Powołanie: skrzyżowanie mieczy

[Dragosani]

Mag wycofał się za szeregi ocalałych milicjantów. Tyle że ich "ocalenie" mogło nie trwać zbyt długo, biorąc pod uwagę atak bandytów. Będąc już w w miarę bezpiecznym miejscu, przynajmniej na tą chwilę, Zeleris ponownie przywołał moc, by użyć kolejnego zaklęcia. Tym razem nie miało ono zgładzić napastników, lecz ich unieszkodliwić, dając szanse innym do ich dobicia.
- Elishhu! - wykrzyczał, rzucając zaklęcie Wiru. Wytwarzającą się trąbę powietrzną posłał wprost w szeregi bandytów, chcąc rozbić je siłą wiatru, umożliwiając tym samym zdobycie przewagi Chyliczanom. 

[Hagnar Wildschwein]

Szalejący wir pomknął wprost na bandytów przybierając na sile. Zachmurzone niebo oraz nasilające się opady tylko wzmogły jego siłę i wymusiły respekt. Wiele serc milicjantów pokrzepiło się znacznie kiedy niewielka trąba powietrzna o wielkim potencjale przemknęła przez rozsypanych po polanie bandytów porywając ze sobą i ogłuszając chwilowo dobrą dziesiątkę z nich...
Nie dotknięci magią Zelerisa bandyci uderzyli o zwarty szereg zmęczonych bojem milicjantów. Gdyby nie jako tako prowadzona przez Pancernych obrona to zwycięzcy boju w Chylicy Górnej po prostu rozsypaliby się pod naporem rozwścieczonych światem przeciwników. Kilka tylko twarzy uderzyło o ziemię lecz.. już nie przejmowali się tym, bo odpłynęli już w czasie ostatniego lotu.

Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 7/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 4/5


Bandyta z gór 18\25

[Dragosani]

Sytuacja wciąż nie była najlepsza, lecz z pewnością Chyliczanie mieli szansę na zwycięstwo. Magia Zelerisa i umiejętności przywódcze Pancernych w połączeniu z zawzięciem reszty ocalałych po bitwie mogły okazać się zgubne dla bandytów. Flamel ponownie skierował stworzona trąbę powietrzną na szeregi napastników. Potem jednak rozproszył te zaklęcie i użył kolejnego, wcześniej pobierając odpowiednią ilość energii.
- Iaishosh Huushar, Ipush Grish Izqiysh! - inwokując czar Pioruna Kulistego, skumulował sporą kulę wyładowań elektrycznych, po czym cisnął nią w szeregi bandytów. Dodatkowo pokierował zaklęcie telekinezą, by kula nie spadła przypadkiem na Chyliczan.

[Hagnar Wildschwein]

Zwarli się na dobre w tym boju. Deszcz opadał na wszystkie już głowy w dużej obfitości. Część ogłuszonych wirem bandytów otrząsnęła się już z amoku i ruszyła w ognisko walk, które wprawnie suszyło deszcz zastępując go potem i krwią, nieodzownymi produktami spalania nienawiści i bólu. ÂŚmignął przed twarzami z oszałamiającą prędkością piorun kulisty i uderzył w dwóch bandytów, którzy w tej chwili dotarli do zwartego boju. Padli na miejscu nawet nie unosząc mieczy. Reszta jednak przeciwników Chyliczan wpadła miedzy ludzi druzgocąc i raniąc głęboko każdego kto wpadł pod ostrze. Nie było litości ni dla piechura ni dla oficera... Nastąpił, choć raczej powinienem użyć słów: powrócił na ziemię, chaos.

Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 5/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 2/5


Bandyta z gór 13\25

[Dragosani]

Zaklęcia Flamela dały nieco efektu, lecz bitwa wciąż wrzała. Bandyci wdarli się w szeregi Chyliczan, co wywołało ogólny chaos. Przed to mag nie mógł użyć zaklęć obszarowych, jak Grom, gdyż zaszkodziłby w ten sposób siłom wioski. Pozostało więc oddalenie się na bezpieczna odległość i rażenie bandytów pojedynczymi czarami. Tak też mag uczynił. Oddalił się na metrów kilkanaście i pobrawszy moc, zainwokował czar Dużej Błyskawicy. Celował w miejsce, gdzie dwójka napastników walczyła ramię w ramię.
- Ruush Xuash, Upgrysh Izipash Elish Ilash! - wykrzyczał i piorun uderzył w wyznaczone miejsce. Zaklęcie raniło obu bandytów, posyłając ich do królestwa Rashera. Następnie Zeleris szybko wybrał inny cel, jednego bandytę, i znów użył Dużej Błyskawicy, celując weń. W ten sposób siły wyrównały się, przynajmniej liczebnie.


Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 5/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 2/5

Bandyta z gór 10\25

[Anette Du'Monteau]

Zrozumiałem, że mieliśmy być mięsem armatnim.
-Cholera! Rozdzielamy się, teraz! - krzyknąłem do dwójki towarzyszy. Rozwiązani mieliśmy większe szanse na ukrycie się. Po chwili rozpętała się walka. Komando ruszyło na wojska, posypały się magiczne zaklęcia. Musiał za to być odpowiedzialny nasz towarzysz z Efehidonu. W tym całym amoku jakimś cudem udało mi się znaleźć miecz, podrzędny ale zawsze coś.
Skierowałem się w stronę bandytów, którzy porzucili walkę dystansową na rzecz sieczenia czego się da. Pierwszy zaskoczony moim widokiem nie zdążył nawet wymierzyć ciosu. Ciąłem szybko od lewej i zakończyłem to pchnięciem w brzuch. Kolejnego przewaliłem na ziemię i po prostu przebiłem ostrzem.
Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 5/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 2/5

Bandyta z gór 8\25

[Hagnar Wildschwein]

I już od chwil zdających się być wiecznością siły dwie w deszczu pełnym deszczu zmagały się ze sobą. Zdawało się jednak, że i tym razem Chyliczanie będą górą, a ich tryumf nad światem przez nich wykreowanym pozostanie niepowstrzymany. Nawet strata kapitana straży, który śmiało powstrzymywał bandytów przed rzezią łuczników, którzy nie za bardzo wiedzieli co robić, nie ugodziła zbytnio wielkości zbliżającej się i niemal wyczuwalnej wiktorii. I pewnie żart boski trwałby dalej, a głupota ludzka nie miałaby granic, gdyby właśnie ludzie nie zaczęli tak często umierać...

Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 3/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 1/5

Bandyta z gór 6\25

[Mogul]

-Kuurwa mać... - Chłopak zdał sobie sprawe co się tutaj dzieje. Kolejna walka, kolejni wrogowie. Ocian sprawdził gdzie znajdował się mag. Widać było jak ciska we wrogów swe czary. Jednak widać na jego twarzy było osłabienie. No w końcu ile można. Wkurzony wyjął łuk, wziął trzy strzały i naciągnął nimi cięciwę... Po chwili strzały wyleciały jednocześnie z grzmotem błyskawicy. Dwie strzały zabiły dwa cele. Trzeciej nie zauważył, nie wyrządziła żadnych szkód wrogowi...


Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 3/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 3/15
Pancerny 1/5

Bandyta z gór 4\25

[Hagnar Wildschwein]

-Krwiiiiiiiiiiii!- wrzasnął mocno ranny herszt bandytów. Widział, że przyjdzie mu umierać z rąk przybyszów, którzy nie pojmowali tego co tu się działo. To już nie jest rabunek czy fantazja miecza i szabli wśród nieostrożnych kupców... To jest naturalny porządek rzeczy, który najwyraźniej został zachwiany. Czas jednak leczy rany, a śmierć nie idzie na marne.
-Krwiiiiiiiii mówię!- wrzasnął ponownie rzucając się w szaleńczym wirze walki pośród łuczników, którzy pierzchali czym prędzej kiedy ich obrońca poległ. Przywódca bandytów dopadł ich po kilku krokach tnąc niczym szatan. Wyrok ten opłacił sztychem wbitym w plecy przez ostatniego z kadry oficerów Chylicy Dolnej.
  Kamraci z bandyckiego szczepu nie pozostali dłużni ofierze swojego wodza. Rzucili się skrwawieni na przeciwników okładając ich żelazem niczym opętana wewnętrznym joikiem niedźwiedzica broni potomstwa... Chwili tylko im brakowało by powalić milicjantów.

Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 3/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 0/15
Pancerny 1/5

Bandyta z gór 3\25

[Mogul]

Mało brakuje a nie będzie już wojska milicji... Chłopak wziął jedną strzałę. Dumnie wypiął się i naciągnął cięciwę. Wycelował po czym po chwili wypuścił strzałę na bandytę który rzucił się na jednego z milicjantów... Trafiła mu w plecy przez co jego ciało upadło bezwładnie na milicjanta. Chłopak rozejrzał się po polu i zauważył kolejnych bandytów. Było ich oczywiście Dwóch. Wycelował na jednego z nich przytrzymał przez chwilkę napiętą cięciwę i wystrzelił. Strzała przebiła ramie pierwszego bandyty na wylot trafiając śmiertelnie przy tym drugiego...



Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 3/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 0/15
Pancerny 1/5

Bandyta z gór 1\25

[Dragosani]

Zeleris, który od chwil kilku nie ingerował w rozwój wydarzeń, postanowił to zmienić. Pozostała jedynie trójka bandytów, więc Chyliczanie mieli przewagę, nie licząc nawet Efehidonian. Mag dostrzegł że jeden z ludzi, którzy szpiegować mieli bandytów stanął po stronie Chyliczan. Dobrze. Jednak Flamel zaprzestał obserwacji, by wspomóc resztki sił wsiórów. Po raz kolejny wezwał moc i zaczął wypowiadać zaklęcie... które przerwał widząc, że Ocian ubił jego cel. Mag rozejrzał się i spostrzegł rannego bandytę. Nie było sensu by tracił na niego moc, skoro i tak nie był w stanie zbyt dobrze walczyć. Z pewnością dobije go ktoś inny.

[Mogul]

Chłopak po chwili zastanowienia schował łuk i wyjął swój sztylet. Przez całą walkę nie użył go ani razu. Zbliżył się stanowczym krokiem do rannego bandy po czym zamachnął się nim. Ten jakimś cudem uchronił się od ataku. Na jego gburowatej twarzy było widać przerażenie. Został sam na  polu boju. Chłopak zamarł chwilę w bezruchu po czym rzekł - To koniec. Nie masz szans. - Szczęście chciało że bandyta zdał sobie z tego sprawę. Ocian pchnął go w brzuch. Po chwili zamachnął się w lewo trafiając w szyję bandyty.
Przez sekundę Ocian stał nad nim. Po chwili rzekł - To już naprawdę koniec...



Chylica Dolna
Milicjant Chylicy Dolnej 3/49
ÂŁucznik Chylicy Dolnej 0/15
Pancerny 1/5

Bandyta z gór 0\25

[Dragosani]

- Taaak. To koniec. - dodał Zeleris iście epickim tonem. Epickości tej kwestii chwili dodał piorun, który uderzył gdzieś daleko. W końcu była burza. Do tego dochodził wiatr, który rozwiewał włosy i szaty Flamela... Mag udał się w stronę trójki, która pojmana została przez bandytów. Ocaleni Chyliczanie niezbyt przychylnie na nich spoglądali, czemu trudno się dziwić. Zeleris zamierzał pomóc "znajomym". Ota tak, bo miał kaprys.
- Peanut, Masa, Zeyfar. - przywitał ich. - ÂŚwietnie się spisaliście. Dzięki wam mogliśmy za jednym zamachem pozbyć się i drani z Górnej jak i bandytów. - powiedział to dość głośno, by obecni milicjanci usłyszeli.

[Mogul]

Chłopak spoglądał to na maga to na trójkę "znajomych". Zdziwił się jego reakcją i przyjaznym nastawieniem... Podszedł do niego i szepnął mu: - Mam nadzieję że wiesz co robić... Ehh jesteś dla nich zbyt dobry...

[Hagnar Wildschwein]

Staliście pośród terenów, których niegdyś zazdrościli Chyliczanom wszyscy pasterze i rolnicy z okolic... Teraz było to kompletne pobojowisko splamione krwią dziesiątek istnień, które walczyły w imię zasad i ideałów. I nikt już ich nie rozliczy czy słusznych czy wartych potępienia... Nie ma już kto liczyć... no poza piątką jakimś cudem ocalałych z tego pogromu, którzy teraz będą sądzić i dywagować czy było warto przelewać krew i włączać się do bitwy, która w oczach Magna Mater była przegrana od samego początku.

Słowem... Kończcie misiaczki. Jak już wspomniałem wielokrotnie świat jest wasz, ja nie mam zakończenia tej historii, stwórzcie je.

[Szarleǰ]

Peanut podszedł do Zelerisa i Ociana splamiony krwią i bardziej zmęczony niż kiedykolwiek indziej.
- Witajcie ponownie. Wysapał. - Miło was znowu widzieć. Jak widać, bandyci okazali się nizbyt przyjaźni. Cudem przeżyliśmy. Mam nadzieję, że przynajmniej teraz uda nam się dogadać. Rzekł wyraźnie błagalnym tonem mając szczerą nadzieję, że dzisiaj nikt już nie umrze, a szczególnie, że nie będzie to on.

[Mogul]

-Gdybyśmy z wami coś zrobili dostalibyśmy tylko ochrzan od zleceniodawcy... Pomogliście nam chociaż w tym że nie musieliśmy drugi raz wracać po bandytów. Dziękuję za wszystko. Następnym razem dokładnie analizujcie sytuacje i informacje...  - Chłopak powiedział to dość cichym tonem. Na jego twarzy widać było uśmiech i zadowolenie...

[Dragosani]

Maga zdziwił nieco błagalny ton. Jakoś nie pasował do tego mężczyzny.
- Nie widzę sensu rozpatrywać dawnych... nieporozumień. - odparł. Nie chciał w jakikolwiek sposób karać owych ludzi. Możliwe że w ten sposób uznają że są mu winni przysługę. Którą wykorzysta w sim czasie.  
- Uznajmy to za doświadczenie, które nauczyło czegoś obie strony. Co cie nie zabije, to wzmocni, jak to mówią. - dodał. - A teraz chyba wszyscy zasłużyliśmy na odpoczynek. - powiedział jeszcze, również wyraźnie zmęczony.

[Szarleǰ]

Peanut spojrzał spode łba na Ociana wyraźnie wściekły. Powiedział jednak spokojnie.
- Wybacz mi Ocianie słowa, które za chwilę wypowiem, bo wierzę, że kiedyś się to zmieni, a może już niedługo, jednak proszę - nie mów do nas tonem, jakbyś mógł nas zabić jedną ręką, chowając się tymczasem pod spódnicą maga. Poza tym, teraz nas jest więcej. I teraz nie wpadliśmy w pułapkę. Chcemy tylko się dogadać i uściskać wam dłonie. Mamy już dość walki na dzisiaj. Myślę, że w tym sporze nie było właściwej strony. Krasnolud się uśmieje jak się dowie...
- Natomiast ty, magu... miło mi było cię poznać. Oboje jesteście świetnymi wojownikami, tylko tobie Ocianie wyraźnie brak skromności. Zaśmiał się już spokojnie i przyjaźnie. - Myślę, że czas już wracać. W końcu wszyscy jesteśmy z Efehidon i powinniśmy się trzymać razem. Być może kiedyś dane nam będzie walczyć z kimś u swego boku i lepiej by było, gdybyśmy utrzymali dobre kontakty. Mam nadzieję, że nie tylko ja tak myślę.
 

[Hagnar Wildschwein]

//Krasnolud brechta się od tygodnia widząc jak walczycie za skurwysyństwo i zepsucie z pełnym zapałem... Szczególnie obrońca uciśnionych dziewic, poległych wieśniaków i płonących chat...