Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w "Obieżyświacie"

[Gunses]

//Istedd
Minęła kolejna godzina. Zjawił się ogrodnik.
- No! Hehehe! Dzięki wielkie stary, pomogłeś, przydałeś się Trzymaj tutaj 5 grzywien. I dzięki wielkie...

//Malavon
- Dawaj jedziemy... - rzekł i obwisnął Tobie zarzucając rękę na ramię, wydawało się, że jest ranny albo porządnie chory. Ewentualnie zachlany - właź - szepnął.

//Elrond
Strażnik zaśmiał się i odszedł. Minęła kolejna godzina. Wrócił ogrodnik.
- I jak tam? Nikt się nie kapnął że Ty to nie ja? Ha! Poszło łatwiutko... Chyba zarobiłeś? - spytał dając Ci 5 grzywien.

[Malavon]

Elf trzymał porządnie ciało ochroniarza. Wszedł do środka i od razu zaczął nawoływać.
-Pomocy! Coś się stało temu ochroniarzowi!

[Elrond Ñoldor]

- Nic się nie działo. Cisza i spokój... Mam pytanie. ÂŁażę po mieście, wykonuję dla was zadania... Można się do was jakoś przyłączyć? - zapytał. Złoto schował.

[Istedd]

Rzeczywiście czas mijał mu bardzo dziwnie. Raz zdawało mu się, jakby znajdował się gdzie indziej, aniżeli w upalnym ogrodzie, to znowu twierdził święcie, że jest głodny i spragniony, a pracuje tu jakoby kilka...naście godzin bez przerwy! Jednakże głośno na to nie narzekał. Dumny był z siebie, że wykorzenił jakieś siedemset chwastów. Tak około. Sam tak oszacowałby nasz warchoł, toteż narrator nie śmie podawać w wątpliwość jego przypuszczeń. Wreszcie wrócił zleceniodawca i zwrócił mu śmiesznie małą kwotę. Jednak zawsze pieniądze się przydać mogły! Przebrał się w swój ordunek i uśmiechnął się do tamtego.
- Problemu nie ma, drogi towarzyszu. Bywaj teraz i nie zapomnij pozdrowić ode mnie Agawy! - rzekł tamtemu i oddalił się w poszukiwaniu Elronda. Być może tamten również skończył udawanie? A razem jakoś zawsze lepiej się myślało, co dalej czynić.


60 grzywien + 5 grzywien = 65 grzywien

[Gunses]

//Malavon
- Bogowie! Co się stało...?
- Wodyy... - wykasłał ochroniarz
- Tak, tak... Wody - powiedział lichwiarz i poleciał napełniać naczynie wodą z cebra
- Wody... z sodą... - dodał ochroniarz i puścił Ci oko, abyś zabierał się do roboty
- Z sodą?! - wrzasnął lichwiarz, ale wznowił poszukiwania - Soda, soda, soda... gdzieś ją miałem... - szukał po szafkach i skrzyniach. Wiedziałeś, że lepszej okazji mieć nie będziesz.


// Elrond
- Znasz może Hannę? Zachodź do niej co jakiś czas. My szanujemy sobie pomoc. Jeśli Góra uzna, żeś się przyczynił i można Ci zaufać, to dostaniesz zaproszenie od Hanny.

//Istedd
- Bywaj - rzekł złodziej i zajął się swoją przykrywką.

[Elrond Ñoldor]

- Hanna właścicielka oberży. Znam. Dziękuję tedy i żegnam - powiedział i oddalił się. Pozyskał wszystkie informacje, jakie mógł otrzymać. Wiedział bandytach, kopalniach, grabieżach starych chramów. Współpracował ze zorganizowaną przestępczością i wiedział już jak dołączyć w jej szeregi. Teraz chciał odnaleźć resztę kompanów i uzgodnić z nimi co dalej. Szukał Isteda. W końcu gdzieś tu musiał być.

[Malavon]

Elf natychmiast pobiegł do pokoju lichwiarza. Wzrokiem od razu szukał kawałka tarczy. Znalazł go między resztą dziwacznych trofeów i pamiątek na kominku. Chwycił metalowy fragment, po czym natychmiast schował go pod swoje ubranie.

[Gunses]

//Istedd i Elrond
Mam nadzieję, że nie czekacie aż to ja was napotkam?


//Malavon.
Udało się zabrać kawałek tarczy. Kiedy wróciłeś do 'chorego' przyszedł właśnie lichwiarz. Podał ochroniarzowi wodę z sodą. Po kilku minutach udawania, ochroniarz doszedł do siebie. Przeprosił pracodawcę po czym powiedział, że wraca na swoje stanowisko i zabierając Ciebie z domu lichwiarza wyszliście na ulicę. Potem ochroniarz pociągnął Cię w zaułek, wywiódł kilkanaście przecznic dalej całkowicie porzucając swoje stanowisko pracy.
- Masz? - spytał uśmiechnięty niczym czujący konającego człowieka szczur.

[Elrond Ñoldor]

// Ee... Nieee... Zupełnie nie

- Istedd skurczybyku! - aż krzyknął uradowany staruszek. ÂŁaził po ogrodzie od dłuższego czasu i łaził nie mogąc znaleźć kompana. W końcu się udało.
- To co robimy? Jakiś nowych informacji się dowiedziałeś? Ja wiem tylko, że jak chcemy więcej zleceń i dołączenia do tych "C", to trzeba często odwiedzać Hannę w jej oberży. To jak, szukamy Malavona i wracamy?

[Istedd]

// Tak.

O dziwo to Elrond go znalazł, choć nasza kochana była moczymorda szukała towarzysza równie długo. Choć, jak widać - nieskutecznie. Widać dobrze się tamten ukrywał i chciał po prostu znaleźć Kruka jako pierwszy. Udało mu się. Machnął tamtemu w bliżej nieokreślonym geście powitania. Wysłuchał pytań tamtego. Jakąś karczmę odwiedził... czy to była ta u Hanny? Cholerny zapominalski umysł! Dosłownie wkurwił się na siebie, że przez pielenie ogródków zapomniał.
- Niczego nowego się nie dowiedziałem. Poza tym, że są nader skąpi. Za tak męczącą robotę jeno 5 grzywien otrzymałem! Mniejsza jednak o to. Słyszałem, że gdzieś tam dziennie za pracę otrzymują dwa kufle piwa i pół prosiaka. ÂŻadnej monety. Cóż jednak, jaka praca, taka płaca. Odwiedziłem kilka miejsc, nim tu przybyłem. Kiedyś się w burdelu zabawiał ja zająłem się sprawą na targu. Niestety wiele się tam nie dowiedziałem. Właściwie niczego. No i odwiedziłem "Karczmę pod Lisem". Tam sprawa też załatwiona. Czyli poza lichwiarzem, którym zająć się ma Malavon ostała nam tylko ta Hanna?

[Elrond Ñoldor]

- Byłem już u Hanny. Przesyłkę dostarczyłem jej i wysłano mnie tutaj. Czyli wszystko zrobione. Szukamy Malavona?

[Istedd]

- Rad jestem. Tedy wszystko zrobione. Poszukać więc możemy drogiego Malavona. Ruszajmy tedy, mości Elrondzie! A przy okazji... Czy wiesz, że kobieta jest zdolna zadręczyć człowieka okrucieństwem i szyderstwem i nie poczuje najmniejszych wyrzutów sumienia, dlatego, że za każdym razem będzie myśleć w duchu: "Teraz go umęczę na śmierć, ale potem wynagrodzę mu to swoją miłością..."? Zaprawdę kobiety bywają dziwnymi istotami! - rzekł zastanawiając się widać długo nad owym tematem. Jakże dziwne było, iż znowu zaprzątał sobie głowę zupełnie innymi, mniej ważnymi od zadania sprawami. Wszakże za myślenie w ten sposób mu nie płacili! Dziw nad dziwy! Kiwnął głową, jakby zgadzając się z czymś. A potem rozejrzał się dokoła.
- Ruszajmy tedy. - powtórzył i skierował się (w swoim mniemaniu) do wyjścia z ogrodów.
- Malavon... nadal u lichwiarza siedzi?

[Malavon]

-Oczywiście. Proszę, oto on. - powiedział i wręczył zawinięty kawałek tarczy

[Elrond Ñoldor]

- Mam taką nadzieję - odpowiedział. Zaczęli iść w stronę lichwiarza...

[Gunses]

//Malavon
- Hej! Nieźle Ci poszło! - rzekł i wziął od Ciebie kawałek tarczy - Masz tutaj 10 grzywien. I jeszcze raz dzięki - rzekł i zniknął w miejskich zaułkach.


//Elrond i Istedd
Idąc zaglądaliście w każdy róg. Chcieliście znaleźć domek lichwiarza. Nie znaleźliście. Ale znaleźliście Malavona. Stał z monetami w ręku.

[Istedd]

Cóż, nie wszystkie poszukiwania zawsze okazywały się owocne! W tym wypadku jednak początkowe "nieszczęście" przerodziło się w istną Opatrzność bogów, o ile coś takiego w ogóle istniało. Miast lichwiarza znaleźli bowiem Malavona, który być może przypominał swoistego nieprawego bankiera, gdyż dzierżył kilka monet. Na pierwszy rzut oka Istedd ocenił, że kwota ta nie jest w cale wielka, wręcz przeciwnie - dość mała. Być może taka, jaką otrzymywała nasza była moczymorda? Nie pytał o to.
- Widzę, żeś i ty, kompanie, spełnił swe zadanie. Dobrze tedy, skorośmy w kupie. Wszystkie sprawy tedy załatwione. Gdzie teraz się udamy? Do karczmy pani Hanki? - zapytał znacząco spoglądając na Elronda. Niechże on decyduje, w końcu jest najstarszy (z wyglądu) i dlatego właśnie jemu należał się zaszczyt prowadzenia owej kompanii wspaniałej. Poza tym Krukowi nie chciało się myśleć.

[Malavon]

-Poza drobnym zarobkiem i informacją, że ochroniarz lichwy należał do tej dziwnej grupy to niczego więcej się nie dowiedziałem. A wy na coś ciekawego wpadliście?

[Elrond Ñoldor]

- Nic. Wszędzie tylko tamta grupa i robienie za parobka. Błądzimy po omacku, a mi znudziło się już bieganie po mieście. Jedyną informacją, może być to, że by się do nich dołączyć, trzeba udzielać się w oberży Hanny. Ale ile można się udzielać? Mieliśmy zrobić zwiad, a nie wkraczać na nową ścieżkę życia. Ja jestem za tym by wrócić do Wampirzycy i zdać relację. A wy?

[Istedd]

Malavon nihil novi wniósł do konwersacji, toteż Istedd nie udzielał się. Elrond dopiero przejął wodze. Odpowiedział towarzyszowi zarazem, więc drugi powód wyjaśniający milczenie naszego bohatera zyskano! Jednakoż zadał on dość interesujące pytanie. Posiadacz majestatycznej brody od razu odpowiedział.
- Z jednej strony to, o czym Agawa mi powiedziała... to znaczy nam, żeśmy zrobili. A ufam komuś, kto ma taki ładny biust. I tyłek. - rozmarzył się na chwilę.
- Mniejsza o to! Oczywiście jest złodziejką, ale nawet oni mają jakoweś poczucie honoru. Szczególnie ci zrzeszeni w organizacje. Przecież nie chcieliby ich przywódcy mieć pod sobą zgrai nielojalnych zdrajców. Na szczytach wolą się grać, aniżeli czuć zimne wiatry. To jednak wszystko domysły... równie dobrze może być to kolejna próba wykorzystania nas do pomocy. Wtedy możemy grzecznie odmówić i sami wystawić rachunek - informacje. Ręka rękę myję. Gdybyśmy wrócili do Wampirzycy równie dobrze mogłaby odesłać nas z powrotem. A nie chce mi się łazić dwakroć w oboj stron. Mamy jedyną taką szansę. Zawsze też może więcej do kiesy nam wpadnie, jak więcej się dowiemy? Poza tym... - tu uśmiechnął się naprawdę paskudnie.
- Możemy też napomnieć nieco o owych złodziejaszkach. Choć raczej mają mocne plecy... mniejsza o to! Jestem za tym, aby udać się do oberży. Jak widać Malavon, tobie w udziale przypadnie wybór naszej drogi.

[Malavon]

-Zatem drodzy panowie ruszamy do karczmy. - odpowiedział rozwiewając wszelkie wątpliwości