ÂŁodzie przemytników

[Thoran]

Thoran wyciągnął swój topór. Jednak tym razem nie miał zamiaru mordować. No cóż w każdym kiedyś odezwie się sumienie. Powolnym krokiem zbliżył się do śpiących wrogów, licząc na to, że celny cios trzonkiem topora pozwoli mu ogłuszyć przeciwnika...

[Gordian Morii]

//: Mówię Ci możesz działać.
//: Opisz swoją akcję jak obezwładniasz przemytników, nie obowiązują Cię tutaj finiszery broni, bo Ty ich nie zabijasz, a ogłuszasz zwyczajnie, więc jedziesz ;]

[Thoran]

Thoran powoli zbliżał się do śpiących przemytników. Lekki wiaterek oraz szum morza nie zagłuszały głośnego chrapania jednego ze śpiących mężczyzn. Chrapał tak głośno, że wędrowiec zaczął obawiać się czy nie obudzi pozostałych. Dlatego też postanowił zacząć dzieło od niego. Przykucnął nad chrapiącym wziął spory zamach i uderzył trzonkiem topora prosto w czoło. Cios był mocny, ale kontrolowany, utrata świadomości nastąpiła natychmiastowo. ÂŻmudna praca przypominała zbijanie płotu. Tylko w tej bajce drewnianymi sztachetkami były głowy przemytników, którym poza długim snem groził wstrząs mózgu. Po skończonym "przybijaniu piątek" Thoran zobaczył jedną butelkę grogu, która nie była opróżniona do końca. Nie zastanawiając się długo skosztował napoju. Po krótkiej chwili przyjemności, postanowił przeszukać ogłuszonych przemytników oraz ich namiot w poszukiwaniu kosztowności, a następnie trzeba było zająć się głównym daniem, czyli statkiem handlowym...

[Gordian Morii]

Przeciwnicy zostali ogłuszeni, ale nie na długo. Trzeba było więc szybko wymyślić coś jak zapewnić sobie bezpieczeństwo i czas, który był Ci potrzebny do bezpiecznego wykonania zadania no i podróży w jedną i drugą stronę.
W kieszeniach mężczyzn znalazłeś niepotrzebne nikomu szpargały i w sumie 70 grzywien.

[Thoran]

Sprawa była prosta. Długi sznur bądź coś czym można było związać leżące ogóreczki oraz najlepiej jakaś płachta bądź też spory kawał materiału. Za pomocą tych przedmiotów Thoran zamierzał zapewnić sobie bezpieczeństwo, czas oraz anonimowość podczas ostatniego etapu zadania. Nie zwlekając zaczął przeszukiwać teren w poszukiwaniu podobnych przedmiotów...

[Gordian Morii]

Szczęśliwym trafem w obozie znajdowało się 6 sporych namiotów, które idealnie nadawały się do tego zadania.

[Thoran]

Nie ociągając się, Thoran rozpoczął demontaż prymitywnie skonstruowanego namiotu. Materiał wyglądał na całkiem solidny, dlatego też nie było obaw o to, że może urwać się przy byle szarpnięciu. Wędrowiec rozłożył tkaninę na ziemi i trochę niezręcznym ruchem topora, odciął od niej dwa całkiem szerokie pasy materiału. Z których to zamierzał zrobić prowizoryczną linę, poprzez naprzemienne przeplatanie tkaniny. Następnie zabrał się za ogłuszonych gagatków. Leżeli blisko siebie dlatego też postanowił usadzić ich tak, aby ich plecy stanowił oparcie dla każdego z nich. Jak postanowił tak też uczynił. Kiedy już tak ładnie siedzieli zarzucił na nich resztę materiału z namiotu. Kiedy ciemności egipskie stały się dla nich teraźniejszością i przyszłością, obwinął ich mocno prowizorycznie skonstruowanym sznurem i zawiązał na supeł. Dumny po skończonej pracy udał się do pozostałych namiotów, aby sprawdzić czy przypadkiem nie zostawili tam jakichś grzywien  lub innych kosztowności, a następnie skierował swe kroki w stronę łódeczki, aby sprawdzić czy są w niej wiosła i w jaki sposób jest przymocowana do lądu...

[Gordian Morii]

Niestety nie znalazłeś już żadnych pieniędzy. A łódka jak to łódka, standardowo była wyciągnięta na piach i przykryta brezentem zapobiegającym moknięcia jej wnętrza od deszczu. Wewnątrz znajdowały się również dwa wiosła.

[Thoran]

Thoran odrzucił materiał przykrywający łódkę po czym dopchał ją do wody, następnie wskoczył do środka i zaczął płynąc w stronę statku. Podczas wiosłowania szukał sposobu na to jak dostać się na pokład.

[Gordian Morii]

Długo nie musiałeś się zastanawiać, bo z łodzi opuszczona była linowa drabinka, która wiodła od pokładu aż po linię wody.

[Thoran]

Thoran bez problemów podpłynął w okolice drabinki. Wyciągnął końcówkę drabinki z wody i zaczepił ją o uchwyt na wiosła, po to aby łódeczka nie odpłynęła w siną dal. Po zabezpieczeniu łódki wspiął się po drabince na pokład.

[Gordian Morii]

Przed Tobą niezwykła walka z nieznanym przeciwnikiem, jakim jest - Statek handlowy. (Tak naprawdę jest to slup, ale ktoś kto to projektował nie zna się na okrętach)

Statek handolwy

[Thoran]

Thoran zszedł pod pokład stateczku. Wyciągnął swój toporek i zaczął to po co się wybrał, czyli wyrąbywał otworek w celu zatopienia okrętu. Dziubał tak i dziubał, spoglądając czy woda zaczyna dostawać się do wewnątrz...

[Gordian Morii]

I zaiste poszycie poczęło przeciekać w tempie szybszym niż wolniejszym jeśli wolno mi tak to ocenić. Okręt powoli napełniał się wodą, lecz mimo wszystko daleko mu było do zatonięcia. Jednak dwie, trzy godzinki i może być z tym różnie.

[Thoran]

Dla pewności poprawił jeszcze dwoma solidnymi uderzeniami tak, że wióry poleciały. Skoro miał jeszcze chwilę czasu postanowił przeszukać statek. Może przemytnicy zostawili na statku coś co może okazać się pożyteczne dla Tedda. Po wykonaniu tej czynności postanowił dla świętego spokoju wykonać jeszcze jedno pęknięcie w celu przyspieszenia zatonięcia. Po skończonym "dłubaniu" wyszedł na pokład, zszedł do łódeczki i popłynął do brzegu, żeby przy świetle księżyca delektować się dobrze wykonanym zadaniem...

[Gordian Morii]

Na okręcie w kajucie kapitańskiej znalazłeś dziennik zapisany chyba w języku dracońskim. Nie potrafiłeś tego przeczytać więc było to dla Ciebie dość nieprzydatne znalezisko, chociaż Tedd na bank się ucieszy.
Poza dziennikiem znalazłeś również 100 grzywien.
Dopłynąłeś do brzegu na którym leżały te trzy "mumie". Okręt powoli tonął w zatoce.

[Thoran]

- Piękna robota - mruknął. Znowu napatoczyła mu się butelka grogu pozostała po przemytnikach, więc skosztował ponownie boskiego napoju. Była noc podróż łódką  w powyższych warunkach nie była wskazana, dlatego też postanowił wrócić do miasta, a konkretnie do Tedda tą samą drogą, którą przyszedł...

[Gordian Morii]

Gdy tak rozmyślałeś nad powrotem do Atusel coś Cię uderzyło. To na cholerę łapałeś tych trzech nieszczęśników? Związani, obleczeni płótnem nie mieli szans na przeżycie gdy napatoczą się w pobliże jakieś dzikie potwory, a sam spotkałeś takiego, z którym lepiej było się nie spotykać. A po drugie co jeżeli w drodze powrotnej napotkasz wracającą szóstkę, która właśnie znalazła ciało swojego towarzysza? A łódeczka wymownie kołysała się na zatoczce którą oświetlały pięknie dwa księżyce. (bo to wszystko dzieje się w nocy 29 Atunus)

[Thoran]

ÂŚwiat zawirował, zamigotał... Cios powalił nieszczęśnika, który mógł tylko pluć sobie w brodę, w związku z tym, chciał podziwiać swoje dzieło. Próżność, ech ta próżność...

[Gordian Morii]

//:Lol 
//:Uderzyła Cię myśl, a nie cios w głowę Spokojnie, po prostu rzucam Ci podpowiedź co możesz zrobić by "lepiej" zakończyć tę misję.