Tajemnice Starożytnych - Ostatnia Krew

[Patty]

- Do niczego nie doszło - Popatrzyłam na członka Kruczego Bractwa, nie mogąc sobie do końca przypomnieć, czy kiedyś zamieniłam z nim choć słowo.

[Istedd]

- Sprawy maluczkich chłopów się nie liczą. Pamiętam, jak przyjeżdżaliśmy raz koło wioski jednej a oni na nas napadli. Cała wieś... Kobiety, dzieci, uzbrojeni, bezbronni... Nawet starcy. Strzała z łuku mi lekko ucha naznaczyła. A powód napaści? Bo mieli kaprys! Bo byliśmy dla nich brzydcy. Wszędzie skurwysyństwo, mości Zeleris. Może jeszcze nie czuję go tutaj, bo nie wąchałem. - zarechotał ponuro być może świadom swojej niewiedzy. Mimo to rad był rozmowy ze starym druhem tak, jak z napitku specjalnego karczmy bogatej i porządnej.
- Albo jak innym razem pewien kupiec poskarżył się miejscowemu szlachcicowi na nas, ze względu na (rzekomo) zbyt małe koła, które przeszkadzały mu w swobodnej jeździe. Ja rozumiem rozstawienie i sprawy te, ale za przeproszeniem jebane koła mu nie pasowały, chociaż nawet na gościńcu go nie widzieliśmy. Powiadam ci, jakbyśmy mieli się przejmować skurwysyństwem i nim głowę sobie zaprzątać to już byliby z nas męczennicy i bogobojni kapłani zwiastujący Dies Irae.

[Vitnir]

Aerandir stał z boku z założonymi dłońmi, patrzał się w jedno miejsce. W momentach takich jak ten - momentach bezczynności, niemal zawsze owocowały u niego w rozmyślania. Przez myśli przemykały wydarzenia z przeszłości, które skłoniły Go do przejścia przez portal, a później zadecydowały do przystąpienia do Sabatu Wampirów. Walczył z tymi myślami, nie mogły nim zawładnąć, ale nie chciał o nich zapomnieć, uważał wspomnienia jako naukę. Myśli rozwiały słowa Gunsesa, rozglądając się po zebranych odparł do Ojca Krwi: Z tego co mówił Aragorn czekamy na trzy osoby jedna przybyła, drugą zapewne jest krasnolud, a kim jest trzeci? tego nie mogę jakoś wywnioskować.

[Anette Du'Monteau]

-To zdaję się nasz nowy członek Bractwa, niejaki Ravix. Ale nie dam sobie za to głowy obciąć.

[Anv]

- Prawdopodobnie tak. Ravix także chyba miał się z nami zabrać. Swoją drogą, rozrastamy się Zeyfarze. - rzekł Anv uśmiechając się do Kapitana.

[Hagmar]

-Tak, czekamy na Ravixa i Domenica.

[Dragosani]

- Dlatego, by uniknąć skutków wszechobecnego skurwysyństwa, warto mieć kompanię, lub chociaż druhów kilku. - rzekł mag spoglądając na swych "druhów". Ostatnimi czasy sporo razem przeżyli.
- A właśnie, zastanawiałeś się już nad dołączeniem do organizacji jakiejś? Tutaj raczej nie warto pozostawać samotnikiem... - zapytał z zaciekawieniem.

[Anette Du'Monteau]

-Prawda, Krucze Bractwo zyskuje coraz więcej zwolenników. A prawie każdy jest na wagę złota. Czasami zdarzy się zdrajca albo oszust, lecz zaczynają od razu tego żałować. - odparłem.

[Gordian Morii]

Gordian siedział w siodle oddalony o kilkadziesiąt metrów od całej rozgadanej gawiedzi. Potrzeba mu było odrobiny ciszy i spokoju, która sprzyjała medytacji a medytacja wspomagała magię.

[Istedd]

- Szczerze mówiąc nie. Nie myślałem o tym. Musiałem załatwić pierwej potrzeby zakupienia mieszkania, odwiedzenia karczmy i burdelu, a także posmakowaniu tutejszych trunków i jadła. Potem zarobić trochę i w końcu nauczyć się machać mieczem i zakupić taką broń. - odpowiedział nieco zdziwiony pytaniem kompana. Cóż jednak, Flamel mówił rozważnie. Nigdy wszak nie warto ostawać samotnie.
- Słyszałem o szlachetnym "Bractwie Kruczym"... Ta nazwa obiła mi się o uszy nie raz... Jednakże zbyt jestem warcholski na bractwa i zakony. Jedynie sługiwać mógłbym im nie w siedzibie, ani ciasnych szeregach, ale polach i mieście. Nie jestem typem bogobojnego rycerza, który jest wzorem cnót i wspaniałości. Jestem człowiekiem, z wszystkimi jego zachłannościami. Nie zmienię też się, nie zrobiono ze mnie posłańca i nie uczynią też i dworaka. - wzruszył ramionami.
- Musiałbym poszukać w sprawach tych. A ty może, druhu, znasz inną jakąś organizacyję? - zapytał grzebiąc w zębach. Niespodzianie ktoś wtrącił się do ich rozmowy i do uszu jego znów naleciała wzmianka o Bractwie.
- ÂŻałować, ach żałować. Na co się zda wam mój miecz, skoro dzierżę go zaledwie od kilku nocy? Pozwólcie, że w tym boju wyostrzę go na czerepach oponentów i jeżeli to przeżyję poważnie pomyślę o dołączeniu do was. - rzekł zwracając się do niego i uśmiechając się dość paskudnie na wzmiankę o "przeżyciu".

[Dragosani]

Zeleris bezczelnie wyśmiał porównanie Bractwa do zakonu bogobojnych rycerzy. Kto jak to, ale oni do takiego opisu nie pasowali.
- Masz nieco mylne wyobrażenie Bractwa, druhu. Z tego co zdążyłem zaobserwować, pasowałbyś tam idealnie. - rzekł. - Zresztą sam porozmawiaj z jego członkami. Tutaj się aż od nich roi. - zaczął wskazywać na olejnych członków wyprawy, należących do Kruków.
- Aragorn, ich dowódca. Dalej Zayfer i Anvarunis. A ten tam to Diomedes. Jego już poznałeś w karczmie.

[Hagmar]

Elf podniósł jeno prawicę gdy padło jego imię. "Taaa idealny materiał."

[Anette Du'Monteau]

-Zgadza się, jestem Zeyfar Navarre ibn Uriel aep Natanael. I jestem kapitanem Kruczego Bractwa. A twój opis pasuje bardziej do Bractwa ÂŚwitu niż nas kruków. Jeśli to Cię zachęci mogę Ci dać jeden z strojów mieszczanina na początek. Z czasem mógłbyś używać takich pancerzy kruków jak my. - proponowałem Isteddowi.

[Gunses]

- Racja - rzekł Gunses nieco wytrącony z rozmyślań słowami Aerandira w stronę Kruków - Wasza 16 Komturia rozrasta się, aż oko cieszy. Zaiste dumni mogliby być założyciele Kruczego Bractwa widząc waszą jednostkę na Valfden. Dużo się o was mówi, nawet w wyższych sferach o was głośno. To zaowocuje potęgo na jaką mam nadzieje się wzniesiecie, moi przyjaciele.

[Anv]

Anvarunis uśmiechnął się do Gunsesa. Spojrzał na jego ramię, potem na swoje, potem znów na osobę Gunsesa i po raz kolejny się uśmiechnął.
- Wypróbujemy, czyż nie?

[Hagmar]

-Dziękuję za dobre słowo przyjacielu, mam nadzieję że nie doszły plotki  Cię o ostatnim bankiecie...

[Istedd]

- Bractwo, czy zakon w żądnym nigdy nie byłem. - mruknął na wpół do Flamela, na wpół do siebie. Wysłuchał słowa Zeyfara, kapitana owego Bractwa. Oferta otrzymania stroju, który mógłby ostać sprzedany za... dość nikłe pieniądze była jednak tylko początkiem. Wiedział, że z pewnością zyskałby znacznie więcej możliwości, jednakże teraz nie był pewien w pełni.
- Bractwo ÂŚwito, Bractwo Kruków teraz i tak Ergard Istedd Adaven nie jest przekonany w pełni, czy dołączyć. Twoja oferta jest specyficzna, ale wiem, że oferujecie więcej. Cieplejsze kwatery, druhów i towarzyszy. Jednakże wiąże się to z odpowiedzialnością a sam, jak widzisz nie wyglądam na takowego. Zastanowię się nad tym i odpowiem ci. Być może zyskacie kolejnego żółtodzioba, którego posłać można w pierwszym szeregu, ale i on może być przydatny, co wie każdy rozsądny strateg. Może dołączę, opowiedz waść coś więcej. - poprosił odwracając się do niego, nadal jednak wygodnie siedząc.

[Dragosani]

Mag zaśmiał się cicho.
- Nie przywiązujcie zbytniej wagi do jego słów. [/i-] rzekł do towarzyszy. - On tak zawsze. Ostatecznie zapewne do was dołączy. Szczególnie, że zamierzam namawiać go do tego. Pasuje do Bractwa, przynajmniej wedle mej opinii. - dodał.

[Hagmar]

-Pasuje Zelerisie. Kapitanie zaspokójcie ciekawość kędy pytają.

[Anette Du'Monteau]

-Cóż nasza brać opiera się na hołdowaniu zasadom utrzymywaniu honoru i wspomagania swych towarzyszy. Twoim zobowiązaniem jest pomoc braciom, mszczenie się za zniewagi Kruczego Bractwa, a także gardzić tchórzostwem. Jeśli stajesz do boju to pełen odwagi. Każdy twój czyn będzie sądzić o Bractwie. Kruki stają się po prostu twoją drugą rodziną. A wracając do uczynków zdarzają się i takie o których lepiej nie wspominać. - mówiąc to spojrzałem na Aragorna. Jak się zdecydujesz Krucze gniazdo stanie się twym domem. Zapewnimy Ci wyposażenie i zakwaterowanie. Poza tym chyba każdy członek przyzna, że z nami człowiek nie zazna monotonni czy braku pieniędzy. Nie mam racji komandorze? - spytałem nagle Aragorna.