W głąb dracońskich ruin.

[Patty]

- I ja lubię łączyć różne sztuki - mimowolnie włączyłam się do rozmowy - Mówią mi Patty. Zaś co do tematu, co kilka osób tutaj widziało, że potrafię mieczem robić, a w razie czego rozedrzeć komuś duszę - słowa były spokojne, jakbym mówiła o czymś zupełnie trywialnym, a nie o odbieraniu życia.

[Devristus Morii]

Och Patty, jak miło Cię widzieć. Brakuje nam Ciebie w Gildii, ale no cóż najwidoczniej nie było Ci to pisane. Słyszałem o Twoim awanse w Bractwie i gratuluję. Jak sobie radzisz?

[Hagmar]

Teorie to tu dziwnym trafem zna niemal każdy, może to dlatego że naukę łączy się z magią Malavonie. Ja jednak preferuję broń palną, nowiutki wynalazek krasnoludów. Głośna ale potężna broń. No, my tu gadu-gadu a już wszyscy się zebrali. Krasnolud wskoczył na wóz. Wyyymaaarsz! Adamus, Anv, czoło konwoju. Zeyfar, Nuda, lewa flanka. Arti i Konrad prawa. Warcisław tyły. Jesteście w pracy a nie na wiosennym spacerku. Ruchy! Aragorn wykrzykiwał polecenia, chciał by jego podwładni pokazali pełen profesjonalizm. Sam wskoczył na potężnego czarnego ogiera nazwanego Icek.

[Patty]

- Dziękuję, Devristusie - uśmiechnęłam się wesoło w stronę maga - Przyznam, że sama chwila awansu była dość przyjemna, ale obowiązki, które potem przyszły już niekoniecznie. Zaczynam rozumieć twoje zabieganie, gdy jeszcze byłam w Gildii. Ale radzimy sobie, rozwijamy się. A jak tam Gildia? Bo widzę nową twarz, jak wywnioskowałam przyszłego maga.- skierowałam wzrok na chwilę na Malavona.

[Devristus Morii]

Ostatnio kilkoro naszych uczniów potajemnie uczyło się zaklęć ognia i nie zapanowali nad tym. Spowodowało to ogromny pożar i całkowite zniszczenie biblioteki jak i utraty niektórych cennych pism i reguł. Powoli wracamy do normy, ale troszkę nam to jeszcze zajmie[/] powiedział spokojnym głosem Dev i spojrzał na Malavona Tak to jest jeden z dwóch nowych członków Gildii, a raczej kandydatów na nowicjusza. Ta wyprawa da mi odpowiedź czy jest on godny dostąpienia wiedzy na temat magii

[Rikka Malkain]

-Nareszcie- pomyślał Wampir przestając poprawiać siodło, którego z resztą nie trzeba było poprawiać i wskakując na konia. Już na koniu odpiął od pasa swój krótki mieczyk, który zwykł nazywać "zapasowym" i przyczepił go do reszty przywiązanych do konia zapasów, których z resztą było nie wiele.

[Malavon]

-Witam panno Patty. Mówią mi Malavon De Vir. Nie spotkałem jeszcze kobiety chwalącej się swym rzemiosłem w wojaczce. Przeczuwam więcej zaskoczeń co do pewnych osób w tym towarzystwie. - odpowiedział uprzejmie kobiecie.
-Mam nadzieję, że w jakiś sposób się okaże pożytecznym mistrzu Devristusie.

[Patty]

- W takim razie życzę ci powodzenia, Malavonie - zwróciłam się bezpośrednio do elfa, odpowiadając słowom mistrza Gildii - Sama jeszcze pamiętam, że studiowanie magii to fascynujące zajęcie.
Słysząc, że zbieramy się do wymarszu podeszłam do podprowadzonego wcześniej gniadosza, do którego zdążyłam już przywyknąć. Potężna, bojowa bestia parsknęła na mój widok, a sama poklepałam wierzchowca po karku i wskoczyłam na siodło.
- Malavonie, dziwi cię kobieta z bronią?

[Hagmar]

Możesz chociażby trzymać pochodnię Devristusowi, na pewno to doceni. Rzucił nieco uszczypliwy komentarz. Yarpen już taki był, nie lubił jak ktoś się uważa za nie przydatnego bo nie umie machać kawałkiem stali, ciskać magicznymi piorunami czy wypić tyle co on i nie paść... Liczy się mózgownica. Tak uczył go dziadek, tak jak dziadek dziadka dziadka jego dziadka.

[Malavon]

-O nie, takie dość często widywałem w rodzinnym domu. Bardziej mnie dziwi spokój w twoich słowach. Słowach mówiących o skróceniu kogoś do kolan, lub o głowę. Ot dla mnie zagwostka, moja droga.

[Devristus Morii]

O ile będzie trzymał ją z pomyślunkiem zażartował Devristus i wskoczył na siodło swojego wierzchowca. Chociaż dla niektórych liczy się siła, a nie intelekt.

[Patty]

- O kolanach nic nie mówiłam- mrugnęłam - Zaś powiem ci, że człowiek z czasem nabiera takiego spokoju... Jesteś elfem, więc pewnie i pięć razy starszy ode mnie, ale tak to wygląda z mojej strony.

[Malavon]

-Mam wrażenie, że dyskusje o sile i intelekcie mogłyby się toczyć wiecznie. Temat rzeka i zwykle kończący się impasem. A jeśli nie to klasycznym mordobiciem i utratą kilku przednich zębów. - mówił dalej.
-Zależy ile ty masz lat. Jednak z tego co mi wiadome kobiet nie pyta się o wiek. Zaś po twojej aparycji wnoszę, że mogę być jeszcze bardziej starszy...może dziesięciokrotnie? - zamyślił się nieco Malavon

[Adaś]

Gdy tylko usłyszałem rozkaz szefuńcia zbliżyłem się na ciemnego jak noc ogiera. Zdarzyło mi się parę raz na nim jechać, więc znałem jego możliwości. Powoli zacząłem jechać na przód korowodu, po drodze nim się jeszcze wszyscy zabrali upuściłem się lekko w bok, na koniu i klepnąłem Yarpena z całej siły w plecy że aż prawie się przewrócił.Po czym odwrócisz się lekko w siodle powiedziałem do niego:
-Staruszku tylko nie wypij tego miodu tak chop siup zostaw coś dla mnie.
Po tych słowach spiąłem konia, aby przyspieszył i wyjechałem na czoło karawany.

//:Mavalon dostrzegłem że nie dąłeś statystyk ekwipunku.

[Devristus Morii]

Teraz rozmowa weszła na temat wieku powiedział Elf w powietrze.

// To źle paczysz Adamusie

[Malavon]

-To twój syn? - spytał kransoluda. -Nie myliłem się co do niespodzianek. Elf uśmiechnął się, bo przecież nie miał nic złego na myśli.

//: A zobacz sobie pierwszy post pod Aragornem, ja je widzę

[Gunses]

- Wymarsz - rzekł Gunses, podszedł do konia, który stał przed karczmą. Była to klacz na której przyjechał z Sabatu, na której jeździł w ostatnich tygodniach po wsiach biorąc zlecenia na potwory i monstra. Koń, który nie znał strachu i zbył cholernie sprawny. Podjechał do króla Isentora i Anvarunisa
- Zapowiada się kilka dni w kulbace - rzucił do nich.

[Hagmar]

Tak Malavonie, to długa i skomplikowana historia. Siądź obok mnie jak chcesz to Ci opowiem, jeśliś ciekaw.

[Patty]

- I przez te dwieście lat życia niczego praktycznego się nie nauczyłeś? - spojrzałam z niedowierzaniem na elfa - Niby spędziłam dzieciństwo wśród nieludzi, ale mimo wszystko nie jestem w stanie tego pojąć.
Dowiedziawszy się, że Adamus jest synem Yarpena uniosłam brew i spojrzałam na krasnoluda.
- Opowiedz, brodaczu, jak krasnolud został ojcem człowieka - poprosiłam.

[Malavon]

Elf usiadł nieopodal krasnoluda i schował swoją książkę. Raczej na razie nie będzie mu potrzebna.
-Opowiadaj więc. Ja jeszcze trochę mam do przeżycia. Ale mogę się przyczynić do utrwalenia twoich historii. Tych ciekawych niełatwo mi się pozbyć z pamięci mój drogi. Spojrzał jeszcze na Patty i odpowiedział krótko żeby nie przeszkadzać krasnoludowi w bajaniach.
-Bo widzisz, my elfy to taka dziwna rasa. Nie zdążyłem się nauczyć niczego praktycznego do tej pory. ÂŻycie lubi płatać figle, prawda?