Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w Progach.

[Anette Du'Monteau]

-Jakiś zbójców macie w lesie panie? Czy ktoś straszy was?

[Gunses]

- Dawniej było niebezpiecznie - rzekł spokojnie karczmarz - Teraz pan Cadacus zrobił porządek. I niektórzy - spojrzał na Rudego - siedzą jak mysz pod miotłą.
- A i owszem! - odrzekł mu Rudy jakoby nie zauważając spojrzenia karczmarza - Siedzą! Ale nadal mają głos i tu i tam, i nadal mieszają to tu, to tam! - i uśmiechnął się bezczelnie.

[Anette Du'Monteau]

Mauren zrozumiał sens słów wypowiadanych przez obu mężczyzn.
-A tak poza tym to coś ciekawego się dzieje? Jakieś zabawy, festyny? Bo chyba nic złego nie grozi tym ziemiom poza jakimiś hultajami. W końcu to ziemia pana Cadacusa. - rzekł i popił nieco piwa z kufla. -Wyborne. - dodał strzepując pianę z zarostu.

[Gunses]

- Każda wieś ma swoje festyny kiedy indziej, coby więcej ludu mogło przybyć. U nas jest pod koniec lata. Poza tym nic ciekawego. Podobno coś się w Wyrębach stanęło. Ale mało co wiem - rzekł posępnie karczmarz
- Ba! Stanęło! Rach-ciach i po wsi! - zawołał Rudy ze stolika obok

[Anette Du'Monteau]

-Ale jak to tak? Ktoś ją zrównał z ziemią czy co panowie mają na myśli?

[Gunses]

- A wie się to i owo - rzekł Rudy - I z dobrego źródełka - rzekł i obleśnie się uśmiechną. Po czym przyjął minę mędrca - Bo i koło takich rzeczy przechodzić obojętnie nie można. Bo się ni złamanego grosza nie zarobi! - rzekł i na powrót naszła mu na twarz mina łachudry.
- Ale nie wiem czy to bezpiecznie wam mówić takie rzeczy, zresztą JA nie mogę mówić o takich... interesach - rzekł i obrócił na palcu sygnet z wygrawerowaną literą D.

[Anette Du'Monteau]

-Ciężkie czasy co kolego? Wiem coś na ten temat. Zwłaszcza jako mauren. Nie każdy chce przyjąć, nawet jeśli porządny z Ciebie łowca. - odparł. -Ciekawy pierścień. Należysz do jakiegoś cechu? Po twoim ubiorze wnosił bym, że sam się trudnisz polowaniem na zwierzęta.

[Gunses]

- Dla dobrego łowcy zawsze się robota znajdzie. A gdy się umie strzelać z kuszy, łuku albo machać mieczem to tym bardziej- mówił Rudy - A jakby się ktoś czasem trafił co zna się na ślusarce to już w ogóle skarb! A pierścień 'rodzinny', że tak powiem. 

[Anette Du'Monteau]

-Czym to człowiek się w życiu nie parał żeby przeżyć. Znaczy pan dość rodzinny. U nas w Isghar to się chwali wyjątkowo. Rodzinna to jedna z większych wartości. Prawda Dart? - trącił towarzysza kuflem i się uśmiechnął/ Zeyfar udał naiwnego i miłego, bo takiemu łatwiej szło się czegoś dowiedzieć niż jakby się wywyższał inteligencja czy informacjami. Liczył, że mężczyzna uzna go za niegroźnego i powie coś więcej.

[Gunses]

- Waćpan na pustyni chowany? - wyszczerzył się Rudy - No widzę, żeście oba Maureny, ale wszak teraz się narobiło tu trochę ciemnoskórych. Ale jak na pustyni waćpan chowany, to i pewnie asasynów znasz pan? Co? Na pustyni trzeba umieć sobie radzić... Taaak... Trzeba czasem zabierać tym co mają więcej, żeby przeżyć. Ale pomagać tym co silniejsi i do nich przystać. No zupełnie jak tu! Hahahah...

[Anette Du'Monteau]

-Ano na pustyni. Ale dobra kilka lat temu opuściłem ojczyznę, żeby nieco pozwiedzać. Człowiek myślał, że łatwiej będzie niż u siebie. A tu odwrotnie. Czasem miałem wrażenie, że jeszcze gorzej. - odpowiedział grzecznie i się zaśmiał. Pociągnąwszy kolejny łyk zaczął dalej mówić. -Asasyni? Toć to tylko legendy, nawet u nas. Mityczni zabójcy mieszkający w opuszczonych górach i swojej warowni. Jak ona była? Alamut chyba. bajki dla dorosłych. No chyba, że pan wierzy w ich istnienie.

[Gunses]

- Ano wierzę. Po i sam żyłem kiedyś na Marancie, znałem i kumałem się z ludem pustyni Ohsi, nie raz wyskoczyło się to tu to tam na jakąś akcję. Miło było... - rzekł do wspomnień.

[Anette Du'Monteau]

-A to interesujące. Może opowie pan coś więcej na ten temat? Lubię posłuchać historii innych ludzi na temat rodzinnych stron.

[Gunses]

- Toć mówię, że byłem śród nich. To było życie. Młodość, wolność, ucieczki przed prawem, nocne harce. Ahh taak... No ale i tu nie próżnujemy! - uśmiechnął się szelmowsko

[Anette Du'Monteau]

-Zatem czasem powracamy do dawnych lat? Ja jeszcze nieco za młody by powracać do czegokolwiek. - odpowiedział. W tym momencie Zeyfar utwierdził się, że słyszał w słowach karczmarza my. -Jest tu więcej ludzi, którzy należeli lub współpracowali z Klanem Ohsi? - spytał nieco ciszej, tak aby usłyszeli go jedynie dwaj mężczyźni i Darlenit.

[Gunses]

//Pomyliłem kolory ;D Zdarza się

- A wam nie ciąży prawo i obowiązki? Nie chcielibyście się wyrwać z tych okowów? Zasmakować życia prawdziwych mężczyzn?!

[Anette Du'Monteau]

-My wolni ludzie, więc nie specjalnie ciążą. Ale mówią ludzie, żeby zawsze próbować w życiu nowych rzeczy, bo za krótkie jest. Masz jakąś konkretną propozycję panie?

[Gunses]

- Nie chcielibyście zaznać lżejszego życia? Polatać z kompanami po wsiach, po karczmach. Poszaleć, powywijać, tu komuś dać w mordę, tu kogoś odciążyć z sakiewki? - spytał Rudy - Nie ma w tym żadnego podstępu! Po prostu potrzeba nam dobrych ludzi!

[Anette Du'Monteau]

-Zastanowimy się jeszcze. Zeyfar udał że szepcze coś na ucho Darlenitowi, a potem wrócił do rozmowy. -Martwimy się z kolegą, że jeśli będziemy latać w tych okolicach to i w końcu nas coś dopadnie jak na tych Wyrębach, o których panowie wspominali.

[Gunses]

- Dlatego proponuję wam abyście nie byli płotkami jak ci wieśniacy z Wyrębów, co to dali się zrobić w balona, ale żebyście byli szczupakami, tak jak my!