Braterska pomoc

[Zaidaan]

Nazwa wyprawy: Braterska pomoc
Prowadzący wyprawę: Melkior Tacticus (lub inne jego multikonto)
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Bycie trzeźwym, biednym lub Bękartem Rashera
Uczestnicy wyprawy: Emerick, Themo, Leonard, Mirzak, Kenshin, Torstein Lothbrok, Naawar, Shandris, Egbert, Kazmir
[member=25802]Themo[/member]
[member=28006]Leonard[/member]
Wybiło południe, a w porcie w Łęcinach harmider i wrzawa jak w mrowisku. Marynarze jak i zwerbowani z pobliskiej osady chłopi transportowali wszelkie skrzynki, beczki, paczki na pokład Pięści Rashera mimo nieprzyjaznej pory roku jaką jest Hemis. Co chwila można było słychać dzwony, krzyki poganiania i gwizdki. Tymczasem Emerick stał przy burcie i nadzorował załadunek zapasów. Nie lubił mrozu, najlepiej to by został w Bastardo, ale kontrakt sam się nie wypełni. Pocieszał się myślą, że na Vrih będzie o wiele cieplej. Dla zobrazowania sobie tamtejszego klimatu, Bękart wyciągnął zza pazuchy karafkę przeznaczoną do wina, choć wcale tam wina nie było, i pociągnął solidny łyk. Chuchnął i schował naczynie na swoje miejsce. Czuł momentalnie jak ognista woda rozgrzewa jego ciało i rozluźnia. Wyciągnął jednego skręta z paczuszki i zapalił, czekając aż przybędzie reszta Bękartów, których wyznaczono do tej misji. Wypuścił dym z płuc tworząc małe kółka.

[Leonard]

Leonard, obawiając się że się spóźni, biegł ile sił w nogach w stronę Łęcin. Nie chciał przecież, żeby statek odpłynął bez niego. Gdy jednak dotarł do wioski i zobaczył, że chłopi ciągle nie skończyli jeszcze załadunku, przystanął na moment i zaczerpnął oddechu. W porządku, zdążyłeś. Uspokoił się w myślach, po czym już spokojnym krokiem ruszył w kierunku statku. Zaraz po wejściu na pokład zobaczył mężczyznę z pagonami oficera. Leonard kojarzył go, zdążył już bowiem minąć się zanim kilka razy na dziedzińcu Basatrdo.
-Poruczniku Sauvetier, szeregowy Leonard melduje gotowość do akcji!
Zawołał entuzjastycznie. Chociaż cel wyprawy niezbyt się chłopakowi podobał, to sama podróż morska wydawała mu się ekscytującą perspektywą. Jasne, tak daleki rejs na pewno będzie pełen niebezpieczeństw. Cóż jednak może zagrozić wojownikowi, który zapobiegł inwazji Białej Hordy! Tamto zwycięstwo ciągle napełniało szeregowego dumą, chociaż na wspomnienie tych wszystkich flaków dalej zbierało mu się na wymioty. Ciekawe, czy zawsze jest tak... dziko.

[Mirzak aep Rothgar]

Za Leonardem biegł, czy raczej truchtał, szeregowy Pijak. Dotarłszy do Łęcin podszedł do Emericka, zasalutował.
- Szeregowy Mirzak się melduje się sir! Wypowiedział słowa lekko sapiąc bo po prostu się zmęczył biegnąc.

[Zaidaan]

Porucznik już z burty zauważył jak jakiś mauren i krasnolud biegną co sił w nogach w kierunku okrętu. Był śnieg, to z dostrzeżeniem maurena nie było problemu. Oparł się ręką o burtę i odwrócił do przybyłych szeregowych, zmierzył ich zwrokiem i włożył papierosa do ust.
- No, w końcu jesteście. Spocznij. - Powiedział ze skrętem w ustach, a następnie wypuścił dym nosem. - Jeszcze trochę tu postoimy, więc zajmijcie się czymś, pomóżnie przy załadunku lub przygotujcie okręt do wypłynięcia. I żadnego picia bez umiaru na okręcie, bo pod kilem przeciągne! - ostatnie zdanie skierował szczególnie do Mirzaka, po tym jak usłyszał opowieści o tym, jak zrzygał się w kaplicy Zartata na oczach Dravena.

[TheMo]

- Takiś święty? To chuchnij!
Rozbrzmiał mało poważny ton gdzieś z tyłu. Kiedy to zdanie zwróciło uwagę obecnych, mogli usłyszeć stukot kopyt czarnego ogiera, którego dosiadał starzejący się Lord Generał. Podjechał do zgromadzenia i nawet zręcznie zeskoczył ze swego wierzchowca.
- Witam was wszystkich z osobna i razem. - przyłożył dwa palce do hełmu, by zasalutować - Jak wasze morale przed dobrą, od dawna, bitką?
Patrząc na już bardziej zadbaną twarz Themo, który przed wypadem wyczyścił zbroję i ogarnął zarost, można było dostrzec jego kąciki ust spod barbuty, które wykrzywiały się ku górze. Pytał o morale, samemu mając je wysokie, czego nie ukrywał jak podczas planowania akcji. Tak, tego było mu trzeba. Porządnej akcji na rozprostowanie kości. Miał głęboką nadzieję, iż te gnaty nie zapomniały jak się wymachuje ostrzem i zasłania puklerzem. W sumie tego nigdy się nie zapomina, nie w przypadku zawodowych wojowników. Potrzeba tylko od czasu do czasu podszkolić się praktycznie a właśnie nadarza się ku temu okazja.

[Leonard]

Leonardowi średnio widziało się robienie za tragarza i przenoszenie ciężkich skrzyń z przystani do okrętowej ładowni, jednak druga opcja leżała mu jeszcze mniej. Nie znał się na statkach, więc zmuszony do pomocy w przygotowaniu okrętu do wypłynięcia nie wiedziałby nawet za co się złapać. Tylko przeszkadzałby marynarzom w ich pracy i jeszcze coś by popsuł. Ostatecznie więc westchnął lekko, tak coby dowództwo nie zauważyło, po czym wrócił na suchy ląd i złapał za jedną ze skrzynek. Cholera, co my tam zabieramy? Zapasowe części pancerza dla oficerów? Chłopak patrzył na ich zbroje z lekką zazdrością. Kiedyś też dorobię się czegoś takiego.
-Morale stabilne!- Odpowiedział Themo ponownie wchodząc na pokład. Odłożył na chwilę skrzynię na bok.
-Chociaż nie spodziewałem się, że tak krótko po przybyciu na Valfden znowu znajdę się w domu.

[Mirzak aep Rothgar]

- Morale wysokie sir. Rzucił idąc na statek. Bękartów było sporo. Gdy krasnolud wszedł na pokład dostał kurwicy. Podszedł do jednej z armat widząc źle zamocowaną linę.
- Co to kurwa jest? - opierdolił majtka i poprawił wiązania. - Pierwsza lepsza fala i to by się zerwało, zabijając każdego po drodze. Kurwa, mogłoby nawet maszt złamać debile! Ryczał na załogę. Co jak co, ale żeglarzem to był dobrym. Zrobił więc przegląd wszystkich 62 armat. Cztery razy, na wszystkich pokładach. Kubryki były pełne, 200 "ludzi" gotowych do drogi. Sprawdził proch, smakując odrobinę. - Dobry, Ekkerundzki, nie to importowane gówno.
Wyszedł na pokład.
- Gotowi w zasadzie do wypłynięcia sir. Zameldował.

//Notka od prowadzącego, czekamy na Patty bo chciał iść i ma me zaproszenie. Jak ktoś jeszcze ma chęć zarobić i pobawić z nami zapraszam

[Kenshin]

Kenshin kierując się zapiskami w brukowcu, ruszył w stronę Łęcin w gminie Javemir. Ork miał do przejechania spory kawałek, ale cóż na nudę nie mógł narzekać z powodu towarzystwa demona.
Znowu w siodle co? Mi też się znudziły te ciągłe modły. W końcu jakaś akcja! Po tej nieudanej.
Łowca musiał się zgodzić.
- Wyprawy Gunsesa zawsze są górnolotne a potem kończą się jak widać. Teraz dopiero musi czuć hańbę i znów szybko się nie pojawi.
Następnym razem skręcę mu kark!
- Przesadzasz, ale prawda działać na nerwy to on potrafi, nie ma co!
Tak sobie oboje gaworzyli, kiedy znaleźli się na trakcie to coś, upolowali, jedli, rozmawiali. W końcu udało im się dotrzeć w te hemisowe dni. Czarny ork zawitał do małej mieściny, gdzie robił się raban jak nie ma co. Kenshin zapytał jednego z tutejszych, o tym co mówiła gazeta.
- Przepraszam to prawda jest, że ktoś z stąd wypływa?
Rozejrzał się wokół, poszukując na własną rękę odpowiedzi, gdyby chłop był akurat niemową.

[Melkior Tacticus]

- No, nie widoć? Bękarty płyno.

[Kenshin]

Gazeta mówiła prawdę, także mógł podjechać bliżej. - Dziękuję zacny człowieku. Podziękował chłopu, potem zaś zbliżył się do portu, gdzie jeszcze trwał załadunek. Wyglądało to na wyprawę dalekomorską, jednakże będąc tyle czasu poza światem rzeczywistym, nie poznał żadnego z bękartów, których znał osobiście albo się tak postarzali. Dlatego gdy podjechał, zszedł z konia natychmiast, pytając. - Kto tutaj dowodzi?

[Melkior Tacticus]

- Lord alkoholik Generał Themo. Powinien byź na statku. A jak nima to do Porucznika Emericka.

[Kenshin]

Kenshin słysząc kto dowodził, zaśmiał się na cały głos, tak że mógł nawet kogoś wystraszyć. - To, on jeszcze żyje? Niemożliwe! Hahahaha. Byłego hetmana kojarzył i wiedział, że cały czas funkcjonował, ale Thema znał ciut więcej niż resztę tutejszej kompani. Ork czekał aż ktoś, wyłoni się na okręcie, nie chciał wchodzić nieproszony, żeby bełtem czasem nie oberwać. Najemnicy różnie mogli zareagować na obcego orka.

[Mirzak aep Rothgar]

- A ty co tak stoisz jak chuj w burdelu? Spytał orka oparty o burtę krasnolud.

[Kenshin]

Zajeb go!
Podpowiadał mu demon w głowie.
- Patrze i podziwiam wasze lenistwo, bo z takim ruchami nie wypłyniecie zbyt szybko, o ile w ogóle brodaczu. Dowódca jest?
Kenshin zignorował na razie demona na rzecz, rozmowy z krasnoludem, który manier nauczył się w jaskini. Właściwie chyba tak one musiały wyglądać orkowie wiele się od nich nie różniły co prawda, ale zawsze zdarzają się wyjątki!

[Mirzak aep Rothgar]

- Jest, musieliśta siem minonć. Co ty kurwa wiesz o załadunku wojska i zapasów co?

[Zaidaan]

No Emerick święty nie był, ale przynajmniej pił z umiarem! Zasalutował staruszkowi i zdał raport z obecnej sytuacji. Okręt prawie załadowany, praktycznie tylko czeka się na ochotników, a żeby przez ten czas się nie opieprzać, to załadunek trwa w mozolnym tempie. Porucznik w pewnym momencie spojrzał na krasnoluda drzącego mordę przez burtę. Podszedł do niego i poklepał po ramieniu.
- Jedyny kto stoi w miejscu to ty, orku! Zapasy same się nie załadują!
Krzyknął na nowego przybysza, którego nie pamiętał by znał.

[Kenshin]

Kenshin nie zdążył nic odpowiedzieć brodaczowi, bo zaraz za nim wtórował człowiek, który również sypał rozkazującym tonem, zamiast się należycie przedstawić. Świat schodził na psy. - Po pierwsze, nie zgodziłem się jeszcze z wami popłynąć, po drugie jestem Kenshin. Przedstawił się, żeby pokazać, że nie ma złych zamiarów oraz to, by nauczyć nieco najemników kultury. - Rozumiem, że ty człowiecze jesteś kapitanem okrętu? Czas działa na wszystkich i nie mógł skojarzyć Emerica z byłym hetmanem.

[Zaidaan]

Bękart oparł się łokciami o burtę i popatrzył na czarnoskórego orka zaciągając sie skrętem.
- A ja Emerick, no i można tak powiedzieć. Ochotnik na Vrih? Było tak od razu mówić. Zapraszam na pokład.
Wcześniej Emerick myślał, że to firmowa wyprawa, ale (nie)ludzie z zewnątrz zawsze musieli dodać swoje trzy grosze. Westchnął w głębi duszy i wyczekiwał w końcu wypłynięcia.

[Mirzak aep Rothgar]

Firmowa nie firmowa, jeden chuj. Koleś wyglądał na myśliwego, cuchniał nawet jak myśliwy. Komandor pewnie potrzebuje tropiciela, albo coś egzotycznego z Vrih. Prędzej to drugie.
- Ja jestem Mirzak.

[Kenshin]

- Emericku już w gazetach, o tym waszym przedsięwzięciu piszą. Gdyby nie to pewnie, bym nie przyjechał. Miło mi również ciebie poznać Mirzaku. Kenshin wszedł na pokład okrętu. - Proszę samemu spojrzeć. Dał człowiekowi urywek z gazety, żeby potwierdzić swoje słowa. - Jestem łowcą i może będę mógł się wam przydać. Dopowiedział, żeby jego wartość wzrosła na okręcie.