(Nie)pamiętna noc

[TheMo]

Jeden wyłączony z rozgrywki. Drugi zaraz będzie. Trzeba w końcu wysłuchać próśb towarzysza o pomoc. Themo podszedł do leżących i uderzył podeszwą buta w czoło obecnego wroga.

[Narrator]

I dwójka napotkanych mężczyzn, którzy zostali zaatakowani przez alkoholików leżało teraz nieprzytomni.

[Zaidaan]

Po pokonaniu dwóch dryblasów przez trójkę pijaków, Emerick poszedł po swój miecz. Nie ma co mówić o pochyleniu, bo po raz kolejny grawitacja by go pokonała. Przykucnął na tyle ile potrafił i ciągnąc po ziemi mieczem, oparł się o niego i z niemałym trudem wstał. Wrócił potem znowu do leżącego krasnoluda i opierając się o miecz wyciągnął dłoń w stronę brodacza, pochylając się sztywno.
- Wstafaj, towarzyszu.

[Nawaar]

Krasnolud sobie zdał sprawę, że to już koniec! Teraz otrzymawszy pomoc od hetmana w postaci, wyciągniętej ręki, więc chwycił się jej i za jej pomocą wstał bardzo powoli i opornie, by nie przewrócić pomocnej dłoni. Kiellon zmęczony jak nigdy spytał się reszty towarzyszy podnosząc zawartość niezwykłego alkoholu! - Pany mamy to. Pijem? Zapytał, ale pewnie było, że tak będzie.

[TheMo]

-Kto nie lichy ten za kielichy!
Krzyknął triumfalnie, kiedy to wywalczyli sobie ten cenny skarb.

[Nawaar]

- Za zwycięstwo! Powiedział i napił się trunku, oby był dobry! A nie okazał się próbką moczu jakiegoś trolla.

[Zaidaan]

-Vivat Valfden! - i zaraz gdy krasnolud postanowił się podzielić trunkiem, Emerick jako drugi przechylił butelczynę i oddał butelkę dalej w obieg.

[Narrator]

Magiczna flaszka okazała się naprawdę magiczna. Krasnolud wciągnął dość sporą ilość alkoholu, a trunek natychmiast się uzupełniał, co czyniło butelkę ciągle pełną. Co do smaku... No cóż, to był najlepszy napój, jaki alkoholicy kiedykolwiek pili i będą pić. Moc była na poziomie dobrej przepalanki.

[Nawaar]

- Jebany! Patrzajta wciąż pełna. Nasz skarb i mocą nieźle dorównuje. Krasnolud nie wiedział czy jego oczy go całkiem zawiodły, czy po prostu trafił na cud! Alkoholicy świata będą się o niego bić latami to jest artefakt. ÂŚwięty Graal dla każdego pijaka. Teraz dopiero okaże się jak towarzysze są sobie bliscy, bo może dojść do rozlewu krwi, na którą Kiellon jest gotów nawet zabić! Jednak najpierw podpucha, żeby wyczuć bękarty. - Co z nią robim? Rzekł to i podał dalej swym towarzyszą. 

[Zaidaan]

-Coś tyyy, chyba żeś za dużo wychlał już. To nie.. nie.. No kurwa niemożliwe!
Jakoś nie wierzył w magiczną flaszkę dopóki z powrotem nie wpadła w jego ręcę. Wybadał ile jeszcze alkoholu zostało i ponownie przechylił flachę dość łapczywie. Spojrzał ponownie na butelczynę, a poziom alkoholu jakby się nie zmniejszył.
-Ożesz ty kurwa do stu diabłów! Magia! - Wykrzyknął zastanawiając się nad dalszym losem ich skarbu. -Pra..prawnie należy do mnije!- wybełkotał.

[Nawaar]

- Pojebao?! Wrzasnął, bo nie mógł się na to zgodzić. - Prawilnie to ja ich wyczaiłem w mordę. Oddawaj! Mój skarb! Tak to był ten moment historii, gdzie wszyscy uczestnicy rzucają się sobie do gardeł, żeby tylko odkryć, że tak naprawdę to co chcieli mają cały czas! Typowa przygoda z wartką akcją! Brodacz jednak nie opuści tak łatwo i zaczął szarpać człowieczynę i lepiej dla nich, żeby nie doszło do użycia siły!

[Zaidaan]

- Ty szarlatanie! Dzięki mnie wywalczyliśmy skarb! Pomogłem Ci! Tak się nie godzi!
I rozpoczęła się szarpanina, gdzie butelka z magicznym alkoholem stała na krawędzi.

[Narrator]

I zanim kłótnia wywiązała się na dobre, flaszka upadła na ziemię i potukła się.

[Zaidaan]

- No kurwa!
Wykrzyknął Emerick patrząc jak butelka z magicznym alkoholem właśnie przepada na dobre.
- Ssto teraz?

[Nawaar]

Butelka uderzyła o ziemię, niszcząc się na drobne kawałeczki. Krasnolud zostawił Emericka na chwilę i ukląkł rozżalony. - Wiszisz coś kurwa narobił? Wszystko w pizdu. Kiellon niemal się rozpłakał, ale cóż tak musiało być. Lipa straszna, lecz żyję się dalej, więc powstał z klęczek i spojrzał na towarzyszy. - To, co kierunek do domów?

[TheMo]

Mówią, że nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem. Jednak wódka to co innego.
-Panowie, chyba wszyscy się dzisiaj czegoś nauczyliśmy.

[Zaidaan]

-ÂŻeś mógł mnie nie szarpać.
Odparł na nieuzasadnione oskarżenia i popatrzył na zniszczony skarb.
- ÂŻeby nie rozbijać magicznego alkoholu?

[Nawaar]

- Darowanemu alkoholowi nie patrzy się do wnętrza? Zapytał, bo skąd miał wiedzieć jaki morał się za tym ciągnął.

[TheMo]

-ÂŻeby zawsze mieć zapasy alkoholu.

[Zaidaan]

- Aha.. - Odparł - Zimno się zrobiło, wracajmy do domu - stwierdził i za bardzo nie wiedząc gdzie idzie, poszedł przed siebie.
- Bywajcie!