W poszukiwaniu odpowiedzi.

[Eric]

- Widzę. - mruknął. Wrócił do miski z rybą, chwycił kolejny kawałek i znów wrócił do Peanuta. Znów zeskrobał trochę sosu i połknął rybę.

[Anette Du'Monteau]

-Zważaj na język przy naszym gospodarzu Diomedesie. Reprezentujesz Krucze Bractwo. - odrzekł poważnym tonem

[Eric]

- Nie potrzebuję przyzwoitki - burknął.

[Dragosani]

Tak samo uczynił Zeleris, tyle że posługując się telekinezą. Dość obficie wysmarował kawałek ryby sosem i pochłonął go.
- Lubisz dotykać męskich torsów, co nie, Kruku? - zapytał Diomedesa.

[Anette Du'Monteau]

-Tak jak i norm etykiety czy zachowania?

[Hagmar]

To zależy, nie jestem magiem lecz wojownikiem. Poczekaj. Wrócił po chwili z identyczną rękawicą. Załóż, wyciągnij dłoń przed siebie i powiedz IGOI tylko na zewnątrz.
Matsumo wybacz. Do kurwy nędzy Diom! Przestań odpierdalać cyrki!

[Eric]

- Niezupełnie. Mam jakiś inny wybór? - odpowiedział i znów wykonał kurs po rybę i do Peanuta. Kolejny kawałek spowity sosem wylądował w jego jamie ustnej. Kruk czuł, że jego żołądek powoli zbiera się do mózgu, by złożyć skargi. Zignorował pytanie Zeyfara. Nie podobało mu się Bractwo, jakie kreował w swym idealistycznym świecie. Dużo bardziej wolał Kruki za czasów Aragorna.

[Anette Du'Monteau]

Zeyfar wziął rękawice i założył na wolną rękę. Wyszedł na zewnątrz jak polecił Matsumo. Wycelował dłonią w niezalesiony teren.
-IGOI! - krzyknął.

[Dragosani]

- Oczywiście że masz. - odparł Zeleris, głosem dość zwodniczo uprzejmym. - Możesz darować sobie dalszą walkę i po prostu uznać to co nieuniknione,moja wyższość w jedzeniu wasabi. To żaden dyshonor. - gdy Dracon mówił kawałek ryby uniósł się znad talerza, pomazał się w sosie i grzecznie wleciał do ust Flamela.

[Hagmar]

Diom, za twe haniebne zachowanie degraduję Cię do stopnia Brata. Czego jak czego ale kultury zawsze wymagałem!

Z kryształu wyleciała kula ognia.

[Szarleǰ]

Peanut jakby na odkupienie win siedział cicho przy stole z miną podobą do tej:   <papież> , i robił za miskę walczących między sobą mocarzy. Cóż to był za pojedynek. Każdy z nich miał jakiegoś asa w rękawie, żaden nie chciał odpuścić. Jako, że Kruk pogodził się już ze swym losem, raz po raz maczał palec w sosie grzecznie spoczywającym na swoim ubiorze i tylko w myślach zadawał sobie jedno i to samo pytanie: Patty, do kurwy nędzy, za co?

[Eric]

- To żadna alternatywa. - mruknął mroźnym głosem. Kursy w tę i w tę zaczynały go już męczyć. Mimo to nie zamierzał się poddać. Kolejna porcja zawitała w jego jamie ustnej i została skierowana do żołądka dzięki językowi, ślinie i innym.

[Hagmar]

Aragorn wyrwał jedzenie Diomowi telekinezą. Słyszał co mówię?!

[Szarleǰ]

W tym momencie Kruk zdał sobie sprawę, że dłużej nie może tego ciągnąć. Wstał od stołu, rzucił Diomedesowi spojrzenie, które jakby nie pozwalało im prowadzić dalszego pojedynku i zapytał:
- Matsumo-san, mógłbym prosić o jakąś ścierkę? Chciałbym doprowadzić się do porządku. Kto to widział, żeby wojownik chodził w upierdolonym pancerzu, tym bardziej w czyimś domu?

BTW
dokończycie w karczmie. będę sędziował!!

[Anette Du'Monteau]

Ciekawa rzecz. Komandor wrócił do budynku słysząc słowa Aragorna.
-Pięknie Diom, jesteś pierwszym członkiem Bractwa degradowanym przez komtura. Przynajmniej twój brat, Kagero, się udał.
Komandor rzucił Peanutowi szmatkę. Co jak co ale zawsze nosił ze sobą do wycierania broni.

[Eric]

- Tak, komturze. - rzucił pokornie - A teraz, jeśli pozwolisz... Mógłbyś wrzucić to wasabi z powrotem do mojego żołądka? Bo to może zapoczątkować jakieś dziwne reakcje łańcuchowe...

[Hagmar]

Tak proszę, ta sytuacja to wasz jakiś zwyczaj?
Masz, siadaj i milcz..

[Eric]

Diomedes posłusznie usiadł. Powoli zaczynał już mieć dość, szczególnie kiedy popatrzył na wyszczerzone oblicze dracona.

[Szarleǰ]

- Dziękuję, dziękuję.. Kruk był wdzięczny za nadchodzące zewsząd szmatki do wycierania wasabi. - Nie, to nie zwyczaj. To ma raczej jakieś podłoże psychiczne, drogi Matsumo. Nie widzę potrzeby, byś się tym przejmował. Po tych słowach zabrał się do czyszczenia ubioru z zielonego sosu.

[Dragosani]

- Nie przejmuj się degradacją. Jak jeszcze bardziej upokorzysz Bractwo i cię w końcu wywalą, zgłoś się do Gildii. Może wykryją u ciebie talent magiczny, a wtedy wezmę cie na nowicjusza. - uśmiech Dracona mówił wiele o losie potencjalnego ucznia.
- Tak, Matsumo-san, to jest zwyczaj. - zełgał Flamel. Spojrzał na Peanuta, który psuł mu plan.- Ale nie znany wszędzie. Pan Peanut najwyraźniej nie poznał go. Taki, dość głupawy przyznaje, zwyczaj. Ma kilkaset lat, ale najczęściej takie "pojedynki" rozgrywane są przy użyciu alkoholu. Diomedes mnie wyzwał i sam rozumiesz, ze nie mogłem odrzucić wyzwania. To sprawa honoru. - Dracon łgał jak najęty, miał nadzieję że uratuje to nieco wizerunek grupy i ze taki człowiek jak Matsumo jest podatny na wszystko co jest "honorowe".