Rasher swe dziatki pozna - Emerick

[Zaidaan]

- Nietykalność? No dobra, niech Ci będzie, załatwione?

[TheMo]

- Trzymam za słowo. Ile ci potrzeba czasu na przygotowanie się?

[Zaidaan]

- Możemy iść od zaraz.

[TheMo]

- A więc ruszamy.
Wyprowadził cię z domu i prowadził przez uliczki podgrodzia. Mogłeś zauważyć, że zbliżacie się do murów obronnych. Czyli tam, gdzie jest dużo straży.

[Zaidaan]

- To tutaj? Wokół tej straży? - Odrzekł zbliżając się do murów z ogrodnikiem.

[TheMo]

- Najciemniej pod latarnią.
Doszliście w końcu do murowanej części miasta. Ogrodnik skręcił w jedną z bocznych uliczek i stanął w miejscu.
- Jesteśmy prawie na miejscu. Weź mi pomóż tu trochę odśnieżyć.
Zaczął nogą odgarniać śnieg spod siebie.

[Zaidaan]

Bez słowa zaczął przegarniać śnieg obok ogrodnika gdzieś na bok.

[TheMo]

Waszym oczom ukazał się właz do kanałów miejskich. Ogrodnik podniósł go ukazując zejście na dół.
- Zapraszam. Zanim ktoś przyuważy.

[Zaidaan]

Wszedł do środka, rozejrzał się po kanałach a potem w górę na ogrodnika krzywiąc się od smrodu. - Gheh, co za smród. - Mruknął pod nosem.

[TheMo]

Ta cześć kanałów była całkiem spora. Bardziej przypominało to katakumby zalane ściekami niż typowy kanał. Staliście na suchej ścieżce, skąd można było iść dalej. Jednak po zamknięciu włazu nastała nieprzenikniona ciemność, niczym pomiędzy pośladkami maurena. Usłyszałeś jak ogrodnik przechodzi kilka kroków, potem trzask i nastała światłość. Twój towarzysz użył będącej na ścianie pochodni, którą odpalił za pomocą krzesiwa.
- Ano smród. W końcu to ostatni przystanek wszystkich ścieków przed opuszczeniem miasta.
I zaczął iść po ścieżce.

[Zaidaan]

Po zamknięciu włazu Emerick chwilę był zdezorientowany i nie był pewien co się dokładnie dzieje, po chwili zobaczył ogrodnika trzymającego pochodnie, gdy ten zaczął iść, Emerick zrobił to samo i podąża za nim. Choć jest odpalona pochodnia to i tak nie dawała zbyt wiele światła, więc nie wiedział co może być przed nim a zwłaszcza gdy kanały były dość spore.

[TheMo]

I tak szedłeś. Jednak ta droga nie była długa. Ogrodnik stanął przed kratą i poszperał po kieszeniach. Wyciągnął klucz i otworzył ją. Za nią znajdowała się niewielka wnęka z włazem. Położył pochodnię na ziemi i otworzył go.
- Mam nadzieję, że już coś wymyśliłeś.
Rzekł do ciebie i zaczął krzyczeć do dołu.
- Tu ogrodnik!
-Wleźć!
Rozległa się po chwili odpowiedź. Ogrodnik wziął pochodnię i zszedł po drabinie, jeszcze głębiej.

[Zaidaan]

 - Pewnie.. - odrzekł do ogrodnika, który właśnie otwierał kratę. Gdy ten zaczął schodzić po drabinie na dół Emerick dalej się za nim kierował i także tam zeszedł. Miał nadzieję, że jeszcze się nie spóźnił i jego cel dalej tam jest i, że wielu tych przemytników nie będzie i jakoś da radę wykonać swoje zadanie, i tak schodził po drabinie z myślami co może się stać na dole.

[TheMo]

Gdy zeszliście, przy kolejnych drzwiach czekał uzbrojony strażnik z kuszą i w kolczudze. Stał on pod ścianą, w niewielkiej wnęce tuż przy drabinie. Na ścianie wisiała pochodnia, więc wszystko było dobrze widać.
-Szybko wróciłeś. Czyżby rynek odżył jeszcze bardziej? Hej, a to co za jeden? Była umowa, że nikogo nie wprowadzasz!
Niezbyt ucieszył się na twój widok. Ogrodnikowi pojawiły się na czole krople potu, który i tak nie było obecnie widać przez światło pochodni.
- Kolego, przedstaw się.

[Zaidaan]

Gdy już dotarli do strażnika i ten rozpoczął rozmowę to w tym czasie Emerick myślał o czymś. Hm, a jakby tak się przedstawić za jednego z tych od Zueshczyka? Może się uda, przecież ich nie obchodzą porachunki jakichś rzezimiechów..
Gdy strażnik doszedł do pytania kim jest Emerick ten odpowiedział. - Witaj, jestem posłańcem od Zueshczyka. Miałem przyjść tutaj do was, przemytników aby ubić interes, wpuścisz nas do środka? - Powiedział jakby nigdy nic, miał nadzieję, że ta śpiewka się uda i wpuści do środka aby ubić ten "niby interes".

[TheMo]

-Zueshczyk? No, to musi ci sporo płacić, że cię przysłał tutaj. Ma koleś tupet, że przysyła tutaj posłańca. Wchodźcie, najwyżej znowu będę musiał wywalać zwłoki.
Ogrodnik tylko głośno przełknął ślinę i otarł pot z czoła.
- To ja już dam mu samemu działać.
Powoli zaczął się wycofywać, lecz bramkarz złapał go za rękaw.
-Chwila! Przyszedłeś z nim to i z nim wyjdziesz. Którędy, to już nie moja sprawa.
I otworzył wam drzwi.

[Zaidaan]

Więc wszedł do środka wraz ze swoim kompanem do środka, rozejrzał się po wnętrzu także z ulgą odetchnął iż plan przynajmniej na początku się udał.

[TheMo]

Pomieszczenie było dość spore i dobrze oświetlone. Panowały dość surowe warunki. Wszystko było wykonane z ciężkiego, solidnego kamienia. Miejscami na ścianach były wyryte runy, których nie rozumiałeś. Całość doświetlało sporo pochodni i można było się tutaj swobodnie poruszać. Tylko trzeba było uważać na pracowników. Istoty różnych ras biegał ze skrzyniami, przenosząc je z miejsca na miejsce. Do jednych ładowano rzeczy, inne rozpakowywano. Pod ścianami byli uzbrojeni wojownicy. Orkowie z wielkimi toporami, czy opancerzeni z nabitymi kuszami.

[Zaidaan]

Spojrzał na kamienne ściany z wyrytymi runami, popatrzył na nie chwilę, pewnie dracońskie. Odrywając wzrok od run spojrzał kolejno na uzbrojonych strażników, brak jakichkolwiek szans w walce. A więc ruszył przed siebie wymijając magazynierów aby przypadkiem na jakiegoś nie wpaść. Szukał swoim wzrokiem swojego celu - łysego człowieka z jaszczurką. Tylko nawet jeśli się uda to jak go wynieść gdy wokół tyle zielonoskórych osiłków? Trzeba by coś wymyślić, ale najpierw człowiek.

[TheMo]

Kiedy tak się kręciłeś, zostałeś zgarnięty przez ogrodnika.
- Nie kręć się tak, bo cię ustrzelą. Kurwa, ale mnie wrobiłeś. Chodź. Zaprowadzę cię do szefa.