Wojna o Valfden: Postawić wszystko na jedną kartę

[Dragosani]

Drago zastanowił się, jakby to ładnie ubrać w słowa. Tak aby było jednoznacznie i zrozumiale.
- Więc tak... - zaczął. - Pierwszy odpowiadający krasnolud powinien powiedzieć kolor czapki osoby stojącej przed nim. Ryzykuje tym samym, sam na pięćdziesiąt procent szans na przeżycie. Drugi w kolejności zna już kolor swojej czapki. Widzi także kolor czapki towarzysza przed nim. Mówi więc kolor swojej czapki, jednocześnie modulując swój głos we wcześniej ustalony ton głosu, będący sygnałem dla jego kompana jaki jest kolor jego czapki. Przykładowo, jeżeli krasnolud powie kolor piskliwym głosem, ten przed nim ma kolor przeciwny. Jeżeli tonem niskim ma taki sam kolor. W ten sposób, każdy krasnolud informowałby zarówno oprawców o kolorze własnej czapki, jak i swego kompana o kolorze jego czapki. To jest odpowiedź na pierwsze pytanie. Dzięki tej strategii przeżyć powinno co najmniej dziewięćdziesiąt dziewięć krasnoludów. Pierwszy odpowiadający ma szanse pół na pół. A to odpowiedź na pytanie drugie. - Drago odetchnął po tym podsumowaniu. Spojrzał na pozostałych. Przede wszystkim na Gunsesa. - Tak to ma wyglądać? Niczego nie pominąłem? Wszystko jest uwzględnione? - zapytał. Wolał, aby ktoś jeszcze to potwierdził. Co dwie głowy, to nie jedna, jak to mówią.

[Gunses]

- Dokładnie, Drago.

[Narrator]

- Trzy zagadki zadałem i na trzy zagadki udzieliłeś poprawnych odpowiedzi. Dostęp do sarkofagu z ostatnią pieczęcią Adanosa zostaje ci dożywotnio przyznany. Czyń co uważasz za słuszne. Postać zniknęła, rozpłynęła się w powietrzu niczym mara.

[Dragosani]

- Ostatnia pieczęć Adanosa? - zapytał Drago, gdy postać rozpłynęła się w powietrzu. - Czy to przypadkiem nie byłaby pieczęć Otchłani? Jeszcze by tego nam brakowało - zaniepokoił się. Spojrzał na Mortis i Henandura. To oni byli tutaj specjalistami od takich spraw.

[Gunses]

- Chyba was pojebało, że otworzymy Otchłań.

[Mortis]

- Spokojnie Gunsesie. Raczej nikt z nas by tego nie zrobił. Adanos zapieczętował bramy do otchłani 9 pieczęciami. Jeśli tu znajduje się jedna z nich to znaczy, że nie ma jej na miejscu, na bramie. Dlatego demony są w stanie przenikać do naszego świata w swojej fizycznej postaci. Pieczęć nie była kompletna.

[Dragosani]

- Rozumiem - szepnął Drago. - Jeżeli pieczęć istotnie znajduje się tutaj - mówiąc patrzył na sarkofag. - To znaczy, że dzieło Adanosa było niekompletne. Brama nie była w pełni zabezpieczona - rzekł, cały czas patrząc na sarkofag. Był królem, więc zapewne jego zdanie miało w tej chwili wielką wagę. Ta odpowiedzialność ciążyła mu.
- Otwórzmy sarkofag - powiedział w końcu. - Po to tutaj przybyliśmy. To jedyna nadzieja dla Valfden. I dla całego świata. Musimy zaryzykować - zdecydował. Podszedł do sarkofagu i zaczął się do niego dobierać, jak do elfki. - Pomóżcie mi - rzucił jeszcze, coby jego towarzysze nie stali tak jak widły w gnoju.

[Mortis]

Mortis, Hope, Charon i Henandur Gnivaral również zabrali się za pomoc Dragosaniemu.

[Izabell Ravlet]

- Czy to powstrzyma demony w ogóle? Przynajmniej na lata czy stulecia? - zapytała elfka, jednak nie skierowała tego do nikogo, jakby nie oczekiwała odpowiedzi. Ruszyła ku sarkofagowi, by pomóc, chociaż symbolicznie. Wątła kobieta nie mogła wiele zdziałać, ale nikt później nie powie, że nie próbowała. Tym niemniej, starała się z całych sił.

[Gunses]

Gunses i Lithan również pomogli. Jak to się stało, że dzieło Adanosa było niekompletne? To ma być dar miłości Rashera do Zewoli? Pieczęć? A może to dziecko? Kto wykradł pieczęć...? Po głowie Gunsesa krążyło wiele pytań, na które nie znajdował odpowiedzi.

[Narrator]

Pokrywa sarkofagu zsunęła się na ziemię, ze skrzyni wyleciał obłok czarnego dymu. Powoli okrył całe pomieszczenie unosząc się lekko ponad posadzką. Najpierw wyłoniła się jego dłoń. Wyglądała niewyraźnie, dopiero co uformowała się ze stanu gazowego. Magowie szybko stwierdzili, że postać jest jeszcze niestabilna. Zapewne sarkofag utrzymywał swego lokatora na granicy świata astralnego i materialnego.

Powoli wyszedł z sarkofagu, był nieco wyższy od zebranych. Nawet Henandur Gnivaral był od niego niższy o głowę. Postać wyglądała na zdezorientowaną, ale raczej o dobrych zamiarach. Dokładnie rozglądał się po sali i po zebranych, próbował poskładać strzępki informacji w spójną całość.

[Dragosani]

Płyta sarkofagu została odsunięta. Z wnętrza pradawnej skrzyni wydobył się obłok dymu. Niepokojąco podobny do postaci, jaką czasami przyjmowały demony astralne. Jednak w końcu istotą uformowała się w postać cielesną. Wyglądała dość mrocznie. Odziana w pancerz, na głowie miała hełm, zakrywający twarz. Miała także rogi. Ciężko było stwierdzić, czy był to element ciała istoty (jeżeli miała jakieś ciało) czy też częścią hełmu. Jednak, pomimo groźnego wyglądu, istotą nie zdradzała złych zamiarów. Była raczej zrekonstruowana. Nie można było się temu dziwić. Każdy taki by był po przebudzeniu po niezliczonej liczbie lat. Dragosani spojrzał na towarzyszy. Potem wyszedł krok do przodu.
- Witaj w świecie śmiertelnych, pradawny - zaczął. Brzmiało to chyba nieźle. Pasowało do kronik. Lepsze niż coś w stylu "O kurwa, co to jest?". - Nazywam się Dragosani Antares - uznał, że warto się przedstawić. - Moi towarzysze zaś to Evening Antarii, Gunses Cadacus, Izabell, Lithan le Ellander, Charon, Hope, Mortis i Henandur Gnivaral. - Wskazywał na każdego z obecnych, przedstawiając ich. Mogliby kiwnąć głową, czy coś. - A ty, pradawny, kim jesteś? - zapytał w końcu. Odpowiedź na to pytanie była niezwykle istotna.

[Narrator]

Pradawny, jak określił go Król nie odpowiedział, milczał z nieznanych powodów. Nie mógł odpowiedzieć? Nie zrozumiał? Wydawało się to mniej istotne, ponieważ czarny dym z pomieszczenia zaczął skupiać się wokół jego osoby. Wyglądało na to, że odzyskuje siły, że przepełnia go dawna potęga.

[Dragosani]

Drago spojrzał na Henandura. Może istota naprawdę nie rozumiała jego słów, gdyż nie przemawiał w języku starożytnych draconów, jak to czynił sam dracon? Chociaż istota o potędze, którą przypisywały jej legendy, nie powinna mieć problemów ze zrozumieniem dowolnego języka.
Dym z komnaty zaczął gromadzić się wokół tajemniczej postaci. Skupiał się dookoła niej. Czyżby istota zbierała moc? Regenerowała siły? Bez bardziej dokładnej znajomości magii Drago mógł tylko zgadywać. Magowie mogli coś wyczuwać, lecz tego wampir nie wiedział. Stał więc tylko i obserwował. Nie cofał się. To i tak nie miałoby znaczenia, jeżeli miałoby coś miałoby pójść nie do końca tak, jak sobie to wyobrażali.

[Henandur Gnivaral]

- Niebywałe. Muszę zmienić moje własne rozumowanie na temat tego, czym jest brama do otchłani. Byliśmy tak blisko, a jednak błądziliśmy w swoich hipotezach. Demony nigdy nie złamały pieczęci, nie znalazły na to jakiegoś sposobu. Zamek był po prostu niekompletny. Ta legenda z ruin. Kroniki z pierwszej ery nigdy nie donosiły o demonach stąpających po Marancie, o opętaniach owszem, ale nigdy żaden przeklęty nie postawił tu swojej stopy. Co jeśli to Rasher był 9 pieczęcią? Jeśli mit ma w sobie ziarno prawdy i rytuał Ventepii rzeczywiście miał tutaj miejsce, ten osobnik jest czystym piętnem Beliara odciśniętym na Rasherze. Może rytuał zachwiał to spoiwo i pieczęć wyryta na duszy Rashera została przez przypadek oddzielona. Iskra boga ciemności pchana do unicestwienia wszelkiego zła jeszcze mroczniejszą siłą jest jednocześnie więzieniem dla tych istot. To wystawia na wyzwanie nawet mój sposób pojmowania, muszę się napić.

[Dragosani]

- Jak to się wszystko skończy, wszyscy pijecie na mój koszt - powiedział tylko Drago. Ledwo co zrozumiał wywód Henandura. Będzie miał materiał do rozmyślań, aby dokładnie pojąć istotę Bramy Otchłani. I zapewne miał marne szanse, aby był w stanie pojąć to w pełni. Ale w jednym miał rację. Dzieło Adanosa było niekompletne. Przynajmniej w czasach, w których przyszło im żyć. - Jeżeli dobrze rozumiem... - zaczął po chwili. - Sposobem na ponowne zapieczętowanie Otchłani jest zespolenie tej... istoty z jestestwem Rashera? - zapytał. - Czy też możę sam ten byt, iskra ciemności, jest już więzieniem samym w sobie, gotowym teraz do uwięzienia demonów? - Nie kierował tych słów do kogoś konkretnego.

[Henandur Gnivaral]

- Wydaje mi się, że dopóki był zamknięty w tym sarkofagu brama była niekompletna. Teraz, kiedy jest wolny 9 pieczęci powinno zablokować drogę z otchłani. Pozostaje nam zobaczyć co się stanie.

[Narrator]

Mściciel wyparował bez słowa.

[Gunses]

- Zaczęło się. - skwitował wampir, który jak i pozostali, był zaskoczony i jednocześnie zamyślony.

[Dragosani]

- Albo się skończyło - dodał Dragosani. Podszedł do sarkofagu i zajrzał do środka. - Chyba powinniśmy wracać i sprawdzić jak wygląda sytuacja na wyspie - zasugerował.