Północno-wschodnie ruiny gildii I

[Devristus Morii]

Jeśli chcesz wiadomości to idź do władcy tego miasta, Thar Omala. Znajdziesz go idąc prosto od bramy powiedział skazaniec.

[Rakbar Nasard]

Mag gwałtownie zerwał się z miejsca i ruszył w stronę miasta. Był wściekł. Pewnym krokiem zmierzał tam, gdzie znajdzie osobę odpowiedzialną za całe to przedstawienie. Zastanawiał się, czy to aby cel jego misji, mógłby przecież przeszukać okolice. Ciekawość wzięła nad nim górę. Przeszukiwał okolice wzrokiem w poszukiwaniu wyróżniających się osób bądź wejścia do domu pilnowanego przez straże.

[Hagmar]

Za Rakbarem w kłębie czarnego dymu zjawił się Aragorn.
- Witaj Rakbar, kazano mi się do ciebie dołączyć.

[Rakbar Nasard]

Mag zmarszczył oczy; nie spodziewał się posiłków - był indywidualistą.
- Witaj, Aragornie... dzisiaj twe tytuły nie mają znaczenia, chyba, że jesteś w sprawach urzędowych? Kto cie przysłał?

[Devristus Morii]

W między czasie szliście prostą drogą, która prowadziła do głównego placu w mieście. Zauważyliście liczne straże, ale niektóre z tych patroli nie przypominały straży miejskiej znanej Wam między innymi z Atusel. W swojej drodze gawędziliście.

[Hagmar]

- Devristus, ale mało mówił. Mam cie osłaniać.

[Rakbar Nasard]

Rakbar wytrzeszczył oczy niemal tak, by wyskoczyły mu z orbit.
- Ta wyprawa chyba mnie wykolei. Najpierw pada, mimo że się nie zapowiadało! Potem te cholerne wilki no i chłop ze starą babą w lesie. Golemy się przydały. Tak. Chwila i już śnieg mamy, a teraz ta cholerna wioska i ten tutaj. Obłęd mnie już dopada. - mówił, a raczej bełkotał pod nosem.

[Hagmar]

- Tia. Niezły burdel tu mają...

[Devristus Morii]

Dojechaliście do głównego placu, gdzie oczywiście znajdowała się rezydencja władcy miasta. Z drugiej strony znajdowały się tutaj wszelakie targowiska, a także co Was zdziwiło prowizoryczna arena i wielka krata, która przykrywała wielką dziurę w ziemi.

[Hagmar]

- Normalnie jak w K'efir gdy rządził tam Ba'al. Idziemy do skurwiela który tu rządzi?

[Rakbar Nasard]

- Chodźmy, drakonie. Ten, jak go zdołałeś określić: skurwiel, nazywa się Thar Omal. Coś czuje, że zmuszeni będziemy użyć środków bezpośredniego przymusu. - zadumał się nad zastosowaniem golemów do tego. Na podstawie jego myśli mogłaby powstać książka pt.: "1000 sposobów jak zabić człowieka z wykorzystaniem golema".
Krokiem pewnym i zdecydowaniem zmierzał do gmachu tutejszego władcy.

[Devristus Morii]

Staneliście przed drzwiami do rezydencji, których pilnowało dwóch strażników. Zauważyliście, że mieli przy sobie muszkiety.
To dom władcy Tarom! Bez Jego pozwolenia nie można tu wchodzić!

[Hagmar]

- To jest moje pozwolenie... Heshar anash grishil! Nad jego prawą dłonią pojawił się płomień. - Nie zdążycie chwycić za broń sukinsyny. Trzy dni temu w pojedynkę zabiłem 10 ludzi, na prawdę nie chce by to co z was zostanie walało się po połowie miasta. Więc bądźcie tak mili i ustąpcie.

[Rakbar Nasard]

- Spokój. - wyciągnął rękę w przód, w geście "stop". - Nie chcę wprowadzać tutaj zadumy. Przyszliśmy pogadać i albo nas wpuścicie dobrowolnie, a mieszkańcy nie zauważą konfliku, albo rozpocznie się na ulicy rzeź w której zginą, najprawdopodobniej, wasi ludzie. Prowadź, żołnierzu. Rozmowa ta przewyższa twe kompetencje, oddaj sprawę wyżej!
- Aragornie, to ja dostałem zadanie, zobowiązałem się je wypełnić i dlatego to ja będę wyznaczał jego kierunek. Nie zapomnij o tym. - wyszeptał do kompana, by tylko on to usłyszał.

[Devristus Morii]

Nie boimy się Was. Nasz Pan kazał Was zaprosić wyżej, ale jeszcze jeden taki wyczyn, a rozpocznie się polowanie na magów.

[Rakbar Nasard]

- Tej kwestii obiektywnie ocenić nie możesz, żołnierzu, wszak wcale nas nie znasz. Tak jak wspomniałem wcześniej i co się obecnie potwierdza - to przekracza twe kompetencje. Nie trwoń więcej czasu - prowadź!, bo jeden nasz dzień cenniejszy, niż całe wasze życie.

[Devristus Morii]

Wszkaże magu jesteś bardzo zadufany w sobie i patrzysz na innych z góry nie znając ich ani ich historii. Sądzę iż cierpisz na manię wyższości, co może być przyczyną tego, że nie widzisz tego w jakim położeniu się znalazłeś wchodząc do Tego miasta powiedział ochroniarz prowadząc Was do wielkiego salonu.

[Rakbar Nasard]

- Właśnie waszą historię chciałbym poznać, ale skutecznie ją ukrywacie. Wy, jako straż i wy, jako mieszkańcy. Czy to nie zakrawa o obłudę?

[Devristus Morii]

Mieszkańcy, jak i my strażnicy nie jesteśmy od tego aby przekazywać Ci wiedzę. Tutaj społeczeństwo podzielone jest na kasty, a każda z nich zajmuje się czymś innym. ÂŻegnam
Strażnik zostawił Was w salonie, gdy wszedł władca z 20 innymi strażnikami.
Dwaj magowie w Tarom? Od dawna Was tu już nie widać, więc Wasza obecność tutaj jest niemal okazają do świętowania. Jednakże pozostawiacie po sobie odór złego zachowania, gdyż nie na swoich ziemiach się rządzicie

[Hagmar]

Grabisz sobie Rakbar, oj grabisz... Szedł za magiem. - To ziemie Króla Isentora nie twoje czy nasze. Co tu się kurwa mać wyprawia?