Górski spacer

[Zeleris Flamel]

Towarzysze ruszyli więc schodami w górę. Były one raczej średnio wygodne, szczególnie dla dracona, którego gabaryty były raczej niemałe. Ale były przynajmniej całkiem nieźle oświetlone. I tak stanęli znów przed wyborem dalszej drogi. Kolejne trzy przejścia.
- Te ciemne to pewnie składzik na miotły, czy coś. Bo po co w takim czymś mieliby umieszczać magiczne pochodnie? - Mimo to ruszył w przejście z którego nie dobiegał blask pochodni. Ciemność nie stanowiła dla niego przeszkody

[Aurius]

Na samym wejściu trafiłeś pyskiem w pajęczynę. Zobaczyłeś salę, a przynajmniej coś co ją przypominało. W kątach widniały geometryczne kształty. Niestety widziałeś tylko ich zarys. Na samym środku sali również coś stało. Wyglądało to na jakiś wielki stół. Było też parę drobniejszych przedmiotów ale z tej odległości ciężko było powiedzieć czym są.

[Zeleris Flamel]

Flamel warknął coś pod nosem i zerwał w twarzy pajęczynę telekinezą, coby rak nie podnosić. Nie chciało mu się. Wszedł w korytarz, którym trafił do ciemnej sali. Wszedł do niej. i zaczął się rozglądać, aby zbadać co się w niej właściwie znajduje. Najpierw obejrzał dokładniej geometryczne kształty w rogach, potem drobniejsze przedmioty i na końcu to coś, co stało na środku sali.

[Aurius]

Geometryczne kształty okazały się różnymi szafkami i półkami, na których zaległy stare księgi, tomy i zwoje. Drobniejsze przedmioty były głównie aparaturą alchemiczną, rytualną oraz badawczą. Natomiast spory przedmiot na środku okazał się jednak stołem. Musieli przy nim zasiadać mnisi opowiadając sobie o postępach w pracach lub po prostu żeby porozmawiać.

[Zeleris Flamel]

Dracon niechcący stłukł kilka alchemicznych fiolek, buteleczek i innego badziewia, gdy przechadzał się po pomieszczeniu. Przejrzał kilka ksiąg i zwojów. Pośpiesznie i niedokładnie, nie bardzo licząc na to, że znajdzie tutaj coś ciekawego. Mimo to jego instynkt badacza po prostu zmusił to do przekartkowania kilku ksiąg. Gdy nic ciekawego nie znalazł, wyszedł z pomieszczenia.
- Rozpadające się zwoje i zakurzone szkło - wyjaśnił krótko paladynowi. - Sprawdźmy resztę - powiedział i wszedł w kolejne przejście.

[Aurius]

-Będę musiał się im jeszcze potem przyjrzeć. - odrzekł paladyn.

Kolejne pomieszczenie było już oświetlone i gdy tylko pojawiliście się w środku, od razu było wiadomym, że była to niegdyś kaplica bądź coś podobnego. Na samym końcu stali stał posąg. Duża część została zniszczona i pozostały tylko fragmenty ukazujące męską sylwetkę. Reszta ocalałych elementów pomieszczenia należała do kamiennych ław i wysokich świeczników.

[Zeleris Flamel]

Gdy weszli do kolejnego pomieszczenia, dracon stanął przed posągiem, który zapewne przedstawiać miał Zatrata. Przyglądał mu się przez chwilę, po czym stracił zainteresowanie. Posąg jak posąg. Kamienny i sztywny. Ten na dodatek był podniszczony.
- Dać ci chwilę na modlitwę? - zapytał zakonnika bez ciebia drwiny. Ot, takie pytanie do religijnego towarzysza.

[Aurius]

-Ty chyba nie do końca zdajesz sobie sprawę z zakonnego życia, co? Nie muszę się modlić za każdym razem gdy widzę coś związanego z Zartatem. Idąc taką logiką powinieneś ciągle dziękować Ellmorowi, gdy tylko zobaczysz burzę, piorun, czy poczujesz wiatr. Czy zatem oddychając nie winien jesteś wyłącznie go błogosławić? Mniej więcej tak wygląda ten sposób myślenia panie Flamelu. - odpowiedział draconowi.

[Zeleris Flamel]

Dracona naprawdę zdziwiły słowa zakonnika. Chciał być wyrozumiały dla fanaberii religijnego towarzysza. Ale, jak widać, nie da rady. Postanowił więc podrążyć temat. - Nawet już nie można być wyrozumiałym. - Westchnął ciężko, nie blogoslawiąc przy tym oddechu.
- Masz dziwny tok rozumowania - stwierdził. - Wyjaśnij, dlaczego niby miałbym dziękować Ellmorowi w takich sytuacjach, hm? Wyjaśnij proszę, gdyż nie widzę związku - zapytał. Oczywiście wiedział co Aurius ma na myśli, ale zwyczajnie miał ochotę na rozmowę teologiczną.

[Aurius]

-Skoro Ty sądzisz, że ja chce złożyć jakąś modlitwę za każdym razem, gdy tylko widzę coś związanego z Zartatem, to oczywiste jest że jeśli chodzi o Ciebie powinno być tak z Ellmorem. W końcu to bóstwo odpowiedzialne za wiedzę oraz niejako żywioł powietrza. Pójdźmy dalej panie Flamel. Czyż nie jesteś magiem powietrza? Jesteś. Więc może chcesz oddać jakąś cześć swojemu bogowi? Ja jestem paladynem Zartata, więc wedle ciebie powinienem klękać przy każdym jego posagu. Ma pan jakieś skłonności do oceniania ludzi przez pryzmat "profesji".

[Zeleris Flamel]

- I tutaj się mylisz, paladynie - odparł Zeleris. - Ujmę to tak... Zatrat jest bardziej twoim bogiem, niż Ellmor moim. Ty czcisz Zatrata, temu pewnie nie zaprzeczysz. Ja nie czczę Ellmora, ani żadnego innego boga. Ja ich szanuję za ich moc i pozycję. Nie wierzę w niech, lecz wiem, że istnieją. Nie jestem ich wyznawcą, a magowie nie są kapłanami bóstw. Jestem magiem, naukowcem, badaczem. Próbuję zrozumieć bogów, zrozumieć ich moc i to czym tak naprawdę są. I w jaki sposób im dorównać, co prawdopodobnie jest możliwe. Dowód na to mamy na kontynencie. - Spojrzał na Auriusa. - Moja moc może i pośrednio pochodzi od bogów, ale na tym polega wolna wola, że mogę wykorzystać ją jak chcę. A wolę badać i zrozumieć, niż być wyznawcą. Wierzę, że wiedza i magia kiedyś zaprowadzą nas do gwiazd i dalej. Lecz nie dzięki bogom, nie bezpośrednio, lecz dzięki staraniom osób, które chcą poznać i zrozumieć otaczająy ich świat. Materialny i niematerialny, bez względu na wszystko. - Zakończył monolog.
- Oczywiście nie spodziewam się, abyś do końca zrozumiał mój stosunek do bogów. Mamy chyba kompletnie inne podejście do takich spraw. I do cholery, nie opierałem się na stereotypach, lecz chciałem być uprzejmy! Jesteś człowiekiem religijnym, więc modlitwa jest zapewne dla ciebie ważna. I tyle. -

[Aurius]

-Dziękuje, że się martwisz o moje odczucia religijne, jednak przyznasz, że nikt kto cię zna nie wziąłby tych słów poważnie. To wynika częściowo z twojego zachowania i tego co reprezentujesz w danej sytuacji.

[Zeleris Flamel]

Dracon uśmiechął się lekko.
- To widzę, że już bardzo dobrze mnie znasz - odparł z ironią. Wszak zakonnik znał go w gruncie rzeczy krótko.
- Idziemy dalej, czy marnujemy czas na pustą wymianę zdań? - zapytał po chwili ciszy i wpatrywania się w zniszczony posąg.

[Aurius]

-Dość, aby móc wygłosić jakieś zdanie. Idziemy dalej.

[Zeleris Flamel]

Zeleris powstrzymał się od komentarza, nie chcąc zaczynać kolejnej niekonstruktywnej rozmowy. Wyszedł z pomieszczenia, które okazało się kaplicą.
- No to zostało tylko to przejście... - powiedział i wszedł w ostatni oświetlony korytarz.

[Aurius]

Kolejne oświetlone pomieszczenie okazało się czymś w rodzaju obserwatorium. Wybudowano tutaj w suficie spory świetlik, a pod ścianami sali ustawiono stoły, na których wciąż zalegały mapy nieba i nie tylko. Sala sama w sobie była dość interesująca.

[Zeleris Flamel]

Dracon wkroczył do ostatniego pomieszczenia na tym poziomie klasztoru. Rozejrzał się z zainteresowaniem. Najpierw zerknął na świetlik w suficie, lecz w chwilę po tym podszedł do stołów, aby pooglądać zgromadzone na nich mapy.

[Aurius]

Mapy przedstawiały zarówno różne rozkłady gwiazd na niebie, jak i znane lub mniej kontynenty. Dało się odnaleźć stare mapy Myrtany, Valfden, Doran oraz paru innych wysepek w pobliżu, na których nie każdy postawił nogę. W sumie były tam dość ciekawe informacje.

[Zeleris Flamel]

Flamel podniósł jeden z arkuszy map. Przedstawiał jakąś mała wysepkę. Jedną z wielu zapewne, których nie przedstawiały ogólno dostępne mapy, z racji ich niedużej wielkości i absolutnego braku jakiegokolwiek znaczenia
- Można by wziąć te mapy - powiedział do Auriusa. - Niektóre mogą być cenne nie tylko z racji na wykonania, ale także przez informacje jakie przerstawiają. No i ciekawe są dosyć - dodał.

[Aurius]

-Zawsze warto coś ze sobą zabrać. Być może trafili na coś interesującego.

Jednak gdy towarzysze zbierali mapy, nie wiadomo skąd pojawiły się szkielety. Jak zwykle nie wyglądały na zadowolone i chętne do współpracy. Na szczęście nie miały ze sobą jakiegoś uzbrojenia.

Przeciwnicy: 5x Szkielet