W imię zasad skurwysynu

[Melkior Tacticus]

- Yarpen zajmie się tamtym gościem. Nie wypapla nas. Yarpen opuszczaj! Melkior dał znak krasnoludowi a ten zaczął opuszczać szalupę z ekipą na wodę.

[Nawaar]

Gdy Yarpen zaczął opuszczać, dhampir zamilkł i tylko spoglądał na niebo. Melkior nie odpowiedział, czyli dowiem się samemu, kim lub czym jest jego stary. Teraz zastanawiał się, co powinien przygotować kuszę, czy miecz. Właściwie nie wiedział z kim będą walczyć na lądzie. W głębi duszy liczył na jakiegoś zdziczałego wampira, któremu mógłby przebić serducho swoim mieczem. Wszak słowo najemnik i bandzior ma wiele znaczeń, być może ktoś kupił wampirka. Z tymi myślami wciąż patrzył w niebo, ale tym razem z uśmiechem.

[Thoran]

Szalupa powoli zbliżała się do lustrzanej tafli morza. Błękitna woda była tak czysta, że przy sprzyjających okolicznościach dałoby radę ujrzeć morskie dno, także cały podmorski świat żyjący swoim życiem z dala od problemów współczesnego świata, oczywiście nie uwzględniając ochrony środowiska.
- Yarpen nie opierdzielaj się tak, raz, dwa tam na górze - powiedziałem, prawie wykrzykując ostatnie słowa, gdyż adrenalina dawała powoli o sobie znać.

[Melkior Tacticus]

- Mój stary jest czarnym draconem. Nekromantą mogącym rozsmarować nas po całym Valfden. Zaspokoiłem waszą ciekawość?

[Nawaar]

- Moją na pewno. Wycedził, przez usta ciągle patrząc ku górze. Nawet nie zdążył zauważyć, kiedy dotarli do wody, a szalupa zaczęła powoli się kołysać od fal. Teraz wystarczało dostać się na brzeg i zacząć zabawę.

[Melkior Tacticus]

- To dobrze. Do wioseł. Powiedział zdejmując z pleców łuk.

[TheMo]

Themo wyrwany z relaksu odszedł od bariery i ziewnął. Zdjął z pleców kuszę. Podczas gdy towarzysze spokojnie planowali on naciągał cięciwę. Gdy to zrobił zapakował ją na plecy. Teraz w razie zagrożenia wystarczyło tylko włożyć bełt, odbezpieczyć i nacisnąć spust. Zapakował się na łódkę razem z Bękartami. Gdy szalupa opadła już na wodę chwycił za wiosło i zaczął nim machać odpychając łódź od tafli wody i nadając jej prędkości. Postanowił się włączyć do dyskusji.
-Panowie, jakiś plan? Załatwiamy po cichu czy wjeżdżamy z buciorami i mieczami? Sam wolałbym to drugie, ale musimy wyrobić sobie jakąś przewagę. Silva, nasz Dhampirek może sobie poradzić w cieniu. Jakby Yarpen rozpoczął w dobrej chwili ostrzał to odwróci ich uwagę i wbijemy w samo centrum.

[Nawaar]

Dhampir się oburzył na słowo dhampirek. - Powiedz jeszcze raz, dhampirek to inaczej porozmawiamy. Do wioseł, a nie!. Powiedział ściągając małą kuszę jednoręczną, którą przygotował do wystrzału. Wiedział, że to będzie pierwszy krok aby przygotować się do zdejmowania przeciwników. Później pójdą w ruchy miecze i inne ostre narzędzia.

[Thoran]

Themo wiosłował tak, jakby uciekał przed goniącym go rekinem. ÂŁódeczka szybko nabrała tempa i w całkiem szybko zbliżaliśmy się do lądu. Przewrażliwiony na swoim punkcie i bez poczucia humory dhampir coś tam mruczał pod nosem do wiosłującego kompana. Wszyscy przygotowywali bronie dystansowe co w ogólnym rozrachunku nie było głupim pomysłem. Wszak początkowa salwa bełtów i strzał może mocno przerzedzić szeregi atakujących wrogów. Dlatego też ściągnąłem kusze z pleców i za pomocą znajdującego się przy niej mechanizmu przygotowałem ją do strzału. Po tej czynności założyłem ją ponownie na plecy, będąc przygotowanym na każdą ewentualność.
- Dawać te wiosła bo nigdy nie dopłyniemy jak Themo sam będzie machał tym patykiem. - po tych słowach sięgnąłem po wiosło i włączyłem się do nadawania prędkości szalupie.

[Nawaar]

Szalupa nabrała znacznego przyspieszenia, gdy do wiosłowania dołączył się drugi człowiek o imieniu Thoran. Szalupa nie miała więcej wioseł, więc wampiro-elf nadal robił swoje. Dhampir w końcu opuścił głowę i teraz patrzył w morską otchłań dostrzegając tam życiem, czyli rybki i takie tam stworzenia. Silva wsadził ręce do rzeki, tak z nudów a w oddali zauważył już brzeg, który z czasem się przybliżał. dla pewności wyjął już kuszę i oczekiwał dotarcia do lądu.

[Melkior Tacticus]

//Jest 18:00

- Przejdziemy bocznymi uliczkami pod ratusz, po cichu. Eiminując ewentualnych strażników, potem wystrzele płonącą strzałę a Yarpen rozpocznie ostrzał. Ta dywersja odwróci uwagę tutejszych zbirów co da nam szansę zdobycia "ratusza". W tej torbie są chusty na twarz i czarna farba, wysmarujcie tym mordy i ręce.

[Nawaar]

Słońce powoli zachodziło za horyzontem, gdy dotarli w końcu do brzegu. Gdzie Melkior podał plan, który zawierał praktycznie wszystko, poza ochroną ratusza i innych rzeczy się tam czających. Dhampir żałował w środku, że mamy małą informację dotyczącą liczebności przeciwnika, ale czasami mały odział jest w stanie zagrozić znacznie większemu przeciwnikowi. Dlatego musiało im się udać odbić jaszczura. - Dawaj to. Powiedział i zaczął smarować swoją buźkę czarną farbą, oraz ręce. Silva wyglądał teraz, jak prosiak umorusany, po brzegi w błocie. Dhampir oczywiście nie zapomniał o chuście, którą założył na twarzyczkę, lecz wcześniej wyciął dziury na oczy. - Teraz wyglądam, jak Blade. Powiedział to do siebie, ale inni też musieli słyszeć.

[Thoran]

Popatrzyłem na elfa z niedowierzaniem, najpierw gadka szmatka o rozpoznawalności o szacunku w mieście, a teraz mamy sobie smarować gęby jakimś gównem ? Wspaniały znak rozpoznawczy, marketing pełną paszczą. No, ale cóż zrobić. Plan to plan. Mam nadzieję, że przemyślany. Następnie zamoczyłem dwa palce w farbie i przeciągnąłem je po czole oraz policzkach tworząc, "groźne" barwy bojowe. Po czym zawiązałem chustę na karku zasłaniając twarz do połowy. - Widzę, żę trzymałeś te chusty pod dupą Yarpena podczas podróży bo cuchną niesłychanie. - zauważyłem. - Z drugiej strony jak wleziemy do miasta w tych chustach to przecież wzbudzimy podejrzenia u przypadkowych mieszkańców, o ile oczywiście się napatoczą.

[Melkior Tacticus]

- Ten wampir łowca wampirów? On nosił czarne okulary. Thoran, nie idziemy środkiem miasta. Włazić na nabrzeże i pod ścianę. Z łukiem w ręku wdrapał się na nabrzeże. Wylądowali na końcu portu zaraz przy starych magazynach. Kiedy nie było Mor Andor a portal do Tinriletu działał miasto tętniło życiem będąc świetnym punktem przeładunkowym. Teraz jest tu pełno typów z pod ciemnej gwiazdy. Melkior przylgnął do ściany budynku cicho gwiżdżąc dając znak że jest czysto.

[DarkModders]

Jaszczur siedział w celi przez dłuższy czas o suchym pysku. Głód zaczął doskwierać niesamowicie. Jaszczur wstał z posłania i po omacku zaczął szukać swojego plecaka. Miał nadzieje że porywacze rzucili go gdzieś w kąt. Szukał wszędzie gdzie mógł. Liczył na to że odnajdzie w plecaku swój topór lub podniszczony sztylet.

[Melkior Tacticus]

//Szeklan: O dziwo "cela" nie była zamknięta. Okazuje się że jesteś w większym przypominającym piwnice pomieszczeniu oświetlonym przez kilka pochodni, na stole leży chleb i kubek z wodą.


//Możecie już usunąć Aragorna z uczestników

[Thoran]

 Po tylu godzinach spędzonych na morzu, z ulgą przywitałem suchy, stabilny ląd, którego do tej pory nie doceniałem. W końcu nadszedł oczekiwany czas, czas na to, aby zagrała muzyka stali i łamanych gnatów. Melkior znalazł się przy ścianie budynku  i dał znak pozostałym. Nie było na co czekać, wszak ktoś mógł nas zauważyć zaraz na początku, a to spowodowałoby zbyt wczesny upadek planu. Dlatego biegiem ruszyłem w stronę elfa wyciągając w międzyczasie topór.

[Nawaar]

Dhampir się uśmiechnął na wieść, że chociaż Melkior wiedział o czym powiedział. Choć później będzie musiał go poprawić, bo źle określił jego sylwetkę i ogólny wygląd. Teraz nie miał na to czasu musieli działać i to szybko, kiedy elf ruszył do przodu z łukiem w ręku Silva postąpił podobnie, ale dobył swojej załadowanej już kuszy i wskoczył na nabrzeże, bo droga była wolna od niebezpieczeństw. Jakoś nie widział, żeby się wspinać mają takie wrodzone zdolności. Dlatego gdy znalazł się na górze, podbiegł do elfa, który stał za ścianą jednego z magazynów z kuszą w ręku. - Gdzie teraz?. Powiedział szeptem.

[DarkModders]

Szeklan podszedł do stołu i urwał kawałek chleba jedząc go powoli popijając wodą. Jeszcze raz porozglądał sie po pomieszczeniu za czymś co by posłużyło my za prowizoryczną broń jednak niczego nie wypatrzył. Jaszczur zajadł jeszcze jedną pajde chleba po czym wstał od stołu i ściągnął jedną z pochodni, która była na ścianie po czym ruszył do wyjścia. Otworzył drzwi ostrożnie tak by żaden z zawiasów nie zaskrzypiał. Porozglądał sie po korytarzu po czym wyszedł powoli z celi zamykając za sobą drzwi.

// Co z moją runą? Zabrali mi ją czy mam ją przy sobie?

[Melkior Tacticus]

//Ja mam łuk kotq 

- Za magazyn, w lewo. Uwaga na dachy i na narożniki. Aha! Hasło gdybyśmy się rozdzielili, grzmot. Odzew błyskawica. Ruchy.

//Szeklan: Masz ją. Piwnica jest zamknięta więc nigdzie nie wyszedłeś.