Poszukiwania

[TheMo]

-A potem nas pozwą o porwanie i tortury. Z takimi skurwysynami trza ostrożnie.
Podszedł powoli do stołu, gdzie był przywiązany więzień. Powoli wyjął swój miecz.
-Powiedz kolego, jak wyceniasz swoje życie?

[Melkior Tacticus]

- Na nic, Jan nie uwierzy że nie zdradziłem. Zabije mnie... mmoge wam się przydać! Umiem gotować! Jestem księgowym! Wwwaszego wwodzdza ponoszą emocje. Pogadajcie z nim na litość boską!

[TheMo]

-Mamy już tutaj kobietę. A księgować nie masz co. Najpierw musisz nas przekonać, bym pogadał z wodzem. A na razie mnie nie przekonujesz.

[Melkior Tacticus]

- Znam rozkład sił jakimy dysponuje! Ilość, gdzie... obozy trreningowe jego ludzi!

[TheMo]

-No, to już mnie powoli przekonujesz. Powiedz tylko jeszcze, czy ma jakiś związek z Vladimirem.
Themo wsunął miecz do pochwy i podszedł pod ścianę. Wziął sobie krzesełko. Zwykłe drewniane, nie jakieś z zapięciami czy kolcami przeznaczone do przesłuchiwań opornych. Ten niziołek raczej oporny nie był. Wyglądał raczej na przestraszonego. Chyba nikt nie chciał sprawdzać, czy się jeszcze nie zesrał. Ale Themo też byłby przestraszony będąc w jego położeniu, czyli przywiązany do stołu i przesłuchiwany przez nieobliczanego alkoholika.

[Stisla]

- Oj kolego, coś kłamujecie. Nie będziesz współpracował, zginiesz. Jeśli będziesz to cie wypuścim i zginiesz z rąk jakiegoś Jana. A my cie chcieli rodzince oddać. Twój wybór jak chcesz odejść z tego świata. Powiedz gdzie przechowuje wszystko i to kura nioska, pędem, albo wyrzucim cie na zbity pysk prosto pod morde owego Jana. On się cackał nie będzie umrzesz w katorgach. - mówił, ąż mu tchu zabrakło.

[TheMo]

Themo przekrzywił głowę powodując chrupniecie kręgów szyjnych. Potem głowa powróciła na jego miejsce. Wzrok przeniósł się na Stisle, by następnie zimne spojrzenie powróciło na niziołka.
-Myślę, że naszemu gościowi wszystko jedno czy zarżniemy go tutaj, czy Jan wrzuci go na dno rzeki z uwiązanym kamieniem u nogi. Choć my nie jesteśmy tacy okrutni. Jednak bardzo nie lubimy jak ktoś nas okłamuje. Prawda Stisla?

[Melkior Tacticus]

- Jan i Vladimir to kumple, z czego Jan jest "skarbcem" Vladimira! Bez mapy ciężko będize pokazać cokolwiek.

[TheMo]

-Widzisz Stisla. Wsadziliśmy kiedyś kij w mrowisko i teraz grzebiemy coraz głębiej. Za niedługo rozgryziemy całą siatkę zorganizowanej przestępczości na Valfden. A żeby pozbyć się ośmiornicy trzeba najpierw odciąć jej macki. Przypilnuj kolegę, ja idę po szefa.
Wstał z krzesła i wyszedł z lochów. Gdy wspiął się po schodach zrobił głęboki wdech. Powietrze w środku było duszne, przesiąknięte dymem tytoniowym i potem pulchnego więźnia. Kroki swe skierował do ulubionego miejsca w tych murach: tawerny. Tam miał czekać Melkior. Uchylił drzwi i wypatrywał elfa.

[Stisla]

- Prawda, prawda. - rzekł do Thema
- Widieta koleżko, że to nie przelewałki. Lepiej współpracuj, a byndzie dobrze. To znaczy prawie dobrze, no bo zakuty nie za bardzo masz wybór, ale jednak. Gadej dalej co z tym Vladimirem i Jankiem. Ja se usiąde, kurka nioska, kulasy mi napuchły od tego przeslłuchiwania. Aaaaa...(ziewnął).
- Ino prędko, bo mi się już jasnowłosa kelnerka z jednej tawerny zaczyna w głowie mącić, a jak się rozmarzę to już nie bynde słuchał. Wtedy to masz już przechlapane panie nizioł. - krasnolud pogroził paluchem więźniowi i czekał na dalsze

[Melkior Tacticus]

- Załatwione? - spytał.

[TheMo]

-Posypał się całkiem. Trudno stwierdzić, czy majaczy ze strachu. Mówi, że zna rozkład sił tego Jana. Dodatkowo wyznał, że kumpluje się z Vladimirem. Jest jego skarbcem czy coś. Jeśli dalej będzie zeznawał dowiemy się kilku ciekawych rzeczy.

[Melkior Tacticus]

- Przed chwilą przyjechał kurier, zostawcie go... po tym co dziś się dowiedziałem musze przemyśleć wiele spraw.

[Stisla]

- A widzisz druhu! A już mu łeb chciałeś urywać, tfu... paluchy! He he - dumnie odparł krasnolud, po czym asekuracyjnie dodał - No grunt, żeś się opanował w porę. Umiesz wyperswadować rzezimieszkom głupotę a i cosik od nich wyciągnąć.
Stisla chciał opuścić pomieszczenie, ale zatrzymał się i zapytał:
- To po co my własciwie szli po niego, skoro tera i tak nic nie wiem? Co dalej? Idziemy szturmować jakiego Jana czy Vladimira? Jak nie to spieszę załatwiać swoje prywatne sprawki druhy.

[Melkior Tacticus]

Wtedy rozległ się dzwon, bito na alarm.

[TheMo]

-Na początku trzeba go w celi przymknąć, bo jeszcze nam uschnie na tym stole. Idź szykować prycze dla nowego lokatora. A co z nim będzie, później pomyślimy.
Wrócił do lochu, gdzie dalej niziołek leżał przypięty do stołu. Zaczął odpinać krępujące go łańcuchy.
-Dobrze dla ciebie chłopie. Zostajesz trochę u nas, ale żywy.
Lecz wtedy rozległ się alarm. Szybko zapiął go ponownie i wyciągnął miecz. Powiedział mu, że wróci i wybiegł na plac.

//3 razy musiałem zmieniać posta...

[Melkior Tacticus]

Na placu wszyscy latali jakby mieli sraczke. Z stołbu wybiegli Melkior i Stisla

[TheMo]

Themo widząc zamieszanie sam czuł się zakłopotany. Schował miecz i wyciągnął kuszę. Wyjął z kołczanu bełt i zaczął ładować broń. Spojrzał jeszcze raz na plac.
No ja jebe! Trzeba zrobić jakieś ćwiczenia w razie alarmu, bo zaraz sami siebie powybijają.
Pokręcił głową. Próbował wypatrzeć kogoś ogarniętego, kto wyjaśni co się dzieje.

[Stisla]

- Co tu się, kurka nioska dzieje! - wydarł się w końcu Stisla zaniepokojony hałasem dzwonu i ogólnym rozgardiaszem.
- Czy wyście druhy powariowali??? - dodał

[TheMo]

Mechanizm wskoczył na swoje miejsce. Jego szczęk zwiastował zakończenie ładowania. Spojrzał jeszcze raz na plac. Podbiegł do Melkiora i Stisly.
-Melkior, nie sądzisz, że trzeba ich ogarnąć? Ale najpierw lepiej dowiedzieć się co się dzieje. A jak ktoś robi sobie jaja to osobiście ustrzelę dzwonnika.
Był trochę poddenerwowany. Nie sytuacją, bo w końcu to obronna warownia otoczona z niemal wszystkich stron wodą. Kilku strzelców na murach załatwi sprawę, o ile nie czeka tam jakaś armia gotowa prowadzić oblężenie przed dwa lata. Irytowało go zachowanie ludzi na placu. Sądził, że powinni wziąć broń i ustawić się na pozycjach. Aż był chętny przeprowadzić takie ćwiczenia. Chaos powinien wybuchać dopiero na komendę "napierdalać". Ale nie teraz był na to czas. Teraz trzeba się zorientować w sytuacji i... napierdalać.