Próba cienia: Nocturnus

[Nocturn]

Adept stanął przed żelaznymi drzwiami, po czym wyciągnął przed siebie ręce i wypowiedział inkantację.
- Izipash ipush huoshan elishash!
Klaśnięcie wywołało potężny podmuch wiatru skierowany w żelazne drzwi.

[Isentor]

Drzwi ani drgnely.

[Nocturn]

Adept zaczął przyglądać się amuletowi od Isentora, który być może był jakąś wskazówką.

[Isentor]

Byl to zwykly amulet ze znamieniem Zewoli.

[Nocturn]

Wykończony Nocturnus oparł się o stół i zaczął wątpić w cel swej podróży. Demon jest na wolności, niewinna wampirzyca nie żyje...
- Pieprzony demon! - wykrzyczał w złości.
ÂŻądza krwi demona dodawała adeptowi sił.

[Isentor]

Nocturnowi pozostala jeszcze niecala godzina czasu, nim wykrwawi sie na smierc.

[Nocturn]

Teraz liczy się każda minuta. Muszę działać szybko! Adept stanął przy drzwiach, po czym próbował przeteleportować się do kolejnego pomieszczenia.

[Isentor]

Nie bez powodu szkolenie teleportacji I poziomu ogranicza sie tylko do tego co widzialne. Nocturn probujac przeteleportowac sie za drzwi nie wiedzial co czeka go za nimi. Przeszkoda na szczescie nie okazala sie grubymi xelaznymi drzwiami, w ktorych mag moglby utknac i skonac w okrutnych meczarniach. Za drzwiami znajdowal sie most linowy, Nocturn przenoszac sie na oslep nie trafil, spadl z 13 metrow na skaly lamiac sobie przy tym obie nogi i 6 zeber.

[Nocturn]

Nocturnus wył z bólu. Był w takim stanie, że próbował ratować się modlitwą. Tylko do kogo mam się modlić?
- Bogowie, wybaczcie mi u schyłku mych dni...
Modlitwę przerwała niepewną myśl. Druga strona mostu...
Adept resztkami sił spróbował przenieść się na drugą stronę mostu. Nie był w stanie się bronić, więc jeśli na górze czyhałaby jakakolwiek wroga istota, Nocturnus prawdopodobnie straciłby życie.

[Isentor]

Leżysz w skalnym rowie, widzisz drugi kraniec mostu, który znajduje się 20 metrów dalej na wysokości 13 metrów. Nawet, gdybyś był zdrów, nie miałbyś szans, żeby wspiąć się po ścianie, jest zbyt stroma i praktycznie gładka. Rana po mieczu nadal nieznośnie krwawi, w dodatku jedno z żeber przebiło skórę i widać je gołym okiem, pozostałe połamane żebra sprawiają Ci ból przy oddychaniu i każdej innej czynności, która wymaga napięcia mięśni brzucha. Upadłeś na proste nogi więc złamałeś piszczele, ból jest ogromny, na szczęście nie jest to złamanie otwarte. Nie jesteś w stanie chodzić, czołganie się sprawia Ci ogromny ból. Za około 40 minut stracisz przytomność.

[Nocturn]

Nocturnus próbował przeteleportować się na drugi koniec mostu.

//Chodziło mi o teleportację.

[Isentor]

Noctrunowi udało się szczęśliwie przeteleportować na drugi koniec mostu, gdzie jego oczom ukazało się przejście do kolejnego pomieszczenia.

[Nocturn]

Adept przeteleportował się do kolejnego pomieszczenia.

[Isentor]

Kolejne pomieszczenie okazało się być półkolistą jaskinia bez wyjścia, przy podłodze unosiły się gęste opary dymu. Przez chwilę byłeś w pomieszczeniu sam, aż w końcu ujrzałeś siebie. Nie wiedziałeś, czy widzisz swojego ducha, ponieważ straciłeś tyle krwi, czy być może to kolejna sztuczka.

[Nocturn]

Zamroczony Nocturnus wytężał wzrok, aby przyjrzeć się tajemniczej postaci.
- Kim jesteś? Co to ma znaczyć? - zapytał znacznie osłabionym głosem.

[Isentor]

- Przyszedłem Cię zabić. Nie zasługujesz na potęgę czarnej magii.
Astralny klon Nocturna kopnął go w brzuch. Adept przeturlał się metr dalej.
- Umrzesz! Izipash ipush!
W dłoniach astralnego klona zaczął formować się piorun kulisty.


//Przeciwnik ma dokładnie takie same statystyki jak ty, poza tym, że jest bytem astralnym.

[Nocturn]

Adept cisnął w demona garścią soli, po czym przeteleportował się i pojawił kilka metrów za nim.

[Isentor]

Klon zniknal na chwile po ataku sola. Po czym pojawil sie za Nocturnem, chwycil go za wlosy i udarzal jego glowa o kamienna posadzke.

[Nocturn]

Bezsilny adept upuścił mieszek z solą, który rozsypał się pod klonem.

[Isentor]

Klon ominal zgrabnie rozsypana sol, podniosl adepta za wlosy, wyciagnal srebrny miecz zaa jego pasa po czym przystawil ostrze do szyi Nocturna.
- To Twoj koniec.