Potłuczone szkło

[Aaria Kruczowłosa]

Oho! Czyżby kolejna kłótnia rodzinna? - Powiedziałam do siebie w myślach. Na razie wędrowałam dalej, nie zważając na to uwagi. Potem się będę zastanawiać, jak mam się dogadać z tą dwójką.

[Canis]

Gdy tak szłaś spojrzałaś na dwa domy, a w oknach dwoje ludzi z muszkietami. Słyszałaś krzyki i wrzaski, nieprzeciętne przekleństwa i wyzwiska rzucane między dwoma mężczyznami. Dało się tam słyszeć poszukiwane przez ciebie imiona w połączeniach jak:

-  "Jarek skur*ysynie"
- "Zdychaj Mirek! Ty ch*ju!"

I wcale nie brzmiało to żartobliwie szczególnie, gdy kule świstały uderzając w drewniane okiennice budynków dziurawiąc je na wylot.

[Aaria Kruczowłosa]

-Nie inaczej. - Odpowiedziałam sobie na wcześniej zadane pytanie. Stanęłam tak na ścieżce i przyglądałam się tej bezsensownej batalii lekko zaintrygowana. -Nie mieli kogo wziąć na woźnicę, tylko musieli akurat tego Jarka? W każdym razie stałam tam, a kule latały w jedną i drugą stronę. Naszły mnie myśli, że muszkiet to taka... nieelegancka broń. Dużo huku, mało efektu. Musiałam się jednak skupić na sprawie tej dwójki dorosłych dzieci. Spróbowałam przekrzyczeć huk wystrzałów. -EKHEM! CZY MOGLIBY PANOWIE NA CHWILÊ PRZESTAÆ? SPRAWÊ MAM!

[Canis]

Spojrzeli ze zdziwieniem na ciebie, po czym odłożyli muszkiety i zamknęli okiennice znikając z okien.

[Aaria Kruczowłosa]

Wzruszyłam ramionami i skierowałam się do domu Mirosława.*Puk! Puk!* Zapukałam do drzwi.

[Canis]

Nim dotarłaś oboje drzwi otworzyły się, wyszli przez nie dwaj mężczyźni, z jednego domu wyszedł grubszy, facet mający w łapach muszkiet i celujący w drugiego mężczyzn. drugi mężczyzna był znacznie chudszy i tak samo celował muszkietem w pierwszego faceta. Zorientowałaś się, że są na swoistej ścieżce wojennej ze sobą. Zbliżyli się do ciebie.

[Aaria Kruczowłosa]

-Gdyby panowie odłożyli te muszkiety, z pewnością rozmawiałoby się nam o dużo łatwiej. - Musiałam jakoś spróbować załagodzić tą sytuację.

[Canis]

Odłożyli muszkietu i skierowali lufy ku ziemi.

[Aaria Kruczowłosa]

-O dużo lepiej! - zakrzyknęłam - Nie można tak było od razu? Nieważne. W każdym razie jak mówiłam, mam do was sprawę. Przychodzę tutaj od komisarza Georga. Mam dostarczyć dostawę szklanych butelek do Atusel do szklarza o imieniu Eryk. Domyślam się, że takie zamówienia już miały tutaj miejsce i wiesz o co chodzi? - Zwróciłam się do Mirosława. Następnie skierowałam swoje słowa do tego drugiego - Ty zaś będziesz powoził wozem i pomożesz mi dostarczyć te butelki na miejsce. Radzę wam współpracować przez ten czas, bo potrafię być niemiła.

[Canis]

Powiedziałaś tylko pierwsze 3 zdania, gdy ci przerwali monolog.

- Dobra, pójdziemy do mnie...
- Nie! Do mnie!
- Nie badź taki...
- Chcesz mnie w pułapkę wciągnąć, nic z tego! Albo u mnie albo nigdzie.
- To wtedy nigdzie!

I w ruch ponownie poszły muszkiety, zaczęli do siebie celować.

[Aaria Kruczowłosa]

-STOIMY TUTAJ! - Przerwałam im ponowną kłótnię. Następnie dokończyłam "przemowę" którą dla nich przygotowałam.

[Canis]

Mieli cie głęboko w czterech literach. Machnęli ręką na cienie - najpewniej nie interesowałaś ich ty i twoje monologi i poszli do swoich domów stale mając się na wzajem na muszce im zniknęli za drzwiami.

[Aaria Kruczowłosa]

Podążyłam wkurwiona za Mirosławem i weszłam bezceremonialnie do jego chaty. Wydarłam się za niego. -ZARAZ NAKOPIÊ CI W TÂĄ TWOJÂĄ TÂŁUSTÂĄ ÂŻYÆ, JEÂŻELI SIÊ NIE USPOKOISZ!!!

[Canis]

siedział już przy stole i tylko skierował lufę muszkietu w twoją głowę.

- Wchodzisz do mojego domu bez pytania i masz czelność jeszcze mi się odgrażać? WYNOÂŚ SIÊ! - Powiedział całkowicie poważnie trzymając palec na spuście.

[Aaria Kruczowłosa]

Wyniosłam się. Wolałam nie testować jego cierpliwości. Zwłaszcza gdy miał w rękach tą nieuczciwą, nieelegancką i w dodatku głupią broń. Z resztą widziałam, że nie ma skrupułów przed strzelaniem do ludzi. Wyszłam na dwór i odczekałam chwilę. Następnie grzecznie zapukałam do drzwi, pytając się o zgodę na wejście do domu.

[Canis]

- Czego cholero.

 Powiedział uchylając drzwi i wyglądając za ciebie, w stronę drugiego domku.

[Aaria Kruczowłosa]

-To jak będzie z tymi butelkami? Słyszałeś w ogóle co do Ciebie mówiłam? - Zapytałam się go, robiąc badawczą minę.

[Canis]

-  Jakimi butelkami znowu. - Mówił zaskoczony o co ci chodzi. nie słuchał cię w ogóle. miał głęboko gdzieś to co poprzednio mówiłaś.

[Aaria Kruczowłosa]

-A więc sprawa rozchodzi się o to, że butelki z ostatniej dostawy do Atusel, zostały rozbite przez ostatniego woźnicę. Cóż... Nie uważał chłopak. Zdarza się. Dlatego komisarz Georg przysłał mnie tutaj, abym dostarczyła do miasta nową dostawę butelek. Twoja głowa w tym, abym ja w ogóle te butelki miała.

[Canis]

-  A zapłata? nie ma pieniędzy, nie ma towaru. - odpowiedział.