Semper Fidelis Ad Mortem- Zawsze wierny aż do śmierci

[Arti]

 - Ależ nie, czcigodny duchu tej barki. Znaczy... Po prostu większość ludzi to kretyni i ignorancji, którzy wolą polegać na tych tam... - Wskazał dłonią ku górze. - Zamiast skupić się na rozwoju nauki. - dodał. - Ale to tylko takie moje... Małe zboczenie. - dokończył.

[Gunses]

- Perwersy i fetyszyści! - zawołał spod desek pokładu głos wzięty za ducha barki - A w tych na górze wypada wierzyć, czasem zechce im się uratować czyjeś życie...

[Nessa]

   Długoucha, słysząc opinię żołnierza Szwadronu, którego imienia niestety nie pamiętała lub nie dane było jej poznać, ucieszyła się na tyle, że ledwo powstrzymała się od wyrwania Severusowi i krzyknięcia "Bracie!" do wojaka. W końcu jako jeden z nielicznych posiadał mądrą opinię o barkach i podróżowaniu wodą.
   - Odgłosami? Takimi jak dziwny głos spod pokładu, czy mówisz raczej o morderczych falach odbijających się o burtę? - wzdrygnęła się długoucha. Jakiś krasnolud z kompanii Yarpena musiał mieć wyjątkowo dziwne poczucie humoru. Bo przecież nie mógł do niech krzyczeń hrabia, który winien teraz leżeć osłabiony promieniami Słońca. Prawda?
   I kto to na bogów jest perwer?!

[Gunses]

Gunses natomiast zastanawiał się jak można mówić od akapitu... Był baaaardzo zaskoczony. A dzień osłabił go, ale wszak nie aż tak jak się mogło wydawać nieobytej pośród nieśmiertelnych Nessie. ()

[Eric]

Diomedes usiadł na deskach pokładu i w zadumie podrapał się po głowie. Rozejrzał się dookoła i ujrzał to, czego szukał. Klapę. Powstał w jednej chwili i podszedł do niej.
- Trzeba to sprawdzić... - powiedział zagadkowym tonem. Z teatralnym dramatyzmem przełknął ślinę i spojrzał po wszystkich z nader poważną miną. Złapał za uchwyt klapy, podniósł ją i wskoczył do środka. Wewnątrz było dość ciemno, ale kiedy jego wzrok przyzwyczaił się do mroku, ujrzał zarys postaci. Tylko że jakoś nie mógł rozgryźć, kto to jest.

[Nessa]

   Nuda natomiast dumała, jak to możliwe, że tak obyty i szanowany hrabia żadnej książki nie przeczytał i nie wie o tym, że wcięcia akapitowe są w takich fragmentach poprawne. Zasmutała! []
   Z odmętów rozpaczy wyrwał ją Diomedes, który przypominał w tym momencie pewną niewiastę w jakiś dziwnych grubych oprawkach na nosie, krótkiej, czerwonej fryzurce z grzywką, pomarańczowym sweterku, różowej spódniczce i dziwnych skarpetach. Nawet nie wiedziała, skąd przyszedł jej do głowy tak absurdalny obraz. Przecież na statku brakuje blondasa z chustką, uroczej rudej, kudłatego głodomora i psa. Co też tej Nessie chodzi po głowie! Jeszcze się okaże, że duchów nie ma.

[Gunses]

Gunses złapał szybko jakąś szmatę. Jak się okazało była to dziwna płachta z naszytymi kółkami oczu i zarysem ust. Oraz z wielką starą skarpetą naszytą jako nos. A całość wyglądała tak...

[Eric]

//: Uwielbiam wasze posty

- Ożesz... - tylko tyle zdołał wyszeptać, zanim w przerażeniu opadł na deski. W mroku przed nim stała tajemnicza, dziwaczna postać o dziwnych kształtach i okropną twarzą, której wyraz mógł przerazić niejednego tęgiego woja.
- Aerth! - wychrypiał. - Chodź no tu!

[Gunses]

- Buu-kaa! Buu-kaa! - bukauczał Gunses przywodząc na myśl imię nordmardzkiego demona - Buu-kaa!

[Eric]

- Zaraz, zaraz... - wydyszał, z przerażeniem obserwując niecodzienne stworzenie parające się w sposób obrzydliwy aparatem głosowym. Kawałek tego, co uznawał za jego ciało, zahaczył się o jedną ze skrzyń i obsunął lekko. Aha! Nie kryjąc obrzydzenia i lęku zbliżył się do postaci i drżącą ręką chwycił za to, co w pierwszej chwili uznał za jej twarz. Pociągnął mocno i w tej samej chwili nie wiedział, co bardziej go przeraziło - czy to, że ta twarz podążyła za jego dłonią, czy też to, że za jej osłoną znajdował się hrabia Gunses.
- Hrabio? - zapytał tonem pełnym dezaprobaty. - Serio? - uśmiechnął się.
- Serio?

[Nessa]

//: Guciu, brutalu. Buka to najtragiczniejsza postać naszego dzieciństwa

Nessa natomiast schowała się za Severusem, gdyż nie wiedziała, że Velm... Diomedes rozwiązał zagadnę.  Rozejrzała się jeszcze po raz ostatni za symbolem mającym odciągnąć nordmarskiego demona. Gdzie jest krzyż?

[Gunses]

- No co? Æwiczę do sztuki, którą będę grał w teatrze! - wykpił się Gunses po czym wrócił na swoje miejsce i usiadł na seksach. Uśmiechu nie mógł jednak zatuszować. Widok upadającego ze strachu Diomedesa rozbawił go

[Eric]

- Bez tej płachty jesteś niemal równie przerażający - zażartował, siadając na beczce. - Czyli Ty hrabio również wybierasz się na zgromadzenie? - raczej stwierdził fakt, aniżeli zapytał. Przesunął w dłoniach szorstki materiał, pod którym skrył się wampir.
- Zwykle ubierałeś się... Bardziej ekstrawagancko - powiedział, machając hrabi szmatką przed nosem. - Jesteś pewien, że taka rola Ci odpowiada?

[Gunses]

- Demonologia to moja specjalizacja, a wiec i przebranie jest odpowiednie - powiedział Gunses - Chcąc nie chcąc musiałem udać się na wyprawę. Trzeba wyrobić sobie dobrą renomę, bo zbliżają się wielkie zmiany.

[Dragosani]

Severus, podobnie jak elfka nie zauważył, że Diomedes odkrył tajemnicę Nawiedzonej Barki, więc czujnie spojrzał na schody, którymi zszedł młodzieniec, pewien (i wcale nie mając nadziei), że zaraz wyleci on z krzykiem. Ewentualnie jego wnętrzności wylecą z chlupotem, wszak nie wiadomo co tam siedzi. Usłyszał jednak strzępy rozmów, co raczej minimalizowało szansę takiego zdarzenia. W końcu poznał głos Gunsesa. I wykonał starożytny gest, znany jako dlonius natwarzus, o znaczeniu każdy wie jakim.
- Dorośli lu... el... wa... dorosłe osoby, a takie żarty mają. - Spojrzał na elfkę. - Tak, o takie odgłosy mi chodziło. I patrz co ta beztroska wodnych podróży robi z dumnymi wampirami! Nigdzie tego nie przeżyjesz! - Zaśmiał się dziwnie ochryple, zaś w jego śmiechu dominowały odgłosy "Arrr", jak u pirata.

[Arti]

 -Czo tam? - zapytał Ra, schodząc pod pokład. Dostrzegł Diomedesa i jakiegoś innego osobnika dzierżącego dużą, chaotycznie zaplątaną pościel.

[Hagmar]

A ja wam powim że... przezabawna z was kompanija! Odparł brodacz siedzący na tej samej ławeczce co wczoraj, tym razem jednak popijał miodu prosto z gąsiora. Zupełnie jak wtedy gdy na "Grubej Hance" pływali my i łupili, też było tak wesoło. Aż przypłynął Myrtański galeon i wszystko zjebał jedną salwą, kapitanowi kula urwała łeb, nasza karawela w drzazgi poszła wraz z całym ładunkiem piwa.

[Nessa]

- Ducha przygody takimi opowieściami w nas nie obudzisz, generale - skomentowała elfka, choć uśmiechała się szeroko, gdyż wyjaśniła się zagadka Buu-kii, a sama długoucha na razie nie odczuwała przykrych konsekwencji pobytu na wodzie. Następnie zwróciła się równie radośnie do Severusa, którego przecież nie pominęła, ale opowieść krasnoluda dość ją zajęła:
- Czyli można bawić się bez alkoholu!

[Dragosani]

Severus uśmiechnął się uroczo. Na specyficzny sposób. Bardzo, bardzo specyficzny sposób.
- Niesamowite, co nie? - odparł pytaniem. - Szczególnie dla takiej grzecznej elfki jak ty prawda, Nesso? - zarechotał piracko. Klepnął wspomniana grzeczną elfkę w ramie, lekko, tak aby nie zachwiała się, lecz dając jednocześnie tym znak, aby nie strzelała focha.
- Chociaż pewnie nie którzy mieliby inne zdanie. - Zupełnie przypadkowo mówiąc to spojrzał na niskiego brodacza.

[Hagmar]

Pewno że można bez, ale czy trzeba? Spytał filozoficznie.