W poszukiwaniu odpowiedzi.

[Dragosani]

- ÂŻebyś się nie zdziwił. - odpowiedział tylko Zeleris. Jako ze i mu się kończyło już to dziwaczne danie, zanurzył kawałek ryby zaraz po Diomedesie. Zjadł go ze smakiem. Trzeba było przyznać, że gdy się już przyzwyczaiło do ostrego sosu, był on naprawdę dobry.

[Eric]

- Tak, tak, Zelerisie. Już ja cię dobrze znam - powiedział i zjadł ostatni kawałek ryby, jaki został na talerzu. Miał ochotę na więcej, lecz nie chciał już naciągać gospodarza.

[Patty]

- Kobiety wolą brzydkich mężczyzn od tych... pedałkowatych - Niejako skomentowałam rozmowę Zelerisa i Diomedesa. Widząc jednak, że zaczyna brakować im tej dziwnej strawy i jeszcze dziwniejszego sosu do swego pojedynku podsunęłam im własne miseczki, uśmiechając się delikatnie - Jedzcie, panowie, na zdrowie. Dla mnie dość.

[Anette Du'Monteau]

-Niepokojące wieści. - mruknął.
-Od kiedy tu przybyłem interesuje mnie wasza broń Matsumo. Z tego, jak już słyszałem mamy podobne stopy. Spójrz. Zeyfar wyciągnął miecz i wręczył go gospodarzowi.
-Nazywa się "Skrzydlaty Koszmar", podobno kiedyś należał do Melkiora Aldorana, naszego pierwszego daemotena, jednak nigdy do końca tego nie sprawdziliśmy.

[Izabell Ravlet]

Darlenit przez pewien czas czuł się niezbyt dobrze. Może przejście przez teleport mu nieco zaszkodziło? Jednak gdy mu przeszło, zaczął się zachwycać niesamowitym wystrojem pomieszczenia, w którym byli, lwopodobnym stworzeniem i orientalnym jedzeniem. Mina maurenowi nieco zrzędła, gdy słuchał rozmów o Imperium i problemach Kruczego Bractwa...

[Eric]

- Mężczyźni natomiast - zapoczątkował ripostę, mimo iż powinien podziękować - Wolą te delikatne, kobiece niewiasty. Nie takie, które w siłowaniu się na rękę mogłyby dotrzymać kroku orkom. Ano i dziękuję. - uśmiechnął się paskudnie i kiwnął głową porozumiewawczo do dracona.

[Szarleǰ]

Orzech-san przyglądał się z zaciekawieniem rozmowie, obejrzał z uwagą mapę (przy czym doszedł do wniosku, że nie mają tutaj zbyt dobrych kartografów) i wpieprzał z apetytem rybę z wasabi. Najciekawszym w tym wszystkim wydawał mu się pojedynek Dracona z Diomedesem, dlatego raz po raz, gdy na przemian brali kęsy spoglądał na nich i czekał, aż któryś padnie i przyzna wyższość drugiego. Albo, że któryś w końcu weźmie do ręki miskę z sosem i zacznie jeść go palcami. Nie mógł się doczekać, aż to się skończy.
- Mogę prosić odrobinę y.. sake? Zapytał pragnąc skosztować tutejszych trunków, tym bardziej przy tak fascynującym widowisku.

[Dragosani]

- Dziękujemy za informację. - powiedział Zeleris do Patty. Słysząc ripostę Diomedesa zaśmiał się. - To już wiem czemu zalecałeś się do Patty w tych lochach Gniazda, jakiś czas temu. Toż to delikatna i kobieca niewiasta!- dodał i śmiejąc się wziął z własnego talerza ostatni kawałek ryby. moczył go w sosie i zjadł. Wbił spojrzenie w Kruka, dając mu jasno do zrozumienia, że jeszcze nie wymiękł.

[Hagmar]

Piękna broń, Melkior Aldoran pierwszy co prawda legendarny, król Alandoru. Założyciel Kręgu Smoczych Braci. Tysiące lat temu ruszył do was w pogoń za Uimem, synem Oma. Tak Orzech-san.

[Patty]

- No to nie trafiłeś - Odparłam, z łatwością obejmując ramię dłonią. Zaraz jednak otaksowałam spojrzeniem sylwetkę Kruka - Jeśli mężczyzna jest słabeuszem to potem cierpcie... - Uśmiechnęłam się znacząco.

[Eric]

- Byłem pijany. Po pijaku wszystko wydaje się jakieś takie... Jaśniejsze. - powiedział i sięgnął po kawałek ryby z talerza Patty. Zamoczył go w sosie i przełknął. Widząc Peanuta, z zaciekawieniem obserwującego zapierający dech w piersi pojedynek, uśmiechnął się i mrugnął do niego przyjacielsko.

[Szarleǰ]

Kruk przysłuchując się rozmowie pomiędzy Patty, Zelerisem i Diomedesem zmierzył ich wszystkich wzrokiem i rzucił niedbale, jakby nie był do końca świadom tego co mówi.
- Ależ Patty, nie stresuj się tak. Cieszymy się, że masz tak dużą dłoń, ale to, że wyglądasz jak mężczyzna jeszcze żaden wstyd! Pomyśl co by było, gdybyś miała taką facjatę jak teraz Zeleris! To by była dopiero tragedia. I uśmiechnął się do niej serdecznie, jakby powiedział jej właśnie komplement. Po chwili jednak jakby zdał sobie sprawę z tego co właśnie powiedział, skrzywił się nieco i tylko spojrzał przepraszająco na Flamela.

[Anette Du'Monteau]

-Więc Melkior jest znany nawet tutaj...w dodatku legendarny król. Interesujące wieści. Słyszałeś coś więcej o Kręgu Smoczych Braci?

[Dragosani]

Flamel ponownie zaśmiał się. Podobnie jak Diomedes wziął kawałek ryby z talerza Patty i umoczył go w sosie, który również się kończył. Włożył porcję do ust, żuł chwilę i połknął.
- Och daj spokój, chyba nie powiesz że Patty nie jest kobieca. - wzrok Dracona bezczelnie zszedł na piersi obgadywanej dziewczyny. - Co z tego że jest w stanie rozpruć mieczem brzuch ogra. Każdy ma jakieś hobby. Lepsze to niż szydełkowanie. - Flamel ignorował słowa Peanuta.

[Patty]

Spojrzałam krytycznie na swoje drobne dłonie z długimi palcami, zastanawiając się, w którym miejscu są one właściwie "duże".
- Orzech-san, panuj nad sobą, bo nie ręczę za siebie - Uśmiechnęłam się serdecznie, zaciśniętymi ustami. Spojrzałam krótko na miseczkę z wasabi, która stała przed Peanutem. Naczynie jak gdyby żyło własnym życiem i pomknęło prosto na pierś Kruka, zabarwiając pancerz piękną, soczystą zielenią.

[Hagmar]

Najprościej będzie powiedzieć że w zamierzchłych czasach bronili ludy północy przed dzikimi smokami.

[Eric]

- Ja pierdolę - powiedział i chwycił w palce kawałek ryby, podchodząc do Peanuta - Pozwolisz? - zapytał i posmarował rybą po pancerzu Orzecha, by zetrzeć jak najwiecej sosu. Połknął kawałek i spojrzał zawistnie na Patty.
- Nie marnuj jedzenia, Patty. A Ty, Zelerisie, wiedz, że to jeszcze nie koniec.

[Anette Du'Monteau]

-Zejdźcie z biednej kobiety. Ważne, że potrafi sobie w życiu radzić. Czego nie można powiedzieć tego o tobie Diomedesie podczas treningów.
-Ciekawie. Nasze zapiski z bibliotek mówią, że to z jego inicjatywy i paru innych wojowników powstało Krucze Bractwo.
-Wiesz może na jakiej zasadzie działa ta rękawica? - spytał ponownie o dziwny przedmiot

[Eric]

- Zeyfarze. Daj spokój. Leczysz kompleksy, czy co?

[Dragosani]

- Ja pierdole. - powtórzył za Diomedesem Zeleris. Wziął kawałek ryby. Tyle że nie palcami, a telekinezą. Jakoś nie chciał gmerać dłońmi przy klacie Peanuta. Następnie pokierował umazany sosem kawałek ryby wprost do swoich ust. Przegryzł i przełknął.
- Ze mną tak łatwo nie wygrasz. - odparł Krukowi.