Na drodze ku zrozumieniu

[Drasul]

Przed wami rozpościerają się lasy i krzewy, wśród nich, wąska ścieżka prowadzi w głąb puszczy. Co czynicie?


//Z początku będę wrzucał jedynie grafiki potworów, których nie znacie, bo są one dla was czymś nowym. Dopiero po zaznajomieniu się z przeciwnikiem udostępnię ukryte na wiki statystyki.

[Melkior Tacticus]

- To może ja poprowadzę co? - spytał towarzyszy.

[Eric]

- ÂŚmiało - zgodził się Eric i z wolna podążył krętą ścieżką za elfem, starając się należycie oprzytomnieć po otępiającej drzemce. Niedawno wrócił z polowania na kłusowników i nie miał najlepszych wspomnień z wycieczki po lasach. Kilka głębokich ran dało mu się we znaki.

[Drasul]

ÂŚcieżka ciągnęła się przez kilka kilometrów w głąb puszczy, byliście nieco zdziwieni tym, że tak długi odcinek nie porasta roślinnością. Być może ktoś często tędy chadza? Knieja żyła własnym życiem, w koronach drzew dziwne, małpiaste stworzenia ucztowały zajadając się cytrusami. Pod nogami aż roiło się od drobnych jaszczurek, żab i trudnych do zidentyfikowania na pierwszy rzut oka istot. Droga skończyła się, doprowadzając was do jeziorka w głębi lasu. Schodziły się przy nim wszelkie dzikie zwierzęta chcąc ugasić pragnienie.

[Eric]

Eric wysunął się na czoło pochodu, ostrożnie stawiając kroki, by przypadkiem nie nastąpić na przemykającą w gąszczu jaszczurkę czy inne stworzenie, którego nie chciał sobie odcisnąć na podeszwie. Zafascynowany widokiem tętniącej życiem leśnej społeczności zbliżył się nieznacznie do jeziorka, chcąc przyjrzeć się pojącym się przy nim zwierzętom.

[Melkior Tacticus]

- Robi wrażenie. - powiedział elf kucając sobie na brzegu jeziorka. Przyglądał się otaczającej ich faunie.

[Eric]

Eric z trudem opierał się chęci, by nie popchnąć elfa wprost w lodowatą taflę wody. W tej chwili wszedł w stan płytkiej medytacji, by się przed tym powstrzymać. Mianowicie powrócił do mierzwiących go wcześniej myśli o jego stanie drzewnym.

[Isentor]

Podziwiając leśną scenerię w oczy rzucił się wam czerwony ślad krwi po drugiej stronie jeziorka.

[Melkior Tacticus]

- Widzicie? Wskazał czerwoną plamę po drugiej stronie. - Sprawdzimy to?

[Eric]

- Plamy krwi nie pojawiają się znikąd - powiedział błyskotliwie. - Raczej powinniśmy to sprawdzić - dodał i ruszył brzegiem jeziorka w stronę czerwonej plamy rozlewającej się po tafli wody. Czy miało to coś wspólnego z jego snem? Wrodzony sceptycyzm kazał mu odciąć się od podobnych myśli.

[Izabell]

Izabell snuła się za mężczyznami, gotowa w każdym momencie sięgnąć po łuk. Ewentualnie miecz. Rozglądała się bacznie, lecz milczała, nie dzieląc się swymi spostrzeżeniami. Pozwalała panom prowadzić. Taka ich natura. Zauważona po przeciwnej stronie jeziora krew wywołała niejednoznaczne uczucia. Z jednej strony mogła zaniepokoić, z drugiej śmierć, truchła, krew w lesie była czymś normalnym. Niemniej, jej zdanie nie miało znaczenia - ruszyła za Melkiorem i tym drugim.

[Drasul]

ÂŚcieżka z krwi prowadziła w głąb zarośli.

[Melkior Tacticus]

Elf ściągnął łuk z pleców, to w jakimś stopniu zapewniało mu poczucie bezpieczeństwa i dodawało pewności siebie. Powoli ruszył dalej w głąb zarośli.

[Drasul]

Idąc w zaroślach napotykaliście plamy krwi na liściach i ściółce, ścieżka prowadziła do drobnego pagórka z ze skał i ziemi. Znajdował się w nim otwór o średnicy niespełna ponad metra, prowadzący do ciemnej jaskini. Po śladach można było wywnioskować, że istota, na której krew się natchnęliście jest teraz w środku.

[Melkior Tacticus]

- Włazić tam nie ma co, kryć się zbytnio nie umiemy... przynajmniej ja. Może przyczajmy się na pobliskich drzewach i zobaczymy czy to coś wyjdzie.

[Eric]

Eric w mgnieniu oka przeanalizował sytuację. Spojrzał przenikliwie na swoich towarzyszy, wciągnął głośno powietrze w płuca. Czoło mu się zmarszczyło, zupełnie jak naruszona rzuconym kamieniem tafla wody.
- Nie mam łuku. Wejdę przodem. Kryjcie mnie. Bądźcie gotowi na wszystko, tylko błagam, strzelając uważajcie, żebym nie znalazł się na drodze strzały. Dobra? - wypuścił zgromadzone w piersi powietrze. Atmosfera lasu działała mu na nerwy. Miał wrażenie, że nagle zrobiło się ciszej. Jakby cała puszcza zamarła w oczekiwaniu.

//Otwór jest w ziemi i prowadzi w dół, czy zwyczajnie naprzeciw nas?

[Drasul]

Zejście do jaskini prowadzi po skosie, około 30 stopni w dół. W środku panuje totalna ciemność.

Osłona nocy

Po zachodzie słońca, gdy brak sztucznego oświetlenia przy graczu, otrzymuje on karę minus jeden do ilości dostępnych na post finiszerów ze wszystkich wyuczonych specjalizacji walki. Jeśli przeciwnik i miejsce walki są oświetlone kara nie obowiązuje.

[Melkior Tacticus]

- Dobra... Elf nałożył strzałę na cięciwę i uniósł broń naciągnął i wycelował w otwór. - Ruszaj.

[Eric]

Eric był pewien, że źle się to dla niego skończy. Może niepotrzebnie okazywał taką brawurę? Teraz jednak, kiedy już wypowiedział tamte słowa, nie mógł ot tak zrezygnować. Wyszedłby na tchórza i asekuranta. W środku panowała nieprzenikniona ciemność. Liczył na to, że zajrzy tylko na moment, a gdy usłyszy coś podejrzanego, wyfrunie stamtąd jak strzała.
- Dobra - przełknął ślinę. - Wchodzę - zastygł na chwilę, zamrugał powiekami, jakby nie był pewny tego, co robi i powoli zanurzył się w ciemniejącym otworze. Stąpał powoli, uważał by się nie poślizgnąć i nie robić zbytniego hałasu. Wszystkie zmysły miał w wyostrzonej gotowości. Słyszał przyspieszone bicie swojego serca. Wślizgnął się może na 2 lub 3 metry w głąb jaskini i nasłuchiwał.

[Drasul]

Eric usłyszał przeraźliwy ryk, po chwili oberwał kością piszczelową w nogę, ponownie jakaś istota wydała z siebie irytujący jazgot.