I Krucjata Archonta II - Zamek Tysiąca Wież

[DarkModders]

- Dzięki Melkior za pomoc - powiedział wycierając łapy o swoją koszule. Dobył spowrotem topór i tarcze i ustawił sie w szeregu czekając na kolejne zabłakane dusze.

[Hagmar]

- Gotowi do stzurmu? Do wykutej w skale twierdzy mieli jakieś 200 metrów, wewnątrz czyhały zapewne kolejne paskudy.

[DarkModders]

- Gotowy na wszystko - powiedział z lekkim uśmiechem

[Funeris Venatio]

Funeris wymówił inkantację: Anosh upgrosh grash, wzmacniając swoją energię magiczną i tych, którzy stali w pobliżu. To była chyba Patty, Aragorn i inni, którzy mogą czarować.
- Mały prezent.

+ 3 inkantacje dla mnie i innych, którzy chcą.

[Nawaar]

- Dawaj!!. Zakrzyknął machając bronią. Jego szaleństwo jeszcze się skończyło, a chciał zabić ich dużo, bardzo dużo. Teraz stanął w pozycji do biegu trzymając miecz, przed sobą. Energia magiczna Funerisa nie dała nic, bo wyklęci przez bogów nie mogli czarować.

[Hagmar]

- A więc... - dobył swego czarnego Rozkurwiatora. Chciał powiedzieć coś co historycy z dumą będą mogli zapisać na kartach opasłych tomiszcz. Ale dracon był prostą istotą...
- Napierdalać!

//Do twierdzy: 200m

[DarkModders]

Jaszczur nie czekał na tą komende. Po słowach Aragorna pobiegł w strone twierdzy.

[Nawaar]

Dhampirowi było wszystko jedno, co powie dracon. Mieli pozbyć się wampirów i oto toczyła się gra warta świeczki. Chciał obronić lud i jednocześnie sobie dorobić. W samej twierdzy liczył na skarb choć wiele nie oczekiwał. Tak, czy siak ruszył za resztą, aby ubić sobie jeszcze kilku nieśmiertelnych.

[Gordian Morii]

Gdy wszyscy wyruszyli, Gordian zszedł do ładowni, gdzie w specjalnie przygotowanym boksie podróżował jego Koszmar.
- Teraz kolej na Ciebie. Nadir! Wyprowadźcie mi go przed okręt, schodzę na ląd, ÂŁowca jest pod Twoją pieczą. - krzyknął do kwatermistrza i wrócił do swojej kajuty nakładając zbroję, płaszcz i broń.
- Cholerna, zimna stal. Trzeba wymyślić jakieś inne pancerze, bo to jest nie do życia. - syknął pod nosem ruszając ramionami, by rozluźnić obolałe plecy.
- Kapitanie, koń czeka! - zawołał mauren gdy Gordian zjawił się na pokładzie i rzeczywiście. Koń w pełnym rynsztunku gotowy był do jazdy na północ. Gordian zaiste nie wiedział dlaczego nikt inny nie pomyślał o tym, aby zabrać ze sobą swoich zwierząt, wszak na fregacie było miejsca od cholery. Specjalnie wybrał swój wielki okręt aby zapasów żywności, wody i ogólnie całej reszty wystarczyło z górą na ponad dwa miesiące rejsu lub kilka tygodni walk na północy. Zazwyczaj na tak niewielkie dystanse wybierało się barki, albo galery, które co prawda szybsze w rejsach rzecznych traciły na możliwości przewozu określonej liczby zapasów. Do czego należało oczywiście doliczyć jeszcze wioślarzy, którzy również musieli jeść i pić.
No cóż, on o siebie zadbał, skoro inni woleli biegać piechtą, to on im w tym wrogiem nie będzie.
- Dzięki. Wyjdźcie w morze. - rzucił tylko Nadirowi i pojechał w stronę wampirzej twierdzy.

[Nawaar]

200 metrów to spory kawałek na bieg w pełnej płycie ale, niestrudzony dhampir parł cały czas do przodu. Nie chciał być ostatni z pośród całego towarzystwa zwłaszcza, że wampiry bez zbroi były nieco szybsze. Już teraz wyobrażał sobie, jakie skarby będą w środku i ile jeszcze będzie musiał powalić przeciwników, żeby móc położyć na nim swoje łapki. Oczywiście wiedział, że trzeba podzielić się ze wszystkimi. Zwłaszcza, że to Progan będzie dzielił zdobyczami ze zgodą Gunsesa. Tak sobie myśląc cały czas biegł na przód.

[Gordian Morii]

Tymczasem Gordian dotarł w pobliże siedliska wampirów.  Z oddali ujrzał tylko pobojowisko i kilkudziesięciu ludzi, szturmujących zamek. Zastanawiał się teraz co posunęło ich do tak rozpaczliwego czynu, w tym by kilkuosobowa grupa lepiej lub gorzej wyszkolonych żołdaków otwarcie szturmowała tego typu twierdzę, której jak mniemał nikt wcześniej na oczy nie widział. Sam Morii był już w tych okolicach kilkukrotnie gdyż w pobliżu znajdowały się tereny łowieckie kóz górskich, których mięso było bardzo dobrze chodnym towarem szczególnie w czasie wiosennych odwilży gdy górskie przesmyki stawały się przejezdne. Zatrzymał więc konia na niewielkim wzniesieniu i wpatrzył się w ciemną ścianę mając nadzieję, że ten lekkomyślny atak nie skończy się dla całej grupy przykrym spotkaniem z chmurą strzał.

//: Tak teraz to ja będę narzekał na brak "planów, strategicznych posunięć, etc. etc. etc."

[Funeris Venatio]

Obok Gordiana wylądował anioł. Taki tam zwykły, ze skrzydłami. Spojrzał w tę samą stronę, co człowiek na koniu.
- Jakieś plany, mości wicehrabio? - spytał dosyć rzeczowo.

[Dragosani]

Dragosani nie zamierzał od tak biec na zamek. To byłoby głupie z wielu powodów. Podejrzewał także, że większość pozostałych członków wyprawy też wołało by tego uniknąć. Jednak nikt nie mógł być pewien jak zachowa się tłum. No i musieli dostać się do wnętrza twierdzy. Wampir przywołał swoje moce i przemienił się w nietoperza. W tej formie miał możliwości nieco bardziej pasujące do czekających go w tej chwili wyzwań. Nie leciał jednak wprost do twierdzy, wolał najpierw nieco zbadać teren z powietrza.
Więc latał sobie. Jako malutki, ciemny kształt na tle nocnego nieba.

[Nawaar]

Dhampir tak biegł, i biegł aż w końcu zatrzymał się gdzieś w połowie trasy, a może nawet bliżej. Teraz odwrócił się i spojrzał na towarzyszy. W tym czasie Gordian zajechał na rumaku, a obok niego wylądował Funek, a nawet Drago zmienił się w nietoperza. Silvaster nie wiedział, czemu wszyscy nie biegną i kto planuje atak. Jednak cieszył się, że w porę się zatrzymał. Nikt jeszcze nie wiedział, co szykuje twierdza a bezpośrednie natarcie mogło skutkować nagłą i szybką śmiercią. Także stał i się nigdzie nie ruszał.

[DarkModders]

Jaszczur zatrzymał sie zaraz jak zobaczył Gordiana. Podrapał sie po głowie i poszedł w strone Gordiana. Namieszało mu sie w głowie z rozkazami.

[Hagmar]

//Tak to jest z 5 MG   


Aragorn stał pacząc jak stado baranów na komende innego barana pobiegło szturmem na twierdzę wampirów by za chwile stanąć. ÂŁuczników tam nie było bo nie mieli statystyk na 100%. Dracon myślał jak Gordian wyładował konia z ładowni.

[Isentor]

//Tylko jedna osoba może prowadzić wyprawę. Ogarnijcie pierwszy post i osobę, która to poprowadzi bo posypią się bany.

[Gordian Morii]

- Tak, Funerisie plany są i to bardzo konkretne. - odpowiedział i zszedł z konia wyjmując z ukrytej w siodle kieszeni kawałek pergaminu i kreślarskiego węgla.
- Podejdźcie tutaj wszyscy. - zwrócił się do zebranych i rzekł. - Nasza drużyna składa się z dwóch rodzajów wojowników. Pieszych i tych, którzy posiadają zdolność lotu. Osobne zadania czekają więc pierwszą i drugą grupę. Gunses razem z wampirami i aniołami wzniesie się w przestworza by od góry zaatakować twierdzę uzbrojoną w akrebuzy i inne formy broni obronnej, która z racji długiego braku użytkowania może być niesprawna. Może ale nie musi, dlatego szturm jest rzeczą bezsensowną. Kwadrans później do działania przygotuje się grupa piesza. Trzymając się przy ścianie wedrzemy się do wnętrza twierdzy i całkowicie ignorując to co znajduje się nad nami przedrzemy się do wąwozu Uvekh gdzie znajdują się trzy dość duże korytarze w których możemy napotkać wampiry. Gdy my będziemy oczyszczać te korytarze wampiry powinny przejąć kontrolę nad twierdzą. Gdy obie grupy zakończą akcje Zabezpieczamy wejście do wąwozu i przegrupowujemy się w twierdzy. Przeszukamy ją dokładnie i odpoczniemy tam przeczekując noc. Piwnice tego fortu mogą skrywać sobie dużo pamiątek po Siewcach ÂŚmierci dlatego warto przyjrzeć się temu miejscu. Dzień później zaczniemy przygotowywać się do ataku na drugi posterunek. Ale to jeszcze odległa historia.. - mówiąc to cały czas kreślił na pergaminie przygotowując szybki szkic techniczny tego co miało nastąpić w ciągu najbliższej godziny.
- Pytania?

[Nawaar]

Dhampir będąc w połowie trasy szedł z powrotem w stronę Gordiana. Sivaster miecz dawno schował do pochwy, więc nie mając dodatkowego ciężaru marsz poszedł mu szybciej. Wokół człowieka, który rysował już na pergaminie nasze pozycje i konkretne miejsca na ataku na twierdzę. Bękart spokojnie wysłuchał każdego szczegółu ataku, ale jego desant powietrzy nie dotyczył, ale jednak bez desantu nie dałoby rady zrobić pełnego szturmu na dolne partie zabudowań. Gdzie kryło się pełno złota, które czekało żeby zrobić z niego użytek. Miał nadzieję, że wampiry nie wezmą sobie wszystkiego i podzielą się z resztą. Jednak zanim to nastąpi, to wszystko zależało teraz od wampirów i dwójki latających ludzi.

- Z mojej strony brak.


 

[Hagmar]

- Brak pytań.