-
Nazwa wyprawy: Skóry wiwern
Prowadzący wyprawę: Isentor
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: zaawansowane myślistwo posiadane minimum przez jednego uczestnika
Uczestnicy wyprawy: Veirek, Kratos, Elrond z Elanoi, Gunses, Devristus Morii, Isentor, Aragorn Tacticus, Nocturn, Mogul, Aurius
Isentor oczekiwał uczestników wyprawy pod karczmą, byś może ktoś ze spóźnialskich będzie chciał jeszcze dołączyć.
-
- Witaj Mistrzu. Jak to jest z tą Nekromancją, dla Arcymagów ÂŻywiołów niedostępna? - wypalił ni to z gruszki, ni z pietruszki, pojawiając się nagle w obłoku lekkiej teleportacyjnej mgiełki. Teleportacje przypomniał sobie już całkiem, toteż bez problemów oddawał się swojemu lenistwu.
-
Obok Edzia i Isentora wylądował Aragorn. - Mistrzu, Edziu. To gdzie i po co się wybieramy?
-
Po chwili przyszedł Veirek -Witam panowie, tylko mi się wydaję ze zapowiada się długie i ciekawe polowanie
-
Witajcie panowie. Nie jest dostępna, Elrondzie odpowiedział za Isentora Devristus Tak wynika z zasad.
-
Na miejscu zjawił się także Kratos. Podjechał do pozostałych na czarnym jak smoła rumaku. Witam was!
-
Aurius przybył zmęczony jak nigdy. Nie dość, że nie dawno odwiózł towar, to jeszcze teraz pędził prosto z Ekkerund na kolejną wyprawę.
-Przybyłem na wezwanie. - powiedział dysząc i sapiąc ciągle. -Wybaczcie ale pędziłem ile sił, żeby zdążyć.
-
- Z Ekkerund zaiste jest daleko. Zwłaszcza jeśli nie ma się skrzydeł Auriusie. Pozwól że zapytam, co sądzisz o walkach na arenie? Mam na myśli walki gladiatorów.
-
-Skazani, czy "ochotnicy" mieliby walczyć? - wydyszał
-
- To MY walczymy. Za kasę! - krzyknął zakonnikowi.
- Ale ja wole usłyszeć do z ust tego, który to ustala. I nie wiem czemu Arcymag, nie miałby po długich latach żmudnych studiów, gdy pozna już wszystko co będzie mu dostepne, wkroczyć na inną ścieżkę? Jakoś jak zaczynałem z czarną magią, to nikt nie miał nic przeciwko, chociaż byłem wówczas Arcymagiem - przewrócił oczami.
-
- Niewolnicy, ochotnicy. Każdy kto zechce. To mnie już nie obchodzi. - odparł opierając się o ścianę. - Ja tylko organizował będę walki. ÂŚwietny interes.
-
-Jeśli nikt nie jest zmuszany to czemu nie. Może tłum oglądając coś takiego rozładuje emocje w czasie kibicowania, zamiast potem rozładowywać na sąsiedzie.
-
- Wiedziałem że zrozumiesz. Pytanie czy nasz rycerzyk zmieni zdanie po pierwszych igrzyskach.
-
Tak było kiedyś, czasy się zmieniają młody elfie z przyzwyczajenia powiedział do Elronda Dev.
-
- Witam wszystkich zebranych, tych z mrocznego paktu, bractwa, oraz pozostalych organizacji. Proponuje osiodlac konie i powoli wyruszac. Udamy sie na mokradla na poludniowy-zachod od miasta.
//Mam dzis nocke wiec postaram sie pisac w wolnej chwili. Wyprawa ruszy z kopyta jak wroce z pracy.
-
Gunses zjawił się również. Z pewnych przyczyn, o których wiedzieli nieliczni, jego twarz była zasłonięta maską.
- Witajcie, zwę się Ra - powiedział przypominając jak kilkanaście lat temu też się tak przedstawił. Było to dawno.
-
- Phi- taka była jego reakcja. - Tym, którzy zajmują się naukę, wiedzą i tym podobnym rzeczom, nie przystoi by jej innym zabraniać.
-
Wkurzony ork kierował się w stronę karczmy. Król miał do niego sprawę, która najprawdopodobniej dotyczyła funkcji radnego. Będąc przy Jego wysokiej mości pałacu nie zastał nikogo. Miał teraz ochotę się napić, bo dawno tego nie robił. I nie prędko to zrobi, bowiem przy karczmie musiał spotkać bandę odmieńców, z której znał część. Znając ich, Mogul już wiedział co się szykuje, ale nie zaszkodzi zapytać.
Throm ka! towarzysze. Co się kręci?
-
- Wiwernobicie.
-
-Panowie skoro wszyscy są to proponuje ruszać, zanim dołączyć do nas jeszcze jakiś hobbit z pierścieniem...
Po chwili wsiadł na konia i powiedział
-Wie ktoś gdzie możemy zdobyć te skóry ?
-
Do Elronda poddreptał orczek i spytał się na ucho kto to jest wcale nie pokazując palcem na tego kogoś.
-Coś nie tak? Spytał się nieznajomego, bowiem wyczuł rasistowskie zachowanie, którego nie znosił zbytnio, bowiem sam różnił się jegomość od innych.
-
- Ale ja nie wiem o co chodzi - odpowiedział szczerze.
-
-Wszystko dobrze,odpowiedział i pomyślał
Podróż długa się wydaje, nie ma co drążyć głupich tematów zwłaszcza gdy wszyscy tu sojusznikami w tej chwili są
-
-A jak trafisz na niziołka, który umie w każdej sytuacji i każdemu strzelić bełta w łeb? Ork nie oceniał na razie tajemniczej postaci, może to był po prostu nietrafny żart, ale teraz droczył się z bodajże zakonnikiem.
-
- A no, był taki jeden - podrapał się po głowie w geście zamyślenia.
-
- Niziołek asasyn to tam chuj. Pomyśl co może czarny dracon w szale bojowym czy pod wpływem czarnej skazy. Waż słowa rycerzyku, ostatni z waszego bractwa który chciał supremacji ludzi i szerzenia wiary ogniem i mieczem skończył tragicznie. - powiedział siodłając konia. - W dodatku jesteś wśród większych od siebie, okaż szacunek tym co ocalili kraj. - wsiadł na swojego czarnego bojowego rumaka, poprawił miecz przy pasie, na razie skończył pouczać nadgorliwego zakonnika. - Przypomina Ociana... dostanie w pysk i mu przejdzie.
-
-Co cię trapi Edziek, jakiś nieswój jesteś. Dobrze gadasz hrabio, są gorsi od asasynów. Tacy ci chociaż kose w żebra wsadzą i nie poczujesz, gorzej z tymi mniej finezyjnymi chopami. Myślał też o sobie, mimo, że w swojej krwi nie miał czarnej skazy, to jednak miał orczo - demoniczną skazę.
-
-Nie czas i miejsce na ideologiczne sprzeczki panowie. Jedyne co się powinno nas obawiać to wiwerny, a nie my sami. - rzekł Aurius próbując opanować towarzystwo. -Swoje zdanie można wyrazić, ale nie koniecznie narzucać innym. Szacunek wobec siebie to podstawa współistnienia na tym świecie.
-
-Na szacunek i pogardę trzeba zasłużyć sobie, ot co. Piszącemu coś przypominały te słowa, lecz nie mógł sobie przypomnieć kto je mówił, bo to na pewno nie był krasnolud.
-
-Ale jeśli kogoś nie znasz nie możesz od razu obdarzyć go ani szacunkiem ani pogardą, orku.
-
Ork wzruszył ramionami.
-Nie mi to mów.
-
- Ani mi. Wiwerny powiadasz. Położyłem smoka Auriusie, tymi rękoma. Przed wczoraj wróciłem z wyprawy do grobowca krasnoludów gdzie położyliśmy trupem dwa demony. Więc wiwerna przy tym to mały słodki kotek.
-
-Dlatego powiedziałem, że tylko one się powinny nas obawiać, a nie my nawzajem siebie. - powtórzył rycerz, tak aby każdy zrozumiał.
-
-Swoją drogą, twarde te kurwy Aragornie. Ale nudno nie było, a i się wyżyłem trochę .
-
Kratos natomiast przez większość czasu jechał w milczeniu. Bo po cóż miał by się odzywać? Jechał na swym czarnym wierzchowcu imieniem Zbysiu. Wsłuchiwał się w rozmowy pozostałych, i gdy słysząc o wiwiernach zapytał. Aragornie.. Opowiesz mi w skrócie o tych wiwernach? Bo odkąd jestem na wyspie, a chwilę jestem to jeszcze nie słyszałem o nich...
-
- Do mokradel mamy z grubsza dzien drogi konno. Tak wiec bez ociagania sie.
-
-Królu, miałem pojawić się w twoim pałacu, sprawa podobno dotyczy się byłej funkcji radnego, o co chodzi?
-
- Chodzi o przyznanie Ci nagrody za wykonana prace. Zalatwimy to zaraz po polowaniu.
-
-Ehem, luzik. Co to się stało, że sam król wybiera się na polowanie. To na pewno tylko wiwerny?
-
- Bractwo potrzebuje skor, Ty treningu, magowie enzymow do mikstur, kazdy zyska na tym polowaniu. Przy okazji bedziemy mogli sprawdzic pogloski o anomaliach wywolanych zlozami czarnej rudy.
-
-Anomaliach? Możesz powiedzieć coś więcej? Zainteresowało go to i chciał coś jeszcze usłyszeć .
-
- Też chętnie posłucham Panie. Powiedział podjeżdżając bliżej.
-
I ja - podjechał tak jak pozostali. Będąc jeszcze niedoświadczonym, słuchał wszystkiego co zdaje się interesujące.
-
- Mokradla w przeszlosci byly zielonymi rowninami. Stoczono tam niejedna bitwie. Tak przynajmniej mowia zapiski, a tam gdzie bitwy musza byc tez zwloki. Doszly mnie sluchy, ze poza wiwernami na mokradlach mozna sie tez natknac na nieumarlych.
-
Nocturnus popędził w kierunku wskazanym przez karczmarza. Po dłuższej przeprawie przez las dotarł do mokradeł. Okropne miejsce... Sam Rasher tu nawet nie zagląda! Po krótkim postoju zaczął rozglądać się w poszukiwaniu myśliwych. Obawiał się jednak pierwszego spotkania z ekspedycją, w końcu mógł zostać potraktowany jako zwykły bandyta i zestrzelony ze stu metrów. Na polowanie wyruszyli potężni magowie i wojownicy, a nawet bestie. Adept ujrzawszy światło pochodni, zaczął kierować się ku niemu. Jak się okazało, wzrok go nie mylił. Ujrzał kilku wojowników na koniach, którzy jednak byli bardzo czujni i gotowi do ewentualnej obrony. Bez problemu zauważyli Nocturnusa.
- Witajcie Panowie, Mistrzu... Wybaczcie, ale nauka zajęła mi nieco więcej czasu, przez co nie mogłem przybyć wcześniej.
-
-Zielone równiny. Ork zamyślił się. Ocknął się na kolejne słowa Isentora, wzdrygnął się gdy usłyszał o nieumarłych. W pewnej chwili podjechał jakiś człowiek.
-Kim jesteś chłopcze?
-
- Jestem Nocturnus, adept magii powietrza w Mrocznym Pakcie.
-
- Szlachcic Mogul Khan. Nie widziałem cię w siedzibie jeszcze, musiałeś chyba niedawno dołączyć.
-
- Miło mi. Owszem, niedawno dołączyłem, ale większość czasu spędziłem poza siedzibą. Widzę, że przeszedłeś przemianę i nadal żyjesz. Udaje się to tylko najtwardszym. Ork i bestia... Dziwne połączenie, ale jakże potężne!
-
Gunses jechał na swej czarnej klaczy. Miał na sobie obszerny płaszcz z kapturem na głowie, zaś twarz skrywał pod maską. Na plecach miał zawieszony wspaniałej roboty łuk, przy końskim boku wisiał potężny, dwuręczny miecz w całości wykonany z czarnej rudy.
-
-Bardzo pan tajemniczy, panie Ra. - odezwał się zakonnik zbliżając do zamaskowanego jeźdźca.
-
- Taki zawód - powiedział - Jestem, a może byłem, bo moja organizacja upadła, członkiem Zgromadzenia Cienia. Kodeks zgromadzenia nakazuje nam nosić maski. A nie odzywam się bo i nie mam nic do powiedzenia, rozumie pan sam.
-
-No miękkim siebie bym nie nazwał. Czemu sądzisz, że to dziwne połączenie?
-
- Dobre pytanie - powiedział Ra do Mugola wtrącając się - Siła orka i upór orka w połączeniu z potęgą i szybkością bestii. Połączenie bardzo owocne, ale uważać musisz, by Cię nie zgubiło.
-
- A jaki związek z czarną rudą mają nieumarli? Spytał dracon.
-
-No tak, zamiast pleść głupoty lepiej nic nie mówić. Jak to niektórzy powiadają, milczenie jest złotem. - odparł zakonnik. -Zgromadzenie Cienia pan mówi? Słyszałem coś na rynku, gdy przybyłem na Valfden. Jednak jest pan pierwszą osobą jaką spotkałem z tejże organizacji. W większości przypadków trafiałem tutaj na magów. Straszny wysyp ludzi praktykujących magię.
-
-Nigdy nie można lekceważyć przeciwnika, jednak trzeba starać się szukać granic swoich możliwości. Dużo wiedzieć musisz o bestiach. Rzekł ork do zamaskowanego. Sposób w jaki mówił był znajomy i najwyraźniej zamaskowany był człowiekiem poinformowany.
-
- Dokładnie. Połączenie niezwykle potężne, ale równie rzadko spotykane.
-
- Magia to najpotężniejszy żywioł. Póki nie opanujemy władzy kontroli nad nią, nie będziemy nigdy bezpieczni. Poza tym to potęga, o której niektórzy mogą tylko marzyć - powiedział a w jago głosie coś drgnęło.
- Dlatego nie ma co się dziwić temu, że tak dużo magów mamy na wyspie. Valfden to wyspa która tętni magią. Ze Zgromadzenia Cienia zostało nas niewielu. Kiedy istniała nasza siedziba zajmowaliśmy się zabijaniem potworów za pieniądze. Teraz takich zabójców potworów jest kilkunastu. Wędrujemy po wyspie z południa na północ i ze wschodu na zachód szukając zleceń. Wyparło nas Trójprzymierze.
- Cóż, panie szlachcic, człowiek uczy się całe życie. Kiedyś nie było bestii, teraz są, tedy dobrze coś więcej wiedzieć. Cieszę się, że na wyspie pojawił się kolejny heros. Wpisałeś się już na zawsze w karty historii, w poczet tych najpotężniejszych. - Rzadko spotykane. Na wyspie ponoć tylko Mogul teraz ma taką moc. Wcześniej było dwóch jeszcze, ale bodajże pomarli.
-
-Hmm, zabójcy potworów. Zatem nie różnimy się jakoś. Ja jestem rycerzem i pokornym sługą Zartata. Staram się zwalczać wszystko co zagraża życiu niewinnych ludzi. Nawet jeśli to drugi człowiek. Bowiem potwór wcale nie musi mieć paskudnej gęby, ostrych pazurów i morderczych kłów. Wystarczą takie intencje...
-
- Niektórzy mówią, że bogów nie ma, ale to nie prawda. Nie daj sobie tego wmówić, nigdy nie wątp. Oni istnieją... Ja, ja sam... - Nie powiem przecież, że rozmawiałem z Vatepi, która mnie wcześniej uratowała od śmierci. Nie wypada pomyślał
-
-Znałem obydwóch. Anv, człowiek ze szwadronu. Nie znałem go ino dobrze, ale szermierz był zajebisty. Jeszcze był Gunses, wąpierz. Coś, chuj wie czemu nie przepadał za mną, ale wojownik też dobry. Znałem tylko jedną osobę, która chyba dorównywałaby mu szybkością. Najpotężniejszych, tak gadają? Ork zaśmiał się. Nie poznał jeszcze dobrze swoich umiejętności,ale śmieszyło go to, bo pamiętał jak przybył na tą wyspę z niczym.
- Swoją siłę znam, wiem, że wielu przewyższam, ale nie czuję się najpotężniejszy. Zresztą, niepotrzebne mi to.
-
I dalej wsłuchiwał się w rozmowy. A wiec Mogulu. Teraz jesteś bestią? No to miej Rasherze twych wrogów Mogulu w opiece. Połączenie twej orkowej siły, razem z tym co oferuje bestia to zabójcza broń. Ale to i może dobrze... Czasy są niespokojne zwrócił uwagę na wydarzenia które się niedawno odbyły. W ten czas przyjechał jakiś człowiek.
Hes... już chciał wypowiedzieć inkantacje, gdy ów człowiek zwrócił się do króla słowem "Mistrzu". Jak dobrze, że nie dokończył. Witaj Nocturnusie. Mnie nazywają Kratos, i jestem magiem ognia z Mrocznego Paktu.
Więc studiujesz magię powietrza? Jak to jest uczyć się tej magii?
Wtem powrócił do rozmowy z mistrzem na temat tych anomalii związanej z czarną rudą, i nieumarłymi.
Czyli będzie zabawa! Odkąd skończyłem 15 lat nie widziałem chodzącego trupa...
-
- Ja mam szacunek do bogów, szczególnie do Rashera. To chyba ze względu na fach. -wtrącił dracon. - Niektórzy uważają że Rasher jest gorszy od Beliara. Wątpię. Beliar nie obdarzał mnie łaskami tak jak obecny Pan Mroku. Wojny itd.
-
- Ale za takiego już Cię uważają, Mogulu - powiedział zamaskowany
-
Ork lekko zirytował się. Nie lubił walczyć z martwymi, bowiem ich miejsce należało gdzie indziej. Podczas walki z nimi miał mieszane uczucia, był zdezorientowany. Z jednej strony napawanie się samą walką, a z drugiej z czymś, co śmierć wyklnęła.Koszmar, być nieumarłym.
-Nie napalaj się tak na walke z trupami, bo szybko możesz się nim stać. . Skomentował.
Beliar w dawnych czasach był czczony najwięcej przez orków, jednak w chuj zdradziecki był jak to legendy mówią. Rasher zaś jest wierny tym, co miecz trzymają . Dodał do słów Aragorna.
- Swoją drogą żałuje, że Gunsesa nie ma. Chciałem się z nim zmierzyć, to byłby doskonały sprawdzian moich umiejętnlści.Wyprzedzał mnie szybkością, ja pewnie jego siłą.
-
-Nigdy nie powiedziałem, że Zartat nie istnieje. Czy służyłbym mu, gdybym nie wierzył iż w ogóle istnieje? Staram się czynić tak jakby on chciał. Według mnie właśnie Bractwo ÂŚwitu jest póki co namacalnym objawem woli Zartata. Być może kiedyś ujawni się we własnej osobie.
-
- Miejmy nadzieję - powiedział prostując się w siodle - że nie będzie miał takiej potrzeby. Nie zapominaj o tym, że oni Cie obserwują, nie ważne co robisz i gdzie jesteś, nie ważne jaki los Cię spotyka, oni zawsze obserwują. Wiem po sobie.
-
- Oby prędko Auriusie. Na przykład w trakcie ostatecznej bitwy z Meanebem. Bo do niej dojdzie, prędzej czy później.
-
Nocturnus zamyślił się, przez co ignorował rozmowy innych członków. Po chwili "wrócił na ziemię".
Rzekł do Kratosa.
- Miło mi. Nie powinienem wypowiadać się na temat magii powietrza, bo zbyt krótko jestem adeptem. Tak czy inaczej, nie żałuję mojego wyboru.
Zwrócił się do Mogula.
- Należy jednak pamiętać, że moc Twojego umysłu nie dorównuje potędze fizycznej. Bez urazy... Gdyby wrogom jakimś sposobem udało się przeciągnąć Cię na swoją stronę, to stałbyś się poważnym zagrożeniem dla całego Królestwa.
-
- To fakt niezaprzeczalny - powiedział Ra do Nocturna - Każdy z herosów naszej wyspy, gdyby stanął po przeciwnej stronie, byłby śmiertelnym zagrożeniem.
-
- Wiem, że będziemy wtedy gotowi Aragornie. Muszę pokazać temu skurwysyńowi, że moją rasą nie zawładnie już.
- Za kogo mnie kurwa masz adepcie? Myślisz, że jestem w stanie zdradzić to królestwo? Warknął poddenerwowany do Nocta.
-
Ra pokiwał głową. Ilekroć uważał, że Orkowie są rasą, która ma coraz to więcej inteligentnych przedstawicieli tyle razy też Mogul swoją bezpośredniością niweczył ten osąd.
- Bądź w stanie przyjąć na siebie krytykę. Dźwięk jaki wtedy wydasz będzie świadczył o tym, czyś z cyny czy ze szlachetnego kruszcu - powiedział. Szczerze wątpił, by Mogul to zrozumiał, po ostatnich słowach orka wiele na to wskazywało, ale jakieś nadzieje miał.
-
- Spokojnie, miałem na myśli magię! Wrogowie również potrafią wykorzystywać jej moc.
-
- Jest magia, która mąci w umyśle, ale orkowie są na nią odporni. Niektóry mówią, że dlatego, że nie mają na tyle rozwiniętego mózgu. Tak czy siak, są odporni.
-
- Zapamiętajta, że nie ma nic gorszego od zdrady swoich ideałów, przyjaciół. Magia bywa zdradziecka, to fakt, ale prędzej umrę niż pozwolę kontrolować się magią. Możecie mnie wtedy zabić. Wyszczerzył kły.
- Takiś obeznany Ra, a o orkach nic nie wiesz. Mamy wielu mądrych szamanów, o rozwinięciu mózgu nie ma co gadać. Dzieje się przez to, że mamy dzikość i nieokiełznanie we krwi.
-
- Może to i lepiej...
- Tak w ogóle, czym właściwie są wiwerny?
-
- Wiem tyle ile mi jest potrzeba - powiedział Ra i postanowił, że to on opowie o wiwernach
- Wierny są spokrewnione ze smokami, są mniejsze, liczą do 6 metrów. Najzwyczajniej mówiąc, to latające jaszczury. Ich najniebezpieczniejszą bronią jest kolec jadowy na ogonie, jad wiwerny jest zabójczy. Uśmierca w przeciągu minuty. Mimo, że skóry wiwerny są cenne, to nie polują na nią zwykli myśliwi, jest zbyt niebezpieczna. Jej jad często wykorzystywany może być w alchemii.
-
- Dobrze wiedzieć... Nie chciałbym stać się tego przekąską. Mają jakieś słabe punkty?
-
- Teoretycznie nie - powiedział Ra - A na pewno nie biologiczne. Jest silna i wytrzymała, odporna na toksyny. Jej zęby są ostre i wytrzymałe. Ale z mojej praktyki mogę powiedzieć, że ma słabe punkty. Nie ma przednich łap, a raczej są to błoniaste skrzydła. Pozbywając ją ich nie będzie mogła latać. A wtedy już tylko zostaje walka na ziemi.
-
- Walka nie będzie szczególnie łatwa, ale jakoś sobie poradzimy. W końcu czym jest wiwerna przeciwko grupie świetnych wojowników i magów?
-
- Jednakże dobrze żebyśmy mieli kilka pułapek - powiedział Ra. W Zgromadzeniu był Wieszczym, była to najwyższa ranga dla zabójcy potworów.
-
- Coś w tym jest. Każdy wie że czarna ruda nie ciekawie reaguje z tkankami normalnymi . Musimy uzbroić się w cierpiliwość i zrozumienie,..
-
- ÂŻyją dzięki niej Aragornie. W zasadzie to powracają do życia. Sam fakt spotkania na mokradłach zombie zbytnio mnie nie trapi. Potrafimy sobie z nimi radzić. Ale kiedy tak zastanowić się nad tym ile różnych bitew stoczyli przedstawiciele wielu ras na dawnych równinach. Kto wie co możemy tam spotkać, kto wie co czarna ruda mogła powołać do życia.
Ekspedycja zbliżała się do mokradeł. Leśny krajobraz zastąpiły bagna, podmokłe tereny i dziwacznie powykręcane drzewa wyrastające spod zbiorników wodnych. W oddali było słychać brzęczenie krwiopijców, a nawet tych mniejszych owadów.
- Myślę, że w tym momencie powinniśmy pozwolić myśliwemu na rozpoczęcie łowów.
-
- Mistrzu, popraw mnie jeśli się mylę. Z tego co wiem czarna ruda powstała w okresie plagi czy też po niej. Nie wiem ile trwała ale jakieś 20 lat temu ją zniszczyliśmy przywożąc czarną rudę na Marant. Fakt iż Aragorn nie miał zbyt dużej wiedzy historycznej pozostawał niezmienny. Kiedy był młodszy wolał pić, korzystać z dziwek i od czasu do czasu wziąć udział w jakiejś wojnie. Ot prawdziwa historia Aragorna Tacticusa, hulaki i rębajły. Oczywiście on sam wspomina te czasy najlepiej.
-
Ra zszedł z konia, podał lejce jednemu z kompanów podróży. Odtroczył od konia torby, z jednej coś zaśmierdziało.
- Wziąłem świńskie mięso - wytłumaczył się zanim ktoś zadałby pytanie - Jakąś przynętę trzeba mieć - wyjaśnił. Odszedł na bok. Wyjął z toreb jakieś linki, żyłki, siatki. Porozkładał. Z linek zrobił wnyki, starając, za zaciski obrał młode i sprężyste drzewka. Tak rozstawił trzy wnyki, umiejscawiając oka tak, aby zacisnęło się ono na szyi, mięso posłużyło jako przynęta. Rozstawił też trzy zatrzaski, jako sprężyny używając gałązek. Na gałązce umieścił mięso. Gdyby wiwerna rzuciła się na mięso, zatrzask zamknąłby się na jej pysku. Zależało im na skórach i alchemicznych odczynnikach, więc Ra tworzył pułapki tak, aby skóra ucierpiała jak najmniej.
Później wyjął z jednej z toreb kilka dziwacznych gwizdków. Wybrał jeden z nich, dla myśliwego wyryte na gwizdku runy były jasne i czytelne, dla nieobeznanego były to zwykłe krzaczki.
- Trzeba się schować. Dobrze że mamy konie, ich zapach będzie przyciągał wiwerny - powiedział. Przyłożył gwizdek do ust i zagwizdał. Dźwięk bardziej przypominał rysowanie ostrzem noża po arkuszu blach, niemniej jednak bardzo dobrze naśladował nawoływania wiwern.
[Założyłem trzy wnyki i trzy potrzaski]
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
- Zniszczyliśmy znane nam ognisko plagi. Przypomnę Ci jednak, że z tym problemem borykał się cały kontynent. Złoża czarnej rudy wytworzyły się w wielu miejscach. Proponuje się schować nieopodal stąd za tamtymi zaroślami - wskazał Isentor. Gdy pojawią się wiwerny słuchajcie Gunsesa, on jest tutaj myśliwym. Starajcie się też nie zmasakrować skór.
Grubo ponad 100 metrów od was wylądowała jedna z wiwern, głośno ujadając wywąchiwała zdobyczy.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/2/26/Bestiariusz_wiwerna.jpg)
-
//Idę na dwa bloki zajęć.
- Spokojnie. Jeśli zaatakujemy, to ostrzeże innych. Dajmy im trochę czasu - powiedział z ukrycia. Wyjął łuk i nałożył strzałę.
-
Po chwili do wiwerny dołączyły cztery koleżanki uwiedzione zapachem mięsa.
//Zaś ja znikam do roboty. Będę odpisywał w wolnych chwilach.
-
Zaczął się koncentrować. Miał zamiar użyć nowy czar, lecz zawiódł się. Mistrz powiedział by nie zniszczyć skór.. Czyli kałuża lawy nie zadziała... Wielce był mu smutno, ale koncentrował się chociażby nie spanikować podczas bitwy..
-
Nocturnus z trudem zachował zimną krew, jednak nie wątpił w umiejętności kompanów.
- Pokonanie wiwerny jest niewątpliwie trudne, a co dopiero przy szczególnej ostrożności. W końcu nie chcemy uszkodzić skór...
-
- Uważać na ogon i pysk, pozbawić skrzydeł, zakład 0 200 grzywien że zabiłbym je wszystkie? Rzucił do reszty kucając w krzakach.
-
- Nawet czarny dracon nie odeprze jednoczesnego ataku 5 żądeł. Zakład przyjęty.
-
- Ktoś jeszcze? Spytał opierając dłoń na rękojeści miecza.
-
- Ja również przyjmuję zakład. Wiwerny to jednak twarde bestie.
-
- A ja nie przyjmuję - powiedział Ra zza maski - Jesteś dobrym wojownikiem, ale gówno się znasz na zwierzynie. Jesteś wpół smokiem i rządzą tobą instynkty, ale smoki też zostały zabijane, przez ludzi. Mierz siły na zamiary.
-
//Właśnie przejebaliście po 200 grzywien.
//Pytanie nim rusze, potrafie latać ale to jak to umiem zależy ode mnie?
- Szykujcie sakiewki. - sprawdził czy miecz w pochwie na plecach dobrze chodzi, zamknął oczy i wyciągnął go by odruchowo schować. Miał plan by pokonać je w powietrzu. - Owszem, gówno sie znam. Ale powiedz mi jakie szanse mam z nimi walcząc w powietrzu a jakie na ziemi.
-
- Na ziemi zawsze jesteś osłonięty od dołu, mogą atakować z góry i z boków. W powietrzu jesteś cały wystawiony na ich ataki. Nie ryzykowałbym tak.
-
- Uważasz że skrzydła mam na pokaz? ÂŻe nie używam ich w walce? Mam dobrą orientację przestrzenną. I wyczulone zmysły tak jak one. Może nawet lepiej. Ale skoro wielki łowczy karze siedzieć w krzaczorach i czekać to siedźmy.
-
- Właśnie wisisz im 400 grzywien - powiedział Ra i zachichotał. Wyjrzał, aby zobaczyć ile wiwern wpadnie w pułapki.
-
- Spokojnie panowie jesteśmy tu po skóry nie żeby coś udowadniać
po chwili znowu się odezwał
-Najrozsądniejszym dla mnie ruchem było by w pierwszej kolejności zranić ich skrzydła, później łeb z ogonem odrąbać.
-
- Nie ruszać się, póki nie powpadają w jakieś sidła - powiedział - Im więcej się ich złapie, tym lepiej dla nas.
-
- To wiem, potrafie uszanować czyjeś starania. A właśnie Ra, upolowałbyś smoka?
-
- Samemu? - zapytał
-
- Nie. Nawet ja miałem 15 ludzi i baliste ubijając tamto bydle. Pytam bo chcę Cię zatrudnić, cena nie gra roli bo i tak jeśli się uda to wszystko się zwróci.
-
Elrond tylko przewrócił oczami.
//słabo się czuję, ostatniego posta nie pisałem będąc w pełni świadomym...
-
- Byłbym pomocny - powiedział szeptem i dodał - Nimrod i Momo to dawni, słynni pogromcy smoków, wiele ich technik, jest bardzo skuteczna.
//Zwłaszcza w karczmie.
-
-Panowie jeszcze wiwern nie ubili, a już smoka planują. - szeptał nieopodal rycerz. Zastanawiał się jak będzie musiał walczyć z owymi wiwernami. Nie chcąc zniszczyć skór pozostaje albo atak na skrzydła albo otwarta walka, lecz z pomocą młota. Prosty obuch nie wyrządził by zbyt dużych obrażeń skórze.
-
- Będę pamiętać. Stosowne ogłoszenie dam po powrocie, zależy mi na zbroi z smoczych łusek.
-
- A ja na jajo. Arag, nie zakładam się, ale plecy masz jakby co.
-
Jedna z wiwern wpadla w potrzask probujac dobrac sie do miesa, czerwona posoka siknela z jej szyjnych arterii niczym gejzer. Zapach swiezej krwi zwabil 3 kolejne bestie. Wiwerny z poczatku warczaly na siebie, az w koncu najwieksza z mich siegnela po kes miesa z zabitego przez pulapke przedstawiciela swojego gatunku.
-
- Może zaatakujemy, skoro wiwerny urządziły sobie ucztę? To odpowiedni moment, aby je zaskoczyć...
-
- Noct twój pomysł głupi nie jest, ale sadzać po ich ilości można wywnioskować ze mają gdzieś tu tu gniazdo, ubijemy kilka pojawi się ich kilkadziesiąt.
-Może dwóch z nas konie poświęci,żeby zyskać chwile czasu i zmniejszyć ich liczebność i wtedy.
//Mam nadzieję ze na wiwerny nie polują smoki bądź tu inne stwory
-
- Zobaczymy co powie nasz ekspert.
-
Szykować kałuże lawy? zapytał. Widząc to co zrobiły tamte stwory, odpowiedział na pytanie jednego z ludzi bractwa. Hmm.. nie głupi pomysł. Jednak jeśli już to zrobimy, to twój pójdzie pierwszy. Nie zamierzał poświęcać Zbysia, na którym w końcu jeździł od przybycia wyspy.
-
- Jeszcze raz wyjedź z tą kałużą a cie pierdolne w łeb Kratos. One mają być całe.
-
Aragornie uspokój się powiedział łagodnym tonem Elf, który do tej pory stał cicho.
//Sorczak panowie, ale nie miałem kiedy wejśc na kompa.
-
- Ty chyba nie widziałeś mnie wkurwionego...
-
A ktoś powiedział, że widziałem? Stwierdziłem fakt, żebyś się uspokoił, a to nie musiało dotyczyć Twojego poziomu zdenerwowania.
-
-Jeszcze trochę i mamy jak w banku, że nas zauważą...
-
- No to bieraj miecz jaszczurze i pokażmy co potrafimy.
-
- Posilą się wiwerną i nie zainteresują się pozostałym mięsem. Trzeba atakować. Magowie, odstraszajcie je czarami, ale nie atakujcie ich. ÂŁucznicy i strzelcy, spróbujmy je uziemić. Graj muzyko - powiedział i wstał. Miał już naciągniętą strzałę. Ra pod ubraniem, maską i płaszczem skrywał w sobie wampir-bestie. Zamarł w tej pozie jak posąg. Wymierzył przyjmując poprawki na nachylenie gruntu i ewentualne podmuchy wiaterku. Mierzył w łeb jednej z bestii, która właśnie się posilała, próbując oderwać kawał mięsa. I wypuścił. Strzałą zasyczała w powietrzu i wbiła się w łeb bestii z głuchym stukotem. Ra załadował już kolejną strzałę, szybko skrył się za drzewem, odczekał....
6/7 wiwerna
17-1=16 żelaznych strzał
-
- Pierdolimy się i pierdolimy... Aresh isgrash - nad jego wyciągniętą dłonią pojawił się kamienny pocisk. Kamienna bryła i inne bronie obuchowe będą chyba najlepszą bronią. Zależy oczywiście jakie będą chcieli zbierać trofea.
Wiwerny widząc martwą sztukę zasyczały, zamachały skrzydłami i zrobiły ogólny rozgardiasz. Pocisk, który kilka chwil wcześniej został stworzony przez maga poszybował szybko jak strzała w kierunku kolejnej bestii. Psionika pozwoliła oddać perfekcyjny strzał. Bestia oberwała w głowę i padła martwa, czaszka i jej mózg były w strzępach.
5/7 wiwern
-
-Czas słów się skończył panowie, czas na czyny resztą będziemy się martwić później
po chwili zacząć zdejmować włócznie z pleców i ruszył w stronę bestii znajdującej się jak najdalej od stada,dobrze wybrał atakując tą wywerna była zdezorientowała nie zdążyła odlecieć, gdy podbiegł wystarczająco blisko dźgnął potwora w głowę jeszcze chwilę się przyglądał czy nie wstanie jednak ilość krwi jaka się wylała z jego głowy oznaczała ze potwór już nie żyje, cofnął się parę kroków i zaczął się rozglądać i to na ziemi i na niebie żeby nic go nie zaskoczyło.
4/7
-
Ciała mają być całe? Czyli mam atakować w głowę.... powiedział. Widząc atak Elronda ruszył także. Podbiegł do jednej z bestii. Heshar Anash grishil! ognista kula powstała w ręce. Dzięki poznanej umiejętności - psionice odsunął się trochę, w razie jakby coś nie wypaliło.
Rzucił pocisk, i miał szczęście. Kula trafiła w głowę, prowadząc do natychmiastowej śmierci, lecz wielce małego uszkodzenia ciała.
3/7 wiwern
-
Izipash! wypowiedział Elf wyciągając przed siebie dłoń. Po chwili usłyszeliśmy grzmot z czarnych chmur będących na niebie. Energia magiczna spowodowała tarcie się frontów, a w wyniku czego spowodowała wyładowanie elektryczne, które stworzyło błyskawicę. Owa elektryczna broń spadła z nieba i uderzyła jedną z wiwern. Zwierzę nie przeżyło zderzenia z czarem maga. Natomiast błyskawica była pulsującym ostrzem stworzonym przez niebosa, ktory dzierży mag powietrza. Spadała szybko jak kamień, ale morderczo niczym sama śmierć.
2/7 wiwern
-
Gunses wyłonił się zza drzewa, wymierzył w wiszącą w powietrzu wiwernę. Cięciwa szczęknęła, strzałą zasyczała i wbiła się w żuchwę przechodząc przez podniebienie i nos. Wiwerna spadłą na ziemie rażona tym bólem. Wampir podskoczył bliżej wyjął kolejną strzałę, nałożył, uniósł, naciągnął wymierzył i wypuścił wbijając ją w czaszkę obok oka. Zaraz potem nałożył kolejną...
1/7 wiwern
16 - 2 = 14 żelaznych strzał
-
- Głowa nie powinna być szczególnie odporna...
- Izipash ipush!
Piorun kulisty powstał w dłoni Nocturnusa, po czym uderzył w głowę bestii.
0/7
-
//Fuck człowiek tylko pójdzie zjeść ;[
Tempo w jakim je wykończyli sprawiło że Aragorn smutnął w chuj.
-
-Szlak by was. Też chciałem powalczyć.
//: No już posta wysyłałem takiego pięknego a tu ch... 2 krótkie i koniec :(
-
Ork zaczął się śmiać. Tak srali, a tu tak łatwo pokonali ich. Za łatwo.
-
- Nie ukrywam, spodziewałem się nieco bardziej zaciekłej walki, ale cóż... Przynajmniej wszyscy żyjemy!
-
- To była rzeź nie walka Nocturnie.
-
- Narobiło nam się magików - skomentował całe zdarzenie Ra i szybko wziął się do roboty. Wyjął sztylet, zaczął od spuszczenia krwi. Zawsze nosił przy sobie kilka worków na krew. Worki były skórzane, zeszywane i nie tłukły się! Odtroczył je od koni, tam gdzie się dało, czyli tam gdzie głowa nie została zmasakrowana dało się jeszcze spuścić krew z ciał. Obie zabije przez niego wiwerny oraz jedna przez Veireka. Nacinał tętnice i uciskał w miejscu serca, aby pompować ciecz. Jeden worek zostawił sobie, resztę, czyli 59 jednolitrowych worków przyczepił do konia. Dalej zaczął ściągać skóry, nacinał wzdłuż łap i ciała po wewnętrznej stronie, dalej podcinając ściągał je szybko. Zależało mu na czasie - Z mięsa i tłuszczu później je oczyszczę- Zabrał się za usuwanie pazurów. Nacinał łapy, wbijał sztylet i podwadzając usuwał pazury. Uzyskał tak 42 pazury. Wziął się za wycinanie gruczołów jadowych. Aby nie uszkodzić ich i nie doprowadzić do wycieku trucizny robił to z dużym zapasem tkanki dookoła gruczołów. Każdy z gruczołów dokładnie zawinął w płótno i umieścił w torbie. Dzięki temu, że trucizna była w gruczołach, to nie marnowała się i można ją było wykorzystać do kilku dni po wycięciu z ciała. Tak uzyskał 7 gruczołów o zawartości 0,5 litra jadu. Jednoczenie wycinał żądła, których zebrał 7. Ostatnie na co przyszło to uzyskanie organów wewnętrznych. Zabrał się za oczy, serce i wątrobę. Bardzo ważne czynniki alchemiczne. Oczy wyciągał nacinając kości czaszki i rozrywając je, serce wydobył gmerając rękami pomiędzy żebrami klatki piersiowej, a wątrobę babrając się we wnętrznościach. Zebrał tak 14 sztuk oczu i po 7 serc i wątrób.
- Oddalmy się - rzekł wszystko pakując do konia swojego i część do koni kompanii - Zapach zwabi zaraz jakieś bestie
Zebrałem:
- 59 litrów krwi wiwerny
- 35 m2 skóry wiwerny
- 3,5 litry jadu wiwerny
- 7 żądeł wiwerny
- 42 pazury wiwerny
- 7 serc wiwerny
- 7 par oczu wiwerny
- 7 wątrób wiwerny
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
- Paskudna praca. - skomentował. - Przypomina metody przesłuchań Domenicka. - rzucił lekko się uśmiechając.
-
- Jakoś na życie trzeba zarobić, a szczerze wolę to, niż bycie jakimś najemnikiem - powiedział wycierając sztylet w trawę - Wiesz, kiedy jesteś sam na sam ze zwierzęciem i wiesz o nim wszystko, a on o Tobie nic, to Ty jesteś na szczycie łańcucha. Ty jesteś drapieżnikiem a on ofiarą. Pełna swoboda. A jak kiedyś coś mnie zagryzie i rozszarpie w jakiejś ciemnej jamie albo na jakimś bagnie, no cóż... Tak bywa. Musi wygrać lepszy. Niemniej jednak lubię taką rywalizacje.
-
- Gunses ile ci zostało pułapek, może po tym jak się oddalimy na bezpieczną odległość coś się złapie,chyba ze ktoś chce ryzykować dalej
//Tylko mnie ciekawi ile tych skór miało być ? :)
-
- Jeszcze pięć zostało - powiedział. Był zły na Isentora, że miast Ra powiedział do niego Gunses. No cóż, takie wpadki się zdarzają.
- Z dorosłej wiwerny można ściągnąć jakieś dwa metry kwadratowe skóry użytecznej do szycia ubrań.
-
- Ciekawe podejście. Powiem Ci że bycie najemnikiem jest do dupy. - powiedział ładując się na konia. - Po 500 latach bycia w tym fachu stwierdzam że na dłuższą metę jest to zajęcie niegodne kogoś kto ma ambicje. Co innego armia. Zawodowe wojsko ma jakąś dyscyplinę i resztki honoru. Pewnie was dziwią me słowa. Aragorn Taciticus, największy skurwiel na tej wyspie, rzeźnik, rębajło itd. mówi o tym że wykonywał gównianą robotę. Owszem, ale dobrze płatną.
-
- Każdy szuka czegoś co go interesuje. Jakiegoś sensu i powołanie. Ja zaczynałem pośród bandytów i zabójców na pustyni Ohsi - powiedział Ra - A powołanie dopiero odnalazłem tutaj.
-
- To prawda, namnożyło nam się magików. Ale to dobrze. Rośniemy w siłę.
-
//Gucio odejmij sobie trofea z 1 wiwerny, gdyż Nocturn użył zaklęcia Piorun Kulisty, który:
u. W przypadku, gdy wytrzymałość celu jest mniejsza niż 10 punktów błyskawica jest w stanie wywołać natychmiastowy zapłon zadając obrażenia od ognia na całym ciele przeciwnika. Płomień jest tak gorący, że w ciągu minuty jest w stanie spalić wszystko, czego wytrzymałość wynosi mniej niż 10 punktów.
.
A skóra wiwerny ma 5 punktów, a więc została spalona, oprócz zębów i żądła :D Tak mi wychodzi, chyba że źle patrzę.
Nie pochwalaj sobie Aragornie. Nie jesteś największym skurwielem.
-
//Isu powie najlepiej
-
- Wybaczcie panowie, chyba nieco uszkodziłem skórę.
//Nie odbierajcie mu tej skóry, bo to nie jego wina, tylko moja. Mogę zrezygnować ze wszystkiego z wyprawy w zamian Gunses zachowa skórę.
-
Wyluzuj ziomek.
-
-Tak to jest, jak się do końca nie zna mocy nad którą próbuje się zapanować.
-
- Nic się nie stało. W sumie lepiej, żeś ją zabił niżbyś dał jej się do nas zbliżyć. Nie ma co lamentować nad rozlanym mlekiem. Jak będzie za mało, to zapoluje się jeszcze raz - powiedział myśliwy Ra. Odciągnął on towarzyszy z końmi w bezpieczne miejsce od śmierdzącej posoką i mięsem polany gdzie zabili wiwerny. Zgłodniał podczas pracy.
-
- Nie? A kto z znanych mi person jest Devristusie?
-
Ork znał większego skurwiela, jednak Aragorn na szczęście nie miał przyjemności. I dobrze, bo znając zachowanie tej dwójki, samo spotkanie byłoby iście wybuchowe.
-
- Ooo, można by wymieniać a wymieniać. Począwszy od pewnego lisza zwanego Canis, przez psychicznych generałów jak Kher, aż po szerzącą się dookoła nową religię na czele której stoi podobno jakiś morderczy elf i po niebieskiego orka, który niedawno przybył na wyspę. Bez urazy hrabio Tacticusie, ale przy nich jesteś potulnym smoczkiem.
-
Niebieskiego orka? Mogula przeszło coś w rodzaju dreszczy. Wkurienie a zarazem lekka obawa. Znał tylko jednego niebieskiego orka, a jeśli to ten, to skomplikuje wiele spraw.
- Co ty kurwa tam gadasz?
-
- Grzeczniej - warknął Ra. Irytowało go zachowanie Orka. Gdyby ktoś się tak do niego odezwał, to świeciłby ostrzem w oczy, ale on pozwalał sobie na takie komentarze pod adresem każdego. No może prócz osób, które mogłyby go zabić. Cóż, ork ten widać się nigdy nie zmieni. Pajac
- Mówię, że są więksi 'skurwiele' jak to nazwaliście.
-
- Grummol czy jakoś tak. Podobno łazi po wyspie i szuka Ciebie Khan. Oczywiste było że wielki niebieski ork nie umknie uwadze Służb Specjalnych.
-
- A swoją drogę ścieli trupami - dodał
-
- Zbierzmy się kupą i zapolujmy na chuja. Nie wiem jaki problem - podrapał się po nosi.
-
- W sumie dobrze byłoby go sprzątnąć
-
Bestie ubite. Nie wtrącał się w rozmowy innych. Bo po co? By mieć nieprzyjaznych sobie przyjaciół? Siedział cicho, i myślał...
-
- Miejcie się na baczności - powiedział Ra widząc siedzącego i zamyślonego Kratosa - Ponad nami w koronach drzew mogą być spijacze. Okropne stworzenia.
-
Mogul zaśmiał się. Reakcja reszty była bardzo ciekawa. Mogul myślał, że się bardziej przejmie faktem przybycia Grummola, jednak zdobył nową moc i miał nadzieję, że ona pomoże mu pozbyć się go. Jak nie, to miał przy sobie bandę skurwieli, która będzie chciała go pomścić. Nie zmieniało to faktu, że mają przejebane.
- Jakby to było takie proste, to on dawno by zawisnął. Jest on najsilniejszym orkiem. Muszę się z nim spotkać. Podejrzewam czego chce skurwiel, ale znając życie, dopóki jednej rzeczy nie zrobię, to mnie nie tknie.
-
- Jak ty dobrze znasz życie Orku - powiedział Ra i przeciągnął się
-
-Więc nazywa się Grummol? Miałem ostatnio nieprzyjemność go spotkać wraz z panem Flamelem. To nie jest przeciwnik, którego można od tak zabić.Pierwszy raz widziałem orka, który używa magii.
-
- Magia u orków jest całkiem dobrze rozwinięta - wtrącił Ra - Szamani używają trochę zmienionej magii, całkiem sprawnie im to wychodzi. Ale ten ork jest inny. I ma laserową dzidę. Czy może... Mglistą włócznie?
-
- Na razie Grummol jest nieszkodliwy. Przynajmniej tak mówi ostatnie raport. Jeśli to sprawy klanowe to ja się nie mieszam dopóki nie zaczniecie przeginać. Ale nie obiecuje że jeśli on mnie sprowokuje to będzie martwy, i nawet sie nie skapnie co go pieprzło. Używa magii Auriusie? - cóż, rycerz i sprawa Grummola właśnie zyskała uwagę szefa służb. - Czyli mamy problem. Kurwa! ÂŻe też nie ma jakiejś metody magicznej komunikacji na odległość...
-
- Hrabio Tacticusie, w obecnej sytuacji Twojego organizmu zajmij się najpierw treningiem. A co do telekomunikacji, to są takie metody. Szamani potrafią się ze sobą komunikować. Kamienie z Ys też mają takie zdolności.
-
- ÂŻe tak powiem to mutant. Jebany eksperyment, rzadko się zdarza, że klany przyjmują obcych orków. My go przyjeliśmy, swoją siłą udowodnił, że się nadaje. Jednak jak się okazało, prowadził na sobie wiele eksperymentów. Mało już w nim orka. To tyle, po krótce. Po chwili usłyszał słowa Aragorna! To jest myśl !
-Szamańskie echo.
-
- Jakiej sytuacji mojego organizmu Ra? Bo nie rozumiem.
-
- Ciąża - klepnął przyjaciela po ramieniu. - Nie możesz się przemęczać, trening pozwoli Ci na sprawniejszy poród i szybsze dojść do siebie po zabiegu. Takie pytanie mam... Nadasz mu po mnie imię? - Elrond oczywiście świrował, od pewnego czasu nie czuł się najlepiej, wydawało mu się, ze Devrustus dosypał mu czegoś do obiadu.
-
Poczułeś jak dracońska łapa zaciska ci się wokół szyi. - Ty też się nie przemęczaj. - zacisnął mocniej. -Bo zadyszki dostaniesz. - puścił starucha.
-
- Spokojnie panowie, to nie czas i miejsce na sprzeczki. Wasze głośne zachowanie i nieuwaga mogą sprowokować bestie, w końcu nie są to zbyt bezpieczne tereny.
Nocturnus był gotów do ewentualnej obrony, w końcu ktoś musiał czuwać.
-
-Wychodzi na to, że zna magię. Prawie zabił pana Flamela, gdy ten nie zgodził się mnie poćwiartować. Potrafi sie błyskawicznie teleportować na bliską odległość. Poza tym jego przyjściom towarzyszy dziwna mgła. W dodatku moje zmysły stają się strasznie przytłoczone. To czym jest, musi być niemal wypełnione energią, czy magią.
-
Ra tak? Wiem o tych bestiach.. upewnił dziwnego na swój sposób kompana. Jestem czujny, jednak zastanawiają mnie ciągle te zombie. W końcu jesteśmy na mokradłach, a żadnego nie spotkaliśmy... Może to i lepiej. Widząc co robią inni, i o czym gadają odezwał się. Mogulu. Mówisz że ten Grummol tak? Mówisz że dużo eksperymentował, i mało zostało w nim orka. Nie obawiasz się tego że cię pokona? Może i masz tą swoją demoniczną łapę, ale nadal jesteś do zabicia... Jak tu podaliście przykłady. Anvarun... nie pamiętał dalej I Gunses. na którego pogrzebie był.
W końcu też byli bestiami, a zginęli.. rzekł po czym znowu, jakby zniknął w odmętach swych myśli...
-
- Chyba Cie popierdoliło... - Aragorn nie stąd ni zowąd wystrzelił jak z armaty, dziesięć metrów dalej zarył w drzewo.
-
- Kurwaaa. Sru. Przyrąbał w drzewo aż zadzwoniło mu w głowie - Masz kurwa wielkie szczęście że nie jestem pod wpływem skazy Edziu.
-
- Elrond. Kłaniam się w pas - powiedział szczerze - Sobie za dużo pozwalają - warknął cicho na Aragorna - Klepnąć druha nie można, bo tamten zacznie dusić. Bodej było lepiej jak nie żył... - wkurzała go ta cała sytuacja. Aragorn ledwo co odzyskał zdrowie, nauczył się dwóch zaklęć, kilku umiejętności i władania mieczem i w oberwanym stroju chce podbijać świat, myśląc, że może wszystko. Co za żenada. Ork drugi, przeszedł próbę i uzyskał demoniczny szpon, ale zamiast teraz rozpocząć trening i pytać, dowiadywać się, to zapomina się i oddaje mocy, której do końca nie rozumie. Myśli, że jest niepokonany.
- Kartos. Aby całe mokradła przejść trzeba by nam było jakiś dwóch może trzech tygodni. Więc uwierz mi, że póki co, to gówno zobaczyliśmy. Więc daj nam czas.
- Jeśli Mogul mówi, że na razie jest bezpieczny, to lepiej rozpoznać teraz wroga. Zobaczyć, co umie i jak z nim walczyć. A w między czasie, niech Mogul próbuje nawiązać kontakt z kimś ze swoich pobratymców, może mu pomogą
-
-Nie wiem czy jest sens przejmować się nieumarłymi jeśli wciąż chodzą po bagnach. Co komu szkodzi, że sobie spacerują tutaj? Co innego gdyby stanowiły zagrożenie, lecz na bagnach niewiele istot myślących ma swój dom.
-
- To tak jakby powiedzieć "O, przyleciał smok i stoi za wioską! A nic, niech stoi, póki nic nie robi!", tak? Nieumarłych trzyma tutaj wielka magia. Moc, która może tworzyć jakieś gorsze kreatury, moc, która może ściągać na ten świat paskudne istoty. Trzeba zapobiegać.
-
"Bodej było lepiej jak nie żył." Powtórzył w myślach ostatnie zdanie Ra. Ra sra. Uważaj Gunses bo jeszcze coś sie wyda a wtedy twoja konspiracja pójdzie sie jebać. Nie skomentował słów myśliwego, bo nie było co. Nie cierpiał go. Szanował? Może. Ale na pewno nie tolerował tego jak on się wywyższa. Niby taki potężny i mądry a jedyne co robi to chowa się pod płaszczykiem i za swoimi ludźmi. Fakt iż Tacticus nie miał zbroi był irytujący, było tak bo nie ma ani jednego aktywnego kowala.
-
No tak. Bo Aragorn się nie wywyższa. Już nie mówię o tym, że chciał zabijać sam Niebieskiego Orka i porwać się wam na 7 wiwern. Ale tak można by się przepychać całymi dniami. Gunes fakt, nie był skromny.
-
- Tiruriru kurwa. Powiedział sam do siebie.
-
Aragorn zawarczał na Ra. Głośno. By po chwili zacząć udawać że go nie widzi...
//Od kiedy kurwa przechwałki to wywyższanie sie? Nie kreuj za nas naszych postaci. Bo ja nie mam zamiaru podstosować sie pod pod czyjś wątek.
-
-Sam mówiłeś panie Ra, że obejście bagien zajęło by trzy tygodnie. A ile może to zająć takiemu nieumarłemu, który sam nie jest w stanie praktycznie myśleć? Jak już to trzeba znaleźć to co je ożywia. przy okazji dla treningu można wyrżnąć parę.
-
- Dokąd się teraz udajemy? Wiwerny nie żyją, także jaki jest dalszy cel naszej podróży?
-
- Mam wyjebane na czarną skazę. Nie jestem jakimś chędożonym nowicjuszem by mną pomiatać - mówił, a ziemia wokół niego lekko drżała. - Nie okazujesz należytego szacunku osobom wyższych rangą. A dawno temu od od nich zależała nauka i rozwój tych niższych. Chyba będzie trzeba do tego wrócić. Wprowadzić dyscyplinę siłą, skoro sam nie jesteś jej w sobie odnaleźć. Zapamiętaj sobie, że to, kim chcesz się stać niesie ze sobą wielką odpowiedzialność. Bycie czarodziejem to nie tylko rozkurwianie wrogów słowami i mocą. Jeśli tego nie zrozumiesz, nic po tobie w Pakcie.
-
- Mam ci mówić mistrzu? Buahaha! Prędzej zniose jajo niż to zrobie Edziu. - powiedział wsiadając na konia. - Zdradze Ci tajemnice Edziu. Po to wstąpiłem do Paktu. By rozkurwiać wrogów samymi słowami. Po nic więcej i tobie gówno do tego. Jedziemy czy będziemy tak stać przez rok.
-
Hehe wyrwał się z zamyśleń w sposób jaki odnosili się ci dwaj do siebie był śmieszny. Kratos sam był jeszcze młody i głupi, jednak lekcje jakie dają magom, nauczyły go pokory i hamowania - właśnie w takich sytuacjach.
Dobry piesek... Nie warcz! zachichotał lekko.
Auriusie.. Ra dobrze prawi odezwał się. Nieumarli nie powstają sobie od tak! Albo jakiś nekromanta tu był, albo coś pradawnego co przywróciło ich do życia. A tak po za tym. Nasz tajemniczy towarzysz ma rację. Nie wiadomo co taka magia, która trzyma ich tu przy życiu może jeszcze zrobić...
A jakby coś się stało, i trupy ruszyły by do stolicy... Wybaczyłbyś sobie to, że mogłeś to zatrzymać ale tego nie zrobiłeś, bo zrobiło ci się ich żal.
Jako wojownik Zartara powinieneś tępić wszystko co Rasher stworzył. A do tego należą właśnie zombie, mumie i szkielety. Czyli prościej mówiąc nieumarli...
Po czym przerwał.. Moglibyście się uspokoić? odezwał się do Gunsesa o którym nie wiedział że to Gunses, i do Aragorna...
Nie wiadomo, co wasze porachunki mogą tu ściągnąć. Załatwcie to, jak wrócimy!
//Nie obrażaj się za tego pieska Aruś :)
-
//Isu powie najlepiej
//Zniszczone oczywiście.
Isentor był zdumiony tym jak jego dziwaczna kompania wykończyła wiwerny. Popisali się nawet Ci, którzy mieli zbyt małe umiejętności walki, by zadać bestii śmiertelny cios. Być może szczęście nam dziś dopisuje - pomyślał.
- Mamy tutaj niezły burdel, naokoło pełno krwi i wnętrzności. Jeśli nasz tajemniczy tylko dla siebie myśliwy (<lol>) miał racje zaraz pojawi się tutaj więcej wiwern, a my chcemy więcej skór. Bądźcie czujni.
-
- He he he
//: Isk nic z walki się nie doczepił. Co się dzieje ;d
-
//Ja nie wiem. Chory może? :D
//Kratos, spoko ja twoich myśli nie słysze.
- A żebyś wiedział Kratos że załatwie to po powrocie. Szkoda nerwów na ... - nie dokończył, skupił się na otoczeniu i wyostrzył zmysły.
-
Nim ork zakończył się śmiać niebo przeszył pisk wiwerny. 3 z bestii unosiły się nad wami w powietrzu, 4 wylądowały po każdej ze stron otaczając was. W sumie zapolowało na was 21 wiwern. Te uniesione w powietrzu przygotowują się do ataku pochwycenia na Kratosa, Elronda i Aragorna. Pozostałe wiwerny uniosły ku kurze ogon z żądłem i przygotowują się do zadania śmiertelnego ciosu.
Wiwerna (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Wiwerna)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/2/26/Bestiariusz_wiwerna.jpg)
//Kratos atakowany jest pochwyceniem.
//Elrond atakowany jest pochwyceniem.
//Aragorn atakowany jest pochwyceniem.
//Veirek atakowany jest przez 2 wiwerny żądleniem.
//Mogul atakowany jest przez 4 wiwerny żądleniem.
//Ra atakowany jest przez 4 wiwerny żądleniem.
//Devristus atakowany jest przez 3 wiwerny żądleniem.
//Isentor atakowany jest przez 4 wiwerny żądleniem.
//Nocturn atakowany jest przez 2 wiwerny żądleniem.
//W przypadku ataku żądleniem niemożliwe jest wykonanie kontrataku i nie oberwanie przy tym żądłem.
-
- O kurwa!
Nocturnus wykonał unik, po czym pobiegł za pobliskie drzewo, aby móc miotać kulami energii.
-
//Wiem :P Tylko mi chodzi, byś się nie obraził w realu za to co napisałem :) A dobra ;)
No i załatw.. Jakby co to ja nic nie wiem... uśmiechnął się lekko... To co mistrzu, rusz... nie zdążył dokończyć. AÂŻ 19 wiwern otoczyło grupę. Nim Kratos zdążył coś zrobić, został pochwycony i podniesiony.
Miał cholernie wielkie szczęście, ponieważ szybko wyciągnął miecz i zranił nogę bestii, doprowadzając do wypuszczenia Cry'a. Całe szczęście, że bestia nie wzleciała jeszcze w powietrze na tą wysokość, by zabić się przy upadku. Spadł na ziemie, i uderzył się w głowę. Wstał.. Chwilę był lekko ciemny, lecz po chwili się opamiętał i zaatakował bestie która jego zaatakowała. Heshar anash girshil! wymówił spokojnie. Energia skumulowana w ręce przeistoczyła się w średniej wielkości kulę ognia. Odskoczył szybko na bok, po czym szybko zaczął uciekać. Wiwerna zaczęła go gonić. Kratos wiedząc że bestia jest głupia, znikł za jednym z drzew. Nim potwór się zdążył zorientować, miała spaloną głowę. To białowłosy zadał cios zza drzewa. Stwór padł, a bohater ruszył pomóc tym słabszym, a dokładnie Veirikowi. Widział że otoczyły go dwie. Wziął pobliski kamień, i rzucił w czereb. Wiw. momentalnie się odwróciła. Niespodzianka.. skurwielu wymówił. Heshar anash grishil! po raz kolejny wypowiedział zaklęcie. Kolejna dawka mocy przemieniła się w ognisty pocisk, który dzięki psionice trafił w cel. Stworzenie padło na ziemie z spaloną głową. Kratos zaczął zbierać energię na następne zaklęcia...
2/19 Wiwern
//Te... Mam nadzieje że możemy sami zabijać :P Jak nie cofnijcie akcje :D
-
- Kurwa jednak mają tu gdzieś gniazdo!
po dokończeniu ostatniego słowa Veirek wykonał unik
-
A ork śmiał się uchylając się przed kolejnymi żądłami.
-
Dracon zdążył samemu wzbić się w górę, wiwerna wyhamowała i poleciała za czarnym. Aragorn leciał szybko w górę, wiwerna też wolna nie była powoli go doganiała. Obrócił się i zawisł w powietrzu, bestia ze swoją rozdziawioną paszczą była jakieś 20 metrów od niego. Dobył miecza i poleciał na nią, robiąc unik na prawy bok i tnąc w paszcze. Miecz niemalże rozciął ją przez całą szyję* przejechał po skrzydle. Bestia runęła na ziemię z wysokości ok 8 piętra.
//*Mam nadzieje że to jasne, ciąłem ją po boku szyi.
4/19
-
//2 wiwerny popędziły za Nocturnem, jedna z nich wskoczyła na drzewo, druga obiegała pień.
//Kratos wypowiedziałeś dwa razy inkantacje podpalenia. Także orientuj się co chcesz rzucić, a co wypowiadasz.
//2 wiwierny atakujące Veireka po prostu się obróciły i zaczęły atakować brzytwą.
//Mogul został trafiony trzema żądłami na raz. Stracił przytomność. Wiwerny zbierały się do ucztowania na konającym orku.
//Umówmy się. Jak kogoś atakują 4 przeciwnicy to nie może napisać, wykonałem 4 uniki. Tylko musi te uniki opisać.
-
//: Ha, tylko ja nie oberwałem niczym :D
Aurius chyba jako jedyny, którego jakoś wiwerny nie spostrzegły mógł zaatakować. Niestety stwory znały lepiej te tereny i już po chwili skrzydło leciało w jego kierunku. Ramię z tarczą natychmiast pojawiło się przed nim przyjmując cios. Osłona była dość wytrzymała żeby przetrzymać uderzenie. W następnym momencie zakonnik już szykował potężny atak dla swojego przeciwnika. Chwytając młot zdzielił gada obuchem w dół szczęki. Rozległ się pisk bestii, a ona sama cofnęła się w tył. Wiwerna nagle wzniosła się nieco wyżej i zaatakowała pazurami. Rycerz przycupnął najniżej jak mógł i zakrył górne partie ciała tarczą. Pazury rąbnęły w płaską powierzchnię tarczy i ześlizgnęły się po niej. Wtedy sługa Zartata rozpoczął swój atak. Wziął potężny zamach i posłał dwa silne ciosy prosto w czaszkę zwierzęcia, jeden po drugim. Słychać było trzask, więc raczej kości czaszki nie wytrzymały zbyt dobrze tego ataku.
Aurius nie zamierzał spocząć na laurach. Odłożył swój młot, by teraz zabawić się nieco zakonnym ostrzem. Dzierżąc pewnie miecz ruszył naprzód. Chciał pomóc swojemu królowi. Zaszarżował na jedną z wiwern, które go atakowały. Ta również chciała się wznieść do ataku szponami, lecz rycerz w ostatnim momencie wykonał ślizg pod nią jednocześnie osłaniając przód swego tułowia tarczą, tak a żeby bestia nie mogła go rozszarpać lądując nagle. Po tym szybkim manewrze rycerz wyprowadził kilka szybkich cięć raniąc jedno z skrzydeł bestii. Wiwerna równie szybko reagowała i zaraz po tym jak Aurius potraktował jej skrzydło, zaatakowała go swoją uzębioną paszczą. Wojownik ponownie użył swej niezawodnej tarczy. Poczuł cios i zęby próbujące rozgryźć metal, jednak materiał okazał się wytrzymalszy. Natychmiastową odpowiedzią ze strony zakonnika było rąbnięcie kantem tarczy. Raz na odrzucenie pyska wiwerny, drugi na próbę ogłuszenia i oddalenia paskudnej zębatej gęby. Gdy tak się stało, sługa Zartata wymierzył precyzyjnie cios swym mieczem i przebił głowę potwora w okolicach szczęki. Dla pewności rycerz przekręcił klingę w czaszce wroga o 180 stopni.
-Nie dam ci walczyć samemu królu!
6/19
-
Nocturnus odbiegł od drzewa, po czym wypowiedział inkantację zaklęcia.
- Izipash!
Ucierpiała wiwerna ciesząca się nieprzytomnym orkiem. Po chwili padła. Nocturnus zaczął uciekać za kolejne drzewo.
7/19
-
//Serio? Podpalenia? :P Mi się te inkantacje mylą.. Zaraz poprawie by były na kulę ognia :)
Widząc, że Mogul padł pod użądleniem, ruszył mu na pomoc. Heshar Anash! wykrzyczał. Po raz kolejny ognista kula powstała w ręce, i po raz kolejny trafiła w głowę. Stwór padł, zostało dwóch. Jeden w ogóle nie zwracał uwagi na to, wolał zająć się Mogulem, lecz jedna zaatakowała. Heshar! Heshar! wymówił po kolei! Dwa słupy ognia poleciały na bestie. Cudem uniknęła ich, tylko lekko się parząc. Heshar anash! wymówił ostatni raz. Tym razem powstała kula ognia została rzucona w trakcie tworzenia. Nie chybnie wiwerna była zbyt blisko by zrobić unik. Oberwała, padając i wyjąc z bólu. Minęło zaledwie kilka sekund jak przed Kratosem leżał kolejny martwy wróg.
Widząc że ostatnia z bestii koło Mogula już szykowała się do wszamania orka, ruszył do ataku. Wyciągnął oba miecze które zyskał od legend Valfden - Dragosaniego, i Aragorna.. Może i były to zwykłe miecze, ale jak przydatne w większej liczbie wrogów.. Biegł, mijając swych towarzyszy broni, aż dotarł do Mogula. Zrobił odpowiedni rozkrok i przybrał pozę bitewną. Wiwierna już chciała zacząć orka, gdy Kratos zadał cios. Bestia zaryczała, tym samym zwracając większą uwagę na bohatera. Wyszczerzyła swe żółte, i wielkie jak chu* zębiska. Cry natychmiastowo zaatakował. Ciął w okolicy szyi, twarzy by nie uszkodzić skór. W ten, stwór wykonał swój niechybny ruch. Zaatakował żądłem, lecz białowłosy zrobił unik, cudem unikając zranienia. Uderzył pierw w sam szpikulec, a potem obydwa miecze przyłożył do szyi i ciął. Miecze przejechały się po skórze przecinając ją, co doprowadziło do zdechnięcia zwierzęcia poprzez za duże wylanie krwi...
10/19 wiwern
//Mam nadzieje że łączenie magii, i wojowania w poście jest dozwolone ;D
Widząc że stał się atakiem kolejnych stworów, ruszył ku ucieczce..
-
Gunses szybko zrzucił z siebie płaszcz, wyszarpnął miecz z pochwy. Czarna gilotyna była ostrzejsza niż brzytwa. Podbiegł do atakujących go czterech wiwern, tak, aby zmusić je do ataku z przodu i kiedy były już 5 metrów przed nim wyciągnął ku nim prawą rękę i krzyknął
- Aenye! - przed dłonią, pomiędzy palcami utworzyła się niespokojna jasna kula i szybko eksplodowała przed rękę wampira. Eksplozja ta wywołała wybuch światła, który oślepiał. Gunses czekał tylko aby sprawdzić, czy udało mu się oślepić wszystkie cztery przeciwniczki.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Opadł gwałtownie przy wiwernach które chciały spałaszować Mogula, zagwizdał odwracając ich uwagę. Oczywiście chwilę wcześniej przygotował zaklęcie. - Heshar! Z jego dłoni wystrzelił 5 metrowy słup ognia skierowany na bestie.
//Ile trafiłem zostawiam MG.
-
To tylko krok, by granice przekroczyć na na na. Mogul postanowił zdrzemnąć się.
//: bez jaj Isek, serio? Doczepilem się, że Ty się nie czepiałeś i się mścisz teraz ;p
-
//Mogul, atakują Cię 4 wiwerny, których jad jest w stanie położyć człowieka w minutę. A ty się bronisz takim postem?
A ork śmiał się uchylając się przed kolejnymi żądłami.
//;F
-
//: telefon, więc się odczep ;P
Popełniłem wcześniej błąd, musiałem posta szybko modyfikować, bo bym jeszcze większy wpier dostał
-
//Mogłeś napisać: jestem na tel, ciężko mi pisać posta. To ktoś by się zajął nimi szybciej.
//Nie piszę i nie zwracam komukolwiek uwagi, żeby komuś zrobić przykrość, ale po to aby uwidocznić komuś rzeczy, które mi akurat rzucają się w oczy. Jestem GM, zawsze tak grałem i tak grać będę, znacie mnie przecież nie od dziś. Ale jeśli kogoś coś za bardzo dotknęło, to sorry.
-
Elf widząc zagrożenie ze strony 3 wiwern postanowił się teleportować na bezpieczną odległość, aby z niej zniszczyć mordercze bestie. Skupił energię magiczną i zniknął w czerwono-fioletowym obłoku.
-
//: weź nie kpij ze mnie, bo akurat klamiesz i jesteś fałszywy w tym co robisz. Kretynem nie jestem i widzę Twój stosunek do mnie od czasu kiedy opuściłem Twoja organizacje. Czepiasz się mnie i mojej postaci od dawna w sposób większy niż co do innych.
-
//Nie będziemy o tym gadali tutaj. Chcesz się wyżalić, zapraszam na fb.
-
Veirek myślał ze unikając ataków ogonów najgorsze było za nim, jednak nie przewidział ze był wciąż za blisko od przeciwników, którzy zaczęli używać pysków żeby go ugryźć, on nie mając żadnego planu zaczął się cofać robiąc tym samym uniki wpadło mu do głowy:
Jeżeli zdołam jednego przebić, drugi mnie zaatakuje i ugryzie, mogę też zacząć machać włócznią w nadziei ze przetnę im głowy, ale one są nadal za blisko i jeżeli chociaż jedna trafi w moją włócznie stracę jedyną broń jaką mam.
Przeciwnik wciąż i wciąż starał się go ugryźć,on starał robić uniki cofając się.
-Już wiem ugryźć,ale kiedy. powiedział sam do siebie
Szczęście mu sprzyjało niedaleko upadł Aragorn który choć na chwilę odwrócił uwagę istot z którymi obecnie walczył.
Wiedząc ze innej okazji nie otrzyma, kucnął i zaatakował, trzymał włócznie w obu rękach, starał się znaleźć się jak najniżej wiwerną żeby zaatakować w jej głowę, po chwili znajdował się tam gdzie chciał i dźgnął, przebijając jednej z wiwern szczękę od dołu włócznią, druga wiwerna zorientowała się ze wojownik wykonał swój ruch i się obróciła się w jego kierunku w celu ugryzienia go, Veirek wiedząc ze nie ma szans wyjąć włóczni sam ugryzł bestię, dało mu to wystarczająco dużo czasu żeby wyjąć włócznię z głowy przebitego przeciwnika i się cofnąć na kilka kroków od osłabionej wiwerny
11/21
//Insentor poprawił post jest ich 21 :)
//small edit zrobiłem nie ubiłem 2 tylko 1 ^ ^
Zgubne ugryzienie
Dzięki ostremu uzębieniu jesteś w stanie wgryźć się głęboko w ciało przeciwnika wyrządzając mu dotkliwe rany. Dodatkowo Twoja ślina zawiera masę bakterii i toksycznych substancji, które osłabiają przeciwnika dwukrotnie zmniejszając jego siłę oraz szybkość.
Funkcja - Otrzymujesz dodatkowy finiszer na post, jeśli ugryzłeś wcześniej przeciwnika.
Zmiennocieplność
Gadzie korzenie zmuszają Cię do życia w słońcu, które sprawia, że jesteś dwukrotnie silniejszy i szybszy. Chłód nocy osłabia Cię powoli wprowadzając w letarg. Dlatego po zachodzie słońca Twoja siła i szybkość spada dwukrotnie.
Funkcja - W dzień otrzymujesz plus jeden dodatkowego finiszera na post, w nocy otrzymujesz minus jeden od liczby możliwych do wykonania na post finiszerów.
-
Widząc zamęt jaki panował na polu bitwy. Wszędzie było pełno krwi, i trupów wiwern.
Heshar anash! wykrzyczał podbiegając do Veireka. Pomóc? zapytał kumulując energię. Kula ognia została stworzona, i rzucona prost w łeb wiwerny. Bestia padła, lecz nadleciały 2 kolejne.
Heshar anash! wymówił ponownie. Kolejna kula ognia powstała w ręce, i kolejna poleciała prost w stwora, i kolejny raz trafiła w głowę. Starał się nie zniszczyć skór. 2 bestie padły już na ziemie. Ruszyła na niego 3 bestia. Tu było troszkę inaczej. Wiwerna chwyciła Kratosa za nogi, i już miała się wznosić gdy Cry wykrzyczał: HESHAR! HESHAR! Dwa ogniste słupy poleciały na stwora raniąc go niemiłosiernie. Puściła ona szarego wilka, którego przydomek wziął się od tatuażu biegnącego przez całe ciało. Stwór ryczał, aż było go żal. Nie długo trwała ta męczarnia. Padła martwa, z płonącą resztką głowy i mózgu.
14/21
//No serio? :)
-
//Mamy dzień, godzina 18.
Aurius przeliczył siły na zamiary, druga z wiwern zaatakowała brzytwą wbijając w rycerza swoje ostre zęby. Poszarpała nim w obie strony po kilka razy po czym rzuciła w krzaki.
//Masz przegryziony brzuch i plecy na głębokość 5 centymetrów, są to ślady po 46 zębach wiwerny. Wiwerna to bestia II kategorii tak więc potrzebujesz 2 finiszerów na wykończenie 1 wiwerny w poście i 2 finiszerów w przypadku obrony przed nią.
2 wiwierny nie zaprzestały pościgu jedna z nich nadal biegła po ziemi zaś druga zeskakując z korony drzewa przygotowywała się do pochwycenia Nocturna.
Gunses oślepił na następny post z walką 4 wiwerny.
Aragorn zabił 1 wiwerne.
//Gdzie pojawił się Devristus? Trzeba opisać, w umiejętność wyznacza określone kryteria.
//Veirek Twój post jest nieco zawiły ale z podliczenia wynika, że zabiłeś jedną i tą samą wiwernę, więc wszystko się zgadza.
Druga z atakowanych przez Veireka wiwern ogłuszyła go skrzydłem.
//Kratos wypowiadasz inkantacje podmuchu ognia, to co innego niż słup ognia.
Kratos upadając zrzucony przez martwą wiwerne nabił sobie kilka siniaków.
//Piszcie takie podsumowanie, bo myli się wam liczebność.
14 zabitych wiwern
7 żywych wiwern
-
Elrond był od pewnego czasu bardzo skoncentrowany. Atak mógł nastąpić z każdej pozycji. Gdy został pochwycony przez wiwernę, skupił się i obrawszy cel, teleportował się 50 metrów od pola bitwy.
-
Isentor przeteleportował się obok Mogula, w bezpieczne miejsce, ponieważ wiwerny, które próbowały go zjeść zostały już zabite. Bestie atakujące króla wbiły żądła w ziemie.
-
Zasięg podmuchu wynosi 5 metrów po prostej od dłoni maga
//Mnie o to chodziło, że od mojej dłoni wprost 5 leci ognisty podmuch. Ja sobie to ładnie objawiłem w główce i wyglądało mi to troszkę właśnie jak taki słup podmuchu :D
Spadając nabił sobie kilka siniaków. Wstał obolały. Kurwa.. wredne zwierzęta mruknął pod nosem. Widząc, że mało zostało przeciwników ruszył do ataku. Biegnąc wypowiedział inkantacje Heshar anash!. Skumulowana energia stworzyła kulę ognia, którą natychmiastowo rzucił w nadlatującą wiwerne. Padła martwa, zsuwając i zatrzymując się zaraz przed stojącym Kratosem. Nadlatywała następna. Zrobił szybki unik, odskakując na bok i turlając się. Bolało go to, ponieważ był trochę posiniaczony. Heshar anash! wykrzyczał. Kolejna ognista kula poleciała zabijając bestie, która już chciała uderzyć z żądła. Heshar anash! wypowiedział ostatni raz. Jak zwykle skumulowała się energia, która zmieniła się w kule ognia. Ostatni z wrogów którzy byli blisko Cry padł. Białowłosy wstał, otrzepał się i zaczął kumulować energię na ostatnich...
17 zabitych wiwern
4 żywych wiwern
-
Nocturnus w porę zauważył atak z góry, więc był gotów do rzucenia zaklęcia. Cofnął się kilka kroków, po czym wypowiedział zaklęcie.
- Izipash!
Na niebie zauważalna była zaledwie mała iskra, która po chwili przeobraziła się w potężną wiązkę energii. Lecąca wiwerna została trafiona błyskawicą, po czym padła martwa. Druga wiwerna była lekko zdezorientowana całym zdarzeniem, więc Nocturnus miał chwilę na oddalenie się.
18 zabitych wiwern
3 żywych wiwern
-
//Jest kwiecień, czyli zima, tak?
Gunses odbił się od ziemi, działał teraz bardziej jak bestia, dzięki mutacji jaką przeprowadził na jego ciele Isentor, Gunses miał teraz siłę do walki. Wyskoczył więc w górę, zakręcił mieczem i spadł na kolano w przyklęk. Miecz niczym gilotyna spadł na szyję wiwerny, tuż za jej łbem. Czarna ruda przeniknęła ciało gada pozbawiając go łba. Konająca w konwulsjach wiwerna spazmując miotała na boki przeciętą szyją chlapiąc na boki posoką. Następnie Gunses szybko poderwał się, wykręcił w biodrach i w piruecie pociągnął za sobą mieczem, od dołu. Jedna z wiwern obok jego miotała oślepionym łbem. Wampir właśnie pod jej zębaty łeb kierował miecz. Impet uderzenie wbił miecz głęboko w czaszkę. Po ostrzu aż do rękojeści popłynęła fala posoki. Gunses wyrwał miecz i szybko zakręcił się ponownie, przeskoczył na drugą nogę. Uniósł miecz i oburącz uderzył od góry w ciało kolejnej wiwerny. Miecz przygwoździł bestię w miejscu głowy. Wampir szybko wyrwał miecz. Trzy jaszczury już miotały się w posoce. Uderzył od razu w ostatnią wiwernę, aby zabić ją, póki jest oślepiona. Broniła się. Uderzała przed siebie ogonem celując na ciemno w postać. Na polu walki był zgiełk, okrzyki kompanii, zawodzenia wiwern. Nie mogła zlokalizować wampira-bestii. Gunses wykorzystał moment kiedy kolejny raz zaatakowała. Jego miecz ciął niczym katowski, od góry w dół, tuż za ogonem i gruczołami jadowymi. Uderzył i uciął zabójczą broń. Zaraz potem podbiegł do wiwerny i wyskakując w górę upadł na kolano tuż przed nią. Jego demoniczna pięść uderzyła z impetem w łeb jaszczura. Głowa nie miała szans w kontakcie z taką bronią. Rozpłaszczyła się, rozerwała, pękła. Język wyszedł pomiędzy zębami, oczy i mózg rozpłynęły się pod pięścią wampira. Szybko odwrócił się, aby być przygotowany.
21 zabitych wiwern
0 żywych wiwern
Finiszery: 3 za Miecz III (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Specjalizacje_walki#Lekcja_III_.5B100.25.5D_-_mistrzowskie_techniki_walki_broni.C4.85_sieczn.C4.85_.5B1500_grzywien.5D) + za 2 Dziecko nocy (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Umiejętności_rasowe#Dziecko_nocy_2) (kwiecień - miesięczna noc) + 4 za Potęga bestii (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Umiejętności_rasowe#Pot.C4.99ga_bestii) = 9 finiszerów.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Widząc że ostatnie wiwerny padły odezwał się: Wszystkie padły. Co teraz?
-
- Król zajmuje się chyba Mogulem. Trzeba opatrzyć rannych. Zaraz wam w tym pomogę, tylko teraz nie jestem pewien co zostało z wiwern...
//Isq, czytałeś wszystkie posty najdokładniej, z ilu bestii mogę zebrać cały lot, a z ilu 50%?
-
- Mogul to bestia. Nie testowaliśmy jeszcze jadu wiwerny na bestiach. Myślisz, że przetrzyma Gunsesie?
//Od teraz mogę mieć ograniczony dostęp do neta. Więc dopiero jutro coś więcej poza dialogami. Czytałem ale nie notowałem. Kilka bestii odpada bo są spalone przez błyskawice, a kilka przez ogień.
-
//Dobra, przejrzę to w wolnej chwili.
- Hmm - podszedł do Isentora i stanął nad Mogulem - Może to go wzmocni. A może zabije. Szkoda, że nie przeprowadzaliśmy takich eksperymentów. Jestem z racji mojej rasy bardziej wytrzymały na takie cuda. Ale on jest cholernie uparty i tępy. Jak się zaprze, to przetrzyma. Głupio by było go teraz stracić. Nie zdążyłem go nauczyć czegokolwiek... Możemy mu jakoś pomóc? - zapytał. Zdjął maskę stając w cieniu drzew. Tak. Wszyscy go widzieli w czasie walki, to jak skakał na kilka metrów nad ziemią, jak wywijał bronią. Nie było sensu się dłużej kryć. Gunses odsłonił twarz. Wampir-bestia powrócił.
-
- Panowie trzeba się zebrać przygotować i okopać, wygląda na to ze jesteśmy zmuszeni zostać tu na noc mamy rannych i wyczerpanych walką, jest po godzinne 18, jest zima więc noc zapada szybko, trzeba sprawdzić ile skór zebraliśmy, jeden zaginął przez teleport a jeżeli jeszcze mało problemów mamy tu ze sobą paru panów ziemskich oraz jednego króla wiec wiwern i bandytów nam nie zabraknie..
przy okazji pomyślał
a w nocy to ja nawet nie zdołam jednej głupiej wiwerny zabić szybko ..... a co dopiero bandy bandytów
// wiwerny polują w nocy ? , i na moje kolega ork ma dobry moment żeby wprowadzić chociaż na chwilę swojego "przeciwnika"
// jak odpoczynek to odpoczynek
-
//Odpocznijmy :P
- Kto jest jeszcze ranny? - zapyta wampir. Chwilę po tym uniósł rękę wysoko nad głowę i wyszeptał
- Elisash! - z jego dłoni wytrysnęła smuga światła, która uformowała się w powietrzu w jaśniejącą kulę.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
-Ja odrobinę, ale jakoś daje rady. Treningi z Bractwa robią swoje. Po prostu póki co w takim stanie niezbyt mogę walczyć. - powiedział zakonnik wskazując na ranę na brzuchu i plecach.
Hart ciała
-
//Ta :D
Ja jestem tylko poobijany.. - rzekł z trudem. Ała.. zmęczyła go walka, ale także podwójny upadek z wiwerny
-
Gunses nachylił się nad Auriusem. Wyjął miecz z pochwy, naciął sobie nadgarstek na prawej ręce. Krew w niego buchnęła na rany Zakonnika. Mogło to być dziwne, ale Gunses wiedział co robił. Po chwili odwrócił go ostrożnie na bok i polał również plecy swoją krwią. Chwilę potem wyjął z kieszeni ubrania bandaże i poskładał Auriusa jak tylko mógł.
- Bez obaw - powiedział - Za jakąś godzinę będziesz całkowicie sprawny.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
-Wielkie dzięki panie Ra. Jestem pana dłużnikiem. Powinienem być bardziej ostrożny biorąc pod uwagę spryt tych bestii. Z pewnością nigdy więcej nie będę leciał bez porządnej taktyki. Rąbanie pozbawione choćby drobnego przemyślenia nie daje tutaj dobrych skutków.
-
- Dobrze, że wyciągnąłeś z tego naukę - rzekł i uśmiechnął się blado. Podszedł do jednej z wiwern, złapał ją za łeb i zaciągnął w krzaki aby się pożywić.
-
- Rąbanie bez sensu jest złe. Zawsze. - powiedział dracon, walka go uspokoiła.
-
- Aaaa! Aragornie! - zawołał z krzaków Gunses - Odhibernowałem Ci brata! - powiedział i zatopił kły w ranie po mieczu w ciele wiwerny.
-
- To dopiero była walka. Jak tak dalej pójdzie, to wybijemy wszystkie wiwerny na kontynencie.
Uśmiechnął się Nocturnus.
- Jeśli zajdzie taka potrzeba, to mogę czuwać w nocy. Praktycznie nic mi się nie stało, a mamy tu poważniej rannych...
-
- Ja będę czuwał w nocy - powiedział Gunses - I nad wami i nad Mogulem. Reszta może przygotować się do snu. Jeśli chcesz Nocturn, to możesz mi czuwać ze mną.
//Nocturn, odmieniasz swoje imię? No wiesz, np. Nocturnie? Czy nie?
-
Kurwa, zajebiście. Znając go przylezie i będzie mi morały o moim zachowaniu prawić. - Jaka szko... znaczy bardzo mnie to cieszy Gunsesie. Normalnie aż nie mogę się doczekać spotkania. Mówił z ironią, jego brat był inny. Wychowany, uprzejmy itd. Zawsze był tym od gadania gdy za dawnych lat podróżowali od siebie.
-
- Też się cieszę - powiedział całkowicie szczerze. Aerandir był wieloletnim druhem Gunsesa. Gunses zebrał swój płaszcz z ziemi. Kula światła rozświetlała otoczenie dając ludziom i innym możliwość ułożenia się do snu. Gunses już dawno radziłby wyjechać stąd na skraj dżungli. Nocowanie w tym miejscu to kuszenie losu. Niemniej jednak nie miał nić do powiedzenia. Mogula nie można było ruszyć. Wampir wyjął sztylet i popatrzył po pobojowisku. Zaczął liczyć ile może ściągnąć trofeów.
-
- Może w czymś pomóc? - zapytał Gunsesa wychodząc z krzaków. Okazało się, ze teleportacja zaniosła go nie 50 metrów, a trochę dalej. Najwyraźniej był w zbyt podłym i gniewnym nastroju, by dostosować moc do umiejętności. A o tym gdzie dokładnie wylądował wolał nie wspominać. Cieszył się, ze przynajmniej mógł kierować się błyskami błyskawic i snopami ognia, by odnaleźć towarzyszy.
-
- Oo, tak, owszem - powiedział Gunses - Mógłbyś sprawdzić z ilu wiwern można pozyskać wszystkie trofea? Byłbym wdzięczny - powiedział i uśmiechnął się pełnią zębów
-
- Ra, mi nie uwłacza zwykła prosta praca. Nie jestem nad pobudzonym dzieciakiem. Nie szczerz tak kłów. Robię to tylko, by dotrzymać Ci towarzystwa, w tą noc. Nie mam ochoty na sen... - powiedział i podszedł do pierwszego z wiwern. Wydawał się być w miarę cały.
- Za tego się zabieraj...
-
- Wybacz - powiedział Gunses i ukucnął przy wiwernie, sztyletem zabrał się za nacinanie jej skóry na wewnętrznej stronie łap i brzucha. Zaczął podcinać skórę i ściągać ją
- Jaką masz obecnie rangę? Arcymag? - zapytał z zainteresowaniem
-
- Ta cała popalona... Podejrzewam błyskawice - powiedziała badając kolejną bestyję. - A i owszem. Arcymag... Ale nie czuć tego. W ogóle. Dawno temu, gdy szkoliłem się na czarodzieja, czy nekromantę, by awansować, by podnieść swój poziom, trzeba było coś znaczyć. Trzeba było posiadać ogromne doświadczenie. I aprobatę innych wyższych rangą. Dostawało się odpowiednie szaty, broń. Ci mniejsi darzyli szacunkiem tych wyższych. Nie dlatego, że się ich bali. Po prostu wiedzieli ze tak trzeba, że jest to właściwe. Działało to oczywiście w obie strony. Często przy różnych zgrzytach, ale działało - uśmiechnął się przypominając sobie swojego mistrza Canisa.
- Aktualnie wystarczy wyuczyć się kilku zaklęć, dostępnych u nauczycieli cała dobę, a także kilku umiejętności. Wystarczy że zarąbiesz kilka wiwern, dostaniesz złoto, pacniesz na odwal naukę i gotowe. Jesteś czarodziejem. Możesz nawet nigdy nie użyć jakiegokolwiek czaru, nigdy nie ubrać szaty adepta. Nie znać teorii... Czy tylko mi, Gunsesie, wydaje się, że coś jest nie tak? - ot wylał swoje żale. I nawet mu się nie polepszyło.
-
- W dupach się poprzewracało - Gunses ściągnął skórę, zabrał się za pazury, potem narządy wewnętrzne, gruczoły jadowe - U mnie jest to samo. Wybudowałem trzy zamki. Wyposażyłem każdy po zęby. Sprowadziłem najróżniejszych nauczycieli. A w zamian za to odwrócili się Ci, których ustanowiłem zarządcami. Walczyłem z Lithanem z ukrycia, tak aby myślał, że nie żyję, aby nie zabijał moich bliskich, a za to dostaję policzki od swoich przyjaciół. W dupach się wszystkim poprzewracało. Adepci mający się za Arcymagów, Arcymagowie, których szanują tyle co pucybutów, żołnierze mieniący się dowódcami i dowódcy, którzy nie umieją nad sobą panować. Skrytobójcy, którzy nie zabijają i światli uczeni, którzy trują. Myśliwi, którzy nie chcą polować i Zakonnicy którzy rzucają się na dziką zwierzynę. Wszystko Elrondzie stoi na głowie. Wszystko. My jesteśmy po prostu starzy. Kiedyś, kiedy liczyło się ognisko pośród zimnej nocy na pustyni Ohsi, kiedy liczyły się cienie bliskich osób, kiedyś było lepiej.
- Zebrałem cały lot z jednej wiwerny (bez krwi).
-
- Również mogę dotrzymać Wam towarzystwa. Ta ciemność dookoła wzbudza niepokój. Prześpię się nad ranem, gdy nastanie świt.
//Tak, odmieniam.
-
- Dobrze, Nocturnie. Doliczyłem się, że bez tej wiwerny którą już oprawiłem, zostało jeszcze 10 które się nadają. Zaraz się za nie zabieram. Pójdę zobaczyć, co u Mogula. Elrondzie, weźcie sobie światełko. Elisash - powiedział wyciągając dłoń do góry. Metr nad jego głową pojawiła się świetlista kula.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
//Kończę zajęcia o 13:30.
-
Zakonnik miał zamiar się przespać, jednak gojenie się ran jakoś mu na to nie pozwalało. Wiercił się w miejscu i obserwował z daleka czuwających towarzyszy. Jego tarcza i miecz leżały obok niego. Wyciągnął rękę po kawałek metalu, który chronił go nie raz. Pogładził powierzchnię swojej osłony. Już nie była tak równa, jak w momencie gdy ją otrzymał. -Ech Zartacie, wybacz mi dzisiejszą głupotę. - powiedział praktycznie sam do siebie.
-
- Ciekawe - powiedział manipulując dzięki swojej psioniką światełkiem. - I bardzo przydatne.
- Nocturnie... Jesteś rozumiem kolejnym Adeptem w Pakcie?
-
- Wygląda na to, że Mogul dochodzi do siebie. Trucizna nie zabiła go, tylko nieźle sponiewierała. Sprawdzić Gunsesie czy wstanie na nogi o własnych siłach?
Po zadaniu pytania, uwagę Isentora zwróciło truchło jednej z martwych wiwern. Zbliżył się do niego i zaczął dokładne oględziny.
-
Aragorn zaś wstał dość wcześnie. Zastanawiało go nieco czemu tak się zachowuje. Fakt że był chamem pozostawał niezmienny, opętanie jak wtedy gdy o mało nie zabił Zelerisa wykluczył. Chociaż... większość winy zrzucił na skazę i poszedł za krzaczek za potrzebą.
-
- Owszem - rzekł do Elronda. - Mój wybór nie był prosty, ale stwierdziłem że bycie typowym wojownikiem jest mniej bezpieczne. Broń można odebrać, a z magią jest znacznie trudniej. Chyba, że trafi się na potężniejszego od siebie maga...
Nocturnus spojrzał na króla przyglądającego się wiwernie, po czym kontynuował.
- Czy kiedykolwiek żałowałeś swojego wyboru? W końcu jesteś już doświadczonym magiem. - zapytał z zaciekawieniem.
-
- Silna z niego bestia - powiedział oprawiając kolejną zwierzynę. Robił to sprawnie. Wszystkie były już oprawione. Ich skóry zwinięte, organy i worki jadowe zawinięte i szmatki i włożone do toreb z cieczą, pazury w mieszkach.
- Niektóre są większe od innych - zauważył podchodząc - Może to kwestia zróżnicowanej diety, może jakaś naturalna mutacja, a może coś innego. Ewolucja dużo może namieszać w genach - powiedział i przypatrzył się truchłu dokładniej. Kto jak kto, ale znał się on na rzeczy, może coś by zobaczył. Oglądając ciało wiwerny zapytał
- Mogul nie do końca wie jaką mocą dysponuje. Uważa, że jest niezniszczalny i przez to jest nieostrożny. Będę musiał spędzić z nim kilka tygodni i nauczyć go wielu rzeczy. Spróbować go podnieść? - zapytał
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
= Obecnie suma zebranych przeze mnie trofeów to:
- 259 litrów krwi wiwerny
- 90 m2 skóry wiwerny
- 9 litrów jadu wiwerny
- 18 żądeł wiwerny
- 108 pazurów wiwerny
- 18 serc wiwerny
- 18 par oczu wiwerny
- 18 wątrób wiwerny
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Veirek się tylko przysłuchiwał rozmowie przypominając sobie bitwę która się odbyła i patrząc na swoją broń
- Jak wojownik straci broń, zawsze może pokazać efekty swoich szkoleń i lat praktyk na polach bitwy, za to jeżeli mag straci swoją magię to już trochę inna sprawa,chociaż bardziej prawdopodobne jest ze wojownik nie wykona uniku przed przeciwnikiem, niż mag nie zdąży się teleportować z pola walki
-
Isentor odwrócił się na zawoładnie Gunsesa.
- Spróbuj.
Powróciwszy do oględzin martwej wiwerny, szczególną uwagę przykuły jej ślipia.
- Chodźcie to zobaczyć.
-
- Pamiętaj Veiriku, że szkolimy się również w walce bronią. Bylibyśmy głupcami, gdybyśmy nie brali pod uwagę braku magii.
Podszedł do króla. Magiczna świetlista kula, która leciała za nim dokładniej rozświetliła wszystko wokół.
- Co zauważyłeś?
-
Podszedł do Mogula i poklepał go po mordce.
- Te, wstawaj - powiedział kiedy tamten się przebudził. Podźwignął go na swoje ramiona. Gunses był ośmiokrotnie silniejszy od człowieka, dawało mu to pewne możliwości. Kiedy Mogul stanął na nogach Gunses oparł go plecami o drzewo, w zaroślach znalazł kawał pnia i przytargał. Wręczył Orkowi
- Gałęzią Tobie machać, nie toporem - zażartował - Podpieraj się na tym - dokończył po czym spojrzał w oczy Orka, palcami odciągając powiekę. Popatrzył i poszedł w stronę króla aby przyjrzeć się oczom wiwerny, których zmianę przecież sam też zauważył.
-
- Widzicie jakie ma popękane oczy? Nie są to jednak żyłki o kolorze czerwieni, tylko czarne jak noc wybroczyny. Wiwerna musiała mieć kontakt z czarną rudą. Obstawiałbym bardziej pośrednią formę, być może pożywiała się spaczonymi zwierzętami. Pogłoski o nieumarłych nabierają teraz sensu. Jeśli w pobliżu znajduje się złoże czarnej rudy, które generuje spaczenie nie jesteśmy tutaj bezpieczni. Tym bardziej, nie chciałbym powtórki z wyspy wulkanicznej.
-
- A co tam się stało? - zapytał
-
//Noc, godzina 21
- Na wyspie wulkanicznej, nieopodal Marantu, znajdowało się jedno z ognisk plagi. Czarna ruda wypaczyła tamtejszą faunę i florę zamieniając wyspę w miejsce, w którym nie chciałbyś przebywać. Proponuje szykować się powoli do snu. Ustalmy wartę, wyruszymy bladym świtem.
-
- Najpierw się dowiedz ze niedaleko twojego miasta istnieje spaczenie które może zagrozić całej wyspie, a później idź spać, w sumie dobry pomysł tylko ja dziś śpię z włócznią ...
-
- Forteca Magii nie była czasem na wyspie wulkanicznej? - zapytał nie będąc pewnym
-
- Nie przypominam sobie, by było to tam.
-
Elrond poszedł w kimę.
-
- No nic. Idźcie spać. Będę czuwał. Nie dość, że jest Hemis, to jeszcze noc. Nie muszę się kłaść spać i tak przez całą zimę.
-
- Też się prześpię. Gdy będziecie chcieli odpocząć, to obudźcie mnie. Będę czuwał w nocy. - Nocturnus dokończył zdanie, po czym położył się.
-
A ja się nie położę. Muszę nabrać energii. Za często puszczałem zaklęcia by czuć się pełnym mocy.
Siadł pod drzewem i zaczął medytować. Jakby co to mnie zawo... nie dokończył, ponieważ jak tylko usiadł zasnął podpierając się drzewem.
-
Kratos połóż się spać, gdyż tak szybciej zregenerujesz siły witalne i moc magiczną. Ja popilnuję Was z Gunsesem
-
- Heh, ludzie, ludzie - zaśmiał się wampir widząc jak szybko sen zmorzył Kartosa
-
- Postoje z wami. - powiedział dracon. Może to pobliskie złoże ma na mnie taki wpływ? W sumie gdy tu przybyliśmy czuje się... inaczej.
//Isu jak moja postać myśli pierdoły to mów, ale myśle że to fajny motyw.
-
Aurius również szybko zasnął. Mimo mocnego snu, jego ręce wciąż trzymały tarczę i miecz.
-
E, macie coś do żarcia? Tylko tyle był w stanie jak na razie wydukać.
-
- Nie mam przy sobie. Poszperaj w jukach, może znajdziesz soloną wieprzowinę.
-
//Dzień, godzina 6.
Noc szybko ustąpiła miejsca dniu. Zaczynało już świtać.
- Wstawać panowie! Udamy się dalej na bagna. Za chwilę wyruszamy.
-
Gdy tylko Aurius się obudził, sprawdził swoje rany. Były ślady w postaci blizn, jednak poza tym nic wielkiego. Niemal całkowicie się zagoiły. Uśmiechnięty zakonnik wstał na równe nogi i wykonał parę ćwiczeń na próbę. -Jeszcze raz dzięki panie Ra. Nie odzyskałbym sprawności tak szybko w normalnych warunkach.
-
Obudził się, lecz jeszcze nie otwierał oczu. Gdy wszyscy byli zajęci, ich uwagę odwróciło zniknięcie Kratosa w białym dymie.
Pojawił się zaraz koło mistrza, stojąc już na równych koniach. Niektórych to zaskoczyło, innych nie. Witaj mistrzu! rzekł wesoło. Wyciągnął swe miecze, i zrobił kilka machnięć, po czym schował je. To co, ruszamy?
-
- W drogę. Za mną.
-
Ruszył za mistrzem Isentorem.
-
Sen mu minął spokojnie, czuł się jak by znowu spał na pustyni wraz z swoimi ziomkami z klanu kiedy dni mijały mu na polowaniach,jednak nadszedł czas podroży i powiedział :
- Kolejny dzień, kolejny przeciwnik do zabicia, niech prowadzi mnie światło Zartata
i ruszył za swoim królem wraz z resztą jego kompanów
-
//Is, bo nie rozumiem. Jest kwiecień, więc w marancie przypada 4 miesiąc z rzędu, czyli Hemis - zima. Powinno być w dzień ciemno jak w dupie u Zefcia. Czemu więc na wyprawie jest dzień i 'świta'?
- Nie ma sprawy - powiedział Gunses zbierając swoje rzeczy i podbiegając do Isentora.
-
//spaczony teren w sumie , i nigdzie nie pisało czy długo tu się śnieg trzyma i jak oddziałuje spaczenie na pogodę, na moje :P
-
//Raczej sądzę, że chodzi o to, że słońce tylko się pokazuje na chwilę, a przez cały dzień jest zasłonięte przez księżyce.
//Nie mniej jednak trochę strach, że w zimie, w miesiącu ciemności, w zarośniętej dżungli świta ;f
-
Aragorn ruszył za Isentorem.
-
// bo mamy lekko skopaną geografię i klimat...
Elrond ziewną potężnie, rozprostował kości, powystrzeliwał magicznie kamyki wokół siebie we wszystkich kierunkach. Był na chodzie.
-
//W hemis dzień jest krótki, słońce praktycznie nie wychodzi zza chmur, toteż wygląda jakby był wieczór.
-
//: Za ten tekst o Zefciu to powinienem cię ukamieniować Gutek :P
Również zakonnik ruszył za królem. Czuł się znacznie lepiej niż poprzedniego dnia.
-
Nocturnus podążał za towarzyszami.
- Wyjątkowo spokojna noc. - rzekł przeciągając się. - Jaki jest dalszy cel naszej podróży?
-
Nocturnusie... Aktualnie jest Hemis, więc można się spodziewać że właśnie jest ranek. rzekł do towarzysza idącego koło niego. Szedł za resztą, czekając aż mistrz coś powie.
-
Przemierzaliście wąskie ścieżki prowadzące przez bagna, odór zgnilizny nasiał się z każdym pokonanym krokiem. W wodzie i błocie, które was otaczały pływały ludzkie truchła.
- Pomyślałem, że nawet wiwerny muszą się tutaj zapuszczać, kiedy brak im pożywienia, te zwłoki wyglądają na podgryzane przez dzikie bestie. Wyglądają też na nieźle podgniłe i być może spaczone. Trzeba będzie przyjrzeć się jednym z nich. Mamy jakiś ochotników do wyłowienia trupa?
-
Elrond zlustrował okolicę, dojrzał takiego, który był od nich w odległości kilku metrów. Skoncentrował się, magia wypłynęła z jego duszy, a on sam pociągnął ręką. Trup nagle wyskoczył z brei rozpryskując ją wszędzie i wylądował przy kopytach jego wierzchowca. Koń zarżał przestraszony i zaczął nerwowo stąpać. Arcymag poklepał go po boku, uspokoił starodawnym elfim sposobem. Zsiadł następnie z niego i podszedł do ciała.
- Sądzę, że zrobiłbyś to lepiej, królu - odparł.
-
Elrond stracił przytomność i spadł z konia.
//Psionika obejmuje podnoszenie przedmiotów do 10kg. Przewrócić lub podciągnąć do siebie można tylko przedmiotu, które znajdują się w pionie.
-
Nocturnus bacznie przyglądał się zwłokom leżącym niedaleko.
- Okropny zapach! - rzekł krzywiąc się. - W miejscu tym o zarazę nie trudno.
- Mistrzu, ja mogę wyłowić trupa, a raczej to co z niego zostało.
Adept zeskoczył z konia, po czym podszedł do najbliższego trupa.
- Czy może mi zaszkodzić?
-
Zakonnik podszedł natychmiast do nieprzytomnego Elronda i odciągnął go na bok. Usadził staruszka przy drzewie, żeby chociaż nie leżał. Potem zbliżył się do jednego z trupów. -Na prawdę macie problem...Zabieracie się do tego jak pies do jeża. Aurius przewiązał dłonie resztkami bandaży, które mu wcześniej osłaniał ranę i wyciągnął truchło za ręce. -Proszę królu. Pacjent gotowy na przegląd.
-
- Raczej nie Nocturnie.
-
- Skąd tu tyle zwłok?
//Nie będzie mnie do 15.
-
Ork przeciągnął się. Cały czas uczył się i wyciągał wnioski. Bardzo dobrze, że został w ten sposób ranny, bowiem doszedł dzięki temu do dwóch wniosków. Po pierwsze - mimo, że jego szybkość znacznie się zwiększyła, to jednak dalej nie było to, co oczekiwał. Musiał mocno nad tym popracować. Po drugie. Dla zwykłego człowieka, ba - nawet orka taka dawka jadu wiwerny najprawdopodobniej byłaby śmiertelna. On jednak żyje i trzyma się. Sam miał mieszane uczucie jak.
//: jaki jest mój stan? Dogorywam lekko, czy już jestem w pełni sił?
-
// W pionie? w zasadach nie ma o tym wzmianki, przed chwilą to wymyśliłeś.
-
- Pewnie miała tutaj miejsce jakaś potyczka. To co z tymi zwłokami?
//Mogul odzyskał pełnię sił.
//W zasadach jest wzmianka o tym, że jak chcesz odepchnąć lub przyciągnąć przeciwnika to możesz tego dokonać, jest też wzmianka, że jak chcesz coś podnieść to ciężar przedmiotu nie może przekraczać 10kg. Wyciągnięcie zwłok z bagna raczej nie zalicza się do pchnięcia lub przyciągnięcia przeciwnika, który stoi.
-
-Zaraz zchawtuje. Wyczulone zmysły dracona w tej chwili bardziej przeszkadzały niż pomagały, podszedł do trupa wyciągniętego przez Auriusa i zaczął się przyglądać.
-
-Po zbadaniu ich proponował bym je spalić na popiół, czasu kopać nie mamy a i nie wypada zostawiać, jeżeli są spaczone to już w ogóle
-
// e tam, można gdybać tygodniami, nagiąłem niesprecyzowane zasady, nie podniosłem go, tylko 'przyciągnąłem leżącego przeciwnika, który o dziwo był już martwy!' hi hi
- Co się stało? - zapytał sam siebie gdy się ocknął. Zdawało mu się, ze czuł coś podobnego, gdy przywołał zbyt dużą ilość drzewców w bitwie o Valfden...
-
Nocturnus wyciągnął drugiego trupa z wody. Zwłoki nie były zbytnim pocieszeniem zarówno dla oka, jak i nosa.
- Ciekawe jak długo tu leżą?
-
Trup, którego pochwycił Nocturn nagle ożył. Chwycił go za barki i próbował wgryźć się w szyje. Atak był zapalnikiem do rozruchu pozostałych nieumarłych. Z bagnistej wody zaczęły wypełzać zastępy zombie i szkieletów.
- Panowie, proponuje wycofać się do tamtego chramu. Mam nadzieje, że nie został zalany przez wodę.
//Do chramu macie 120 metrów w linii prostej. Zombie i szkielety otoczyły was, w związku z tym musicie się przebić z jednej strony. Drogę zastępuje wam 19 zombie i 21 szkieletów. Za wami znajduje się trudna do zliczenia ilość przeciwników. (jest ich przynajmniej, powyżej 100)
19 żywych zombie (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Zombie)
21 żywych szkieletów (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Szkielet)
-
//dało by się wsiąść na konie i taranować i przy okazji zabijać je ? , chyba ze panowie wolą wszystkie ubić mając nadzieje ze setka za plecami nas nie dogoni , w sumie bagna to pewno bez koni jesteśmy ale zapytać muszę ;P
-
Elrond poczłapał do swojego konia najszybciej jak mógł. Zdjął kostur, który miał przytroczony do siodła i przybrał odpowiednią postawę bojową.
- Radziłbym... Trochę żal mi tych koni, ale będą tylko wadzić. Z drugiej strony moglibyśmy przy ich pomocy staranować martwiaki...
-
Isentor zszedł z konia, wyciągnął sztylet, po czym szybkim ruchem ręki podciął mu gardło. Wierzchowiec miotał się w szale wpadając na nieumarłych. Część zombie z grupy za wami rzuciła się na konia pożywiając się.
- Przynajmniej teraz mamy mniejsze zmartwienie z zombie za nami.
Powiedział król, po czym przeteleportował się tuż obok wejścia do chramu.
-
Widząc co się dzieje, jak umarlaki wstają czym prędzej się skupił. Pojawił się biały dym, a ciało znikło. Krato teleportował się niedaleko charmu. Jakieś 20m od niego. Czym prędzej pobiegł w stronę mistrza. Po chwili dotarł do niego. Mistrzu... Użyć kałuży lawy? zapytał mając nadzieje że tak. Chciał wypróbować nowe zaklęcie.
-
Veirek wsiadł na konia i zdjął włócznie z pleców
- Ryzykowny to pomysł jest jeżeli ktoś straci konia w trakcie tej przeprawy to i wrócic po niego nie będzie można i zostanie wspieranie go z chramu przez magów, w sumie i tak to lepszy pomysł niż walka z taką ilością potworów
-
Elrond wolał nie nadwyrężać na razie czarowania czy innych zabaw z magią, postanowił najpierw wybić kilka nieumarłych. I tak się zdarzyło, że szkielety, stojące na drodze do chramu pomału już zaczynały ich atakować. Jeden wybrał sobie na ofiarę staruszka. Zamachnął się niezgrabnie swoim zardzewiałym mieczem oczywiście nie trafiając i już próbował rzucić się z zębami na arcymaga, gdy ten uderzył końcem swojego kostura w czaszkę szkieletu, roztrzaskując ja na kawałki.
19/19 żywych zombie
20/21 żywych szkieletów
-
- Anash! W jego ręce pojawił magmowy granat który pchnięty telekinetycznym impulsem poleciał w grupkę szkieletów. Chwilę później dracon poleciał w stronę chramu.
//Ilu zabił granat zostawiam MG
-
//Aruś.. ale ja jestem przy chramie...
Widząc co się dzieje, jak umarlaki wstają czym prędzej się skupił. Pojawił się biały dym, a ciało znikło. Krato teleportował się niedaleko charmu. Jakieś 20m od niego. Czym prędzej pobiegł w stronę mistrza. Po chwili dotarł do niego. Mistrzu... Użyć kałuży lawy? zapytał mając nadzieje że tak. Chciał wypróbować nowe zaklęcie.
Widząc że jest ich dużo, zrobił wielki bieg. Nie pytać? Dobra! pomyślał po czym sprintem tam pobiegł. Chwilę mu to zajęło. 2 zombie zainteresowało się nim. Grishil ipash grusha elash! wypowiedział po raz pierwszy z życiu. Pojawiła się kałuża lawy o średnicy 2 i głębokość 1 metra. Stwory tam wpadły, i uśmierciły się w trybie natychmiastowym. Heshar Anash! wypowiedział następne zaklęcie. Energia stworzyła kulę ognia, którą dzięki psionice rzucił w nadchodzącego stwora. Zombie padł martwy robiąc ostatni krzyk. Jako że limit wykorzystanych na post zaklęć się wyczerpał wyciągnął swoje 2 miecze i ruszył do ataku. Nadbiegł do niego jeden z szkieletów. Jako że był to tylko szkielet, nie martwił się. Zrobił blok 2 mieczami, po czym przesunął się na bok, i zadał cios. Jedna z kości wyleciała, więc konstrukcja się zachwiała. Szkielet jeszcze stał, lecz cios który wyprowiadził Kratos dobił go.
17/19 żywych zombie
19/21 żywych szkieletów
//Aruś.. sam powiedziałeś że jeszcze raz wspomnę o lawie to mi w pysk dasz :)
-
//Epic fail. Edytowałem to. Mi wtedy chodziło o to by nie niszczyć skór wiwern.
//Pytanie do Isa. Mam czarną rudę we krwi, czy teren spaczony jej działaniem ma na mnie wpływ?
-
Nocturnus odepchnął zombie kolanem, po czym wypowiedział inkantację.
- Izipash!
Na efekt nie trzeba było długo czekać, nieumarłego przeszyła błyskawica.
16/19 żywych zombie
19/21 żywych szkieletów
-
Jako, że Aurius czuł się już w miarę na siłach, a z drugiej strony nie miał wyboru, postanowił ruszyć w stronę chramu torując sobie drogę tarczą i młotem. ÂŻeby było nieco łatwiej, zakonnik skupił się na kościanych przeciwnikach. Kiedy znalazł się w pobliżu jednego, natychmiast został zaatakowany. Koścista ręka zamierzała zadać cios, lecz rycerz odbił ją od siebie i rąbnął obuchem w klatkę piersiową krusząc jej część. Szkielet jednak, jako bezmyślna istota parł dalej naprzód. Odpowiedzią Aurius był silny cios kantem tarczy w szczękę napastnika, co spowodowało jej mocne zniszczenie. Dzieło dokończyło silne uderzenie w sam środek czaszki. Kości się rozpadły razem z szkieletem w kilka chwil.
Nie trzeba było długo czekać na kolejnego przeciwnika. Następny kościej przypałętał się już po chwili. Sługa Zartata zacisnął dłoń na młocie, po czym walnął w obojczyk szkieletu poważnie uszkadzając jego ramię. Mimo to nieumarły postanowił się rzucić na rycerza z swoimi pozostałymi po śmierci zębami. Aurius wykonał obrót wokół własnego ciała. Twarz kościotrupa najpierw przyjęła cios od tarczy tracąc nieco na swej urodzie, a zaraz potem potężny obuch roztrzaskał pozostałą resztę czaszki.
-Zapraszam więcej nieumarłego plugastwa! - rzekł zakonnik spluwając na resztki przeciwnika.
16/19 żywych zombie
17/21 żywych szkieletów
-
Koniec tej zabawy. Pomyślał. Skupił energię magiczną i teleportował się przy chramie obok Isentora.
-
- Wycofujemy się do chramu, porzućcie konie, nie zmieszczą się!
Nieumarli cały czas napierali. Uwięzionych w potrzasku dzieliły już tylko 3 metry od przeciwników. Mała grupa zombie odłączyła się i pobiegła w stronę chramu.
//Granat magmy zatonął w błocie i nikomu nic nie zrobił.
//Kratos został ugryziony w lewe ramię przez szkielet, którego nie potrafił prawidłowo zabić.
//Nie ma to na Ciebie wpływu.
-
- Szlachta umie się teleportować. A plebs walczy - zażartował sobie. Wyszarpnął miecz z pochwy, szpon wyrzucił w zbliżającego się nieumarłego. Z koniuszków palców sypnęły iskry a ze szpona uderzyła wiązka energii elektrycznej. Pioruny spadły na zombie, które momentalnie pokryło się żywym ogniem. Ogień niszczył i uszlachetniał. Coś co było złe, w coś co było spokojne. W kupę spalonego mięsa i kości. Wampir wskoczył pomiędzy cztery zombie, ciął oburącz wysoko, w czaszki. Ostrze przenikało przez zepsute ciała niczym gorący nóż wchodził w twaróg, grało na czerepach, które odpryskiwały na boki. Zgniłe mózgi pocięte w drobną mizerię wypływały bokami.
11/19 żywych zombie
17/21 żywych szkieletów
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Zostając ugryzionym, teleportował się niedaleko mistrza. Mistrzu... Zostałem ugryziony! Coś mi się stanie?
-
- Trzeba amputować. - zażartował poważnie. - Jak tego nie przemyjesz i nie odkazisz to będzie źle. - odpowiedział Kratosowi. - A moja flaszka została przy koniu którego teraz pałaszują zombie.
-
Nocturnus chcąc dotrzeć do chramu musiał przedrzeć się przez grupę zombie.
- Izipash!
Kolejny zombie poległ od błyskawicy.
10/19 żywych zombie
17/21 żywych szkieletów
-
- Wiele pasożytów żeruje na martwych tkankach. Możesz nawet umrzeć. Powinieneś poprosić tego nad wyraz skocznego, by pomógł Ci swoją krwią. Powinna oczyścić ranę - uprzedził odpowiedź Isentora, a dodał coś do odpowiedzi Aragorna.
- Biegną na nas... Aresh isgrash! - energia magiczna zmaterializowała się nad wyciągniętą dłonią starca w postaci grudek ziemi, rozrastającej się w straszliwym tempie, kamieniejąc, by na koniec stać się pokaźnych rozmiarów kamiennym blokiem. Cisną nim dzięki psionice w najbliższy szkielet, który oberwawszy w swoje kruche ciało na poziomie klatki piersiowej i gardła, po prostu się rozpadł.
10/19 żywych zombie
16/21 żywych szkieletów
-
- Ehh... Wyciągnął miecz z pochwy i dość leniwie ruszył na zombiaki. Ciął wysoko po łbach. Ostrze z szarej rudy cięło przegniłe tkanki niczym nóż masło. Rozpołowiony łeb potoczył się po ziemi. Trzy następne załatwił tak samo, seria szybkich cięć i uników, pół piruet. Wokół dracona leżały porozwalane łby i poodcinane kończyny, cofnął się uważając by nie oberwać.
6/19 żywych zombie
16/21 żywych szkieletów
-
Ra.. Gunses.. Ki chuj jak ci na imię. Pomożesz mi? spytał, a w tym samym czasie szykował zaklęcie. Grishil ipash grusha elash! kałuża lawy o szerokości 2 i głębokości 1m pojawiła się niedaleko. 2 zombie wpadło tam, i utopiło się w gorącej lawie. Heshar anash! wypowiedział chwilę potem. Kolejny z stworów padł martwy.
3/19 żywych zombie
16/21 żywych szkieletów
//Wszyscy biją zombie nikt nie chce szkieletów :)
-
Zakonnik biegł dalej przed siebie odbijając nadlatujące ramiona tarczą i młotem. Przepychając się tak między nieumarłymi trafił w końcu na kolejny szkielet. Rycerz nie miał czasu na zabawy, więc zwyczajnie wykonał zamach z nad głowy i roztrzaskał młotem czerep kościotrupa. Aurius nie tracił czasu, więc przeleciał szybko przez rozlatujące się kości.
Mężczyzna schował na chwilę młot, a wyciągnął srebrny miecz. Dobrze się stało, gdyż chwilę potem napatoczył mu się zombie. Na szczęście łapa potwora nie była w stanie wiele zrobić tarczy rycerza. Pomimo tego Aurius dla pewności ciął klingą odrąbując kończynę zombie. niestety bezmyślne cielsko parło dalej. Zakonnik wziąwszy porządny zamach, niemal wbił swój miecz w łepetynę żywych zwłok. Z trudem wyciągnął ostrze i uderzył ponownie w ten sam sposób. Mózg uległ po tych ciosach. Zombie padł przed nogi rycerza.
2/19 żywych zombie
15/21 żywych szkieletów
-
Grishil ipash grusha elash! wykrzyczał. Kolejna kałuża lawy powstała, i kolejna pochłonęła (nie)życia. 2 Ostanie zombie zatopiły się, i umarły wydając ostatni krzyk bólu. Jeśli jakiś posiadają...Heshar anash! wypowiedział. Nadbiegał szkielet. Ten chuj mnie ugryzł! powiedział, chociaż wiedział że to nie on! Kula ognia pocisnęła w czaszkę kostka uśmiercając go na amen!
0/19 żywych zombie
14/21 żywych szkieletów
-
Isentor czekał przy wejściu zaganiając kolejnych członków wyprawy do chramu.
- Szybko, jest ich zbyt wielu, wskakujcie do środka!
-
Aragorn pobiegł do chramu.
-
Veirek wiedząc ze jego włócznia nie nadaję się do walki z umarłymi i nie chcąc zostać ranionym, zaczął jeździć niedaleko umarłych żeby ich sprowokować, czekał chwilę aż któryś go zaatakuje, jak przewidział tak się stało, potwór chciał go uśmiercić za pomocą swoich sztyletów, jednak jego broń była za krótka i zanim szkielet zdołał dobiec do niego został przebity włócznią w głowę, po chwili ruszył na niego kolejny nieumarły, Veirek wiedząc ze nie zdoła tak łatwo zabić potwora zamachnął się włócznią nabitą głową szkieletu i trafił w drugiego w głowę, po zderzeniu się obie czaszki się rozpadły.
po tym ruszył na koniu w kierunku chramu, bo zaczynało być zbyt niebezpiecznie
0/19 żywych zombi
12/21 żywych szkieletów
-
- Aresh isgrash! - kamienny pocisk, który zmaterializował sie w jego dłoni pomknął w kierunku martwiejców. Jako że szkielety były w grupce, pocisk miażdżąc tego pierwszego i nie tracąc na tym zbytnio impetu, uderzył w tego który stał tuż za nim... Gdy kości rozwalonych przeciwników latały w powietrzu, Elrond nie czekając na kolejne zaproszenie Isentora, zniknął w chramie.
0/19 żywych zombi
10/21 żywych szkieletów
-
Devristus teleportował się przed wejście do chramu.
//Nie ma mnie w domu.
-
Rycerz czym prędzej wbiegł do chramu. Miał już dość walki z nieumarłymi.
-
Grishil ipash grusha elash! Pojawiająca się kałuża lawy pochłonęła 2 szkielety. 3 już nadbiegał. Zamachnął się mieczem, lecz Kratos momentalnie wyciągnął swe miecze i zrobił blok. Kopnął go, co pozwoliło na dalsze manewry. Cry szybko schował miecz i ruszył ku chramowi. Będąc kilka kroków przed nim wypowiedział: Heshar anash! kula ognia poleciała na kostjusza uśmiercając go na miejscu, po czym znikł w chramie.
0/19 żywych zombi
7/21 żywych szkieletów
-
- Przydało by się jakieś światło... - stęknął czarodziej.
// nie będzie mnie do północy...
-
- Nie wiem czy to coś da - rzekł Gunses wskakując do chramu niczym pocisk. Obejrzał ranę
- ÂŚlina zombie dostała się do krwioobiegu. Jeśli nie otrzyma antidotum w ciągu godziny, umrze... Elisash - powiedział i wyczarował światło.
-
-Dziabnął go szkielet. Nic mu nie będzie, poza tym, że może lekko boleć.
-
//: nie wiem kiedy będę, jeśli jakiś gm chętny na granie chwile moją postacią na tej wyprawie, to proszę bardzo. Ale bez jaj
-
//Eee tam, zostanę przy swojej :P
- Aaa - powiedział i przyjrzał się ranie - No to nic mu nie będzie. A ja też nie mam niewyczerpalnych złóż mojej posoki.
-
//: już jestem xd
-
Isentor przypilnował by wszyscy wbiegli do chramu, niestety konie musiały zostać na zewnątrz. Najprawdopodobniej posłużą za pożywienie dla nieumarłych.
- Szybko trzeba zasklepić wejście!
-
Całe szczęście, że Gunses wyczarował światła, więc można było trochę poszaleć. Z mieczem w dłoni zaczął kroczyć w głąb chramu.
-
- Pytanie jak mamy to zrobić.
-
- Aresh isgrash!
Morderczy głaz uderzył w sklepienie wyjścia z chramu.
- Aresh isgrash!
Sufit zaczął pękać i sypać się.
- Aresh isgrash!
Wejście do chramu zawaliło się.
//Zauważyłem w opisach, że ponosi was wyobraźnia i nie czytacie tego co zamieszczam. Nie pisałem, żeby nieumarli byli w cokolwiek wyposażeni, w związku z czym walczą rękoma.
ÂŚwiatło rzucane przez zaklęcie Gunsesa oświetlało niespełna kawałek korytarza, który zdawał się ciągnąć przez kilkanaście metrów. Nagle z mroku wyłonił się szkielet dracona, najwyraźniej o mało przyjaznych zamiarach.
Szkielet dracona (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Szkielet_dracona)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/0/0a/Bestiariusz_szkielet_dracona.jpg)
-
Ja pierdole! Co to jest? Dracon? Chyba jakiś nieumarły spojrzał na Aragorna. Zaczął kumulować energię na zaklęcia..
-
Nocturnus w ostatniej chwili wskoczył do chramu. Po chwili dostrzegł nieumarłego dracona.
- Pamiętajcie, jego życiodajnym organem jest prawdopodobnie głowa. Należy ją odciąć lub zniszczyć. - rzekł do kompanów.
- Atakujemy od razu? - spytał króla.
-
Aurius zbliżył się do szkieletu dracona. ÂŻałował nieco, że nie ma przy sobie broni wyświęconej przez Zartata, bo pewnie odnosiła by ona większą skuteczność na istotach takich jak te tutaj. Rycerz jednak się nie zraził. Gdy tylko wyszedł naprzód, nieumarły dracon wykonał zamachem skrzydłem wyposażonym w nieprzyjemnie ostrą kość. Na całe szczęście blok tarczy wystarczył by sobie z tym poradzić. W akcie odwetu zakonnik, chwyciwszy swój miecz, wymierzył precyzyjnie cios i zgrabnym cięciem odrąbał przeciwnikowi kościaną łapę. Po tej akcji natychmiast cofnął się w tył na bezpieczniejszą odległość.
-
//: :(
-
//: Mogciu, wiesz że atak jego skrzydła da się tylko tarcza sparować? Niczym innym łącznie z unikiem :P
-
//: tylko tutaj chodzi o sparowanie, a nie wiedziałem, że unik jest blokiem. Wydaje mi się, że unik wykonać można
-
//Wydaje mi się, ze tutaj chodzi o samo parowanie. Można parować bronią, tarczą, szponem. Atak skrzydłem tego nieumarłego dracona można sparować jedynie tarczą. Czyli parujemy atak, zostajemy nadal bardzo blisko samego przeciwnika. Ale nie jest napisane, że nie można wykonać uniku, więc sądzę, że odskoczyć się da, tak samo jak się da odchylić (oczywiście dla ras które są szczupłe a nie zwaliste jak Ork :P)
//Gdyby miało być tak, że nie można wykonać uniku, to powinno być opisane to chociażby tak: Jedyną obroną przeciwko atakowi skrzydłem jest sparowanie tarczą.
-
Nocturnus włączył się do walki, w końcu nie będzie się przyglądał. Skupił się, po czym wypowiedział słowa zaklęcia.
- Izipash ipush!
W jego dłoni powstała iskra, która po chwili przeobraziła się w potężną kulę energii. Pocisk został skierowany w bestię.
//Celność i działanie pozostawiam MG.
-
Heshar Anash! wykrzyczał. Kula ognia poleciała wprost na nieumarłego. Heshar anash! kolejna kula, i kolejna poleciała na dracona z kości. Heshar anash! wykrzyczał po raz ostatni. Ostatnia dawka energii na post się skończyła, więc zamieniła się w kule ognia którą Kratos rzucił za pomocą telekinezy w stwora mając nadzieje go zranić
//Ile trafiłem z tych 3 kul, i gdzie zostawiam MG
-
//: Ja to myślałem że właśnie chodzi że nic innego cię nie ochroni jak tarcza. Ale może i Gutek ma rację
-
- Aresh isgrash! - kamienny pocisk zmaterializował się w dłoni arcymaga i wystrzelił dzięki psionice w kierunku głowy dracona. Jeśli strzał był celny, przeciwnik powinien paść martwy.
-
-Panowie tyle czarów rzuciliście ze strach zaatakować tego dragona z bliska żeby nie oberwać
Po czym ustał w bezpiecznej odległości od pola walki, rozglądając się czy nie ma tu jakiś tuneli.
Skoro wejście się zawaliło zapewne będziemy szukać wyjścia, jak szukać wyjścia to pewno się przebijać, a mogłem poprosić o błogosławieństwo dla mojej włóczni ...
-
- Sądzę, że tyle wystarczy - powiedział - Szkielet Dracona, zapewne obudzony do życia przez moc czarnej rudy. Rozumiem, że im dłużej tutaj przebywamy, tym bardziej się narażamy?
-
I rzeczywiście, pocisk trafił bezbłędnie, tak samo reszta ataków. Wszystkie sprawiły, że nie było co zbierać z pokraki.
-
- To co teraz? Zabrał ktoś wodę czy żywność? Bo bogowie wiedzą ile tu zostaniemy, te chramy mogą się ciągnąć kilometrami.
-
- Mam tą wieprzowine, co mi Ra dał.
-
- Zawsze coś, co nie zmienia faktu że jesteśmy w ciemnej dupie. Takie chramy są najeżone pułapkami. Szkielety ich mieszkańców to nasze najmniejsze zmartwienie. - powiedział kucając i opierając się o ściane. - Coś o tym wiem, pamiętacie tego wielkiego pająka z ostatniej wizyty w takim miejscu?
-
- Jeśli mieszka tutaj coś takiego - powiedział - to spokojnie. Póki jest Hemis, a w was szumi krew, to macie we mnie dobrą pomoc. Jednakże nie pamiętam tego chramu - powiedział. Chodziło o to, że nie pamiętał, aby jakikolwiek wampir wcześniej, którego dusza była w Krwawym Krysztale, był kiedykolwiek tutaj.
-
- To niedobrze, ostatnio to Ty nas prowadziłeś. - sięgnął do bukłaka wiszącego u boku, tyle zdążył pochwycić z swojego konia. - Ktoś chce pić?
-
Jaszczur słuchał i powiedział
- Stanie w miejscu nic nam nie da, możemy zginąć z głodu lub z wyczerpania szukając wyjścia, a jak się poszczęści to w walce.
Utknąłem w dziurze bez jedzenia z wampirem, dobrze ze nie dawno jadł ..
-
- Zupełnie jak w trakcie oblężenia Jaru Halmunda, za czasów Kruczego Bractwa. Też żeśmy kurwa siedzieli w podobnej liczbie w takiej samej sytuacji. I mieliśmy tylko dwie flaszki wódki na 3 ludzi i 8 krasnoludów.
-
- Zwykła woda Aagornie? Przed pójściem w głąb radziłbym zapasy rozdzielić.
-
- Woda, wódka została. I to część Ekkerundzkich rarytasów które obecny tu Aurius szczęśliwie dowiózł. Mamy tylko 5 litrów wody. Ale to nie problem wyczarować.
//Co z trofeami tak BTW?
-
- Kurdałkę .
-
- Moja klacz nie z takich opresji wychodziła. Pognałem ją w stronę z której przyszliśmy. Jeśli jej się poszczęści, to wróci do wioski z całym dobytkiem... - mówił całkowicie poważanie. Klacz była pierwszej i najczystszej krwi - Nie może być tak źle. Jeśli dało się zaklęciami zawalić wejście to i da się nimi utorować sobie drogi. Mi krwi starczy na trzy dni. Potem, o ile nie znajdziemy wyjścia, będę musiał pożywiać się waszą. Najpierw Mogula bo się nie słucha, a potem Zakonnika, bo coś mi jest winien - powiedział i uśmiechnął się przebiegle.
-
- Spoko, może od razu sobie upieczesz mnie? Zażartował, nie był złośliwy. Spojrzał się na niego. Mimo, że nie przepadał za nim, to jednak doceniał jego wojowniczy kunszt. Zastanawiał się nad jego umiejętnościami przed bycia bestią i tą jego goryczą do niego .
-
- Wolałbym nie - powiedział - krew się zetnie.
-
- Ja też wolę pełno krwiste steki. Snaczniejsze są. Jednak jak nie wypieczesz odpowiednio, to jakieś choróbsko można złapać. Wyszczerzył kły.
Coś mnie ręka swędzi, chyba część tego jadu zostało się we mnie.
-
- jeżeli za 2 dni z stąd nie wyjdziemy, to ja będę stał na warcie w nocy a nie kolega wampir
Ciekawe jak smakuję Ork z rusztu, w sumie włócznią nabić rozpalić ognisko.., ech głupie myśli mnie się trzymają,
-
- To co, idziemy w stronę z której przyszedł dracon? Tak? - zapytał.
-
- Pod warunkiem ze ty idziesz pierwszy, to jest idealne miejsce na twoje zdolności złodzieja, bo takie chyba posiadasz, przynamniej na takiego wyglądasz, trzeba być ostrożnym to w końcu teren wroga
-
- Pójdę z Gunsesem. Mam (prawie?) tak samo czułe zmysły.
-
Ork zaśmiał się. Trochę nietrafny żart jaszczurka zaserwował. Brzmiało to jak obelga.Nowy, a też skurwiel. Wpasuje się. Mimo, że smieszyły go te żart zakonnika, to jednak nie przepadał za nimi.
- Ide też Chciał zobaczyć różnicę zmysłów postrzegania wampira i orka.
-
- Jako wampir i bestia mam najbardziej wyostrzone zmysły. Poza tym, posiadam nocą Aurę Inteligencji. Chodźmy - powiedział Gunses i z mieczem z dłoni, pulsującą energią w szponie i inkantacjami Magii Umysłu w głowie ruszył w stronę skąd przyszedł dracon.
//Nadal działa zaklęcie światła.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
-mam nadzieję ze dobre informację przyniesiecie, w końcu to miał być zwykły zwiad...
-
- A ja zostanę. Jeśli mamy się rozdzielić, to lepiej mieć wyrównane siły, aby nie zastać martwych kompanów. - rzekł całkowicie poważnie Nocturnus.
-
Elrond kimał gdzieś w kącie. Wszakże była już noc.
-
//Wybaczcie byłem cały dzień w pracy.
- Nie bądźcie aż tak nerwowi. Wpakowaliście w ten szkielet niezły arsenał. Pozostaje nam iść przed siebie w głąb chramu. Miejcie się na baczności, by może kręci się tutaj więcej nieumarłych. Spróbujemy zejść do głównego poziomu. Jeśli szczęście nam dopisze tunel łączący się z innym chramem nie będzie zawalony. Później to już tylko formalność, by wyjść na powierzchnię. Ach i nie, czarna ruda nam nie zagraża w takim stopniu, o ile nie wypijecie jej w płynnej postaci.
-
Po chwili reszta kompanii, wraz ze śpiącym Elrondem, dołączyła do małego zwiadu. Prowadził Gunses. Metr nad jego głową lewitowała kula światła. Nad prawym ramieniem wampira unosił się natomiast odłamek Krwawego Kryształu.
- Hmmm - zahymał Gunses - Wypiłem krew jednej z wiwern... - przyznał się
-
Elrond którego obudzono szedł sobie spokojnie pogwizdując. Zachichotał słysząc słowa Gunsesa.
- Co do rączki, to do buzi. Nieładnie. Później wyskoczy Ci na twarzy jakieś paskudztwo...
-
- Opryszczka? - skrzywił się wampir przenikając swym wzrokiem ciemność poza oświetlonym okręgiem.
-
- Opryszczka z czarnej rudy, nie ładnie by to wyglądało. Aczkolwiek oznaczałaby ona, że organizm walczy i chce pozbyć się zakażenia...
-
- I tak chyba tego gówna mam więcej w sobie niż ty.
-
- Niekoniecznie - zaczął wywód myśliwy krocząc w dół. Wiedział gdzie zmierza, w katakumbach i labiryntach pod dracońskimi chramami spędził lata - Trucizna zwierząt jadowitych to specjalna substancja, nie jakieś siuśki. Gruczoły jadowe pracują do 10 razy lepiej niż nerki, po to, aby nieprawidłowe substancje nie przedostały się wraz z krwią do warstw nabłonka wewnętrznego produkującego jad, a stamtąd do jadu, gdzie mogłyby dokonać zmiany właściwości substancji trującej. W efekcie mogłaby ona nie być trująca dla ofiar tychże zwierząt, lub stałaby się trująca dla samego zwierzęcia. Dlatego bardzo możliwe, że w jadzie wiwern było o wiele mniej związków pochodzenia czarnej rudy niż w jej krwi. Oczywiście to tylko gdybanie - podsumował wampir - Nigdy nie miałem kontaktu ze skażeniami czarną rudą.
-
- jak tak was bardzo zastanawia to możecie sprawdzić krwi wiwern nam nie brakuje
-
Idąc ciemnymi korytarzami chramu dotarliście do głównego tunelu prowadzącego dalej w podziemia. Był jednak zasypany. Isentor zbliżył się do zaspy, by obejrzeć wały gruzu z bliska.
- Myślę, że możemy się przebić.
Dźwignął średniej wielkości głaz, by podać go następnej w kolejce osobie.
-
Ork zaczął również przenosić głazy. Ze swoją wielką siłą szło mu to bardzo szybko.
-
Odgłosy sprzątania rumowiska zwabiły 12 dracońskich szkieletów. Zablokowały one drogę ucieczki uczestnikom wyprawy.
//Część z was musi walczyć, zaś pozostali próbować uprzątnąć gruzy.
12 żywych szkielet dracona (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Szkielet_dracona)
-
- Miałeś kontakt Gunsesie. Ja jestem jednym wielkim skażeniem czarną rudą. - zamarudził, wtedy też odgłosy sprzątania rumowiska zwabiły grupkę szkieletów. W pierwszej chwili chciał rzucić granatem magmy ale to mogło uszkodzić strop. Zebrał w sobie energię magiczną i składając ręce powiedział: - Heshar! Z jego dłoni wystrzelił 5 metrowy słup ognia który objął kościeja. Stare kości zajęły się magicznym ogniem i zamieniły ożywieńca w kupkę popiołu. Powtórzył to jeszcze 2 razy.
9 żywych szkielet dracona
-
Ork, jako najsilniejszy uczestnik przekładał głazy. Wziął teraz jeden z nich i z zamachem cisnął kamieniem w szkielty.
9 żywych
Czy kamień zabił zostawiam gmowi .
-
- Też pomogę przy przebijaniu, bardziej się przydam tak niż w walce -
Podszedł i zaczął przekładać głazy.
Jako członek bractwa powinienem walczyć ze złem, jednak jeżeli zaatakuje wrogów w tak ciasnym miejscu z taką bronią, mogę tylko zaszkodzić, lepiej niech magowie zrobią czarną robotę, tym razem
-
Grishil ipash grusha elash! wypowiedział z wielkim spokojem. Pod 2 szkieletami stworzyła się kałuża lawy, pochłaniając ich marne, stare kości. Wtem czas nadbiegał jeden z nich, mając nadzieje że powali go. Kratos zrobił lekki odskok na bok, po czym wymówił inkantacje Heshar anash! energia skumulowała się w ręce, i została rzucona wprost na nadbiegającego szkieletora. Dzięki celnemu oku, kula trafiła w głowę, rozwalając, jednocześnie wyrywając ją od pozostałego ciała. Dracon padł na ziemie bez swej (nie)ślicznej buźki.
6 żywych - szkielet Dracon
//Jea! :D W tydzień 20 stron :D
-
Zakonnik przyjął z początku postawę obronną. Jak dobrze zakładał, pierwsze posypały się zaklęcia. Potem przeleciał jeszcze jakiś kamień. Sam Aurius postanowił tym razem zrobić nieco więcej niż poprzednio. W tunelu nie było wiele miejsca, jednak to ograniczało nie tylko ruchy rycerza, ale także dracona. Pierwsza ruszyła łapa z szponami. Zakonnik osłonił się tarczą i odpowiedział ciosem młota w żebra nieumarłego. Następnie wybiło naprzód skrzydło szkieletu, które również udało się odeprzeć wierną tarczą. Po tym ataku rycerz wskoczył przed kościanego dracona i uderzył młotem w klatkę niszcząc parę żeber, a jednocześnie odpychając go nieco. Nim ożywieniec mógł ponownie zaatakować, Aurius wzniósł obuch, po czym z całą siłą grzmotnął w czaszkę przeciwnika. Zanim jeszcze dracon się rozpadł, rycerz cofnął się do tyłu na nieco bezpieczniejszą odległość.
5 żywych szkielet dracona
-
Jest coraz ciekawiej... Nocturnus cofnął się, po czym w skupieniu wypowiedział zaklęcie.
- Izipash ipush!
Uderzenie potężną kulą energii okazało się bardzo celne. Pocisk rozbił się o czaszkę bestii, która po chwili zmieniła się w popiół.
4 żywych szkielet dracona
-
// te dracony są drugiej kategorii, czyli mamy je zabijać na dwa posty albo marnując dwa finiszery?
- Aresh isgrash! Aresh isgrash! - dwa kamienne pociski zmaterializowały się w dłoniach czarodzieja. Było to trochę dziwne, bo wystarczyło zaprzęgnąć siła woli te, które były aktualnie przerzucane przez króla, orka i zakonnika.
Ale nie było czasu na rozmyślenia, bestie atakowały. Pocisk stworzone przez starca pomknęły ze świstem w kierunku ostatnich szkieletów i uderzyło dwa z nich na poziomie klatki piersiowej, miażdżąc na kawałki obojczyki, klatkę i kręgosłup. Co zabawne obaj 'przeżyły' atak, gdyż ich głowy potoczyły się w stanie nienaruszonym po podłodze podziemi...
- Dobre...
2 żywe szkielety draconów
2 'żywe' szkielety draconów bez głów, z unieszkodliwionymi kończynami górnymi
-
Nocturnus widząc niezupełnie żywe bestie zaatakowane przez Elronda, potraktował zaatakowanego przez siebie dracona kolejnym piorunem kulistym.
- To na wszelki wypadek.
- Izipash ipush!
-
//Musisz mieć 2 finiszery by go zabić w 1 poście Edziu.
//Czary to nie wiem
-
// czary to nakurwiają :) widzę wytrzymałość kości 5 pkt, mój kamień ma 35pkt obrażeń.
-
// im dłużej jestem na tej wyprawie tym bardziej mam większe wrażenie ze magowie są prze koksowani w marancie, z bronią wypada się jako tako się rozpisać, tu inkantacje rzucasz i piszesz w co dostał i jak padł :P
// ot spostrzeżenia nowego ^ ^
-
// niekoniecznie, wy też możecie napisać leciwy opis walki, a my możemy szerzej opis rzucania czaru, to zależy od osoby
-
Gunses zajął się kamieniami. Siła wampira spotęgowana mocą bestii pomagała dźwigać największe głazy.
-
przenosząc kamień za kamieniem odezwał się :
- z naszym szczęściem, po 2 stronie czeka następna fala przeciwników, chociaż dziwne ze na żadną pułapkę nie trafiliśmy
Ciekawe czy zostawimy te wszystkie zombi zagrażają niewinnym mieszkańcom w sumie, szerzą się jak plaga
-
Szkielet dracona rzucony przez Mogula kamieniem odbił go dłonią po czym zionięcie ogniem.
- Powoli widać już przejście. Musimy się pośpieszyć.
-
- Aneshar izilishash! - energia magiczna wypłynęła z arcymaga, ten szarpnął dłonią do góry, w na drodze podmuchu ognia wyrwała się z ziemi kamienna ściana. Szczerze mówiac całe przejście zostało zablokowane murem.
- A teraz szybko, skoro mamy kilka chwil na odkopywanie, bierzmy się do roboty... - powiedział i psioniką podniósł dziesięciokilogramowy kamień...
-
Gunses rył w stercie kamieni swą demoniczną łapą rozgarniając je na boki.
-
Aragorn również odkładał kamienie na bok.
-
Przedarliśmy się na drugą stronę, można było kontynuować wędrówkę.
- Biegiem wzdłuż korytarza.
-
Pobiegł pierwszy, z mieczem w ręku na wszelki wypadek.
-
Pobiegł wzdłuż korytarza za resztą kompanów
Ciekawe jaka jest godzinna na zewnątrz,
-
Również ruszył biegiem.
-
I on zrobił to co reszta.
-
Pobiegł przed siebie razem z kompanią
- Uważajcie, tutaj może być wiele pułapek!
-
Ork biegł z tyłu na końcu, by pilnować wszystko, a i ktoś musiał.
-
Nocturnus podążał za kompanami.
-
Elrond biegł lekko się zataczając, najwyraźniej stęchłe stare powietrze nie najlepiej na niego działało.
-
- Jesteś pijany Elrondzie?
Przez długi czas szliście ciemnym korytarzem, który trudno było nazywać wytworem architektury. Przypominał bardziej norę, w której ktoś od czasu do czasu wmurował kilka cegieł. Natrafiliście po drodze na światło, dobiegające z pomieszczenia wydrążonego w ścianie. Isentor poszedł jako pierwszy sprawdzić co się tam kryje. W środku mieścił się średniej wielkości pokoik wypełniony aparaturą alchemiczną, częściami ciał zwierząt i ludzi, oraz sporym zapasem czarnej rudy. Miejsce wyglądało na zamieszkałe i często odwiedzane przez swojego lokatora. Nie było go jednak w domu podczas waszej wizyty. Isentor ostatni raz rzucił okiem po stercie gratów, a jego uwagę przykuł samotnie leżący na drewnianym stoliku notatnik. Był gruby i obity w skórę, zawiązany na rzemyk. Długo się nie zastanawiając mag pochwycił przedmiot i wydał rozkaz do kontynuowania wędrówki. W oddali było już widać światło, przebijające się od szybu, prowadzącego do wyjścia w innym chramie.
-
- Tych chramów musi być znacznie więcej niż sądziliśmy - skomentował dość krótki jednakowoż czas podróży pomiędzy dwiema piramidami. Strasznie żałował, że nie zostali w owym pokoiku na dłużej. Zabranie notesu i tak potwierdzi, że ktoś był w środku, mogli więc porozglądać się bardziej i zabrać więcej rzeczy.
- Już niedaleko - powiedział
//Jaką mamy porę dnia miesiąca Hemis? Duże natężenie światła?
//Jak rozumiem, nadal będziemy w dżungli tak?
-
//Jest dzień, 10 rano.
Dotarliście do wyjścia w innym chramie, po drugiej stronie bagien. Po wyjściu na powierzchnię przywitał was zapach zgnilizny. Wokół walało się pełno niedojedzonych ciał zwierząt. Gleba przepełniona była kryształkami czarnej rudy.
-
- Huhu, cenna ta ruda?
-
- Nieciekawie to wygląda. Nie zdziwiłbym się, gdybyśmy i tutaj zostali zaatakowani przez nieumarłych. Miejmy się na baczności...
-
- Jakiś szarlatan bawi się magią - rozejrzał się dookoła - Trzeba mieć się na baczności.
-
-Tyle biegliśmy a nadal jesteśmy na skażonej ziemi
-
- Cenna Mogulu. Bardzo.
-
No to bierzemy zażartował tak by inni to zauważyli. Tyle czarnej rudy... Te zwierzęta.. Tu pewnie też będą nieumarli...
//Edziu :D Wytrzeźwiałeś? :P
-
- Czy nie możemy w jakiś sposób zabrać nieco tej rudy? Może dałoby się ją jakoś wykorzystać w słusznej sprawie?
Nocturnus spojrzał na bryłkę czarnej rudy.
- Oręż z czarnej rudy byłby niezwykle potężny...
-
- Owszem - rzekł i spojrzał na swój miecz dwuręczny z czarnej rudy trzymany nisko w prawej ręce
-
- Czarną rudę można o dziwo normalnie kupić na targu. Choć jest droga. Chcesz to sobie pozbieraj bryłki. Ja zawsze chciałem zbroję z tego materiału, tylko że cena jest zaporowa.
-
-Proponuje 4 zbiera , 4 pilnuje przed potworami, trzeba się uwinąć zanim znowu nam coś tu wyskoczy
// ci co są nie aktywni mogą zbierać ? x>
// nie dało by się w jakiś sposób z tej krwi co ściągnął kolega myśliwy wyodrębnić rudy :>
-
Ruda jest na tyle drobna, że miesza się z kamieniami w ziemi. Tak więc potrzeba długotrwałych wykopków, żeby pozyskać wystarczającą ilość, aby przeznaczyć rudę na przetop.
- Proponuje obrać kurs na miasto. Dosyć wrażeń jak na dziś. Wszyscy cali?
-
- Ta. - rzucił krótko patrząc po kompanii. - Macie rację Panie, pora wracać.
-
- ÂŚwietny pomysł. Przydałby się wszystkim porządny odpoczynek.
-
- Oraz dziewki i wino Nocturnie. Odparł dracon. - A po za tym trza się szkolić by niektórych przegonić.
-
Zaczęliście się już powoli zbierać do stolicy, gdy nagle zaskoczyły was dwie czarne wiwerny. Wyjście z chramu znajdowało się w samym środku ich leża.
Czarna wiwerna (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Czarna_wiwerna)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/d/d2/Bestiariusz_czarna_wiwerna.jpg)
//To wyjątkowo trudny przeciwnik, dlatego chciałbym byście pisali z rozwagą.
//Czarne wiwerny wyłonił się z lasu. Znajdują się 50 metrów od was.
-
-mamy uważać z atakami czy mamy już wystarczająco skóry królu ?
Wyjął włócznie i się zastanawia co zrobić teraz.
-
- Po prostu zabijmy to ścierwo.
-
Elrond podrapał się po brodzie. Stęknął, jęknął i przeżegnał się.
- Nie w kule bite te pokraki. Może obmyślimy jakiś plan, zanim się do nas dobiorą?
-
- O cholera! Wiedziałem, że napotkamy jeszcze jakąś bestię!
Więc stąd tyle czarnej rudy...
Nocturnus cofnął się, gdyż nie wiedział co robić. Jego ataki nie miałyby sensu.
-
- Proponuje walić czym fabryka dała. Magowie powinni przypomnieć sobie inkantacje czarów obszarowych.
-
- Napierdalać. Rzucił krótko Edziowi, wzbił sie w powietrze i w locie przygotował inkantacje: -Anash! Anash! Anash! Trzy magmowe granaty jeden po drugim, pchnięte telekinezą (oczywiście każdy osobno) poleciały w łeb wiwerny, ta nie powinna tego przeżyć. Aragorn oczywiście szybko odleciał wyżej.
-
Czarne wiwerny znajdowały się 50 metrów od was, zasięg telekinezy Aragorna obejmował tylko 20 metrów, więc granaty magmy wybuchły, gdzieś na terenie bagien.
- Proponuje się schować!
Isentor wymierzył w jedną z czarnych wiwern po czym wykrzyczał.
- Elash ruesh anesh qiesh osh hu!
Niebo zagrzmiało, chmury zaczęły się głębić po czym wypluły rozżarzony do czerwieni meteor, który pomknął wprost w korpus jednej z wiwern przeszywając jej ciało. Bestia zawyła z bólu, uderzenie wytworzyło wybuch, który rozerwał wiwernę od środka bryzgając na kilkadziesiąt metrów krwią i flakami. Ogniste kule wyrzucone w powietrze raniły lekko drugą wiwernę, która jeszcze bardziej rozzłoszczona zaczęła szarżować na grupkę bohaterów.
1 żywa czarna wiwierna
1 martwa czarna wiwerna
-
//Ja do nich podleciałem Isu, wydaje mi się że to wynika z posta. Bo po jaką cholerę bym sie wzbijał w powietrze? " wzbił sie w powietrze i w locie przygotował inkantacje". Czyli do niej podleciałem. <foch>
-
- Niech ktoś przygotuje potężny czar - powiedział Gunses - Mogę ją sparaliżować, przez krótki czas pozostanie w bezruchu. Co macie w swoim arsenale?
-
Zakonnik ruszył w stronę jednej z Czarnych wiwern ,ogromne rozmiary potwora nie działały na niego jakoś motywująco, nie mając innego sposobu gad swoją włócznią zaczął dźgać potwora w okolicach nóg, starał się zadawać obrażenia tak żeby sam nie narazić się na ich otrzymanie, tak więc atakował i się cofał na parę metrów(czyt unik?) i tak w koło czekając na jakaś sytuację żeby zranić potwora w inną część ciała
Niech magowie robią co robić najlepiej potrafią ja na chwilę odwrócę jego uwagę
-
//Ja do nich podleciałem Isu, wydaje mi się że to wynika z posta. Bo po jaką cholerę bym sie wzbijał w powietrze? " wzbił sie w powietrze i w locie przygotował inkantacje". Czyli do niej podleciałem. <foch>
//Wzbić się w powietrze można w pionie. Nie napisałeś, że podleciałeś do bestii na x metrów, ani w ogóle, ze tego dokonałeś. Tak więc z postu wywnioskować można jedynie, że uniosłeś się w powietrze pozostając na tej samej odległości od przeciwników.
//Czarna wiwerna uderzyła Veirek skrzydłem wyrzucając go na 3 metry w powietrze. Odleciałeś na 12 metrów w pobliskie bagno. Złamałeś sobie lewą kość piszczelową.
-
- Granaty magmowe Gunsesie. Rzekł wisząc w powietrzu i skupiając moc magiczną do kolejnego ataku. Poleciał w jej stronę, był jakieś 15m nad nią gdy wypowiedział: Anash! Anash! Dwa magmowe granaty pchnięte telekinezą poleciały w łeb wiwerny. Dracon odleciał na odległość 30m metrów.
-
Zakonnik chyba tylko po irytował potwora, podczas atakowania go włócznią w nogi, potwór użył swojego skrzydła i wyrzucił go w powietrze , gad spadł na ziemię, z wielkiej wysokości wiec i uderzenie było duże, złamał sobie Lewą kość piszczelową, wiedział ze w takim stanie się nie przyda, zaczął szukać czegoś aby usztywnić swoją nogę, z jego szczęściem to nawet kija nie znajdzie, w końcu wylądował w bagnie, nie mówiąc o czarnej rudzie
Byle bym nie spotkał żadnego przeciwnika...
-
Pierwszy z granatów wybuchł zbyt daleko bestii, by wyrządzić jej większe obrażenie niż zwykłe oparzenie. Drugi granat wybuchł na tyle blisko, że rozsadził część twarzy z jednym okiem czarnej wiwerny. Bestia zawyła z bólu, szybko podbiegła i odwracając się na pięcie podcięła całą kompanie ogonem, wyrzucając nieszczęśników w powietrze na kilka metrów.
//Każdy z was poza Aragornem został wyrzucony przez ogon czarnej wierny, każdy poza bestiami i orkiem odniósł lekkie stłuczenia, każdy z was leży na ziemi.
-
Dracon zrobił nawrót, zbliżył się na 15m i skupiając moc wypowiedział formułę: -Anash! Anash! Anash! Każdy z granatów poleciał znowu w łeb bestii. Oby celnie, Aragorn był gotowy do uniku.
-
Ja pierdole! wykrzyczał. Czego to ten świat nie stworzy? zapytał ironicznie. Został wyrzucony, padł na ziemie i leżał. Na początku widział światło, jakby bogowie chcieli go zabrać, lecz po chwili wrócił do świata żywych. Wstał, lecz miał z tym problem. Bolało go każde miejsce ciała. Stojąc już na nogach skoncentrował się. Heshar anash grishil! Heshar anash grishil! wymówił po kolei. 2 ogniste płomyki pojawiły się w ręce maga, który za pomocą psioniki cisnął w czarną wiwerne. Leciały na wprost, lecz czy uda im się trafić... nie wiadomo. Bestia nie powinna tego przeżyć...
//Czy trafiłem oddaje MG
-
Gunses zerwał się i ruszył sprintem. Obecna pora roku sprzyjała mu. Kiedy był 30 metrów od bestii wyciągnął przed siebie rękę i zawołał
- Aresh iaash! - poczuł impuls jaki się wyrwał z jego głowy i jaki uderzył w łeb czarnej wiwerny. Bestia zachwiała się i padła jak długa. Nie mogła ruszyć ani nogami, ani ogonem, ani skrzydłami
- Teraz! - zakrzyknął. Wiedział, że czar nie potrwa zbyt długo. Wampir nie czekał dłużej. Ruszył znowu, a pod jego butami aż się zakurzyło. Teraz, gdy bestia była nieruchoma nie musiał się bać się że spudłuje. Kiedy był 10 metrów od bestii wybił się w powietrze. Mieczem wykonał syczącego młyńca i ustawiając ostrze ku dołowi spadł w przyklęk na pysk czarnej wiwerny. Impet skoku i siła naporu na miecz poprowadziła ostrze z czarnej rudy przez czaszkę potwora. Miecz zagłębił się w mózgu szkarady.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Wreszcie! Heshar anash! Heshar anash! Heshar anash! wymówił po kolei. Powstały trzy kule ognia, i to te trzy poleciały na bestie. Miał nadzieje że trafi...
-
Elrond nie mógł rzucać jakichkolwiek czarów, zabiłby towarzyszy. Odkuśtykał na bezpieczną odległość.
-
Aurius właśnie się podnosił, wspierając na mieczu, gdy niejaki Ra użył nietypowego zaklęcia i wyleciał z swoim ostrzem prosto na bestie. Zakonnika cholernie bolały kości, więc nie próbował dalej zbliżać się do bestii. Dość ran odniósł jak na jedną wyprawę. Po prostu stał z boku trzymając swoją tarczę.
Sługa Zartata spojrzał z pożałowaniem na swój miecz. Zgadywał, że taka pospolita broń nie jest w stanie zrobić zbytniej krzywdy temu potworowi.
-
Wiwerna, spalona i posiatkowana padła martwa. Isentor podniósł się na równe nogi.
- Tym razem na poważnie wracamy do miasta. Podróż z buta trochę nam zajmie. W zasadzie mógłbym dotrzeć do stolicy teleportując się co jakiś czas i przysłać powozy. Mamy kilku rannych.
-
- A to nie ma przypadkiem jakiegoś rytuału teleportacji grupowej?
-
Zakonnik z już usztywnioną nogą podszedł do grupy, nie chodził zbyt szybko ale chyba już nie odczuwał takiego bólu podczas chodzenia,
-A co z tymi wiwernami, panie myśliwy da się coś pozyskać z tego ?
Nie po to leciałem tyle metrów żeby nawet nie można było ściągnąć trochę krwi z potwora
-
//Verek, nie masz skila medyk. Nadal tam leżysz i kwiczysz.
-
//Verek, nie masz skila medyk. Nadal tam leżysz i kwiczysz.
//Dokładnie
-Wątpię, by coś można było z tego uratować.
-
- A to nie ma przypadkiem jakiegoś rytuału teleportacji grupowej? Mistrzu?
-
- Z tej pierwszej rzeczywiście nic nie zostało - rzekł Gunses zbliżając się do Isentora - Ale z drugiej dam radę wyciągnąć oczy, serce, wątrobę, jad, pazury i żądło. Na skórę nie ma co liczyć a i krwi uleciało z niej aż nadto. Zabieram się do roboty - powiedział i westchnął - Demony na pewno używają jakichś zaklęć teleportacyjnych. Szkoda, że ich nie znamy...
-
Ork zajął się opatrywaniem rannych. Zaczął od zakonnika ze złamaną nogą.
//: bez epickiego opisu, w robocie jestem
-
- Istnieje taki rytuał. Niestety nie mamy składników i przede wszystkim tyle niebieskiej rudy w pobliżu, by wyzwolić tyle energii, aby przenieść się bezpiecznie do stolicy.
-
-Ja sądzę, że dojdę jakoś z powrotem do stolicy.
-
- To z grubsza dwa dni drogi na piechotę.
-
- Mistrzu, czy nie dałoby się wykorzystać rozsianej wokół czarnej rudy do zaklęcia teleportacji?
-
- Z tak niestabilnym materiałem Nocturnie, równie dobrze moglibyśmy palić ognisko na kopcu prochu. Gunsesie uratuj co się da z czarnej wiwerny i wracamy do domu.
-
- A więc to aż tak skomplikowane? Szkoda nieco. Taa Auriusie, i nadwyrężysz noge. Tu trzeba silnych mikstur i czasu. No i odpowiedniego złożenia kości. Poleciałbym z tobą gdybyś był rozmarów krasnoluda. Ruszajmy tedy. Szkoda czasu. Czarna ruda to trucizna i mutagen Nocturnie, pozwala mi rzucać zaklęcia ale ich nie wzmacnia. Niebieska ruda zaś zawiera i magazynuje energię. Prawda Mistrzu?
//Dajcie posta napisać ;[
-
Gunses udał się pozyskać materiały z wiwerny. Zabrał się od pazurów. Najszybciej. Narzynał, odcinał, podwadzał, wyrywał. Zabrał się potem za żądło, do nacinania ciała bestii wykorzystał swój miecz. Kiedy żądło już pozyskał delikatnie i dokładnie wyciął gruczoł jadowy. Po tych czynnościach przeszedł do łba, gdzie rozwalając czaszkę wyciągnął dwa czarne niczym smoła oczy. Najbrudniejszą robotą było pozyskanie serca i wątroby. Wampir zrobił duże wycięcie w brzuchu, poprawiając po jakimś bliżej nieokreślonym dla niego zaklęciu i.... wlazł do środka. Babrając się we flakach i sycąc się krwią spomiędzy tkanek dotarł do wątroby a potem do serca. Zdolność patrzenia w zupełnych ciemnościach pomagała mu w wycinaniu tych organów, dodatkowo kryształ który przy nim lewitował użył jako światła potrzebnego do kontrastowania kolorów organu a pozostałych tkanek. Wyszedł z wiwerny. Był od góry do pasa ubabrany we krwi. Ale miał trofea!- Isentorze, ja bym chciał jakoś wysiąść w pobliskiej wiosce. Jest duża szansa, że moja klacz tam wróciła. Mielibyśmy trofea z poprzednich wiwern.
Pozystałem:
- 3 litry jadu czarnej wiwerny
- 6 pazurów czarnej wiwerny
- żądło czarnej wiwerny
- serce czarnej wiwerny
- wątroba czarnej wiwerny
- para oczu czarnej wiwerny
-
Nocturnus po raz kolejny zastanowił się nad czarną rudą. To w sumie logiczne.
- Miejmy nadzieję, że nie czeka na nas więcej takich niespodzianek.
-
-Z moją nogą wszystko w porządku hrabio. Mylisz mnie chyba z Veirekiem.
-
// ja się już nie odzywam skoro:
//Verek, nie masz skila medyk. Nadal tam leżysz i kwiczysz.
chociaż mam cichą nadzieje ze sobie nie pójdziecie a ja zostanę xD
-
- Dokładnie Aragornie. Ranni zostali opatrzeni - prowizorycznie, będą musieli się wyleczyć w mieście. Kompania powróciła do stolicy.
Wyprawa zakończona
Zdobyto:
- 259 litrów krwi wiwerny
- 90 m2 skóry wiwerny
- 9 litrów jadu wiwerny
- 18 żądeł wiwerny
- 108 pazurów wiwerny
- 18 serc wiwerny
- 18 par oczu wiwerny
- 18 wątrób wiwerny
- 3 litry jadu czarnej wiwerny
- 6 pazurów czarnej wiwerny
- żądło czarnej wiwerny
- serce czarnej wiwerny
- wątroba czarnej wiwerny
- para oczu czarnej wiwerny
Towar zostanie rozdysponowany dla bractwa świtu oraz mrocznego paktu.
Wynagrodzenie:
Veirek - 450 grzywien
Kratos - 450 grzywien
Elrond z Elanoi - 450 grzywien
Gunses - 12000 grzywien
Devristus Morii - 400 grzywien
Isentor - 450 grzywien
Aragorn Tacticus - 450 grzywien
Nocturn - 450 grzywien
Mogul - 450 grzywien
Aurius - 450 grzywien
Talenty będą jutro.
-
// można prosić datę dodania talentów żebym przynajmniej wiedział na czym stoję :)
-
Talenty:
Veirek
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 3 srebrne talenty, 1 brązowy talent
Bonus pieniężny: 325 grzywien
Kratos
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opsy: 1 złoty talent
Walka: 3 złote talenty, 5 srebrnych talentów, 3 brązowe talenty
Bonus pieniężny: 825 grzywien
Elrond z Elanoi
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opisy: 1 złoty talent
Walka: 1 złoty talent, 2 srebrne talenty, 2 brązowe talenty
Bonus pieniężny: 450 grzywien
Gunses
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 złoty talent
Walka: 3 złote talenty 2 srebrne talenty, 1 brązowy talent
Bonus pieniężny: 625 grzywien
Devristus Morii
Aktywność: 1 złoty talent
Opsy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent
Bonus pieniężny: 200 grzywien
Isentor
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 złoty talent
Bonus pieniężny: 250 grzywien
Aragorn Tacticus
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 2 srebrne talenty, 5 brązowych talentów
Bonus pieniężny: 375 grzywien
Nocturn
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent, 6 brązowych talentów
Bonus pieniężny: 350 grzywien
Mogul
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 złoty talent
Walka: 1 brązowy talent
Bonus pieniężny: 225 grzywien
Aurius
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 3 złote talenty, 1 srebrny talent, 1 brązowy talent
Bonus pieniężny: 525 grzywien