Operacja "Czerwony ÂŚwit" - Jesienna kontrofensywa

[Devristus Morii]

Meteorki, Meteorki Dev spojrzał na Elronda W imieniu nieistniejącej już Gildii Magów jako aktualny, drugi Mistrz Gildii Magów dziękuję Ci Elrondzie z Elanoi za wyprowadzenie adeptów z ostatniego bastionu tejże gildii podczas ostatecznego ataku.

[Elrond Ñoldor]

- W takim razie spełniłem wymagania i zostałem Mistrzem. Ale nie tutaj, pamiętaj, że nie tylko tutaj żyliśmy - przypomniał Devristusowi. - Sam byłem im równy tu na Valfden. To był mój obowiązek nadany mi przez doświadczenie, by wszystkich bezpiecznie odeskortować w bezpieczne miejsce.
- Wówczas bym Ciebie ucałował Aragornie - zaśmiał się.

[Gunses]

Gunses na swojej klaczy jechał pośród szarego żołdactwa. Nie wychylał się. Nikt też nie zwracał na niego uwagi.


//Mam nieciekawą sytuację rodzinną. Nie wiem kiedy będę.

[Mohamed Khaled]

Jechał na swym koniu, z założonym kapturem... Nie lubił być zauważalny, a jeśli już był to tylko przez znajome twarze. Teraz jechał, i czekał... Czekał aż dojadą. Dojadą na być może ostateczną bitwę!

//Sry, że mnie nie było ale za bardzo zmęczony ostatnio jestem

[Anette Du'Monteau]

Blaze gramolił się gdzieś na końcu pochodu. Jego koń średnio mu pasował przez nieco większe rozmiary niż zwykle. Szukał po całym obozie odpowiedniego ale niestety idealnego wierzchowca nie znalazł. Mimo to był niziołkiem i choćby podróż w najbardziej nieprzyjemnych warunkach mu nie przeszkadzała.

[Adaś]

A Adamus jechał sobie spokojnie na swoim rumaku, bawiąc się lutnią. Z każdą chwilą przychodziły mu do głowy coraz to lepsze pomysły...

[Elrond Ñoldor]

A Elrond również jechał. I nie było w tym nic nadzwyczajnego, wszakże wszyscy jechali. Jechali na wroga, na kontrofensyw, by dobić tych którzy mieli czelność im zagrozić. Tym którzy chcieli osłabić państwo, dla swoich własnych durnych pobudek, po części spowodowanych przez podszepty Lithiana i jego świty.
Elrond pociągnął ostatni raz z flaszki, była pusta. Beczułka w kuchni również była pusta. Doszedł do wniosku, że może i jest troszeczkę zbzikowany, ale zaszufladkowanie go jako alkoholik nie było by czymś czego by chciał. Szczególnie ze jest magiem, który zamierza piąć się wyżej.
- Aragornie, jakie są plany? - powiedział chowając pustą flaszkę za pazuchę. Nieładnie było śmiecić trakt.

[Hagmar]

- Jak to jakie. "Najgorszą strategią jest atak na miasta. Rób to tylko w ostateczności. Aby przygotować do oblężenia tarany, wozy i konieczne uzbrojenie potrzeba trzech miesięcy. Usypanie platform ziemnych, potrzebnych do ataku na mury, zajmie kolejne 3 miesiące. Jeśli generał nie potrafi trzymać na wodzy swego temperamentu i karze forsować mury swoim ludziom na sposób mrówek, trzecia ich część zostanie wybita bez zdobycia miasta". "Dlatego też sztuką najwyższą jest pokonać armię wroga bez walki, miasta zdobywać bez oblegania". Czyli po ludzku, zmieciemy ich fortyfikacje magią. A potem szturm.

[Devristus Morii]

Meteorki, Meteorki powtórzył ponownie Dev Dobrze, że mamy ze sobą 40 magów bojowych

[Hagmar]

Taa. Skomentował krótko. Ponad 200tyś. armia maszerowała traktem przez dżunglę ny po półtora dniowym marszu dotrzeć pod Marcham. Niewielka miejscowość leżąca w gminie Tumin. Miasteczko znajduje się 100 kilometrów od dawnej siedziby Zakonu ÂŚwitu. Do miasta rzadko zaglądają karawany kupieckie. Miejscowi żyją głównie z utrzymywania archeologów, zajmujących się pobliskim chramem. Prócz tego miasto utrzymuje się z myślistwa, skromnego rzemieślnictwa oraz nielegalnym handlem artefaktami Draconów. Po za tak oczywistymi budynkami jak: zamtuz i karczma oraz niewielkie zakłady rzemieślnicze. Znajdziemy tutaj niewielką kapliczkę Zartata. Tak było kiedyś, teraz to 40tyś. miasto ufortyfikowane na długie oblężenie. Armia Aragorna zaległa obozem na wprost miasta, magowie wypalili spory kawał dżungli na prawej flance by nic ich nie zaskoczyło. Aragorn stał przy swoim namiocie i spoglądał na miasto. Myślał jak je szybko ugryźć.

[Devristus Morii]

Do Aragorna podszedł Devristus.
Piękne miasto, ale trzeba będzie je troszeczkę zniszczyć. Małymi kosztami, bo zamek zawsze się nam przyda.

[Hagmar]

Ta piękne, walniemy 10 meteorów i jakiś deszcz ognia z trzęsieniem ziemi i po sprawie. Wybieram sie do karczmy, posiedzieć z wojakami. Zadbać o morale. Idziesz?

[Devristus Morii]

A żeby nasi nie zostali poparzeni część magów ziemi zbuduje mur, a magowie wody ugaszą pożary zamrażając wszystko. Szybko, łatwo i po sprawie. napił się wody Ta, właśnie miałem Ci proponować to samo

[Patty]

Gdy armia dojechała na miejsce, przez chwilę patrzyłam na miasto, które mamy zdobyć, zastanawiając się, jak będzie przebiegać oblężenie. Zbytnio jednak nie zaprzątałam sobie tym głowy, pewna, że Aragorn już o to zadba. Sama zajęłam się koniem i poszukiwaniem miejsca do odpoczynku i spożycia drobnej ilości alkoholu.

[Hagmar]

- Dokładnie generale. - powiedział i klepiąc elfa w ramię ruszył do obozowej karczmy, gdy tam dotarli dowódca rzucił krótko. - Czołem żołnierze!

[Korag]

-Czołem dowódco!-krzyknęło paru żołnierzy, a wraz z nimi siedzący przy jednej z ław krasnolud. Słyszał już co nieco o tak zwanym baronie jaszczurce, mimo to... Nie często widuję się draconów, tak więc widok dowódcy i tak był pewnym zaskoczeniem.     

[Aurius]

Aurius zwykle przebywał poza namiotami pełnymi alkoholu. Jak przyszły rycerz postanowił nie otępiać swojego umysłu i zawsze mieć jasne myśli. Mimo to nie chciał się jakoś alienować w towarzystwie. Nie omieszkał więc wznieść pokazowo kufla, a potem toastu.
-Za barona! - krzyknął donośnym głosem.

[Hagmar]

Dracon pochwycił otrzymany przez jakiegoś żołnierza kufel i uniósł go w toaście. - Za Valfden i Króla! - wychylił łyk i zasiadł na wolnym miejscu przy krasnoludzie. Słyszał już co nieco o tym krasnoludzkim paladynie, co samo w sobie było zaskakujące. Miał wobec kilku tutejszych wojaków spore plany.

[Mohamed Khaled]

Stojący na końcu Kratos, przeszedł na sam przód. Podszedł do Aragorna.
Witaj dowódco.. Wielki dzięki za miecz. Był przydatny podczas ostatniej bitwy. rzekł stojąc koło Tacticusa.
Masz tu kufel piwa - dodał podając płyn. Więc co teraz? Wiesz ilu ich tam może być...?
Dopiero po chwili zwrócił uwagę na Devristusa. Witaj mistrzu. Przepraszam, nie zobaczyłem cię.

[Hagmar]

80 do 90 tysięcy ludzi. - powiedział opróżniając kufel jednym tchem. - Większość to chłopi i mieszczanie, a więc nic wielkiego.