W głąb dracońskich ruin.

[Dragosani]

- To nie miejsce ani czas na naukę. - odparł Zeleris. Był poważny i widać było, że jest mu trochę... przykro(?)
- Ale nie jesteś bezbronny. - powiedział po krótkiej chwili. - Masz różdżkę i potrafisz jej używać. Nawet gdybym czegoś cię teraz nauczył, to i tak najprostsze zaklęcia nie dorównają sile tego z różdżki. To piorun kulisty, tak? - zapytał patrząc na różdżkę nowicjusza, chociaż nie oczekiwał odpowiedzi. - Takie zaklęcie jest na drugim poziomie Lindangol, więc nie byłoby możliwości, abyś tak szybko do niego doszedł. - wyjaśnił i wyszczerzył zębiska. Usłyszał słowa Aragorna.
- Wiesz, to nie była twoja wina. - odparł. - Więc nie musisz, chyba że bardzo chcesz. Oportunistyczna część mojej natury nie pozwala mi usilnie się przed tym bronić. - skrzywił się teatralnie.

[Hagmar]

Są wszyscy, wchodzimy. Nie zapalił swojej pochodni, bo niby po co? Jego gadzie oczy sprawiały że doskonale widział w ciemnościach, podobnie miał Yarpen tyle że on zapalił pochodnię. Powoli weszliśmy do wnętrza piramidy, znaleźliśmy się w niemal idealnie kwadratowej sali o wymiarach 20x15m. Ogołocono ją ze wszystkiego co wartościowe, ale to było wiadome. Teraz trzeba było znaleźć przejście w dół.

[Koza123]

Konrad również nie zapalał swojej pochodni. Było to bezcelowe, przecież ta, którą trzymał Yarpen dawała wystarczająco dużo światła.

[Izabell Ravlet]

 Hahahahaha - demon w ciele maurena śmiał się, wyraźnie zadowolony

[Koza123]

-Mistrzu, to nie brzmi za dobrze.- Konrad pomyślał o najgorszym. Miał dziwne przeczucie, że demon spróbuje uwięzić ich węwnątrz ruin.

[Arti]

 -I z czego się śmiejesz demonie? - zapytał ironicznie Aerth.

[Izabell Ravlet]

Nie wywołuj demona z chramu - tak brzmi starovalfdeńskie przysłowie. Aerth przekonał się o jego prawdziwości. Złośliwy demon używając psioniki złapał go za kostkę i spowodował upadek młodego łowcy.
 - Hahahahahaha - zabrzmiało, jakby zza ściany. Najwidoczniej demon miał poczucie humoru. Wypaczone, ale jednak...

[Malavon]

Malavon ruszył za resztą ostrożnie stąpając w świetle rzucanym przez pochodnię krasnoluda. Jedną z rąk trzymał się ścian, aby przypadkiem nie zgubić drogi, albo nie wpaść nagle w jakąś wnękę. Druga ręka spoczywała przy rękojeści miecza.

[Isentor]

Wszedłem z innymi do sali.

[Koza123]

-Nie podoba mi się to...-Mruczał pod nosem Konrad.

[Arti]

 - Haha... - zaśmiał się młodzieniec. - ÂŻarty na poziomie przedszkola. - dokończył wstając i otrzepując się z kurzu który przylgnął do niego jak dziewoje do rycerza wracającego z wojny.
 - Tak w ogóle będziemy tutaj tak stać czy ktoś, kto potrafi z tym walczyć w końcu zacznie to robić?

[Adaś]

Wszedłem za resztą. Gdy reszta się rozglądała ja sobie spokojnie stałem nie daleko schodów oparty o ścianę.

[Hagmar]

Tu go nie ma, nie bezpośrednio. Szukajcie jakichś drzwi... albo oznaczeń. Te poziomy zamieszkiwały Wampiry, Gunsesie zrób użytek z Krwawego Kryształu.

[Anv]

Wszedłem do sal u boku Isentora. W dracońskich chramach zawsze panował ten specyficzny klimat. Nie było czasu na wywody, każdy był zajęty, więc podszedłem tylko do Diomedesa i rzuciłem
- ÂŻyjesz? - zapytałem. Jakkolwiek lakonicznie by to nie zabrzmiało, przejmowałem się jego zdrowiem. Czekając ma odpowiedź rozglądałem się za wszystkimi śladami obecności demona.

[Koza123]

Konrad dostrzegł na ścianach trochę malowideł i płaskorzeźb, jednakże stwierdził, iż są one dla wyprawy nieprzydatne.

[Adaś]

A ja wciąż miałem można powiedzieć "wyjebane" było tyle poszukujących że mojej pomocy nie trzeba było. Zbliżyłem sie do szukającego czegoś w ścianie Yarpena i zadałem mu pytanie równocześnie opierając się o ścianę:
-Może pomóż jakoś?

[Eric]

Poczekajcie chwilę, a Darlenit się wczuje i się nam zacznie bawić w Canisa

- Tak myślałem, Zelerisie - odparł i beznamiętnym wzrokiem spojrzał na różdżkę zawieszoną u pasa. W istocie była niezwykle potężnym narzędziem, na którym w razie potrzeby mógł polegać. Widać jego prośba dyktowana była jedynie usilnym pragnieniem zgłębienia jakiejkolwiek magicznej wiedzy, która do tej pory serwowana mu była jedynie w niejasnych przystawkach. Był nieco zawiedziony, choć absolutnie rozumiał, że to nie miejsce i pora. Wszedł za resztą do chramu i ruszył za grupą ekspedycyjną.
- Ano żyję - odpowiedział na pytanie brata. - Ale jak widzisz, nie mam się zbyt dobrze

[Hagmar]

//Oparcie o ścianę sprawiło że... uruchomiłeś mechanizm który sprawił że otworzyło się przejście.

[Adaś]

Gdy tylko się oparłem i drzwi zaczęły się otwierać mimowolnie krzyknąłem:
-ÂŁo kur... Tu przerwałem spoglądając na elfkę i jej nie zadowolony z mojego słownictwa wyraz twarzy. Lekko się do niej uśmiechnąłem miną ala "to nie ja".
No ale nic drzwi się udało otworzyć, przypadkiem bo przypadkiem ale się udało.
-To co kto wchodzi pierwszy?

[Malavon]

-Mogę iść przodem. Ktoś ze mną? - spytał