Przybyłem, zobaczyłem, wypiłem

[Hagmar]

- O tak! Hihihi. Sok z złota ruda. Legendarny trunek zdolny położyć krasnolud już po jeden łyk.

[Aurius]

-Zatem ciekawy specyfik. Tylko po co komu takie diabelstwo? Jaką przyjemność ma ktoś z tego że się upije po jednym kufelku?

[Hagmar]

- Po jeden kieliszek. - poprawił zakonnika. - Nie wiedzieć. Oni chcieć, ja robić.

[Aurius]

-Tak z ciekawości, ile ci za to płacą? I czemu zlecili to akurat Tobie. Wydawało mi się, że krasnoludy same wolałyby szczycić się wyprodukowaniem czegoś takiego.

[Hagmar]

- Robić to dla przyjemność. Nie dla pieniądz. Pieniądz istotny, bo za pieniądz kupować ryba dla Alik. Ale ja potrafić robić pieniądz jak wasz. I roibć to bo tylko ja znać język receptura.

[Zeleris Flamel]

Dracon podziękował za herbatę. Napój pachniał obrzydliwe, wyglądał nie najlepiej u ogólnie nie zachęcał. Ale cóż, Zeleris swojego czasu wypił miksture przemiany w czarnego dracona. Nie istniało chyba nic, bo byłoby bardziej paskudne. Mikstura ta była paskudne ostatecznie. Siorbnął herbaty. Była gorzka ale... całkiem niezła. Prawie taka, jaką pił u Matsumo. A to już było coś. Przysłuchiwał się rozmowie. Uważał, że zakonnik zadaje zbędne pytania. Oczywiście pytanie, które miał zamiar zadać on było wielce istotne.
- Czym jest złota ruda? - zapytał. - Słyszałem o niebieskiej, szarej, tej wstrętnej czerwonej, no i czarnej, którą nawet mam we krwi. Ale o złotej nie... a tak w ogóle, to co teraz, skoro nie gotowe jeszcze? Ile czekać trzeba? A może jakiegoś skladniku potrzeba? -

[Hagmar]

- Godzinke. Złota ruda to być ten bimber. Być złoty i gęsty dość. W legendach brodaczy to coś tak cennego jak kruszec.

[Zeleris Flamel]

- Acha... - odparł nieco zawiedziony dracon. Nie, żeby liczył na coś specjalnego, ale myślał, ze będzie to coś, bardziej przypominającego, no... rudę. Pewnie o ciekawych właściwościach. Chociaż z drugiej strony trunek z taką mocą sam w sobie był ciekawy. Flamel nie znał nic, co by mogło powalić krasnoluda. No i dość cenny to trunek, z tego co mówił alchemik.
- No to w takim razie wystarczy poczekać... - odparł, gdy dowiedzieli się, za ile będzie toto gotowe.

[Aurius]

-I na nic ci twoja wiedza o rudach. Tu wystarczyła prosta symbolika Zelerisie...

[Hagmar]

- Tak nie do końca, smak temu dodawać jagody tfu-tfu złote one być i rzadkie.

[Zeleris Flamel]

Zeleris prosto pacnął się w czoło, słysząc debilną wypowiedź zakonnika.
- Przynajmniej mam trochę tej wiedzy... - burknął pod nosem. Potem spojrzał na staruszka. Może i wcześniej pobił brutalnie Flamela, ale całkiem sympatyczny był.
- No to sporo wyjaśnia - odparł. Popił herbatki. Dobra była. - Ile trwa cały proces produkcji? - ciągnął rozmowę, coby czas szybciej leciał.

[Aurius]

-Hmpf, jakbyś miał chociaż jakieś pojęcie na temat stanu mojej wiedzy. - burknął Aurius.

[Hagmar]

- Kilka tygodni. - posmakował kropelkę bimbru. - Gotowe, pomóżcie mi to ponalewać do butelek.

[Aurius]

Zakonnik zobaczył obok jakieś puste leżące butelki. Chwycił parę i zbliżył się do "wywaru". Zapach miało co najmniej dziwny. Niemniej Aurius zaczął ostrożnie przelewać płyn do butelek.

[Zeleris Flamel]

Zeleris również zaczął pomagać przy przelewaniu. Zapach istotnie nie należał raczej do nietypowych, co dracon mógł stwierdzić z całą pewnością z racji wyczulonego węchu. Trunek był dość gęsty, tak jak wspominał staruszek, no i oczywiście złoty. Z wyglądu w sumie był całkiem zachęcający. Butelki napełniały się jedna po drugiej.

[Hagmar]

Parę godzin później napełniliście 4 skrzynki po 12 butelek. Min był bardzo zadowolony i nawet dał wam po 5 grzywien. - To teraz wy zawieźć to do Ekkerund.

[Zeleris Flamel]

Zapełnianie butelek trwało godzin kilka. Praca ta była raczej żmudna, ale cóż... W końcu nalano ostatnią butelkę. Wyszły cztery skrzynki. Zeleris ciekaw był, ile są one właściwie warte. Przyjął piątaka od alchemika i wrzucił go do sakiewki. Potem wraz z zakonnikiem załadowali skrzynie na konie. Po dwie na każdego, uwięzione mocno i pewnie po bokach. Powinno to wytrzymać.
- No to jedziemy. Bywaj, panie Chu'iu! - pożegnał się dracon i ruszył w drogę powrotną.

[Aurius]

-Powiedziałbym, że nie było to bardzo wymagające zadanie. Poza tym nieprzyjemnym spotkaniem.

[Hagmar]

Alchemik pomachał wam łapką na pożegnanie. Ruszyliście w dalszą drogę.

[Zeleris Flamel]

- Nietypowa persona - uznał Zeleris, gdy już odjechali kawałek. Skrzynie z cennym ładunkiem kołysały się łagodnie przy końskich bokach. Końskie kopyta rytmicznie stukały o brok miejskiej ulicy.
- Ciekawe czy jest... ee... "taki", sam z siebie, czy też opary trunków, które produkuje, tak na niego wpływają - zastanowił się. Przez chwilę trwało milczenie. Jechali sobie.
- Tak mnie zastanawia pewna sprawa. Co tobą motywowało, gdy wstępowałeś do Bractwa? Idea? Chęć pomocy bliźnim? Fanatyzm? - Zabijania czasu podróży ciąg dalszy.