Zjawa

[Elrond Ñoldor]

Elf ze wzniesionym do przodu kosturem na wysokości oczu podszedł do drzwi je je popchnął czekając na jakieś niespodziewane efekty...

[Gunses]

//W pierwszej komorze nie było żadnych sensacji. na podłodze krypty zauważyłeś wieko, otwarte
- Ja tym wiekiem tam wlazłem. Tam siedzi upiór... - jąkał się dziad.

[Elrond Ñoldor]

- No dobrze, raz babka rodziła... - powiedział elf i przelazł, nadal z wyciągniętym kosturem przez wieko.
- Hop, hop! Zjawo, gdzie się schowałaś, pogadać bym chciał... - zaczął wołać elf.

[Gunses]

Popchnęła cię od tyłu. Pod wpływem uderzenie upadłeś. gdy tylko się odwróciłeś zauważyłeś, ze jej czaszka jest o 3 cm od twojego nosa. Zaryczała i znikła. Z głębi krypty, z długiego korytarza, po bokach którego na specjalnych pułkach leżały ciała, zacząłeś słyszeć potępieńcze ryki, szelesty łańcuchów, zgrzyt metalu o metal. Dźwięk deski spadającej na deskę. Gwoździ wbijanych w deski... Zamykana trumna?
Z włazu  wystawił głowę staruch.
- Elfie, nic ci nie jest? Ostrożnie z nią, bo się rozzłości. Pogadać z nią możesz tylko tam, gdzie leży jej ciało, w zasadzie jego ciało. ÂŁo tam, gdzie te dźwięki! tam jej, twu psia jucha, tam jego ciało i tam możesz z nim, twu, z nią pogadać! Idź, ja za tobą - twarz starca jeszcze bardziej zbielała, a na czoło wystąpiły krople potu.

[Elrond Ñoldor]

Ele hardcore, pomyślał elf. Wstał otrzepał szatę z kurzu który nagromadził się przez cały wiek w krypcie i ruszył przed siebie wprost do grobowca z ciałem paladyna. Nie wiedząc za bardzo co robić chrząkną i zaczął mówić:
- Witaj czcigodny sługo Innosa, przybywam by ulżyć twojemu cierpieniu...

[Gunses]

- Memu cierpieniu ulżyć trzeba - rzekła zjawa, pojawiając się przy tobie - Ulżyć mu.. Ulżyć cierpieniu i zemście. Ulżyć nienawiści i złu. Ulżyć... Ulżyć... Czego ode mnie chcesz? A ty, dziadu, nie kryj sie tam w ciemnościach i tak cię czuję. Czuję twój strach, twą panikę. To dla mnie rozkosz...

[Elrond Ñoldor]

- Chcę Ci pomóc, ulżyć twojemu cierpieniu które daje się we znaki żywym. Powiec co można dla ciebie zrobić abyś zaznał spokoj?

[Gunses]

- Pragnę ofiary z krwi! Z krwi potomków bezdusznego sędziego! On to zawinił! Za złote monety sprzedał mą duszę, zatracił me ciało, skazał na potępienie wśród ludu. Mnie! Jam jest Paladyn w imię Innosa! Niech zadość będzie mi i jemu. Chcę aby jego krew wsiąkła w ziemię! Zaznam w tedy pokoju.

[Elrond Ñoldor]

- Rozumiem że mam zabić potomka sędziego. Dobrze, w takim razie chyba nie mam wyboru. Do następnego spotkania, obiecuję że winni zostaną osądzeni... - powiedział elf i zaczął iść w kierunku wyjścia.
- Powiedz mi staruszku, - zagadał do dziadka - gdzie mieszka i gdzie pracuje ten wnuk sędziego?

[Gunses]

- Yyy... yyy - zaczął się jąkać - nieee... zo.. zostawiaj mnie z nią.. z. z nim...

[Elrond Ñoldor]

- A kto Ci mówił że masz zostać? - odpowiedział lekko poirytowany elf. - Słuchaj co mówię i odpowiadaj. Gdzie mieszka i gdzie pracuje wnuk tego zmarłego sędziego?

[Gunses]

- Eee, w mieście - przestraszył się starzec - W Efehidionie. Tam ma swój dom. A pracuje, jak wszyscy inni w urzędzie Sędziego.

[Elrond Ñoldor]

- Aha, to chyba wszystko co chcę wiedzieć... Idź przodem. Jakby Zjawie się coś odwidziało to będę przynajmniej zabezpieczał tyły - powiedział elf patrząc na swój kostur. Starzec szedł przodem, a elf tu za nim niespełna półtora metra. Gdy dziad chciał już przepleść przez właz elf, jako że kostur miał cały czas w gotowości bojowej, zamachną się i z całym impetem uderzył z góry celując w głowę odwróconego starca...

// trafiłem, trafiłem? tak ?tak ?tak?

[Gunses]

//Tak.

[Elrond Ñoldor]

Jak było można się spodziewać, czaszka starca pękła od uderzenia kryształem. Starzec nawet nie wiedział że umiera. Elf podniósł kostur, przyglądnął się mu i założył na plecy. Przeszukał ciało mając nadzieję że nekromanta ma jakieś magiczne błyskotki, a przynajmniej coś złota.


1. Drewniany Kostur Śmierci
2. Kostur Mroku
3.
4.

1. Nazwa: Drewniany Kostur Śmierci
Ostrość: 1
Wytrzymałość: 1
Typ: Oburęczny
Rodzaj: Kostur
Poziom wykonania: III
Opis: Zrobiony z 95 sztuk drewna,
zwieńczony ciemnozielonym kryształem
odnalezionym na pustyni (Magia Śmierci);
o zasięgu 2 metrów, ważący 2 kg, błogosławiony
oręż (Rasher), mistrzowski oręż; dzięki kryształowi,
wystrzeliwane przez kostur zaklęcia z Magii
Śmierci są dwa razy potężniejsze.

2. Nazwa broni: Kostur Mroku
Ostrość: 14
Wytrzymałość: 12
Typ: oburęczny
Rodzaj: kostur
Poziom wykonania: IV
Opis: Wykuty ze 100 sztuk srebra, zwieńczony
ciemnozielonym kryształem (Magia Śmierci);
o zasięgu 2 metrów, ważący 2 kg, błogosławiony
oręż (Rasher), mistrzowski oręż; dzięki kryształowi,
wystrzeliwane przez kostur zaklęcia z Magii
Śmierci są dwa razy potężniejsze.


Nazwa odzienia: Szata adepta nekromancji
Rodzaj: szata
Wytrzymałość: 1
Ciężar: 1
Opis: Uszyta z 250 sztuk Sytry, błogosławione
odzienie (Rasher), mistrzowskie odzienie, chroni
maga przed odpryskami jego własnych zaklęć

[Gunses]

//Miał tylko zdjęcie czwórki małych wnucząt.

[Elrond Ñoldor]

// Wiedziałem że będzie coś w ten deseń

Elf wyrzucił zdjęcie i zaczął rozmyślać. Czy pokona Zjawę , czy może lepiej będzie zabić sędziego. Nie, więcej nikogo niepotrzebnego nie zabiję, pomyślał. Elf odwrócił się w stronę grobowca. Chciał zapewnić sobie najpierw ochronę wiec wyskandował zaklęcie: - Ashush Huash, Aresch Ipiaosh Anashar Qiysh - z jego dłoni wypłynęła szara mgiełka która najpierw okryła ciało elfa, a później do niego wchłonęła. Elf ruszył dziarskim krokiem w stronę grobowca Zjawy.
- Zjawo! Mam coś dla Ciebie - powiedział elf koncentrując się...

(Czar: Aura Nekromanty; koncentracja)

[Gunses]

- Zabiłeś go... - Zaryczała zjawa, a jej krzyk zagłuszył twoje myśli, przerwał koncentracje - Czy i mnie chcesz zabić?

[Elrond Ñoldor]

- Ja? Nie! Skądże znowu... Oiiig! - powiedział elf, a w jego dłoni pojawiła się Ognista Strzała, która ze świstem pomknęła w kierunku Zjawy...

[Gunses]

//Zjawa rozpłynęła się w powietrzu, a ognista strzała znaczyła swoim blaskiem jeszcze wiele, wiele metrów nim straciłeś ją z oczu. Tymczasem Zjawa zawyła za twoimi plecami. Krzyk był tak doniosły, że zwalił cię z nóg na kolana. Złapałeś się dłońmi za głowę. Następnie wszystko ucichło. A cisza była równie zła jak hałas. W twoich uszach cały czas echem powtarzał się szum krzyku...
//Bestia pojawiła się 10m przed tobą.