Jeźdźcy Podgrodzia

[Elrond Ñoldor]

Stało się po twojej myśli. Trafiłeś. Nie był to jednak tak mocny cios jak ten, dzięki któremu zawodnik wcześniej został wyrzucony z toru. Miałeś go dwa metry za sobą. Kilkanaście metrów przed tobą był zakręt.

[Mohamed Khaled]

- Jest szansa, jest szansa! - mruknął do siebie, popędzając raz jeszcze konia. Ten, z którym teraz chciał rywalizować, był najpewniej gdzieś piędziesiąt metrów przed nim, daleko za zakrętem... A jednak, cicha nadzieja, iskierka pojawiła się, że jest jeszcze szansa na wygranie tego zawszonego wyścigu!
- Wio! - raz jeszcze stuknął obcasami, tym razem zmuszając zwierze do potężnego wysiłku. Wiedział, że jest już zmęczone, ale teraz... Musiał wygrać.

[Elrond Ñoldor]

Ni stąd ni zowąd na drodze przed tobą zakręcił się pijaczyna..

[Mohamed Khaled]

- Raz już straciłem czas na bezsensowne walki, teraz się nie zatrzymam... - mruknął do siebie, popędzając konia - ZEJ¦Æ Z DROGI! - ryknął, mając nadzieje, że się usunie...

[Elrond Ñoldor]

Pijaczyna tylko odwrócił się w twoim kierunku.

[Mohamed Khaled]

- Eh... - mruknął, spowalniając konia na tyle, by bezpiecznie ominąć pijaczynę - Idź stąd.. - polecił mu. Był zabójcą, to prawda. Ale zabijał tylko w obronie, albo kiedy mu za to zapłacono. Nigdy nie tyka niewinnych, którzy niczym mu się nie narazili...
Ominął bezpieczne pijaka, lecz... naraził się na utracenie pozycji. Popędził konia.

[Elrond Ñoldor]

Jeździec na pierwszej pozycji zwiększył dzielącą was odległość, która aktualnie wynosiła ponad sto metrów. Zawodnik, którego ówcześnie kopnąłeś wyprzedził Cię o kilka metrów. Do trzeciego zakrętu było około 250 metrów.

[Mohamed Khaled]

- Nie wiem, czy opłaca się, ale będę się starał... - mruknął, kopiąc ostro konia obcasami i zmuszając go do wyprzedzenia jeźdźca. Ten "akt dobroci" z jego strony kosztował go pozycji, czego wkrótce mógł pożałować. Teraz jednak chciał znów dojechać do jeźdźca i go wytrącić z toru.

//Ty chyba chcesz mi wbić ten nożyk między żebra Takie przeczucie czarnego.

[Elrond Ñoldor]

Kolejne sto metrów odbyło się bez przeszkód. Koń gnał jak szalony, pluł śliną. Udało Ci się dogonić jednego z przeciwników. Kątem oka widziałeś gapiów oglądających wyścig z okien. Najwyraźniej nikt nie był już na tyle głupio by wychodzić i ładować się pod kopyta. Jeździec na pozycji pierwszej był kilkadziesiąt metrów przed trzeci i ostatnim zakrętem.

// Zapomniałem o mapce wyścigu. Miałem nadzieję, że wystarczą opisy. Chcesz jakby co?

[Mohamed Khaled]

Uderzył konia piętami, zmuszając go do kolejnego cwału, tym razem, by wyprzedzić tego pierwszego.. Zbliżał się on bowiem do zakrętu, tego ostatniego, najważniejszego.
- Wio... - mruknął mu do ucha, pogłaskał po głowie i popędził dalej, nawet nie spoglądając na przeciwnika którego zostawił niedawno w tyle. Teraz patrzył jedynie na drogę.

//Nie trzeba, jakoś sobie radziłem do teraz, to już nie potrzeba
//Jak daleko ode mnie jest ten pierwszy?

[Elrond Ñoldor]

Wyprzedziłeś go o całą długość konia tuż przed zakrętem, od którego dzieliło Cię kilkanaście metrów. Jeździec na pozycji pierwszej przecenił swoje możliwości i kiepsko wszedł w zakręt. Aktualnie był oddalony od niego o około 20-25 metrów. Do mety dzieliła go ostatnia prosta, licząca 400 metrów.

[Mohamed Khaled]

- Tu Cię mam, złamasie.. - mruknął, uśmiechając się nikle. Miał szansę na wygraną, jeśli tylko jego koń postara się najbardziej jak potrafi.
- No, kochana... Zostało już nie dużo, postaraj się, proszę... - szepnął koniowi czule do ucha, a nóż to pomoże. Uderzył piętami o boki, pochylając się ostro do przodu i wyglądając spod czupryny. Zbliżał się do pierwszego, a do końca wyścigu już nie daleko. Jeszcze chwila, a znów będzie spokój. Jeszcze chwila..

[Elrond Ñoldor]

...a wejdziesz w zakręt...

[Mohamed Khaled]

...dość niebezpieczny dla rozpędzonego konia, jeśli nie zareaguje się dość wcześnie. Trzeba było przyznać, tego się nie spodziewał, zapomniał kompletnie o zakręcie...
Lekko zahamował, potem wybił na zakręcie najlepiej jak potrafił i popędził cwałem w kierunku pierwszego jeźdźca, starając się nie spoglądać na inne rzeczy, niźli przeciwnik na przodzie.

[Elrond Ñoldor]

Przeciwnik za tobą nie miał tyle szczęścia i ledwo co zmieścił się w zakręcie. Stracił do Ciebie kilka cennych sekund. Za to przeciwnik przed tobą gnał jak szlony. Aktualnie był oddalony o 50 metrów, czyli miał do mety 350 metrów. Czy była jakikolwiek szansa że go dogonisz? Dziwny zbieg okoliczności, bogowie, zabłąkany bełt...

[Mohamed Khaled]

A skoro już o bełcie mowa, Mohamed musiał mieć się na baczność.. Raz już prawie został zabity dzięki bełtom, nawet dwa razy.. Pamiętny dzień, gdy naraził się Renfri, potem skrywając się w najgorszych gównach tejże wyspy..
Pognał konia, rozglądając się - tak jakoś mu zaświtało, czy to może "Boży" głos? - czy aby na pewno nie ma nigdzie żadnego strażnika...
Uderzył piętami w bok konia, przyśpieszając.. Jeszcze tylko pięćdziesiąt metrów, dogoni tego ostatniego, zepchnie go i wygra wyścig, a potem przeleci tą blondi gdzieś na statku i wrzuci jej ciało do rzeki.

//Jestem chory umysłowo 

[Elrond Ñoldor]

Oba konie jednak jechały z tą samą zabójcza dla pieszych prędkością. Nic nie wskazywało na to, że możesz wygrać ten wyścig. Jeździec na pozycji pierwszej miał 300 metrów do mety.

[Mohamed Khaled]

Nie miał większej nadziei na wygraną, zwłaszcza po tym, jak ujrzał, że jego przeciwnik mknie z tą samą, zawrotną prędkością. Nie chciał się jednak poddać, to oznaczałoby koniec jego duszy, okazałby się słabiakiem, dla którego nic się nie liczy. Nie podda się...

Przymknął oczy, w jednej chwili pojawiając się gdzieś w odmętach własnych wspomnień.. Stał nad płonącym domem, z środka uciekali różnoracy ludzie, czarni i biali. Spalił przydrożną karczmę.
- Nie poddawaj się! - ryknął ktoś do jego ucha, podnosząc go z ziemi...

- Nie poddam, nigdy... - mruknął jeździec, uderzając konia o bok, zmuszając go do cwału. To jeszcze nie był koniec.

[Elrond Ñoldor]

Udało Ci się zmniejszyć odległość o 10 metrów. Jeździec do pozycji pierwszej miał 250 metrów.

// Im lepiej będziesz pisał, tym lepiej dla Ciebie. Taka uwaga.

[Mohamed Khaled]

Jego dystans do pierwszego jeźdźca zmalał, co dało mu iskierkę małej nadziei. Wciąż była szansą, że pokona tego jednego, małego, zawszonego gnoja. ÂŁzy napłynęły mu do oczu, mrugnął..

..uderzono go potężnym kijiem, prost w twarz, co młodego Kruka powaliło na ziemie
- Myślisz że wiesz co to walka? Myślisz, że wiesz, co znaczy być wytrwałym? Co to znaczy poświęcenie?! - ktoś mu ryknął, potem znów zdzielił po łbie - Chuja wiesz, czarnuchu... Musisz być gotów na wszelki wysiłek, jeśli chcesz coś osiągnąć na tej zawszonej wyspie, a nie zrobisz tego, jeśli będziesz się mazgaił...
Człek ponów zamachnął się, by uderzyć, lecz tym razem cios został zablokowany.
- Czarnuchu?! Ja mam się poddać?! - jeden cios, drugi, trzeci, czwarty, dziesiąty. Nakładał go po ryjcu jak mógł, co rusz zadając coraz to gorsze ciosy. Gdy padł, dopiero wtedy przestał bić... - Czarny to czarny, nie podda się byle gównie...

Otworzył oko, "zamykając" kurek łez, otrzepując głowę i spoglądając przed siebie. Stare wspomnienia wróciły, nie zamierzał się poddać. Uderzył mocno piętami w bok konia, dziko się uśmiechając i popędzając konia.