Echa przeszłości III - Arsil

[Nawaar]

Wysłuchanie narzekań krasnoluda na opieszałość elfa była dość zabawna, ale co biedny mauren mógł powiedzieć? Jednak w końcu coś przyszło mu do głowy.
- Wiesz ta wyprawa potrwa tyle, że twój okręt zdąży przegnić, ale cóż jak będę mieć wolny termin to przyjdę pomóc. Swoją drogą jak wspomniałeś Melkior chce, załatwić za wiele rzeczy na raz przez co się rozdrabnia. Próbuje jak to się mówi, złapać dziesięć srok za ogon.
Te sprawy w żaden sposób go nie interesowały mimo, że jest lordem elektem i za chwilę zupełnym zbiegiem okoliczności dołączył do nich drugi krasnolud.
- Chyba nie chcesz wszczynać burd na tych ziemiach? Dopiero rozejdzie się, że my tylko kłopotów dostarczamy i może to nieco źle wpłynąć na dalsze stosunki o aneksje wyspy, a jeżeli chodzi o picie to dopiero zaczęliśmy, zasiądź z nami, napij się i opowiedz ciekawą historię mości krasnoludzie.
Mauren był pewien, że mu brodacz nie odmówi.

[Domenik aep Zirgin]

- Nie mam, z dobrymi opowieściami ostatnio bieda. Dosiadł się. - I widze że raczej kończycie niż zaczeliście pić. Powiedz ty lepiej Nawaar co chcesz robić w Isgharze i gdzie konkretnie.

[Nawaar]

- Sprawdzić co się dzieje i jakie są nastroje. Muszę także wypytać o kilka osób właściwie to sprawa rodzinna, ale cóż jakby udało się dojść do stolicy to byłbym rad.
Odpowiedział brodaczowi, ale konkretów swojej sprawy unikał póki co.

[Melkior Tacticus]

- Udany tekst. Ale myślę że podpisanie tego zrobimy jednak z pompą, tak oficjalnie. Jakieś święto czy coś. Dragosani bardzo się ucieszy. Zaśmiał się, wstał od stołu i z Warcisławem poszli zanieść dokument do archiwum na przechowanie. - Zajmę się tym po powrocie, Anna obejrzy to sobie potem by wiedziała co podpisuje. Późno jest, myślę że jutro w takim razie ruszamy dalej.

[Kazmir MacBrewmann]

- Do stolicy mówisz? No chyba się da. Odparł wstając od stołu. - Wracam na statek, łóżko w pałacu jest za miękkie.

[Nawaar]

Dopił piwo i skoro nie było już nic do roboty, a Kazmir idzie spać na okręt to pewnie Domenick, pójdzie za nim, także i pora była na maurena.
- Ja się przejdę do pałacu. Trzeba się cieszyć z każdego luksusu jaki teraz oferują, bo później może być różnie. Zatem miłej nocy panowie i do jutra.
Pożegnał się wstając od stołu, po czym ruszył do pałacu stylizowanego na maureński.

[Narrator]

Dotarłeś.

[Nawaar]

Mauren szczęśliwie i samotnie dotarł pod pałac. Tam został rozpoznany jako pomocnik Melkiora, także bez problemu został wpuszczony do środka. Nawaar natychmiast zapytał jedną ze służek o kwatery, które im przysługiwali.
- Przepraszam szukam pokojów sypialnych. Wie pani gdzie mam się udać?

[Narrator]

Zaprowadzono xię na miejsce. Komnata była elegancka i przestronna.

[Nawaar]

No i to są godne warunki. Powiedział sobie w duchu, kiedy rozejrzał się po komnacie.
- Dziękuję i do widzenia.
Pożegnał się ze służką i rozpoczął przygotowania do snu, pościągał wszelakie bronie, które miał przy sobie, ale dla bezpieczeństwa jeden nóż schował pod poduszkę, bo to różnie bywa. Katane jak i włócznie pozostawił sobie również w zasięgu i w końcu się położył. Mauren nie miał za wielu wrażeń dzisiaj, także powinien zasnąć szybko.

[Euthnoelfhijnd]

- W takim razie i ja idę odpocząć, aby w nowy dzień mieć sporo sił do realizacji dalszych wyzwań. - Warcisław odpowiedział Melkiorowi, udając się następnie do swojej komnaty.
Kiedy Warcisław wszedł do komnaty, natychmiast poczuł zmęczenie związane z długą pracę nad projektem aktu aneksji Vrih. Kiedy zobaczył miękkie, wygodne łóżko, jedyne, co był w stanie zrobić, to rzucić się na nie, zamknąć oczy, rozpłynąć się w błogości odpoczynku i twardo zasnąć na resztę nocy.

[Melkior Tacticus]

Rano gdy wszyscy zebrali się na śniadaniu, najedli, pogadali i tak dalej, ruszyli do portu. Wszak nie było sensu dłużej tu siedzieć bezczynnie. Nie taki był plan i cel podróży. Melkior nie był na wakacjach. Zaokrętowawszy się odpłynęli około południa. W stronę Torgonu, tę częć leżącą po północnej stronie Kontynentu.

[Nawaar]

Mauren został zbudzony przez służbę rano. Przypomniały mu się stare czasy, kiedy miał takie rzeczy na co dzień, ale jak to mówią pewne rzeczy docenia się tuz po ich stracie. Nawaar szybko się przyodział, wziął całą broń jaka miał przy sobie. Zjadł wspólnie śniadanie ze wszystkimi, po czym poszedł się jeszcze ogarnąć i koło południa był gotowy do podróży na Torgon. Czarnoskóry ciekaw był jak krasnoludowie ich przywitają, a miał dużo czasu na przemyślenia kiedy, patrzył na oddalające się Sannau.

[Kazmir MacBrewmann]

Kazmir spokojnie pykał fajkę spoglądając na malejące w oddali Sannau. Miasto ciekawe, acz nieco nudnawe. Za spokojne.
- Widok mojego rodzinnego miasta was zaskoczy. Rzucił w eter, ale chyba najbliżej stał Nawaar.

[Nawaar]

Miasto w coraz bardziej się oddalało, a oni płyną ku nieznanemu, bo to różnie może być podczas ich wojaży. Mauren miał mętne myśli, ale czego nie robi się dla informacji i zarobku? Z rozmyślań wytrąciły go słowa krasnoluda, zachwalającego swoje miasto.
- Bo nie jest ono w jaskini albo wewnątrz góry?
Zapytał nieco kąśliwie, ale rzeczywiście takie coś mogłoby być zaskoczeniem dla wielu.

[Kazmir MacBrewmann]

- Dokładnie, Torgon był kiedyś mniejszy. Podbili ziemie neutralne na północy no i zajęli miasta. Zaciągnął się dymem z fajki - Niektóre krasnoludy się przeprowadziły i przywykły do takiego życia. Ono nawet nie ma krasnoludzkiej nazwy. Arbington. Acz no i tak musimy w jakimś porcie stanąć i potem tam dojechać. Oby nas tylko puścili.

[Nawaar]

- No nie powiem zaskoczyłeś mnie nieco. Sądziłem, że tak zatwardziały lud, który jest przywiązany do swojego pochodzenia i nie przenosi się na otwarte przestrzenie, a siedzi w bezpiecznej górze. Dość osobliwe muszę przyznać.
Mauren nie ukrywał, zaskoczenia, ale cóż zmiany wymagają poświęcenia i na bank mają jakieś wyjście awaryjne, żeby skryć się przed ewentualnymi atakami z różnych stron, ba a nawet na wybuch wojny. W każdym razie Kazmira trapiła jeszcze jedna rzecz czy w ogóle się dostaną w głąb lądu. Dyskusję akurat podjął sam Nawaar kiedy byli w pałacu.
- Tak jak mówiłem ryzykujemy, pobyciem za kratami albo w gorszym miejscu. Zobaczymy co z tego wyjdzie jak dopłyniemy. Teraz to już i tak po ptakach.
Oznajmił brodaczowi.

[Kazmir MacBrewmann]

- Kurs można zmienić, wiesz no budowa podziemnego miasta gdy masz obok całkiem dobre miasto jest... niezbyt ekonomiczna. Przy czym niezbyt to duże niepowodzenie, Arbington to osada górnicza, była w dobrym stanie to i sensu nie było wkopywać się na siłe w góre. Zostało więcej miejsca na kopalnie. Może i teraz się coś zmieniło, nue byłem w domu z dziesięć lat.

[Nawaar]

- Wiesz co jest jednak najgorsze w takiej rozłące? To, że po tylu latach ktoś może o tobie całkowicie zapomnieć to może nieco przytłoczyć do tego zmiana otoczenia, że ten mój dom, nie jest już moim a wokół niego powstały inne. W tyle lat to nawet kilka lubianych osób mogło odejść na wieki. Twierdzę, że nie ma co się ekscytować, bo to różnie bywa i fakt zależy też od mentalności danej istoty jak sobie z takimi rzeczami radzi.
Mauren nie wiedział czemu tak mówi, ale może wolał krasnoluda przygotować na różne okoliczności jakie mogą go zastać.

[Kazmir MacBrewmann]

- Jade tam tylko zakatwić niechciany spadek, dostałem piąte wezwanie. Bliska rodzina zginęła albo na wojnie albo po prostu umarła. Mam w rzyci co z tym miastem się dzieje.