Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w "Obieżyświacie"

[Gunses]

//Elrond i Istedd
- 25 za lodzika - rzekł i uśmiechnął się obleśnie, widać, dziewczyny obsługiwały go regularnie - 50 za dogłębniejsze poznanie!

//Malavon
- Nie znam żadnego Agawy. Kto to taki? Nie mam nikogo takiego w swoich księgach...! - mówił poważnie.

[Elrond Ñoldor]

- Wybieram opcje droższą. Trza korzystać z tych resztek życia!

[Istedd]

Rad był, że tamten bez większych problemów i sprzeczek przyjął wymuszoną postawę przez Istedda. Cóż jednak miał robić? Taka widać wola nieba - z nią się zawsze zgadzać trzeba. Odetchnął z ulgą w duszy, więc, kiedy staruszek zajął się mówieniem. Teraz była moczymorda jęła się wpatrywać bezceremonialnie we wdzięki kobiet tu zebranych. Po chwili targowania się zapadł utarg między nimi. Słowa Elronda rozbawiły posiadacza majestatycznej brody, ale nie dał po sobie tego zbytnio poznać. Ciekaw był czy owa cena również wlicza się w jego udział w owym "przesłuchaniu". Jakoś nie był przekonany, aby tamten płacił za dwoje. Kruk śmiało mógł poczekać na tamtego. Albo przed burdelem, albo pójść już do jednej z karczm. Przesłuchanie nie powinno potrwać długo (jego zdaniem), a posiedzieć mógłby sobie w nocy... narażony na rabusiów i bandytów. Przynajmniej byłaby rozrywka! Choć równocześnie mógł udać się do karczmy i tam mieli się spotkać.
- Grzmotosławie, spotkajmy się w "Karczmie pod Lisem" w dzielnicy handlowej. Miłej zabawy. - rzekł do tamtego. Wyczekał jeszcze. Być może towarzysz zechce się z nim czymś jeszcze podzielić?

[Gunses]

- Płać i leć z Kidą na górę!

[Elrond Ñoldor]

- A jakże! - odpowiedział ni to Isteddowi, ni to alfonsowi. Wygrzebał pięćdziesiąt sztuk srebrnych (?) grzywień i zapłacił. Kida wzięła go za rękę i poprowadziła na górę.

[Istedd]

- Bywaj tedy, towarzyszu. I owocnej przygody. - rzekł tamtemu nieco dwuznacznie i zamierzał wyjść z burdelu. Obejrzał się jednak, aby choć przez chwilę jeszcze pogapić się na wdzięki kobiet, ale napotkawszy bardzo nieprzyjemny wzrok alfonsa zaklął pod nosem i wyszedł w objęcia nadchodzącej nocy. Cóż... pozostawała teraz droga do dzielnicy handlowej. Poprawił sobie raz jeszcze miecz i trzymał tam dłoń. Nigdy nie wiadomo czy jakoweś rabusie i łotry kryją się w zaułkach! A nie zamierzał zdychać w takim miejscu. Skierował swe kroki tam, gdzie górowały nieco lepsze domy od tych, które tutaj widoczne były. Wiadomym wszak było, że kupcy raczej dbają o swoje mienie i tam raczej bezpiecznym mógł być Istedd. Strażnicy chyba dobrze pilnowaliby interesów tamtych. Albowiem cieliści potrafili gardłować w swych sprawach, jeżeli psuto im utarg. Szczególnie, że wina stałaby po stronie władzy.

[Gunses]

//Elrond
//Odetnij sobie kasę. Płacisz wszak ze swoich, a nie jakimiś wyimaginowanymi pieniędzmi.

Kida zaprowadziła Cię na górę do jednego z małych, ale przytulnie wystrojonych pokoi. Było tam kilka mebli. ÂŁóżko, krzesło, fotel i stół. Do wyboru do koloru
- Na ogól nie sypiam z kumplami - rzekła - Ale Ciebie widzę po raz pierwszy... No to jak, najpierw interesy czy przyjemności?

//Istedd
Podróż mija Ci w spokoju.

[Istedd]

Szedł tedy bez słowa zastanawiając się jedynie nad ciągłością i obecnością materii we wszechświecie, a także cudami Hesperyjskiego Sadu w postaci miejsca zwanego supermarketem. No i o smaku musztardy z chlebem i wiejską kiełbasą. Słowy innymi zbytnio nie przejmował się obecnością nieprzychylnie nań patrzących mend wszelkiego rodzaju, dlatego właśnie, że miał przy sobie miecz, majestatyczną brodę, a wraz z tym - paskudną, warcholską mordę. Ciekaw był jak bawi się Elrond i ile właściwie czasu spędza już na takowej wędrówce. Już mu się nudziłam bowiem trakt był tu nader nierówny i zabłocony. Kiedyż wreszcie trafi na poszukiwane miejsce? Postanowił uzyskać odpowiedź. Skierował się do jakiegoś mieszczanina (chyba niezbyt biednego, a zarazem zamożnego, widać rzemieślnika).
- Witajcież! Nie wiecie gdzieś jest Karczmie pod Lisem"? Jak tam dojść? Znacież drogę?

[Gunses]

- A jasne... tą uliczka panie prosto, po prawo jest. Nie za duża karczma, w piwniczce się mieści, ale zawsze stamtąd głośno więc na pewno traficie.

[Istedd]

- Dzięki! Bywaj tedy! - rzekł tamtemu i uradowany z otrzymanej wskazówki, gdzie znajdzie poszukiwaną karczmę udał się we wskazanym kierunku, mianowicie przed siebie. Rad był, że czasami istoty niespodziewane zapytane przez przechodnia udzielają mi prawdziwej odpowiedzi, nie zaś wyśmiewają, albo łżą. Miał bynajmniej nadzieję, że tamten go nie oszukał... ale jaki miałby w tym zysk? Jedynie rankor sobie by mieszczanin biedny zrobił. Istedd porzucił owe zastanowienia na dalszy plan. Wytężył słuch i zajął się słuchaniem odgłosów karczemnych, mianowicie pijackich pieśni, bliżej nieokreślonych nawoływań czy wyzwisk, beknięć i czknięć. Te ostatnie najtrudniej byłoby wyłowić ze zgiełku, toteż skupił się głównie na tonacji pieśni i tym podobnych pierdołach. Przypomniał sobie na pocieszenie piersi i tyłek Agawy.

[Malavon]

-Powiedzcie mi zatem, ten kolega przed waszym domostwem to ochroniarz? Księżyc nieco przesłonił mi oczy i trudno było się zorientować...

[Elrond Ñoldor]

- Wolę zacząć od przyjemności - powiedział rozpinając koszulę.


150g - 50g = 100g

[Gunses]

//Malavon
- A tak... Ochroniarz. Najął się u mnie trzy dni temu. A czemu pytasz?

//Elrond
- Jestem do Twojej dyspozycji - powiedziała i zrzuciła z siebie stanik i koronkowe majtki.
//Nie będę prowadził wymiennych opisów tej sytuacji z Tobą. Chcesz to opisz, ale sam.

[Elrond Ñoldor]

// Wiem. Ale tak mi się nie chce...

I razem legli na łoże chędożąc się długo i namiętnie. Akt ich mógłby być wzorem dla ballad, marzeń dziewic i niedopuszczonych mężatek.
- A więc? Może przejdziemy do interesów? Więc przysłała nas Agawa. Szukamy pracy - powiedział odpoczywając na łożu. Kira bawiła się jego brodą.

[Gunses]

- Potrzebuję żebyś przekazał te listy pewnej osobie - rzekła wyjmując kilka papierów - Tylko nie mów od kogo, nie chcemy aby ktoś się o naszym procederze dowiedział. Listy oddasz Hannie, jej zajazd znajduje się w dzielnicy mieszkalnej, to wielka oberża, na pewno ją znajdziesz.

[Malavon]

-Nie sądziłem, że Efehidon jest tak niebezpieczny by załatwiać sobie ochroniarza. Zdarzały się jakieś przypadki napaści?

[Gunses]

//Istedd
W spokoju dotarłeś do miejsca, z którego widzisz szyld przedstawiający rudego lisa.


//Malavon
- A nie raz, ale całe szczęście zawsze łapano przestępców. Mam dość duże wpływy w straży. Ale teraz z ochroniarzem będzie dużo lepiej.

[Istedd]

Wreszcie, po męczącym nieco marszu i nieco niebezpiecznym (zważywszy na późną porę) dotarł na miejsce. Uśmiechnął się sam do siebie widząc barwny szyld. Wykonany był bardziej starannie, niż te z dzielnicy biedoty, acz dalej jakoś mu nie pasował. Jak pięść w oku znał się na malarstwie, ale w jego guście owo zwierze było kaleką, bowiem widoczne były tylko trzy nogi. Biedny lisek! Zastanawiając się, cóż takiego owo zwierze uczyniło, że zostało pozbawione łapki wszedł do środka. Mianowicie pchnął ciężkie wrota i wlazł do środka.
- Czołem, waszmościowie! - przywitał się z wszystkimi starą formułą i zamknął za sobą ciężkie wrota. Rozejrzał się po pomieszczeniu, w którym pachniało jak w karczmie. Nieco tylko jednak "czyściej".

[Elrond Ñoldor]

- Oberża Hanny w dzielnicy mieszkalnej. Proste - mówił ubierając się. Listy schował do wewnętrznej kieszeni kubraka. Razem z Kirą zeszli na dół i pożegnali się. Elrond zastanawiał się czy należałoby dogonić Istedda, czy dalej działać na własną rękę. A co jeśli ten drugi brodacz również otrzyma jakieś zadanie i go nie znajdzie? Ruszył w kierunku dzielnicy mieszkalnej...

[Gunses]

//Istedd
- Czołem wędrowcze! Zapraszam w nasze progi! - zawołał karczmarz ochoczo. Również ochoczo odkrzyknęli mu biesiadnicy, po czym wrócili do swoich spraw.


//Elrond
Podróż do dzielnicy mieszalnej mija Ci spokojnie.