Tajemnice Starożytnych V - Utracona Wiedza

[Vitnir]

Wspaniale. Zwrócił się spokojnym głosem do wojownika:
- Odłóż ten sztylet, jestem tu w pokoju nie dla wojny. Na zewnątrz są moi towarzysze, jak ich zobaczysz bardziej się zdziwisz, mamy wielkiego maga na pewno chciałby poznać kogoś takiego jak ty.
Próbował wampir polubownie, jednocześnie przygotowując się do wykonania kopniaka w przeciwnika, a czego chciał uniknąć, nawet jakby się udało mógł mieć poderżnięte gardło.

[Hagmar]

Twe słowa były dla niego nie zrozumiałe, poczułeś na całym ciele ucisk po chwili znajdowałeś się nad ziemią. Miejscowy wykonał gest, niby pchnięcie a Ty radośnie poszybowałeś przez ścianę zrobioną z bambusa i papieru na zewnątrz świątyni. Wyszedł za tobą z kulą ognia w dłoni, ale gdy ujrzał resztę naszej egzotycznej kompanii rozproszył zaklęcie.
Iahuxuesh Iahuash izxuashan. Padło z jego ust.

[Vitnir]

- Witam Panowie, przedstawiam wam gospodarza tego budynku, Pana zdenerwowanego - Zwrócił się wampir do reszty kompani wstając z ziemi. Wstał lekko chwiejnym krokiem mówiąc do siebie: szczęście, że to nie Valfden.

[Mogul]

Chłopak przyjął postawę. Miał przygotowany miecz. Czekał na ruch innych.

[Hagmar]

-Spieprzyłeś pierwsze wrażenie, Zeleris co on gada? Tubylec stał spokojnie, jego twarz wyrażała zakłopotanie tym że chyba go nie rozumiemy.

[Dragosani]

Dość drastyczny powrót Aerandira z budynku zadziwił chyba wszystkich. Za wampirem wyszedł nieznajomy. Który, wedle tego co dało się zauważyć, pokonał w walce wręcz wampira! Widząc kompanię przeprosił. Zeleris chrząknął, wiedząc ze niewielu rozumie jego słowa.
- Przeprosił... - przetłumaczył mag. Po tym odpowiedział nieznajomemu. 
- Arishesh, Anash, Xuash, Ilosh, Arishesh Xuarash Ibosh Anysh. - odpowiedział po dracońsku na słowa "gospodarza". - Iahuxuysh Upysh Elash Anysh, El, Iaosh Iposh Ibush. - dodał i skłonił się lekko. - Ibeshiz Qieshan, Zeleris Flamel. - przedstawił się.   

[Hagmar]

Gospodarz skłonił się, po czym powiedział.
Iz ipashru  iahuxuysh upysh elash ilishesh. Qiosh Tinrilet.

[Dragosani]

Mag wysłuchał słów tubylca. Przemówił do towarzyszy.
- Powiedziałem mu że przybywamy w pokoju... wygląda na to że podziałało. - rzekł. - Wygląda na to, że ta wyspa nazywa się Tinrilet. I nasz gospodarz pyta się skąd przybywamy... no cóż.
- Valfden. - powiedział do nieznajomego, lecz wiedząc że nazwa ta została nadana niedawno, dodał. - Numenor. Iahuxuesh Izxugrish Izanysh, Iahuxueshxu, Iaoshhu Qiashgr.

[Hagmar]

-Ooo, Terra Draconis. Ja chcieć Wy powtać w nasza izelash qi. Od czycześci dziesiąt lat nie gości z tam. Zapraszać do środek. Mówił dziwnym, acz w miarę zrozumiałym wspólnym. A raczej jego odmianą sprzed...bardzo dawna. Człowiek gestem zaprosił nas do domu.

[Mogul]

Nie ładnie było odmawiać więc chłopak ruszył wolnym krokiem do środka. Był cały czas czujny, skupiony, miał wyostrzone zmysły.

[Dragosani]

Zelerisowi nie sprawiała wielkiego problemu rozmowa w dracońskim, lecz ucieszył się, że gospodarz zna również wspólny. Przynajmniej nie mus tłumaczyć wszystkiego towarzyszom.
- Dziękujemy za zaproszenie i powitanie w waszym świecie. - odpowiedział mężczyźnie. - I jestem pewien, że wszyscy z chęcią je przyjmą. - spojrzał na drużynę. Zastanawiało go, któż mógł odwiedzić to miejsce trzydzieści lat temu. Podobnie jak Ocian, ruszył do środka. 

[Izabell Ravlet]

Darlenit cały czas, nie wtrącając się, był z grupą. Chociaż rozumiał dracoński to Zeleris był w tym trochę sprawniejszy, więc nie przyszkadzał "tłumaczowi". Słysząc zaproszenie do środka, wszedł.

[Hagmar]

-Ja Aragorn Tacticus.
-Kawayoshi Matsumo.[/color] Gospodarz zaprowadził nas do pomieszczenia będącego zapewne jadalnią, na środku stał niski stół. Tak niski że by przy nim siedzieć trzeba usiąść na ziemi. Pan Matsumo wskazał nam miejsca, sam wpierw do małych miseczek nalał czegoś przezroczystego. Gdy zasiedliśmy oznajmił.
-To sake, pić. Na zdrowie. Ja być opiekun to miejsce, wielce się radować z goście. Macie wiele pytać pwenie, ja słuchać. ÂŹle mnie zrozumieć Ty, trzy dziesiąt tysiąców lat nie być tu nikt z Terra Draconis. Inni owszem, ale z inny porttal. Daleko na północ.

[Mogul]

Gospodarz nie wyglądał wrogo. Ocian "wyluzował". Chciał się napić tego co Kawayoshi zaproponował im. Zrobił kilka łyków i stwierdził że jest to mocny trunek. Nie pił takiego jeszcze nigdy. Spojrzał się na gospodarza i rzekł:
- Dobre to. Człowieku, mówisz coś o innym portalu? To ten co tu jest nie jest jedyny?

[Dragosani]

Zeleris wszedł do pomieszczenia i zasiadł przy niskim stoliku, do którego zaprosił ich Matsumo. Bardzo zaciekawiony obserwował wszystko wokół, chłonąc szczegóły nowo poznawanej kultury. Gdy gospodarz nalazł wszystkim "sake", mag wziął do ręki miseczkę. Trunek z pewnością był mocny, na co wskazywała jego ilość. Mocny albo drogi. Albo też to i to. Nie rozmyślając nad tym mag wzniósł lekko naczynie do toastu i wypił sake. Napój, mimo iż dość mocny, miał bogaty aromat i dość wyszukany smak. Był po prostu dobry.
- Wyborny trunek, panie Matsumo. - powiedział mag. Słysząc słowa gospodarza poprawił wcześniejszą pomyłkę. Więc chodziło o trzydzieści tysięcy lat, nie trzydzieści. To wiele wyjaśniało. Uśmiechnął się lekko, słysząc o pytaniach. Istotnie mogło być ich trochę....

[Anette Du'Monteau]

Generał zostawał ciągle pod ogromnym wrażeniem tego gdzie się znajdują. Wszystko było takie egzotyczne i orientalne. Nawet on jako podróżnik takich cudów nie widział. Najdziwniejsze było to, że mimo "napaści" na dom tego człowieka on nie dość, że przeprosił to jeszcze zaprosił do swego domostwa.
Gdy usiedliśmy przy stoliku nie wypadało odmówić trunkowi. Chwyciłem naczynie i skosztowałem.

[Hagmar]

-Być na ten świat trzy portal. Jeden zniszczono w trakcie trwająca od pięć tysiące lat wojny z najeźdzcy. Na szcęście Cesarstwo trzymać wrogów w szach. Dziękuję Zeleris-san.
-Czcicie smoki prawda?
-Tak, to nie do końca kult. Raczej szacunek Aragorn-san.[/color]

[Vitnir]

Wampir siedział na podłodze przy stoliku razem z człowiekiem, który chciał jeszcze chwile wcześniej go zabić. Nie dziwił mu się, pewnie sam tak potraktowałby intruza w swoim domu, nie mniej bym zdenerwowany tym, że nie miał okazji pokazać na co go stać w fechtunku. Aerandir sięgnął po naczynie z płynem i wypił.

[Hagmar]

Trunek przyjemnie palił w gardło, Aragorn podziwiał tutejszą kulturę choć tak naprawdę niewiele o niej wiedzieli. Właściwie nic...

[Mogul]

-Nie przedstawiłem się. Jestem Ocian. Jestem wampirem jak nie ciężko zauważyć. Powiedz mi kim są Ci najeźdźcy dokładnie.