Powołanie: skrzyżowanie mieczy

[Hagnar Wildschwein]

  Ocian z wprawą prawdziwego mistrza obejrzał ścianę i metalowy uchwyt, na którym wisiał lichtarz.
  Poza tą destrukcyjną w skutkach informacją nie znaleźliście niczego ciekawego. Stół stał tak jak zastaliście go podczas pierwszego tu pobytu. Rozłożona mapa, kilka pucharów i kubków. Słabo widoczne lichtarze z wypalonymi świecami i niewielki kominek w rogu. Teraz zauważyliście, że jest tutaj nawet chłodniej niż na zewnątrz przez grube, kamienne ściany. Pomieszczenie poza tym było niemal całkowicie puste, bo zniknęły sztandary, gobeliny i broń... Ach zapomniałbym o martwym ciele w bogatym stroju, które leżało na ławie mając pod twarzą zakrwawiony zwój.

[Dragosani]

Zeleris podszedł do ciała i odwrócił je twarzą do góry. Chociaż spodziewał się ktoś to taki. Ponad to chciał także sprawdzić co to za zwój, leżący pod zwłokami. 

[Mogul]

Powoli chłopak zbliżył się do ciała sprawdzić co to za zwój. Spojrzał na swojego towarzysza i podniósł ostrożnie zwój...

[Anette Du'Monteau]

-Hmm, czujecie ten chłód? Jeśli nie ma okien to znaczy, że powietrze z zewnątrz musi mieć tu dostęp inna drogą. Po tych słowach zacząłem kierować się w stronę z której dobiegał zimne powiewy.

[Hagnar Wildschwein]

Kto pomyślał, że to Kupidyn to powiódł mu się rzut na percepcję kością k10 i zauważa, że nie ma tam okien
Zwój głosił:
-Jeśliś wrócił skurwielu, który czytasz te słowa, z rzezi, albo jakimś innym cudem przeżyłeś piekło... Idź do niego prędko, bo my tam wszyscy polegli czekamy już. Złoto zabrać chciałem ze sobą i pewnie mi się udało. Jeśli jednak wciąż sakwa moja je skrywa to bądź przeklęty i obyś schlał się na śmierć...

//Zeyfar - zauważyłeś, że jednym z rogów woda podmyła trochę stawianą na szybko konstrukcję i nie tylko jest mały prześwit u dołu ściany, co nawet między kamieniami. Jednak na zdrowy rozsądek to po takich wrażeniach konstrukcyjnych uderzenie tej ściany może mieć fatalne skutki.

[Dragosani]

//Jeeej! Powiódł mi się rzut na percepcję.

- Hmm... Nie ma tu okien. - zauważył Zeleris w nagłym przebłysku geniuszu. Jednak skoro Kupidyn był tutaj, to nie było go tam gdzie być chciał. Czyli jego złota też tam nie było, więc było tutaj. A przecież o złoto chodziło tu od początku... Po tym genialnym toku myśli, Flamel rzucił okiem na pokój raz jeszcze a i na samego trupa szukając wspomnianej sakwy.

[Hagnar Wildschwein]

Skurwisyn coś ma w drugiej ręce złożonej na łonie...

[Anette Du'Monteau]

-Hmm, jesteśmy dość szaleni żeby spróbować rozwalić to ścianę? Czy lepiej nie próbować? Wspominając o niszczeniu przypomniała mi się stara krasnoludzka zaśpiewka...
-Jeśli chodzi o sakwę Zelerisie to sprawdź w tym miejscu gdzie powinna być. - rzuciłem z uśmiechem.

[Dragosani]

Flamel całkowicie ignorując coś taki mu obcego jak "szacunek dla zmarłych" zrzucił truchło na podłogę, by bez przeszkód dostać się do jego łona. Jakkolwiek by to dziwnie i w stylu Canisa nie brzmiało, Zelerisowi chodziło jedynie by zdobyć ów tajemniczy przedmiot przechowywany tam przez trupa.

[Hagnar Wildschwein]

I oto w ręce Zelerisa Flamela znalazła się średniej wielkości skórzana sakiewka wypełniona złotem. Owoc waszych poszukiwań, trudów i krwi przelanej przez ostatnie dni. Nie wynikło z tego nic dobrego, przynajmniej na tę chwilę... Miejmy nadzieję, że nie wiele jest wiosek podobnych do tych, ludzi podłych i obłudnych, a tutejsza ziemia wybaczy wszystkim błędy. Choć z drugiej strony... Kogo to do kurwy obchodzi, ważne, że macie 1400 sztuk złota do podziału...

//Małe sprostowanie co do nagród. Maksymalnie 300 sztuk złota na główkę. A jeśli o główki chodzi to niewidzialna ręka głaszcze Draga, Zeyfara i Peanuta. Natomiast nad czupryną Ociana i Masy pojawia się aureola z cyfr (kolejno) 2, 5 i 0. Nie żebym coś sugerował...

[Mogul]

-Hmm można spróbować - powiedział to do Zeyfara...

[Dragosani]

- Chyba i tak nie będziemy bardziej udupieni... - stwierdził cicho Zeleris. Przytwierdził sakwę do pasa, by podzielić złoto później.
- To czego chcecie użyć do otworzenia nam drogi? - zapytał. 

[Anette Du'Monteau]

-Cóż, jeden głos za. Są dwie opcje, albo to runie na nas, albo jakimś cudem przewali się na zewnątrz przygniatając nieco rozwścieczonego tłumu. Gotowi na podobne wydarzenia? Słysząc słowa Zelerisa od razu odpowiedziałem.
-Jak to czego? Siły mięśni, może jesteśmy nieco zmęczeni ale taką chałupę nie raz banda pijaków obaliła przypadkiem, czyż nie?

[Hagnar Wildschwein]

//W pieśni, która przyszła Zeyfarowi na myśl było mnóstwo analogii do sytuacji zaistniałej. Jednak brak tutaj było fundamentów.

[Anette Du'Monteau]

Podszedłem do Zelerisa bliżej z jeszcze jedną propozycją.
-A gdyby tak rzucić im kogoś pod nogi i samemu dać szybko chodu? Może ten ktoś sam będzie miał dość szczęścia i ucieknie. W najgorszym przypadku dostanie parą kamieni po żebrach czy widłami. Co ty na to? - spytałem szeptem maga.

[Szarleǰ]

Peanut uśmiechnął się na słowa Zeyfara które przypadkiem usłyszał, po czym zadowolony, że ostatnie co musi zrobić, by cała ta farsa zakończyła się szczęśliwie, to przebić się przez niewielkiej grubości ścianę, powiedział entuzjastycznym tonem:
- Skoro już mamy pieniądze i wszystko czego nam do szczęścia potrzeba, a do drzwi dobija nam się tłum rozwścieczonych bezmózgich zomb.... znaczy wieśniaków, to proponuję wziąć się do roboty. Po tych słowach spojrzał na resztę swoich towarzyszy i w geście subtelnie zaproponował rozjebanie wyżej wymienionej ściany (nie pytajcie jaki to gest...).

[Dragosani]

- Może na początek rzucę Wietrzną Aurę. Nie ochroni to przed ewentualnym przygnieceniem, lecz przed niewielkimi odłamkami... Niestety to zaklęcie działające tylko na jedna osobę. I nie jestem pewien czy by podziałało gdybyście stanęli blisko mnie. Przynajmniej część... Kto wie... - powiedział Flamel. Jak wiele razy w ciągu ostatniego czasu pobrał moc magiczna i rzucił czar.
- Elishesh Qihuarash, Ashush Huash. - powietrze wokół niego zawirowało, tworząc coś w rodzaju tarczy. Zeleris spojrzał na ścianę.  
- Hmm... ciekawe czy jeśli bym rzucił na ten fragment muru "Lekkość", to czy byłoby go łatwiej zniszczyć... Chyba warto spróbować. - rzekł. Znów pobrał nieco mocy i wypowiedział zaklęcie, kierując je w fragment ściany który chcieli zniszczyć.
- Greship Iposhizil. - mruknął cicho.

[Hagnar Wildschwein]

//Zeleris - nagle w Twojej głowie pojawiła się myśl, że niszczenie ściany nic dobrego nie przyniesie. A nawet jeśli przemyślane jej zniszczenie i ukrycie towarzyszy pod ramionami aury jest dobre, to wyrzucenie kogoś, kto ma zabezpieczenie z wosku na ręce, ku uciesze tłumu i danie nogi znacznie lepsze. Nawet wizja rozgonienia motłochu za pomocą prostego zaklęcia kiedy wosk okaże się zbyt słaby przeciw widłom w trzewiach i kamieniom w przełyku bywa fascynująca.

[Szarleǰ]

- Poczekaj! Ryknął niespodziewanie wyrwany z krótkiej zadumy Kruk, na co wszyscy aż podskoczyli.
- W sumie... Zeyfarze, to nie głupi pomysł! Wyszczerzył zęby do kompana, a potem do reszty towarzyszy. - Niepotrzebnie ryzykować zawalenie się tej... chatki... ktoś się nad nią napracował. A jak teraz te mury nas przygniotą, to krasnolud chyba zdechnie ze śmiechu. Nie chcę mu dawać jeszcze jednego powodu do zabawy. Rzekł z nutką złości w głosie, na samą myśl, że przyjdzie mu jeszcze zobaczyć zleceniodawcę, który okazał się świetnym kawalarzem, wysyłając ich w tak durną i bezsensowną misję.
- Może ktoś zostanie i spróbuje... pogadać... z wieśniakami? Chętni?

[Anette Du'Monteau]

-Zaiste nasz dyplomata będzie musiał się wykazać niezwykłymi umiejętnościami retoryki i sposobem wysławiania się. Możesz na niego rzucić powietrzna tarczę Zelerisie, przecież nie chcemy niepotrzebnego rozlewu krwi.