Fajny Fragment Książki

[canis]

Wiecie, ostatnio czytam książkę Andrzeja Sapkowskiego opowiadającą losy Wiedźmina Geralta. Pierwsza strona była a raczej jest bardzo interesująca i przyciąga uwagę. Dla osób które nie czytały:

"... Dziewczyna ostrożnie wspięła się na posłanie, na niego, obejmując go udami. Wsparta na wyprężonych ramionach musnęła mu twarz włosami, które pachniały rumiankiem. Zdecydowana i jakby zniecierpliwiona pochyliła się, dotknęła koniuszkiem piersi jego powieki, policzka, ust. Uśmiechnął się, ujmując ją za ramiona, bardzo wolnym ruchem, ostrożnie, delikatnie. Wyprostowała się, uciekając jego palcom, promieniująca, podświetlona, zatarta swym blaskiem w mglistej jasności świtu. Poruszył się, ale stanowczym naciskiem obu dłoni zabroniła mu zmiany pozycji, lekkimi, ale zdecydowanymi ruchami bioder domagała się odpowiedzi.
Odpowiedział. Nie cofała się już przed jego dłońmi, odrzuciła głowę w tył, potrząsnęła włosami. "

Interesujące nie prawdarz normalnie dzięki takim fragmentom można przykuć uwagę czytelnika. Co sądzicie o nim ?

Bo ja sądze ze jest fajny, i dzieki nie mu lepiej się czyta, a i widać, że autor umnie dobrze opisywać zdarzenia ...  

Pozdrawiam i czekam na wasze op[inie Canis  

[KrokusM]

Wiecie, ostatnio czytam książkę Andrzeja Sapkowskiego opowiadającą losy Wiedźmina Geralta.

To chyba było "Ostatnie życzenie' ale nie pamiętam bo dawno już to czytałem..

Co do samego fragmentu, owszem, jest fajny, nawet bardzo  A co do twojej wypowiedzi, to
rzeczywiście zgadzam się z toba, że takim fragmentem można zainteresować czytelnika i zaczęcić go do dalszej lektury, ale powiedzmy sobie szczerze, czy kiedykolwiek wątki erotyczne nie przyciągały uwagi czy to w filmie, książce czy też grze? Oczywiście, nie zawsze jest to opisywane tak dokładnie (w przypadku książek), no ale to w sumie i tak nic nowego. Nie wiem czy czytałeś kiedykolwiek jakąś książkę Stephena King'a, ale wiedz, że jego książki bardzo często zawierają "takie elementy". Dobrym przykładem będzie "Smętarz dla zwierzaków", w którym... no dobra darujmy sobie, kto czytał ten zapewne wie o co mi chodzi  Tak więc chyba nie ma czym się zbytnio podniecać...

Pozdrawiam

EDIT:
Uważam ponadto, że warto by było "zmodyfikować"  ideę (dobrze napisałem?) tematu, tak by każdy mógł dodać jakiś ciekawy fragment książki, oczywiście nie chodzi mi tu tylko o fragmenty zawierające "sceny miłosne". Co wy na to?

[Insiderth]

Hehe... dość szczegółowy przyciąga uwagę czytelnika a tak nawiasem to w którym on jest tomie? "... pachnące rumiankiem..." czyżby nowy H&S ?

A co do tego dodawania własnych fragmentów z książek to jak zauważyłem ten temat to myślałem że w nim podaje się je a nie ocenia jeden jedyny z knigi Wiedźmin

[Alsvithe]

Skoro już przy książkach jesteśmy, to najpierw Pratchett kochany:

"Kosiarz"

Dialog między Windle Poonsem a ÂŚmiercią.
- Wiesz - powiedział Windle.- to było wspaniałe życie pozagrobowe. Gdzie się podziewałeś?
BY£EM ZAJÊTY.
Windle właściwie nie słuchał.
- Poznałem ludzi, o których nawet nie wiedziałem, że istnieją. Robiłem różne rzeczy. I dowiedziałem się, kim jest naprawdę Windle Poons.
A KIM JEST?
- Windle Poonsem.
ROZUMIEM, ¯E TO MUSIA£ BYÆ SZOK.
- Owszem.

Fred Colon i Windle Poons.
- Widzę, sierżancie, że most przetrwał kolejną nockę i nie został skradziony. Dobra robota.
- Nigdy dość ostrożności. Stale to powtarzam.
- Jestem pewien, że obywatele mogą spać spokojnie w cudzych łóżkach, wiedząc, że nikt się nocą nie wymknie z pięcioma tysiącami ton mostu.
W przeciwieństwie do krasnoluda Modo sierżant Colon znał znaczenie słowa \"ironia\". Uważał, że to owoc podobny do aronii. Uśmiechnął się z szacunkiem.
- Trzeba być sprytnym, żeby pokonać współczesnych międzynarodowych przestępców, panie Poons - powiedział.


ÂŚmierć.
- To nasz asortyment De Luxe - odparła kobieta w sklepie z czekoladkami. W przybytkach tak eleganckich nie sprzedaje się cukierków, tylko łakocie, często w formie pojedynczych, opakowanych w złoto czekoladowych wirów, które robią nawet większe dziury na koncie niż w zębach.
Wysoki klient w czerni wybrał bombonierkę wielkości mniej więcej dwóch stóp kwadratowych. Na wieczku podobnym do satynowej poduszki był obrazek pary beznadziejnie zezowatych kociąt wyglądających z buta.
DLACZEGO PUDEÂŁKO JEST OBSZYTE? MA SÂŁUÂŻYÆ DO SIEDZENIA? CZY CZEKOLADKI W ÂŚRODKU PACHNÂĄ KOTAMI?, dodał groźnym tonem, a raczej tonem jeszcze groźniejszym niż do tej chwili.

Dziekan, Mustrum Ridcully
- I dlaczego nie było jeszcze wybuchu?
- Dołożyłem niewielkie opóźnienie, nadrektorze. Pomyślałem, że może chcielibyśmy się wydostać, zanim to nastąpi.

[mowa o Kombinatorze ÂŻniwnym]
Bill Brama wiedział, że maszyna zrobiona jest tylko z metalu i płótna, a zatem absolutnie nie może się czaić. Ale się czaiła. Co więcej, była przy tym wyraźnie zadowolona z siebie.

[mowa o ożywionej pryzmie kompostu]
- Nie jest chyba inteligentna, prawda? - upewnił się kwestor.
- Ona tylko przesuwa się powoli i wyżera, co złapie - uspokoił go dziekan.
- Wystarczy wsadzić jej spiczasty kapelusz, a nadawałaby się do grona profesorskiego - mruknął nadrektor. Pryzma ruszyła za nimi.

PANNO FLITWORTH, DLACZEGO KOGUT NIE PIEJE JAK NALEÂŻY?
- Och, to przecież Cyryl. Ma słabą pamięć. Zabawne, prawda? Szkoda, że nie potrafi się nauczyć.

ÂŚmierć i panna Flithworth
Bill Brama znalazł w szopie kawałek kredy, wśród odpadków wyszukał deskę i bardzo starannie coś na niej pisał. Potem umocował deskę przed kurnikiem i ustawił przed nią Cyryla.
MASZ TO CZYTAÆ, powiedział.
Cyryl wytrzeszczył krótkowzroczne oczka na wypisane ciężkim gotykiem "Kuku-Ryku-Ku". Gdzieś w jego szalonym kurzym móżdżku pojawiła się lodowata, ale wyraźna myśl, że powinien nauczyć się czytać. I to szybko.


itd, itd. Jeśli chodzi o tego typu cytaty, to Kosiarz ma ich na tony. Najlepszy jest, i tyla

Dalej z Grocholi, "Nigdy w życiu" rozdział "Wiem wszystko". To tak a propos poprzednich cytatów

[poprzedzone długimi wywodami z babskich pisemek dotyczących tego, co się robi na randce, jak sie powinno na niej wyglądać i zachowywać.]
"No więc na randkę to ja mogę owszem, kiedy już będę dziewiczą blondynką o czarnych włosach, szczupłą, ale obfitą w kształtach, z dużą piątką w biuście, ale taką, która zgrabnie się mieści w męskiej dłoni (jednej). Wtedy włożę na jedną krótką, a na drugą długą nogę pończochy i czerwone buciki. Narzucę koszulę przezroczystą i długą suknię z tysiącem guzików. Udam się w tym stroju do kuchni i przygotuję coś lekkiego do jedzenia, ale za to tłustego, bo on lubi zjeść.
Swoją chłopięcą fryzurę upnę w duży ogon koński, żeby potem włosy spłynęły falą na plecy. Popryskam się feromonem, ale żby pachniał "Calvinem Kleinem". Umaluję wampowato oczy, żeby być naturalnym kociątkiem. Powitam go w drzwiach. Nie istnieją randki w knajpie. Naga, w samej sukni do zimi. Zapiętej, ale za to rozpiętej.
[...]Potem delikwenta należy nakarmić. Po jedzeniu wrzucić go pod prysznic i tam od razu włączyć pranie. Jak już będzie czysty, rzucić go na podłogę, żeby było niekonwencjonalnie, a dopiero potem wziąć do łóżka.
Ponieważ lubi kobiety z inicjatywą, powinno się wylać na niego miód i szampana, radośnie chcichocząc, zlizać, a kostkami lodu obłożyć genitalia. Potem należy uścisnąć penisa, ale mocno, tak jakbyś ściskała dłoń szefa. Potem popieścić siebie i mieć orgazm. Namówić go, żeby sobie zrobił to samo.
Oddychać ciężko, choć z figlarną lekkością.
Rano kobieta z prasy kobiecej wstaje i widzi w pościeli jego muskularną, delikatną w rysunku sylwetkę. Jest mocny, chociaż słaby. Milcząc, rzuca przez zęby: "Ale jesteś!"
Właśnie takich mężczyzn powinnam lubić."

...
Kocham absurd

[Patty]

Fragment książki "Pan Lodowego Ogrodu
"- To niewiarygodne! - wrzeszczała Cyfral. - Krzeszże ten ogień! Jaja sobie robisz? Jeszcze raz! Na rozpałkę, nie gdzieś po ścianach! Dmuchaj! Dmuchaj na to, nie kaszl, durniu, bo zgasisz! Jeszcze raz! Dmuchaj!
- ÂŻebym cię zaraz nie wydmuchał..." Ja się przy tym śmiałem, nie wiem jak z wami.

[Tiw]

To ja podam tutaj słynny "monolog o fali" autorstwa Huntera S. Thompsona opisujący upadek lat 60. Jest to fragment książki "Lęk i odraza w Las Vegas", która niedawno została przetłumaczona na język polski (wydana została w 1971 roku).
"Dziwne wspomnienia, jak na nerwową noc w Las Vegas. Minęło pięć lat? sześć? (...) Ale żadne wyjaśnienia, żadne połączenia muzyki, nie podważy pewności, że było się w tym zakątku czasu i przestrzeni. Cokolwiek by to oznaczało. Nie widzimy powodu by walczyć- po naszej ani po ich stronie. To my napędzamy ten świat; unosimy się na grzbiecierosnącej, cudownej fali. A teraz, niecałe pięć lat później, gdyby wspiąć się na strome wzgórze w Las Vegas i spojrzeć na zachód, to- jeśli ktoś wie, jak patrzeć- może niemal zauważyć ślad w miejscu, w którym ta fala załamała się i cofneła."- Thompson vel Raul Duke.