Revarskie pieśni: Zapach jaśminu

[Kenshin]

Ork będąc tak jak go Ventepi stworzyła, chrapał całą noc, widocznie źle się położył. Właściwie mogło to przeszkadzać sąsiadom z pokoi obok, życie jak to mówią. Kenshin przebudził się nagle od swojego własnego chrapania, przez moment rzuciła mu się myśl, że jakaś bestia jest koło łóżka, więc zerwał się, lecz nie było tam nic. Dlatego uśmiechnął się pod nosem, że to on sam niemal się zaśmiał. Następnie wstał, przejrzał przez okiennice izby i zauważył, że to już poranek i pora zejść na dół. Alfa szybko się ubrał w swoje wysuszone ciuchy i był gotów do działania. Bronie umieścił we właściwych miejscach jeszcze sprawdził czy demon nadal jest aktywny. ÂŻyjesz? Zapytał zyczliwie swego jedynego przyjaciela od długich lat. Jestem! Masz szczęście, że ja nie chodzę spać, bo być umarł! Hehe ciekawe jak inni spali mając taką orkiestrę nocą. Kenshin upewniwszy się, że wszystko jest na miejscu zszedł na dół i natychmiast się przywitał z wampirami, gdyż reszty ekipy nie widział.
- Dzień dobry, jak tam nocka?
Zapytał Rikkę, bo Gunses był zajęty rozmową z karczmarzem.

[Rikka Malkain]

//Gunses
-Za kolację dla waszej kompanii muszę policzyć sto grzywien, panie. Za nocleg nic nie wezmę. Nie godzi się brać pieniędzy od tych, którzy zamierzają ryzykować życie w naszej sprawie.

//Kenshin
Rikka wyszła na zewnątrz jeszcze za nim pojawiłeś się na dole. () W tej chwili znajdowała się już w furgonie, ale gdyby tu była pewnie przywitałaby się i odpowiedziała, że noc minęła spokojnie.

//Progan
Przygotowanie koni i wozów nie zajęło ci dużo czasu. Gdy skończyłeś spostrzegłeś Targona zmierzającego w stronę karczmy. Podążało za nim na oko kilkunastu mężczyzn.

[Gunses]

- Proszę - rzekł odkładając na ladę setkę srebrnych monet. Skinięciem głowy pożegnał się i odwróciwszy się, zaczął zmierzać do drzwi. Uniósł dłonie, zarzucił na głowę kaptur, na twarz naciągnął maskę i zawiązał kilkoma wprawnymi ruchami dłoni. Skórzany materiał przyległ do siebie ściśle. Wampir wyszedł przed karczmę. Zobaczył Targona
- Targonie - rzekł.

11012 - 100 = 10912 grzywien

[Rikka Malkain]

-Gunses. Tak jak mówiłem, zebrałem ludzi. Tuzin naszych najlepszych łowców. To ochotnicy. Każdy z nich stracił już kogoś z powodu tych potworów, wszyscy wiedzą dokąd zmierzacie i żaden nie zawaha się oddać życia byleby tylko powstrzymać to zło.
Na twarzach zgromadzonych malowały się upór i zaciętość.

//
x12
http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Nordycki_%C5%82owca

[Kenshin]

Orkowi musiało się coś przewidzieć, że widzi wampirzyce. Mówi się trudno, ale jako, iż jest prawie sam tutaj wyszedł, przed karczmę, żeby oczekiwać furgonów, które zostały przygotowane. Jeszcze została Nessa i tajemniczy mag! ÂŚpiochy będą potem narzekać! W sumie Kenshin olał przywitanie oddziału ludzi razem z hrabią, bo to nie jest jego interes, żeby wszystko wiedzieć. Pewnie omawiają ważne sprawy odnośnie wypadu, także Kenshin czekał na podjazd pojazdów, by ruszyć dalej ku północy.

[Gunses]

- Doceniam i dziękuję. Zmiażdżmy to ścierwo na proch - rzekł a w jego głosie brzdęknęło wiele złych nut. Uczucie mściwego zabijania wzrastało w nim coraz to mocniej.
- Chciałbym, abyście powozili wozem z zaopatrzeniem od was. I pomożemy wam z tym behemotem.

[Rikka Malkain]

Gunsesowi odpowiedział zbiorowy szmer aprobaty. Gdy wszystkie wehikuły i wierzchowce znalazły się już przed karczmą, któryś z łowców od razu zajął pozycję woźnicy we wskazanym pojeździe.
-Pokażę wam zatem, gdzie natrafiliśmy na ślady tej bestii. To cholernie niedaleko. Później będę musiał wracać do wioski. Zbyt wiele w Progach zależy teraz ode mnie, bym mógł opuścić osadę na dłużej.

[Gunses]

Gunses wsiadł na Marsa i wydał polecenia wymarszu.
- Im szybciej pozbędziemy się behemota, tym szybciej będziemy mogli ruszyć do Ostoi.

[Kenshin]

Ork natomiast poprawił swój ekwipunek i wsiadł na wóz. Behemot przynosił mu wiele wspomnień niekoniecznie tych dobrych! Jednak teraz jest znacznie więcej łowców i powinno się udać ubić maszkarę.

[Progan]

Progan smagnął konie lejcami. Porsche ruszyło i zajęło swoje miejsce w kolumnie.
- Nigdym nie walczył z tak wielkim stworem... - szepnął do Nessy siedzącej obok.

[Rikka Malkain]

Gdy do drużyny na zewnątrz dołączyła elfka Nessa wraz z magiem Rakbarem, orszak powiększony o kilkunastu wyśmienitych łuczników ruszył naprzód. Dość szybko dotarli pod północną bramę muru otaczającego osadę i przejechali, bądź przemaszerowali, pod nią. Nawet gdyby fortyfikacji nie było, granica oddzielająca ludzką wieś od puszczy byłaby aż nadto widoczna. To była dzika kraina. Niemal dwa kroki od ostatnich zabudować zaczynał się gęsty las. Teren, na którym rządził ten kto miał szybsze nogi, silniejsze ramiona i czulsze zmysły.

[Gunses]

- Revar, kraina lasów i gór - rzekł jeden z nordyckich łowców
- Tak ją zapamiętałem - opowiedział mu Gunses rozsiadając się wygodniej w siodle

[Rikka Malkain]

Nie minęły nawet dwie godziny od kiedy wszyscy opuścili Progi, a mimo tego już musieli się zatrzymać. Przyczyny tego postoju były chyba jasne dla każdego. W razie jednak gdyby ktoś miał jakieś wątpliwości, Targon zszedł z wąskiej drogi, na której się znajdowali, i wskazał na pobocze. Twarz miał zmartwioną. Połamane drzewa, zadeptane krzewy i odciski ogromnych kopyt zostawione na ziemi z pewnością nie rokowały zbyt dobrze.
-To tutaj. Wczoraj ślady były jeszcze ciepłe, więc podejrzewam że idąc po nich szybko odnajdziecie bestie. Behemot musiał spędzić noc gdzieś w tej okolicy. No, chyba że zawrócił w góry, ale na to bym nie liczył.
ÂŁowca spojrzał na was, po czym poprawił łuk spoczywający na plecach.
-Na mnie już pora.

Chociaż wielki potwór wydeptał w lesie ładną ścieżkę, nie sposób było podążać za nim wozami. Trzeba było udać się na łowy pieszo, lub konno.

[Gunses]

- Musimy się rozdzielić - powiedział Gunses do kompanii zawracając konia na drodze, aby móc spojrzeć na kolumnę
- Rikka rzecz jasna zostaje. Progan, Albert, zostaniecie. Kto będzie chciał iść z reszty, zapraszam... - powiedział, chociaż wczoraj w nocy bawiąc się srebrną grzywną odbijającą światło świec zrodziła mu się myśl, którą chciał teraz wykorzystać.
Nie był pewien czy koń poradzi sobie w na wydeptanej przez bestię ścieżce. Behemot mógł przekroczyć wykrot, którego nie pokonają konie. Zsiadł więc z siodła przerzucając nogę nad końskim łbem, zeskoczył. Poprawił ułożenie wieszczego miecza i skinął na Targona
- Dzięki za wszystko. Kiedy wrócimy... Ten kraj znów będzie wolny. Bywaj - po czym wraz z łowcami i ochotnikami z kompanii zaczął podążać po śladach.

[Kenshin]

Ork wygodnie sobie jechał na furgonie i nic mu nie przeszkadzało, bo nawet demon będący w nim milczał, był zaciekawiony następnymi sytuacjami, które być może będą miały zły obrót wydarzeń. Jednak na razie było spokojniutko i marsz łowców był dość ciekawy, bo lud ten był silny i nieustępliwy, co budziło podziw orka, lecz gdyby było inaczej to dawno, by polegli zjedzeni przez wampiry. W sumie dobrze, że mają wsparcie, bo ta misja wciąż dla orka była karkołomna i niemal nie do wykonania, ale najpierw behemot! Wóz się zatrzymał, szarpiąc lekko orka i już wiedział, że będzie zaraz gorąco w tej zimnej krainie. Kenshin rozejrzał się wokół i, już wiedział, że tutaj jest pierwszy przystanek, a świadczyły to połamane drzewa, uszkodzone krzewy oraz ogromne ślady. Alfa oczywiście nie będzie siedział bezczynnie, bo do kolekcji będzie miał kolejną potężna bestie na koncie, a może nawet jakieś trofea na pamiątkę! - Idę. Oznajmił wampirowi i reszcie towarzystwa, która nie ruszała się z miejsc. - Gunses, którędy idziesz? I niech Ventepi ma nas w opiece. Zapytał na razie jedynego towarzysza do polowania, bo idąc takimi śladami każdy jeden, by trafił na taką bestyję.   

[Nessa]

Długoucha położyła dłoń na dłoni Progana i ścisnęła lekko. Uspokajająco. Uśmiechnęła się i zeskoczyła zwinnie na ziemię, poprawiając jednocześnie łuk.
- Pieszo czy konno? - zapytała jedynie. Jej zwierzę jechało z nimi cały czas, lecz nie wydawało się, by Koń jakoś szczególnie tęsknił za Nessą.

[Vulmer]

- Ja zostanę, przypilnuję wozów. Powiedział, był ostrożny i nie chciał się pakować w walkę z wielką bestią. Nawet z wampirem u boku. Co taki za dnia może? Tyle co nic. Dlatego wybrał pozostanie przy wozach.

[Rikka Malkain]

Drużyna podzieliła się zatem na dwie grupy. Podczas gdy Gunses, Kenshina, oraz Nessa poszli zapolować zabierając ze sobą oddział z Progów, pozostali mieli zaczekać na drodze. Rikka, która ze swojego miejsca słyszała wszystko co dzieje się na zewnątrz, życzyła tylko tamtym powodzenia. Głupio byłoby, gdyby ich kompania odniosła jakieś poważne straty już na tym etapie podróży. Wampirzyca wiedziała, że łowcy będą mogli bardzo przydać się w ostatecznej walce, dlatego miała cichą nadzieję że wszyscy dotrwają do tej chwili w jednym kawałku.

//Idący po śladach
Behemot zostawiał za sobą sporo zniszczeń. Widać było, że gęsty las nie ułatwiał wielkiemu zwierzęciu poruszania się. Wiele młodszych drzew padło pod jego naporem, dzięki czemu wytropienie go nie powinno sprawić doświadczonym myśliwym większego kłopotu. Tak przynajmniej z początku wydawało się myśliwym. W pewnym momencie na wydeptanym przez potwora szlaku pojawiło się rozwidlenie.

[Gunses]

Gunses zatrzymał się na rozstaju tropu behemota. Przyjął się śladom po których szli, szukając nachodzących na siebie tropów, mogących twierdzić, że behemot nie podróżował sam. Następnie przyjrzał się rozwidleniom szukając odcisków kopyt i ich ułożenia, świadczącego o kierunku w którym bestia maszerowała.
- Co o tym myślicie? - zapytał pozostałych. Tak Nessa, jak i Kenshin, o łowczych z osady nie wspominając znali się na dobrze na sztuce łowieckiej.

//:Coś zauważyłem?

[Progan]

Progan został na wozie
- Mądrze, mości Vulmerze. Trzeba przekładać siły na zamiary. Mądrze postąpiłeś, młodzieńcze.