"Na umrzyka skrzyni"

[Hagmar]

//Mam prowadzić dalej wyprawę miśki?

Aragorn zsiadł z konia, rozejrzawszy się po okolicy stwierdził kogo bandyci zaatakowali. Pod karczmą stał przykryty plandeką furgon należący do Yorgena Wiatropędnego i Synów. Nie znał ich osobiście, słyszał jedynie że to bogaty kupiec. Chodźcie do środka. Rzucił krótko.

[Julian]

///Prowadź.

[Devristus Morii]

Tylko nie wszyscy tutaj mogą się ruszać. Wyleczyć Animsa i odesłać go do domu?

[Gunses]

Gunses podjechał na koniu do kompanów. Rzekł
- Witam, widzę, że przyjechałem na czas

[Elrond Ñoldor]

- Prawie by się zabił... - Elrond z niedowierzaniem pokręcił głową. Na medycynie się nie znał, z pierwszą pomocą było u niego krucho, a zaklęcia leczenia, o ile jakieś kiedyś znał, należały do zamierzchłej przeszłości. Przydać się nie mógł w żaden sposób, więc postanowił obalić kufel złocistego. Udał się do karczmy.

[Julian]

W ferworze walki zapomniałem o reszcie kompanów. Zauważyłem jakieś ciało, które leży na ziemi i wije się z bólu. Co do... Podszedłem bliżej. To ten natręt! Głupi drań. Aż muszę się napić. Skierowałem swe kroki w kierunku karczmy.

[Axel Ontero]

Walka była dość zajmująca, aż prawie zapomniałem, że chciałem się napić piwa. Popatrzyłem na konia nic mu nie było więc udałem się do karczmy. Po drodze zobaczyłem swoim kompanów wpatrujących się w czyjeś truchło. Podszedłem bliżej z czystej ciekawości. Czy to nie ten... Jak mu to Anims? Tak to on spadł z konia. Nie mogłem nic na to poradzić więc poszedłem w kierunku karczmy.

[Hagmar]

Zajmij się nim Dev. Podszedłem do drzwi karczmy i zapukałem. My swoi! Otworzyłem delikatnie drzwi, za barykadą  z stołów i krzeseł siedziała piątka krasnoludów. Dzięki. Rzucil krótko brodacz. Jestem Yorgen Wiatropędny, a to moja kompania. Te mędy nas zaskoczyły.
Nie ma za co, uprzątnijmy i napijmy. Na naszych twarzach pojawił uśmieszek...

[Julian]

Picie. To bardzo piękne słowo, dźwięczne, krótkie, a jednocześnie tyle znaczące. Bractwo z chęcią się z wami napije, co nie Tzaro?
Podszedłem do prowizorycznej barykady i zacząłem układać krzesła i stoły na swoje miejsce.

[Axel Ontero]

-Ależ oczywiście Julianie, bractwo nigdy nie odmówi piwa.- uśmiechnąłem się i zacząłem pomagać Julkowi w uporządkowaniu lokalu.

[Malavon]

Elf z braku lepszego zajęcia i niemocy odnośnie leczenia, poszedł do karczmy razem z resztą towarzystwa. Jednak nie zamierzał pić, gdyż zwykle stronił od alkoholu. Wpojono mu pewne zasady i wielkim trudem było odejście od nich.

[Hagmar]

Po ogarnięciu burdelu, i wyniesieniu trupa karczmarza któremu oberwało się przypadkiem, zasiedliśmy do stołu zastawionego niemal wszystkim co było. Bierzcie i jedzcie.

[Elrond Ñoldor]

- Malavonie! Jesteśmy Nowicjuszami w tej samej organizacji. A to wymaga byśmy się poznali, bo spędzimy najbliższe lata na oglądaniu naszych mord. Browara kumplowi chyba nie odmówisz? Opowiadaj o sobie - Elrond wepchał w dłonie elfa kufel złociestego. Ten oczywiście nie mógł odmówić. Oblałby się cały. Starzec dłonią wskazał jeden ze stolików, po czym rozsiadł się wygodnie na jednym z krzeseł.

[Mogul]

-Brooooooooooooooooooooooooooooooooooowce! Za zdrowie tych zdrowych, a i by kaleki były zdrowe. Wypił na jeden raz pierwszy kufel.

[Hagmar]

A więc dokąd to jechaliście? Spytałem krasnoluda. Prowadziłem karawanę do wymiaru tych skośnookich, napadli nas jacyś dziwni goście, 100 kilometrów od Ekkerund, mieli wyszyte czerwone słońce na piersi. Bitni byli, dobrze przeszkoleni i wyposażeni no i mieli maga. Kurwa... straciłem drugi tam drugi furgon, ledwo im spierdoliśmy. Sami byli nieźle poharatani, odpuścili ale część ładunku i to ta najważniejsza, przepadła. Tu krasnolud zrobił długą pauzę, upił solidny łyk piwa i przegryzł dzikiem. Ja zaś dobrze wiedziałem, czy raczej podejrzewałem, kto stoi za atakiem. Choć ciężko było w to uwierzyć... Rozumiem, my też tam zmierzamy. Mam pewną teorię kto mógł Was zaatakować... choć to mało prawdopodobne. Kilka ładnych lat temu, na Valfden "zagościła" sekta zwana Zgromadzeniem Angelosa w króciutkiej kampanii wytłukłem ich co do jednego, i teraz najlepsze... mieli identyczny wzór jak ci co was zaatakowali. Wygląda na to że po Valfden hasają jakieś niedobitki, albo chuj wie co. A jeśli zaczęli atakować konwoje... coś szykują.
Czyli co? Zjebałeś sprawe?
Na to wygląda Yorgen...

[Malavon]

-No cóż, nie odmówię, a jakże. Choć nie próbuj wmuszać we mnie więcej. Odzwyczaiłem się nieco od picia, o ile kiedykolwiek byłem do niego przyzwyczajony. - odpowiedział uprzedzająco. -Więc jak już wiesz nazywam się Malavon De'Vir. Wcześniej posiadałem inne nazwisko. Jednak po  rozpadzie rodu chciałem się od niej odciąć. To byłą jedną z przyczyn trafienia na Valfden. Innym był Pharaum...

[Elrond Ñoldor]

- Pharaum? Brzmi jak jakiś składnik alchemiczny? Cóż to takiego? - starzec zagryzł kurczakiem. Podróż nadwątliła jego siły...

[Gunses]

Gunses usiadł w karczmie i przysłuchiwał się rozmowie prowadzonej między Aragonem a krasnalem.

[Hagmar]

Czyli co teraz zrobisz.
Miałem jechać do Tinriletu by pobawić się w korsarzy, ale jeśli wieści są takie to chyba zawróce i to sprawdzę. Gunsesie co myślisz?

[Malavon]

-Pharaum to mój towarzysz. To czarny kocur, którego spotkałem podczas swoich podróży. Może uznasz to za dziwne ale ten futrzak wydaje się nader inteligentny. Poza tym "przypadkiem" dzięki niemu znalazłem kiedyś parę notek wspominających o czarodzieju, który padł ofiarą swych braci magów i został zmieniony w takie oto zwierzę. Istnieje małe prawdopodobieństwo, że to właśnie Pharaum.