec. Zapewne dzięki dzwoneczkowi, sprytnie zawieszonemu nad drzwiami, który miał na celu powiadamianie o tym, ze ktoś wchodzi.
- Witam panów! - wyszedł zza lady, aby przywitać panów. - Nazywam się Atylla i proszę ja panów w czym mogę pomóc? Mam wszystko czego potrzeba miłośnikowi antyków! - Był to niski mężczyzna o nieco większej tuszy niż przeciętna. Miał krótkie czarne włosy i sumiaste wąsiska. I, oczywiście, chytry błysk w oku. Jak to kupiec.

[Thor ibn Odyn Grom]

Witam pana-Odparł krótko Thor-Poszukujemy artefaktów, jak mniemam sprzedawca antyków posiada takowe.

//Nie konkretyzuję, żeby nie spłoszyć pytaniem w prost.

[Dragosani]

- Artefakty? - zapytał niepewnie Atylla, bo pytanie Thora było nieco dziwne. - Znaczy się, mam, oczywiście, że mam. - Podszedł do jednej z półek, na której leżały jakieś śmieci. Dzbanki, figurki i takie tam. - To wszystko pochodzi z wykopalisk. Prawdziwa starowampirza robota! - Dragosani nawet nie skomentował tego. Na pierwszy rzut oka widać było, że to podróbki.

[Thor ibn Odyn Grom]

Hmm, coś mi się nie wydaje, żeby były prawdziwe-Thor odwrócił się do Dragosaniego lekko, ale tak, żeby widzieć nadal kupca-Drago jesteś wampirem, co o tym sądzisz?

[Dragosani]

- Też mi tak się wydaje - odparł krótko Drago, nie wdając się w szczegóły. Oczywiście to bardzo zmieszało kupca. Wziął jedną z figurek i przyjrzał się jej dokładnie. Wbrew pozorom był na tyle bystry, aby nie dyskutować z wampirem na temat autentyczności rzekomych wyrobów tej rasy.
- No to wychodzi na to, że mnie jeden chuj oszukał. - Zrobił smutną minę. - Nie każdy jest tak uczciwy jak ja, niestety. - Zrobił jeszcze bardziej smutną minę. O ile to możliwe. - Ale jestem pewien, że coś z moich towarów spodoba się panom. Proszę się rozejrzeć. Lub zapytać, klientom zawsze chętnie pomogę.

[Thor ibn Odyn Grom]

-No, my jesteśmy raczej kolekcjonerami rzadkich artefaktów, takich jak artefakty, które zostały stworzone przez zabijaków, jak Jaszczuroludzie, Orkowie i czasami też krasnoludów, więc jeśli nie ma pan takich, to przepraszam, ale musimy iść.

[Dragosani]

Atylla skrzywił się, ale na bardzo krótko. Był zbyt dobry w swoim fachu, aby pozwolić sobie na jakiekolwiek oznaki niepewności.
- Hmm... obawiam się, ze nie mam takowych. Bardzo ciężko jest je zdobyć. Ale mógłbym na pewno załatwić, musiałbym tylko pogadać z jednym em... dostawcą. Kika dni by to trwało, nie więcej!

[Thor ibn Odyn Grom]

Hmm-Zamyślił się Thor-Obawiam się,  że nie mamy kilku dni, ale może daj nam namiary na tego dostawcę, a my załatwimy to szybciej.

[Dragosani]

Dragosani z trudem powstrzymał się, aby nie pacnąć się krytycznie w czoło. I tak stał za Thorem, wiec ten by tego nie zauważył. Ponad to Atylla mógłby coś zwęszyć. Sam kupiec zaś, cóż, oburzył się. Wszak w taki sposób nic by nie zarobił na takim interesie.
- Och, obawiam się, że nie mogę dać wam na niego namiarów. Widzą, panowie, on nie kontaktuje się ot tak bezpośrednio z klientami. Od tego ma pośredników, czyli chociażby mnie. To jak, pogadać z nim? Zrobię co w mojej mocy, aby poszło to jak najszybciej.

[Thor ibn Odyn Grom]

Słuchaj, nie mamy dość czasu na takie czekanie, a artefaktów potrzebujemy, nawet można by zapłacić, ale musisz podać lokalizację swego dostawcy.

[Dragosani]

Gdy kupiec usłyszał o ewentualnej zapłacie oczywiście nieco bardziej się tym zainteresował.
-Cóż, mógłbym w sumie... Pewnie by narzekał, mógłbym w sumie nawet stracić z nim kontakt przez takie coś wiecie panowie, drażliwy to typ. - Zatarł chytrze łapki. - No, ale oczywiście nie mogę ot tak zostawić bez niczego niecierpliwych klientów. Hmmm... Cóż całej normalnej prowizji nie zażądam, ale sporo ryzykuję, opinię mogę sobie zszargać, rozumieją panowie... - paplał zdawałoby się bez końca. - No to tak sobie myślę, że dwieście grzywien byłoby uczciwą ceną. Gdybym to ja miał z nim pogadać i tak normalnie by wszystko przebiegło, to zwyczajowa prowizja byłaby wyższa, więc korzystają panowie na tym. A ja sobie gardło tym podrzynam! -

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor oczywiście ani myślał o zapłacie, więc gdy tylko usłyszał cenę,odwrócił się do Dragosaniego i zaczął do niego szpetać:
-No to przesłuchanie już mamy, on może coś wiedzieć, więc teraz czas na magię jak mniemam.

[Dragosani]

- To po co ta cała szopka? - zapytał Drago, lecz wyszedł przed Thora. Kupiec zaciekawiony patrzył co się święci, lecz nic nie mówił. Pewnie myślał, że to wampir płaci. Drago wpił spojrzenie w oczy Atylli. Połączył się mentalnie z mocą Krwawego Kryształu i używając ją, uderzył w umysł kupca. Wypowiedział przy tym inkantację.
- Uosh izaar! - Kupcem lekko jakby wstrząsnęło. Tak jakby ktoś nagle trzasnął drzwiami i nieprzygotowany człowiek ocknął się z zamyślenia. Potem kupic przybrał na twarzy wyraz całkowitej obojętności.
- Czy dostawca o którym mówiłeś sprzedaje artefakty pochodzenia orkijskiego? - zapytał wampir.
- Tak - odparł krótko kupiec.
- Jak się on nazywa? - Padło kolejne pytanie.
- Poldek. Edgar Poldek - Kolejna sucha odpowiedź, pozbawiona emocji.
- Gdzie najczęściej przebywa? - wampir zadał kolejne pytanie.
- Nie wiem. Zawsze przychodzi do mnie. Wiem, że dużo podróżuje. - Kupiec musiał naprawdę nie wiedzieć. Gdyby znał odpowiedź, musiałby ją wyznać pod wpływem hipnozy.
- Dobrze. A teraz zapomnisz o całym zajściu i tym, że nas widziałeś - powiedział jeszcze wampir i skierował się do wyjścia. Gdy opuścili sklep zaklęcie przestało działać. Kupiec nie pamiętał, że odwiedzał go ktokolwiek w ciągu ostatnich kilku chwil.
- No to wiemy jak się nasz cel prawdopodobnie nazywa. Edgar Poldek. Teraz już powinno pójść łatwiej - stwierdził Drago.

[Thor ibn Odyn Grom]

No, to teraz trzeba się dowiedzieć, co Mogul znalazłpowiedział Thor-A tak wogóle, to przepraszam za tą szopkę, chciałem sprawdzić, czy będzie łasy na złoto, bo do takiego bym nigdy już nie zajrzał.

[Mogul]

A ork chodził po targowisku ;o

[Thor ibn Odyn Grom]

Po skończeniu rozmowy o kupcu, Thor i Dragosani ruszyli w stronę targowiska. Gdy przybyli już na miejsce, zauważyli Mogula chodzącego sobie jakby nigdy nic po targowisku. Chcąc się go spytać, czy coś znalazł, Thor podszedł do niego i powiedział ironicznym głosem:
-I co Mogul, znalazłeś coś, czy tak sobie cały czas chodzisz?

//Ps: Wyprawa już trwa długo, a mnie nadal nie ma w uczestnikach.

[Dragosani]

//Też to teraz zauważyłem. dodaj, go Mogulq :/
- My się dowiedzieliśmy jak się nazywa ten kupiec. Edgar Poldek - wtrącił Dragosani, coby odwrócić uwagę orka od tonu Thora. Jeszcze by Mogula wkurzyła ironia maurena i dałby ku w pysk. Wampir zdawał sobie sprawę z własnych możliwości, że dostanie w pysk od Bestii mogłoby się źle skończyć dla Thora.

[Mogul]

Ork zignorował komentarz Thora po czym zapytał się dwójki
- To wiecie gdzie go odnaleźć?

[Dragosani]

- No właśnie miałem nadzieję, że ty tak zupełnie przypadkowo się dowie... - zaczął mówić Dragosani, lecz nie było dane mu skończyć. A na pewno nie bez przeszkód. Grupkę mijał akurat jakiś typ. Ot, chuderlawy człeczyna. Właściwie podlotek. Nie mógł mieć więcej niż z osiemnaście lat. Widząc Mogula, wszak dość charakterystyczna postać, zatrzymał się i wrzasnął.
- Aaaaa! - Mniej więcej w taki sposób. - O rany! Mogul Khan! Nie wierzę! - Chłopa się wyraźnie rozgorączkował nieco. - Ranyranyranyranyrany...

[Mogul]

Ork wyszczerzył kły, ale uśmiech po chwili mu zszedł. Młody zrobił zamieszanie, być może ciężej odnajdą sprzedawce artefaktów gdy się ten dowie że niedaleko czyha czerwony ork. Ale był spokojny.
- Noo. Odezwał się nie wiedząc zbytnio co ma powiedzieć, a milczeć raczej nie wypadało.