Pętla na gardle

[Dragosani]

Ravnblod odwrócił się od oglądanego właśnie obrazu, przedstawiającego urodziwa kobietę, zapewne członkinię rodziny Brinkla. Może niewierną żonę? Kruczy adept uśmiechnął się lekko do pana domu. Dość chłodno, lecz uprzejmie.
- Tak na przyszłość... powinien pan lepiej dobierać służbę. Wpuścili do pańskiej posiadłości obcego człowieka, tylko dlatego, że podał się za radnego. - Severus podszedł powoli do szlachcica. - Niezbyt dobrze wróży to pańskiemu bezpieczeństwu, czyż nie? Oczywiście czysto hipotetycznie. - Ponownie się uśmiechnął. - Nie przychodzę tutaj za sprawą Rady Miasta. Przysyła mnie... ktoś inny. - Przerwał na moment, wpatrując się w szlachcica. - Słyszałem, że ma pan pewne... problemy z małżonką i pragnie pan, aby ktoś się nimi zajął - powiedział w końcu, dając gospodarzowi dość aluzji, aby domyślił się w czym rzecz.

[Anette Du'Monteau]

-Służba jest jak najbardziej porządna i słusznego wyboru dokonałem. Po prostu wiedzieli, że nie będę musiał upaprać swoje ślicznego niebieskiego dywanu, bądź chodnika na zewnątrz. Wiedzieli kto ma przyjść, panie... no właśnie,nie usłyszałem imienia? - spytał na końcu zwracając uwagę na nietakt ze strony Kruka.

[Dragosani]

Severus oczywiście nie miał najmniejszego zamiaru podawać swojego prawdziwego imienia. Ani tego, którego używał powszechnie w chwili obecnej. Jakim byłby Krukiem, gdyby zdradzał każdemu swoje miano? To zaprzeczało skrytości jego działań.
- Loki. - Wyciągnął dłoń, aby oficjalnie przywitać się ze szlachcicem. - Po prostu. Ale to chyba nie ma znaczenia, czyż nie? Liczy się tylko efekt mojej pracy. - Uśmiechnął się uprzejmie.

[Anette Du'Monteau]

-Tak, tak.  Od tego też zależy twoja płaca. - oznajmił. -Sprawa jest taka, że niestety podejrzewam żonę o nocne schadzki z pewnym mężczyzną. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że to nie ja. Chciałbym abyś ich przyłapał i jakoś go ukarał. Możesz tez przyprowadzić go do mnie, a wtedy ja już sam się zajmę tą sprawą. Do tej pory wszystko zrozumiałe?

[Dragosani]

- Przyprowadzenie go do pana, wydaje mi się całkiem ciekawym pomysłem - oznajmił Sev, mimochodem dając jednocześnie znać, że "do tej pory wszystko zrozumiałe". - Sugeruję jednak nieco to rozwinąć. Ale... podstawowe pytanie. Czy on ma zginać? - zapytał. Miał chyba pewien pomysł na wybicie z głowy celu pomysłów z odbijaniem żon innym.

[Anette Du'Monteau]

-Nie musi. Wystarczy, że potem będzie bał się zbliżyć do mojej żony, a ona do niego. Sugerowałbym ostatecznie rozwiązanie dopiero, gdy na prawdę nic nie poskutkuje. Jestem szlachcicem i nie zawsze mogę sobie pozwolić na plamy.

[Dragosani]

- No tak, z błękitnych dywanów ciężko je zmyć - odparł Severus, zanim ugryzł się w język. - Ale dobrze. Postaram się go tutaj przyprowadzić. Sugeruję przygotować loszek. I może... Hmm... Co pan by powiedział na odegranie małego przedstawienia, aby jeszcze bardziej go nastraszyć? - zapytał po krótkiej chwili Ravnblod, uśmiechając się przy tym jak poborca podatkowy widzący na horyzoncie biedną wiejską chatę z dużą spiżarnią.

[Anette Du'Monteau]

-Zależy co masz na myśli. Pamiętaj że mój czas jest niemal na wagę złota.

[Dragosani]

- W takim razie odeślij to tego służbę. To nawet będzie lepsze. Mniejsza szansa, że cel się zorientuje - odpowiedział Severus. - Mam na myśli odegranie porwania. Wytropię go i sprowadzę do tutejszych lochów. Jeśli takich tu nie macie, sugeruję przygotować jedną z piwnic. Zatroszczę się o to, aby cel nie wiedział gdzie trafił. Po tym zaś, ty panie Brinkl, lub pańska służba, odegracie krótką scenkę. Coś w stylu przygotowań do złożenia ofiary jakiemuś demonowi. Potrzebne do tego będą czarne świece, czerwona farba i jakieś łachy na "rytualne szaty". Trochę go postraszycie i zamkniecie ponownie w lochu. Wtedy pojawi się tajemniczy wybawca, który uwolni go, oczywiście w sposób uniemożliwiający rozpoznanie miejsca uwięzienia, i nakaże natychmiast uciekać z miasta. Gdzieś daleko. Nie dawać znaku życia, nie robić pochopnych rzeczy i czekać tam na "dalszy kontakt". Który, oczywiście, nigdy nie nastąpi. Jeśli wszystko rozegramy tak jak trzeba, powinno się udać. Pańska żona może trochę rozpaczać po zniknięciu kochanka, ale jeśli okaże się pan dobrym mężem powinna zapomnieć. I tak problem się rozwiąże. Pozbędzie się pan konkurenta bez zadawania niepotrzebnej śmierci - wyjaśnił pokrótce swój plan.

[Anette Du'Monteau]

-Podoba mi się twój plan. Da się przygotować te wszystkie rzeczy. Mogę posłać po to paru ludzi. Tylko jeszcze jedno pytanie, czy jeśli zobaczy tutaj coś takiego nie będzie miał ochoty rozpowiedzieć o plugawych "niby" rytuałach w naszym mieście? Wtedy ktoś mógłby sprawdzić, moje dziwne zakupy i tak po sznurku do kłębka.

[Dragosani]

- Więc trzeba będzie upomnieć go, aby nie rozpowiadał o tym. ÂŻe niby "śledztwo jest w toku" i plotki tylko by temu zaszkodziły. Ważne, aby uwierzył swemu "wybawcy", iż naprawdę działa przeciwko sekcie. Kwestia gry aktorskiej - wytłumaczył Severus. Chciał jeszcze dodać, że szlachcic powinien być dobrym aktorem i wiedzieć o tym, bo jego klasa społeczna to zakłamane skurwiele, lecz powstrzymał się. Nie dodał również tego, iż dzięki jego planowi prócz zaspokojenia popytu na usługi Kruków, możliwe, że zostanie on zwiększony, jeżeli cel zacznie coś kombinować. Należy dbać o takie sprawy. - Zresztą, gdy opuści stolicę i trafi na jakąś prowincję... kto mu by w to uwierzył? Tam będzie to tylko kolejna plotka z wielkiego miasta. Poza tym ludzie spoza stolicy mają własne problemu. - Jak choćby porwania do wykopalisk Malarza i reszty. - Innymi słowy, to mało możliwe - zapewnił. - Jeżeli jednak obawia się pan śledztwa, niech użyje pan zamienników. Czerwona farba może pochodzić z kury. Z reszty każe pan zrobić, no nie wiem, rosół. ÂŚwiecie mogą być białe, lecz wysmarowane sadzą. Efekt będzie przypominał czarne. A szaty... cóż, stary koc? - Wyszczerzył się. - W ten sposób nie dokona pan "dziwnych zakupów" - wyjaśnił.

[Anette Du'Monteau]

-Niech będzie. Kochanka mojej żony powinieneś znaleźć w dzielnicy obywatelskiej. Często tam jest pod jedną z fontann i przysposabia się do innych kobiet. Sporo tam zwykle ludzi i wypada to zrobić jakoś niezbyt głośno. Liczę na twoją inwencję twórczą. Mam nadzieję, że nie zawiedziesz moich oczekiwań.

[Dragosani]

- A to pies na ba... kobiety... - skomentował Severus. - Więc nie ma co się ociągać, poszukam go. Jeśli się uda, to dziś w nocy sprowadzę go tutaj. A, jeszcze jedno. Skoro wie pan, gdzie cel zazwyczaj przebywa, może wie pan jak on w przybliżeniu wygląda? - zapytał. Ułatwiłoby to wielce poszukiwania.

[Anette Du'Monteau]

-Dość zniewieściały. Nie za wysoki, długie jasne włosy. Tyle mogę powiedzieć. Nie interesuję się męską urodą na tyle, żeby ten opis jakoś poszerzyć.

[Dragosani]

- Hmm... nie wiem dlaczego, ale na myśl przychodzi mi opis "kalifornijski surfer"... - skomentował Severus. Zmarszczył brwi. Czasem jego myśli zaskakiwały go. - Ale nieważne. Idę. Niech wszystko będzie gotowe na dzisiejszą noc. - Podszedł do drzwi. - Zatem bywaj, szanowny kliencie. - Wyszczerzył się drapieżnie, po czym wyszedł z komnaty. Następnie skierował się ku wyjściu z dworku, na ulicę. Gdy był już na zewnątrz, udał się w kierunku dzielnicy obywatelskiej.

[Anette Du'Monteau]

Kimże u diabła są surferzy? I gdzie jest jakaś Kalifornia?. Szlachcic nie miał zamiaru tego roztrząsać, więc pozwolił odejść najemnikowi.
Był środek dnia, więc nie trudno było o sporą ilość przechodniów na ulicach. Jednak w miarę zbliżania się do dzielnicy obywatelskiej ilość ta malała. Zacniejsi mieszkańcy woleli pójść do parku lub w inne mniej zatłoczone miejsce.

[Dragosani]

Severus ruszył więc do dzielnicy szlacheckiej. Po kilkunastu minutach przedzierania się przez tłumy, licznie okupujące Efehidon (jakby nie mieli innych zajęć), dotarł tam. Teraz należało zlokalizować fontannę, przy której siedzieć mógł cel. Fontann w dzielnicy obywatelskiej było kilka. Lecz opis celu podany przez szlachcica był dość... ubogi, lecz jednocześnie jednoznaczny. Powinien wystarczyć. Należało więc obejść wszystkie fontanny i najzwyczajniej w świecie znaleźć go. Tak więc, kruczy adept rozpoczął poszukiwania.

[Anette Du'Monteau]

Tak doszedłeś do pierwszej z fontann. Na jej krawędzi zobaczyłeś siedzącą postać. Wyraźnie cię zainteresowała. Miała długie włosy, a przyglądając się jej od tyłu miałeś wrażenie że to kobieta. Co w sumie byłoby bardzo prawdopodobne. Przypomniałeś sobie, że twój cel nie poprzestawał na żonie klienta. Może warto skorzystać z jakiejś pomocy?

[Dragosani]

Siły wyższe sprawiły, że kruczy adept zwrócił uwagę na pewną postać. Kobiecą postać. Chyba. Zaświtał mu w głowie pewien pomysł. W sumie brał go pod uwagę już wcześniej, podobnie jak kilka innych. Jednak musiał się upewnić co do kilku spraw. Przeszedł jeszcze kawałek, aby znaleźć się mniej więcej z boku postaci i ponownie spojrzał na nią. Na placu było niemało ludzi, podobnie jak w całej dzielnicy, więc nie obawiał się, że zostanie dostrzeżony. Najprościej rzecz ujmując, chciał sprawdzić, czy postać ta naprawdę jest kobietą, poprzez zerknięcie na jej... klatkę piersiową.

[Anette Du'Monteau]

I faktycznie nią była. Wszystko dzięki nieco rozpiętej i luźnej koszuli. Jakby to ujęli najwybitniejsi minstrele, "niczym dwa kraśne jabłuszka". Z pewnością każdy amator kobiet nie przeszedł by obok niej obojętnie.