Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w "Obieżyświacie"

[Elrond Ñoldor]

Będąc w dzielnicy mieszkalnej Nowicjusz postanowił dowiedzieć się, gdzie ta oberża jest ulokowana. Zaczepił jakąś kobietę i wypalił z pytaniem.
- Witam. Czy wie może pani gdzie jest oberża Hanny?

[Istedd]

Pokrzepiony dobrymi obyczajami miejscowych bywalców karczmy uśmiechnął się od ucha do ucha. Dosłownie. Nie chciał znowu marnotrawić pieniędzy na jadło i napitki, gdyż i tak był pełny. Nieco być może dziwne było jego zachowanie, acz jakoś nie chciało mu się postąpić inaczej. Toteż bezczelnie jął podchodzić do każdego stolika i szukać kogoś ze znakiem, jaki nosiła Agawa. A co! Był wszak warchołem, a tacy nie pieprzą się z kulturą, jeno dziewicami i dziwkami! A to zadanie było jakoby dziwka-dziewica. Toteż tak trzeba było ją traktować - stanowczo i być może nietypowo.

[Gunses]

//Elrodn
- Ano pójdziesz pan uliczką tą do małego placyku i ryneczku, tam zatrzymują się kupcy właśnie w karczmie u Hanny. Duży gmach, trafi pan.


//Istedd
Ludzie patrzyli na Ciebie nie dziwiąc się. Uznali, że szukasz po prostu kogoś z kim się umówiłeś. Tak przemierzając stoliki zauważyłeś mężczyznę koło trzydziestki, z ciemnymi krótkimi włosami i równie ciemnymi oczyma. Twarz szpeciły oznaki dawnej ospy. Co ważne, na ramieniu miał chustkę na której wyszyty był znany Ci symbol

[Elrond Ñoldor]

- Dziękuje - powiedział i ukłonił się. Tak jak mu polecono tak zrobił. Przez wskazaną uliczkę, na którą nie zwracał większej uwagi doszedł do małego placyku, na którym był usytuowany rynek. Oberżę poznał od razu i udał się w jej kierunku. Wewnątrz rozglądną się za właścicielką.

[Istedd]

Tego chyba nie wziął pod uwagę, gdyż chyba zbyt się przejmował całym zamieszaniem spowodowanym przez pomoc w zadaniu pierwszej lepszej osobie, którą poznał na drodze. Dodatkowo, jak się okazało - magikowi. Poza tym we łbie krążył mu jeszcze miód pitny i wyobrażenia o chędożeniu się z Agawą. Głównie jednak o jej pewnych nader rzucających się w oczy przymiotach kobiecych. Mniejsza jednak o to! Warchołowi nie przystoi się zakochiwać, wszak nim baba nie powinna kierować. Stary porządek musi być i to mężczyzna winien bić kobietę. Tak przynajmniej głosili nihiliści i wiele innych grup społecznych w Valfden. Wreszcie zoczył swój cel. Cóż... myślał, że być może spotka znowu piersiastą kobietę, a spotkał mężczyznę. Dodatkowo brzydszego nawet od posiadacza majestatycznej brody. Dumny był z tego oraz uradowany, gdyż znalazł to, czego szukał. Przysiadł się doń bez pytania.
- Witaj. Przysyła mnie Agawa. - rzekł na samym początku.

[Gunses]

//Elrond
Tawerna była obszerna, gromadziła wielu gości, ale było dość spokojnie. W karczmie mieszkali wędrowni kupce, pomniejsi czarodzieje przejazdem do Atusel czy innych części wyspy, złodzieje i krętacze, którzy lubili szastać pieniędzmi. W karczmie więc było spokojnie, nikt nie wrzeszczał za bardzo, nikt nie popędzał, nie było bójek. Hanna, godziwie ubrana właścicielka zajazdu zauważyła Ciebie również. To, że byłeś stary i średnio ubrany, za to przy młocie u pasa sprawiało dziwne odczucie.

//Istedd
- Widzę, że mamy wspólnych znajomych. Jestem Sargo. Hmm... Może mógłbyś mi pomóc? - wypalił od razu. Nie każdy zna Agawę, jeszcze mniej osób zna znak rozpoznawczy, a więc mógł rozmawiać z Tobą otwarcie.

[Elrond Ñoldor]

Widząc spojrzenie właścicielki chciał parsknąć śmiechem, ale ograniczył się do wyszczerzeniu zębów. Raźnym krokiem podszedł do Hanny i wypalił. Cichym głosem.
- Mam przesyłkę od wspólnych znajomych...

[Gunses]

- Czyli, że od kogo? - spytała Hanna

[Istedd]

- Miło mi, Sargo. Erhard. Drauling. Erhard Drauling. - robił efektowne przerwy i podał tamtemu dłoń na powitanie. Rzeczywiście, niewielu dane było poznać Agawę. Bowiem nie wielu miało szczęście móc tak otwarcie wpatrywać się w piersi kobiety i nie dostać za to w twarz. I chełpić się tym na każdym kroku! Oczywiście nie raczył podać swego prawdziwego imienia. Bo i po cóż? Rozmówca jego wydawał się dość porywczy. Wypalił wszak pytaniem od razu. Cierpliwsi mogliby dalej testować naszego bohatera, ale ten chyba do takich nie należał. I dobrze. Nie miał ochoty na takie gierki.
- Jasne. Jeno powiedz w czym rzecz. Na ślepo nie będę szedł jak baran na rzeź. Słucham. Ubić kogoś? - zapytał retorycznie, nieco ściszając głos. Po cóż reszta bywalców karczmy miałaby go słyszeć?

[Gunses]

- Nie, nie tym razem. Słuchaj. Na górze, w jednym z pokoi jest pewna rzecz, która bardzo interesuje moją szefową. Widziałem ją ostatnim razem, stoi na kominku w pomieszczeniu do którego prowadzą trzecie drzwi od prawej. To kawał starej tarczy. Bardzo nam on potrzebny... Mnie już oberżysta Zyrfik nie wpuści mnie na górę, wie, że lubię czasem pożyczyć coś nieswojego. Ale Ciebie przecież nie zna, to jak? Wchodzisz w to?

[Istedd]

Zamyślił się na chwilę. Bardzo krótką zresztą, gdyż i tak wiedział, że należałoby tamtemu przysługę wyświadczyć. Kiwnął głową na znak zgody. Oczywiście musiał to i skomentować słownie, gdyż taka była wola niebios.
- Niech będzie. Nie martw się. Kawałek tarczy jest już twój. Nie martw się o to. Czekaj jeno na efekty. - rzekł i wstał. Przeciągnął się, jakby miał zamiar udać się na spoczynek, a w rzeczywistości naciągnął sobie dość boleśnie mięśnie. Ot, tak, żeby nie wyjść z wprawy w... mięśniowaniu. Udał się schodami na górę. Kiedy tam dotarł (bo raczej wątpliwym, acz nie niemożliwym było to, że schody go zabiły) jął szukać trzecich drzwi od prawej. Miał nadzieję, że łatwo będzie dostać... słowy innymi, iż będą otwarte. Raczej nie posiadł jeszcze sztuki cichego otwierania drzwi. Zawsze dałoby się to uczynić z hukiem, acz na to nie było w tym wypadku czasu i miejsca. No i kim była owa mistrzyni?

[Gunses]

- Dzie tam?! - zawołał oberżysta - Jazda na dół! Bez płacenia się pchasz do wyra?! Jeszcze do pewnie do nie swojego!

[Elrond Ñoldor]

- Chciała zostać anonimowa. - powiedział wyciągając listy.

[Malavon]

-Rozumiem. W końcu trzeba dbać o swoje dobra. Tak z ciekawości, skąd go zatrudniłeś? Mojemu przełożonemu przydałby się podobny.

[Istedd]

Mruknął pod adresem tamtego bardzo nieprzychylne słowa. Możliwym była kolejna utrata grzywien, albo próba przeciwstawienie się straszliwym wymogom ajenta. Wybrał to drugie. W jego opinii wypadało uchwycić drażliwego tematu i wykorzystać motłoch przeciwko karczmarzowi.
- Jakże to, mości karczmarzu? Na przeszkodzie miłości stoisz? Cóż to za barbarzyństwo! Spójrzcie, drodzy zebrani! Zaczyna się tu niewola i wyzysk! Na przeszkodzie miłości stoją i uniemożliwiają kochankom spotkanie! Do czego to doszło! Niebawem zaczną za takie co karać chłostą, a potem powieszeniem! Komu miłość droga i uczuciowość nieobca, niech sprzeciwi się owej tyranii straszliwej! Na bogów, nie godzi się tak czynić, karczmarzu! - krzyknął i dla dodania sobie teatralnego pogłosu upadł na ziemię i chwycił się rękoma za kubrak. Spróbował go podrzeć, jednak zbytnio mu się to nie udało. Dodatkowo przy upadku zabolała go dolna część pleców. Trwając tak i przybierając na twarzy błagalny wyraz czekał na rozwój wypadku.

[Gunses]

//Elrond
- Dobrze, więc - rzekła i wzięła listy. Uśmiechnęła się pod nosem i schowała je pod ladę - Dzięki Ci wielkie. Przydałeś się... Coś jeszcze?

//Malavon
- A z karczmy pod lisem. Siedział tam, pracy szukał, nająłem go.

//Isted
- A jasne! Niechaj bieży do lubej!
- Dać chłopowi pociupciać!
- My za niego zapłacim! - zawołali inni. Karczmarz pochrząkał, zgodził się i kiwnął Ci przyzwalająco głową. Droga wolna!

[Istedd]

Zaprawdę jego teatralność pomogła wznieść się motłochowi do rangi przydatnego towarzysza. Wielkie przy nim było szczęście i wielce rad był z tego. Niechaj będzie to równowaga dana przeciwko ostatnim wyprawom, w których los był mu niezbyt przyjazny. Jak jednakże mógł narzekać na Panią Fortunę? Z pewnością teraz chwalił jej... eee... stopy? Podniósł się z ziemi i ukłonił się wielce na cztery strony świata.
- Zaprawdę dziękuje wam, szlachetni panowie! Niechaj wam zdrowie dopisuje i szczęście, żeście wsparli miłość! Dziękuję wam najserdeczniej! Powodzenia mi życzcie! - rzekł tubalnym głosem i skierował się do schodów. Tym razem chyba nic mu nie przeszkodzi. Gdyby jednak nań spotkał nader cielistego gościa po prostu przepchnąłby się. Miał bowiem szczytny (tak jakby) cel. Kiedy znalazł się na górze jął szukać wspomnianych trzecich drzwi od prawej. Tam znajdywać się miał poszukiwany przedmiot - kawałek starej tarczy.

[Gunses]

Trzecie drzwi niespodziewanie były właśnie trzecie ;O

[Istedd]

Jakże niespodziewanym było to odkryciem! Zupełnie jak wynalezienie krowiego mleka! Bo jakiż pomysł miała pierwsza istota, nie licząc cielęcia, które zapragnęło wydoić krowę. A gdyby natrafili na groźnego samca z tego gatunku? Zaprawdę otrzymałby ów odkrywca białą ciecz, niekoniecznie jednak nadającą się do picia. Przynajmniej nie spotkał po drodze żadnych kłopotów. Korytarz zdawał się pusty, tak... chyba wszyscy bywalcy karczmy wlewali w gębę piwo i krzepili żywoty jadłem, albo po prostu chędożyli się po pokojach. Tych jednak odgłosów nie słyszał. Rozejrzał się raz jeszcze i jakby zastygł, nasłuchując czegoś. Niemiło byłoby napotkać teraz najemcę owej kwatery. Obejrzał czy drzwi są porządnie ułożone. Acz argumenty siłowe postanowił odłożyć na później. Może Pani Fortuna mu sprzyjała? Sięgnął za klamkę i spróbował w najprostszy sposób otworzyć drzwi. A nuż się uda?

[Elrond Ñoldor]

- Oczywiście! - wyszczerzył zęby. - Miałem zostać oddelegowany do kolejnego zadania dla "księżyców".