Potworny świat

[Vitnir]

Aerandir wciągnął nosem powietrze przesycone smrodem dobiegającym z głębi lasu. Prócz tego jeszcze krew, świadczyć to musi o tym, że niedaleko nich jest jakaś padlina z której wydobywa się fetor. Wampir przerwał cisze, która obiegała okolice zwracając się do swoich towarzyszy:
- Jak myślicie, warto sprawdzić co to jest?
Wiedział, że jego bracia czują to co on, nie był jednak pewien czy powinni zbaczać z kursu. Smród mógł dobiegać zawsze z ciała któregoś z leśnych stworzeń zagryzionego przez wilki. Wampir jednak próbował zlokalizować dokładne miejsce z którego dobywa się smród, a to prawdopodobnie pogrążyło jego teorie o ofierze wilczej watahy z powodu "pochówku" zwłok.

[Elrond Ñoldor]

- Wiem, że to sprowadzi na nas jakieś niebezpieczeństwo. Ale nie jesteśmy na grzybobraniu. Idziemy sprawdzić. Broń w pogotowiu.
Trzej Nieśmiertelnych ruszyło, ciągnięci nosem, w kierunku zamachu krwi. Każdy z nich był przygotowany na atak z jakiejkolwiek strony...

[Rikka Malkain]

Garik węszył i rozglądał się dookoła. -To chyba stamtąd...- powiedział i wskazał ręką na coś, co przypominało stertę starych liści i gałęzi.

[Gunses]

Węch nie mylił Garika. Wolno i rozglądając się podjechaliście do małego kopca. Kilka metrów przed wam, coś tam w środku, pod stertą gałęzi, listowia i ziemi śmierdziało. To nie był miły zapach.

[Elrond Ñoldor]

Nikolai zsiadł z konia. Cugle podał Garikowi. Wolnym krokiem podszedł do do sterty. Ostrzem miecza odgarnął to i owo, a oczom Wampirom ukazał się...

[Gunses]

Nie ukazało się nic. Metr od sterty gałęzi coś szczęknęło, liny się naprężyły, a Nikolai widział już trzy metry nad ziemią w sidłach kłusowników. Naikolai zaszamotał się, zadzwonił kilkakrotnie potrącany dzwonek umocowany przy gałęzi, która trzymała siatkę w górze. Dzwonek dzwonił za każdym poruszeniem, informując o zdobyczy. ;P

[Vitnir]

- Ożesz, kur... Wszędzie to muszą rozwleść Aerandir popatrzał na swój miecz z szyderczym uśmiechem, nigdy takim żelastwem nie rzucał, a pewnie nikt nawet nie myślał coś takiego ciskać na prawo i lewo. Odciągając wzrok od miecza powiedział lekko załamującym się od śmiechu głosem do zdobyczy myśliwych:
- Najprościej chyba będzie jak w nietoperza się zamienisz i spróbujesz z stamtąd wyfrunąć.
Wampir był tylko ciekaw czy ktoś sprawdzi co upolował.

[Elrond Ñoldor]

- A więc nasz wyczekiwany trakt - powiedział Nieśmiertelny gdy trójka jeźdźców znalazła się w końcu na częściej uczęszczanej drodze. Nie rozmyślając o otaczających ich krajobrazach i pogodzie, bez słowa pogalopowali na zachód, majac nadzieje szybko znaleźć się w wiosce.

[Gunses]

//Gdybyście sami docierali do lokacji byłoby dwa razy szybciej.
//Wystarczy opisać drogę w 2-3 zdaniach, dotarcie do wioski i wygląd wioski, też w 2-3. Na ogół wyglądają tak samo.
//Niko, możesz edytować posta lub nowego napisać, albo inny członek zadani niech to napisze.

[Elrond Ñoldor]

// No bo my myślimy, że zza każdego krzaka wyskoczy na nas stado krwiożerczych wiewiórek.

Trzej zamaskowani jeźdźcy w mroźną noc mknęli traktem. Wiatr wiał, zamieć się wzmagała, mróz kąsał przeraźliwie. Okoliczne potwory świeciły paskudnymi ślepiami, zastanawiając się czy opłaca się im zaatakować, ale nim zdążyły cokolwiek zrobić, Wampiry były już hen hen daleko...
Po długiej męczącej dla normalnego człowieka jeździe, Nikolai jako pierwszy dostrzegł światła wioski Progi. Był "dzień". Ciemny, bezsłoneczny dzień, toteż ludzie i inne solarne istoty, robiąc uprzednio zapasy, oświetlało sobie teraz życie świecami i naftą. Nieśmiertelni podjechali do prowizorycznej palisady. Sąsiedztwo bandytów, bestii i innych mrocznych istot zmuszało osiedla do budowy jakiejkolwiek fortyfikacji obronnej. Chociaż jakiś kilka wierz ze strażnikami.
- A czego tu?! - zapytał Wodzirej Męczywór. Najstarszy członek milicji obywatelskiej wsi Progi.
- My do wójta dobry człowieku. Ponoć pomocy oczekuje, natury bardzo delikatnej...

[Gunses]

- Co wy tam? - zapytał - ÂŻe do wójta? A to jedźcie, tamoj, gdzie tamta murowana chata - wskazał z wysokości ambony halabardą
- Jak zwie zwie wójt tejże osady? - spytał Garik
- Caldey - zawołał okrywając się skąpym płaszczem Wodzirej Męczywór. Jego pseudonim towarzyszył mu od czasów młodości, bowiem Wodzirej Męczywór uwielbiał masturbację.

[Elrond Ñoldor]

- Caldey, Caldey. Co to za imię? - zmarszczył czoło Nieśmiertelny w geście głębokiego zamyślenia. Uderzył konia pod boki i ruszył razem z braćmi do jedynej we wsi budowli, postawionej z czegoś innego niż glina czy drewno. Wprawdzie jedna z okiennic była artystycznie umalowana mozaiką krowiego gówna, rzuconego zapewne przez miejscowych młokosów, to i mimo tego efekt był nie najgorszy.
Jeźdźcy zrzedli z wierzchowców, Garik załomotał w drzwi. Dało się słyszeć brzdęk pękającego glinianego naczynia i kobiecy głos, rzucający przeróżne kurwy i chuje na prawo i lewo.
- Zamilcz kobieto! - zagrzmiała druga osoba w domostwie. Drzwi otworzyły się wam na oścież, a całosć wejścia zajęła jedna osoba.
Caldey kurwa jęknął w myślach Nikolai.
Na twarzy wójta w dosyć jednakowych czasach, tworzyły się różne wyrazy twarzy. Od rozgniewanej poprzez myślącą i oznajmiającą pozytywny efekt rozmyśleń, kończąc na wystraszonej.
- Noo... ja wiem po co żeś ta przylazły... Znaczy Jam jest wójt tej wsi. Progi znaczy. Jest sprawa, bardzo pilna. Ponoć chodzi o jednego z was. Tak... Z was... Do kowala musicie iść. On wam powie więcej. Na drugim końcu wioski on mieszka - wójt był przerażony. Ni w głowie było mu podawanie ręki czy zapraszanie Wampirów w progi domostwa. Oczekiwał jakichkolwiek słów mając nadzieję że opuścimy jego "małą" przestrzeń życiową w szybkim czasie.
- Dziękujemy i do zobaczenia - trzymającą drzwi ręka wójta zadrżała na odpowiedź Nikolaja.
- A więc idziemy do kowala...

// Guciu na 18'tce, opiszcie uroczo mijaną wioskę

[Vitnir]

// Eee do karczmarza czy do kowala idziemy?
- W drogę - odrzekł tylko Aerandir.
Jeźdźcy prowadzili swe wierzchowce przez wioskę; do dużych nie należała, a więc droga konno nie była potrzebna. Hemis odbijał swe piętno na wszelakie aspekty życia. Wieśniacy przemykali między chatami, robiąc to jak najszybciej. Słuch nieśmiertelnych mógł wychwycić nierówność oddechów towarzyszący zmarzniętym ciałom. Zimowa ciemność napawała lękiem tych, którzy nie mogli niej przejrzeć. Konie parskały niosąc swój głos pośród drewnianych chat przykrytych cienką warstwą białego puchu. Z oddali dobiegały jęki zwierząt hodowlanych i ciche rozmowy miejscowych. Nadawało to specyficznego klimatu, tajemniczości. Reakcja wójta uświadomiła wampirowi, że reszta mieszkańców będzie równie przerażona, zastanawiało go jedynie, czy to obecność nieśmiertelnych, czy ta "delikatna sprawa" była odpowiedzialna za reakcje Caldey'a. Marsz przez błotniste, wiejskie ścieżki dobiegł końca, spomiędzy chat wyłoniła się ta do której zmierzali.

[Elrond Ñoldor]

// A fakt, do kowala

A była to chata kowala, z charakterystycznym kominem kuźni. Gdy Wampiry doszli do niej, Nikolai załomotał w drzwi.

[Gunses]

"Gdy Wampiry doszli do niej." - fajne zdanie ;]
Kowal mimo ciemności nie siedział w domu. Pracował w swym warsztacie. Ogień buchał w palenisku, słychać było miarowe uderzenie młota o metal. Przyjazd jeźdźców dodał więcej dźwięków. Konie parskały i boczyły się na dwa duże psy, które szczekały zajadle obiegając wierzchowce z każdej strony. Zaalarmowany szczekaniem ze swojego warsztatu wyłonił się kowal. Był to ogromny wręcz mężczyzna, jednakże różnił się od kmiotków. Chłop był jak dąb, barczysty, wysoki, solidny. Ogorzałą twarz pokrywał kilkudniowy zarost. Włosy mokre od potu przyklejone były do głowy. Spojrzał na was, podciągnął grube spodnie pod fartuchem i spytał
- A wy po co?
- Z wezwaniem do sołtysa - odrzekł Aerandir zza maski panując nad tańczącym przed warsztatem koniem, którego psy najbardziej znienawidziły
- Ponoć macie jakiś problem? - spytał Nikolai
- A wy panowie - wypalił kowal - z Bractwa? Prosiłem o świętobliwych, ze złem walczących. Innych nie chcę - po jego słowach popatrzyliście na siebie. Bywa i tak, że trzeba kogoś udawać...

[Gunses]

//ZADANIE WSTRZYMANE

- Nie ma mnie cały tydzień, a inny GM nie poprowadzi tego tak jak ja chcę.
- Wasze postacie wracają do Siedziby. Fabularnie nie dotarły na miejsce, śnieg zasypał przełęcze, dlatego muszą przeczekać. Dojechaliście do wąwozu, spotkaliście piratów i dalej musieliście wracać.
- Proszę o nie zamykanie tematu.

[Torn]

- Chcemy tylko wiedzieć jaki jest powód dla którego tu się znalazłaś, w tak wytwornym stroju jak na wiejską dziewczynę. -  Spokojnym tonem rzekł Torn.

[Gunses]

//Krążycie w kółko...

- Ruszajmy - powiedział któryś z was - Trzeba przetrzepać skórę temu podrywaczowi - w tej chwili kobieta spojrzała na tego kogoś kto to powiedział zaniepokojonym wzrokiem, a jej ust wydobył się jęk.

[Rikka Malkain]

Garik udając zaskoczenie, spojrzał się na dziewczynę -Hm? Wiesz może dlaczego nie powinniśmy zaszlachtować potwora dręczącego miejscowe dziewoje?-

[Gunses]

- Jakiego potwora?! - wrzasnęła - Alan... On... On nic nam nie robi! Nie możecie mu nic zrobić - krzyknęła padając przed wami na kolana - Zaklinam was! Nie możecie!