Doprowadzić sprawy do końca - Ansir

[Isentor]

Isentor udał się w głąb tunelu wykopanego przez mutanty. Po ponad 30 metrach natrafił na wejście do dracońskiego kompleksu ruin. Odgłosy wydawane przez wynaturzenia stawały się coraz głośniejsze. Mag udał się w ich stronę. Doprowadziło go to na skraj skarpy, która znajdowała się tuż nad starym, dracońskim miastem, w którym roiło się od mutantów. Wyglądało podobnie do ludzkiego miasta barbarzyńców, ich kowale wykuwali stal, kucharze przyrządzali potrawkę dla wojsk, większe mutanty pilnowały porządku. Król był tym widokiem zaszokowany.
Isentor powrócił na górę, by opowiedzieć o odkryciu swoim towarzyszą.
- ...dlatego uważam, że ma to powiązanie  z tym laboratorium, które odkryliśmy jakiś czas temu w podziemiach. Wszystkie dracońskie ruiny są ze sobą połączone, być może udało nam się zlikwidować jedno z laboratoriów, które tworzyło armię mutantów.

[Devristus Morii]

Właściwie z tego co usłyszałem możemy mieć podziemne państwo mutantów, kierowane przez jakiegoś ambitnego alchemika. ÂŚmierdzi tu Meanebem. Teraz się wycofujemy? Bo i tak nie mamy tylu ludzi, żeby zaatakować.

[Isentor]

- Poślę zaraz do Atusel po posiłki. Mała grupka ludzi powinna przejść niezauważona. Powinniśmy to zbadać, dowiedzieć się czegoś więcej.

[Devristus Morii]

To czekamy na rozkazy, Mistrzu. Rozdzielamy się czy też nie?

[Elrond Ñoldor]

Elrond czekał w spokoju. Wizja plagi w jakiś dziwny sposób go radowała. W końcu będzie się coś działo. W końcu...

[Gunses]

- Ja się zgłaszam na ochotnika, jestem cichy i zwinny, nie mam zbroi, powinno mi się udać - powiedział wampir - Isentorze, niech przywiozą ze sobą kilka lusterek.

[Mohamed Khaled]

Mamy tu armię mutantów, ale nie widać twórcy. Naprawdę jestem ciekawy, kto to stworzył. - odezwał się po raz pierwszy od początku misji. Niestety był zajęty i zapomniał że bierze udział w misji. Chodził sobie za resztą uczestników i nie wtrącał się w rozmowy.
za
//Sorry, zapomniałem że biorę udział w tym queście

[Hagmar]

- Czy to ważne Kratos? - odezwał się w końcu Aragorn, to co robił do tej pory i dlaczego się nie udzielał było nie istotne. Ważne było to że mają delikatnie przesrane. - Ważne jest to że będzie ciężko, ktoś nas próbuje załatwić od tyłu...

[Gunses]

- Ważne, bo nie wiemy czy mamy do czynienia z poplecznikami Meaneba i mamy czym się bać, że nadchodzi to na co czekamy od lat, czy to jeden magik z chorobliwą ambicją, którego zabijemy i będzie spokój. 

[Isentor]

Isentor udał się na powierzchnię, wezwał swojego sokoła, napisał wiadomość do straży Atusel, wezwał w niej do zebrania wojsk i wymarszu do Ansir. Powróciwszy do towarzyszy w piwnicy zaczął obmyślać plan.
- Dzielimy się na dwie grupy. Gunses pójdzie pierwszy jako zwiadowca i oczyści nam drogę w razie napotkania mutantów. Spróbujemy przedostać się do jedynego budynku, który jest bardziej ogarnięty od pozostałych i zdobią go gobeliny wyglądające na dzieło rzemieślnika ze stolicy. Pozostali zostaną tutaj i będą ubezpieczać nasze tyły. Musimy mieć jakąś drogę ucieczki w razie problemów, a zdaje się, że ten otwór to jedyna droga. Kto chce iść ze mną i Gunsesem sprawdzić budynek?

[Hagmar]

- Ja, przyda Wam się ciężko opancerzony czarnuch.

[Zeleris Flamel]

- Ja się bardziej przydam na wolnym powietrzu, więc zostanę tutaj, aby ubezpieczać tyły - odparł Zeleris. Nie lubił podziemnych tuneli i takich tam. Za bardzo go ograniczały i były fuj.
// Tak, a poza tym we wtorek z rana zdupcam na Woodstock, więc raczej nie popiszę zbyt intensywnie.

[Elrond Ñoldor]

- Idę z wami. Jestem władcą ziemi, a tam jest jej pod dostatkiem.

[Isentor]

Isentor wydał rozkaz do wymarszu. Przeszliście przez tunel, minęliście skarpę, zejście z urwiska zajęło wam trochę czasu. Po dotarciu na dół Gunses jako pierwszy zaczął przemykać się wąskimi uliczkami ruin dawnej, smoczej metropolii.

//Jest noc, godzina 21:00. Do celu dzieli was 850 metrów i labirynt wąskich uliczek w ruinach miasta. Skupiska mutantów są od was oddalone od kilku do kilkunastu metrów, więc powinniście przejść niezauważeni. Ich ilość wzrasta im bliżej celu (głównego budynku).

[Elrond Ñoldor]

Może i nie znał się na skradniu. Ale jakoś w swoim mniemaniu cicho potrafił się przemieszczać. Z kosturem w dłoni i resztą dobrze przymocowanego ekwipunku, podążał za Wampirem uważając na każdy swój krok.

[Nocturn]

Nocturnus postanowił zostać i nieco odpocząć. Był przygotowany na ewentualny atak mutantów. Poza tym powietrze było jego żywiołem, więc wolał mieć swobodny dostęp do nieba, z którego mógł sprawnie miotać piorunami.

[Devristus Morii]

Elf poszedł z królem oraz Elrondem i Gunsesem na zwiad. Nie chciał siedzieć bezczynnie, a magia ognia czy śmierci zawsze mogła się przydać.

[Mohamed Khaled]

Kratos został z resztą na górze, a jako że mu się nudziło tworzył małe płomyczki w ręku siłą woli, i podrzucał nimi.

[Hagmar]

Aragorn w pierwszej chwili chciał zdjąć pancerne buciory ale trwałoby to za długo. Szedł powoli i ostrożnie za resztą.

[Mohamed Khaled]

Miejmy nadzieje że to jednak jakiś chory alchemik z przerostem ambicji, a nie sławetny Meaneb. Bo jeśli to on, to lepiej zbierać armię. Po czym zapadł w odmętach własnych myśli. Po jakimś czasie sobie myślał cicho sam do siebie.
Pamiętam swój pierwszy dzień na Valfden - chłopaczek z przerośniętym ego co to by chciał mordować na każdej możliwej okazji. Miałem wtedy duszę ognia wtedy w sobie, bo uważałem że dzięki mocy magicznej uda mi się spalić każdego na swej drodze. Nadal jestem młokosem, ale jak to jakiś tam mag powiedział - "Wielka moc, to wielka odpowiedzialność". To właśnie dzięki temu przysłowiu nauczyłem się szanować daną nam magię. To dzięki temu staram używać mocy magicznej dla dobra, a nie dla zła. Czy dobrze zrozumiałem to przykazanie? Mam nadzieje że tak. Po swych rozmyśleniach pogrążył się w danej sytuacji...