Wojna o Valfden: Postawić wszystko na jedną kartę

[Izabell Ravlet]

Izabell tylko skinęła głową. Tęższe umysły wpadły na odpowiedź, gdy ona zastanawiała się nad tym, że zagadka ta wydawała się strasznie głupia. Poczuła pewien zawód. Rozwiało to niezwykłość tego miejsca, przynajmniej w oczach elfki. Jeżeli tak wygląda ratowanie świata, to można dziwić się wszystkim tym, którzy grają bohaterów. Jeżeli wszystko się uda i blondwłosa będzie miała pierwsze ratowanie świata za sobą, następnym razem spojrzy zupełnie inaczej na sytuację. Chłodniej.
Tymczasem sama też spoglądała po towarzyszach, oczekując, że ktoś może się wyrwie i wpadnie na sprytniejszą odpowiedź. Rzuciła też okiem raz czy dwa na strażnika, doszukując się jakichkolwiek oznak zniecierpliwienia. Istota taka jak ta jednak do czekania była przyzwyczajona...

[Gunses]

- Jedyne co mnie zastanawia, to czy jakiekolwiek z bogów, nazwałoby człowieka 'zwierzęciem'. Innego wyjścia jednak nie widzę, z tej sytuacji.

[Henandur Gnivaral]

Henandur Gnivaral przekazał odpowiedź na zagadkę tajemniczej istocie.

[Narrator]

- Pożyjecie o jeszcze jedną zagadkę dłużej. Druga z nich to również pytanie. Matka i ojciec mają cztery córki. Każda z córek ma jednego brata. Ile osób liczy ta rodzina? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Dragosani]

// Mamy rozumieć, że Klucznik zrobił minę Lenny Face?

- Jak dla mnie to siedem - Drago powiedział do pozostałych. Oczywiście nie po starodracońsku, to musiałby przetłumaczyć Henandur. W sumie ciekawie byłoby się nauczyć tego języka, ale cóż...
- Ojciec i matka, to dwie. Plus cztery córki to sześć. Plus jeden syn, będący bratem każdej z córek. Siedem - wyjaśnił dla ewentualnych opornych osób. Chociaż wątpił, aby tu takie były.

[Gunses]

- To brzmi logicznie.

[Henandur Gnivaral]

- Nikt nie protestuje, nie ma innego zdania? W takim razie przekaże odpowiedź.

[Mortis]

- Chyba nikt nie ma obiekcji, milczenie to również odpowiedź. W najgorszym wypadku, i tak byśmy umarli.

[Henandur Gnivaral]

Henandur Gnivaral podał odpowiedź do drugiej zagadki.

[Narrator]

- Pora na ostatnią zagadkę. - zaśmiał się złowieszczo. - Schwytany przez wroga oddział stu krasnoludów został skazany na śmierć przez rozstrzelanie z kuszy. Krasnoludom kazano ustawić się w rzędzie tak, że każdy z nich widział tylko towarzysza przed sobą. Każdemu ubrano czapkę frygijską, białą lub czarną. Każdy krasnolud, po kolei, zaczynając od ostatniego, musiał zgadnąć jakiego koloru jest czapka na jego głowie, zważywszy na to, że wolno mu było powiedzieć tylko i wyłącznie biała lub czarna. Jeśli krasnolud nie mógł odgadnąć koloru swojej czapki był zabijany strzałem z bełtu w serce. Przed nałożeniem czapek frygijskich na głowy i rozpoczęciem zgadywania krasnoludy mogły się naradzić przez 10 minut co do strategii jaką obiorą podczas egzekucji. Jaką strategię powinni przyjąć skazani na śmierć tak, aby jak najwięcej z oddziału przeżyło? Ile co najmniej krasnoludów przeżyje obierając tę strategię?





p.s.
Gdybym miał stu Silionów. To byłaby piękna wyprawa.

[Dragosani]

Drago zwrócił się do towarzyszy.
- Wedle zagadki przykładowy krasnolud widzi tylko jednego swojego towarzysza bezpośrednio przed sobą, nie zaś resztę rzędu - zaczął. Trzeba było się naradzić. Klucznik wszak nie mówił nic o limicie czasu, więc mieli chwilę aby się wspólnie zastanowić. - Więc już na pierwszą myśl wychodzi możliwość uratowania co najmniej połowy oddziału. Ostatni krasnolud mówi kolor czapki tego, stojącego przed nim. Ten przed nim mówi swój kolor i na pewno przeżyje. Pierwszy ma szanse pół na pół. Druga dwójka krasnoludów w rzędzie robi tak samo, i tak dalej, i tak dalej - powiedział. Ale nie był zadowolony z tej odpowiedzi. Głośno myślał, może coś komuś podpowie. - Ale coś czuję, że jest lepsza strategia. W tym przypadku połowa krasnali ryzykuje życiem dla drugiej połowy, Ech, gdyby tylko widzieli oni cały rząd przed sobą!

[Gunses]

- A gdyby do tego dodać modulację głosu? Nie było stwierdzone, że mają mówić jednym tonem. Pierwszy mówi kolor czapki stojącego przed nim. Powiedzmy BIAÂŁY. Kiedy kolejka się przesuwa, następny krasnolud wie, że ma czapkę białego koloru. Widzi czapkę kolejnego kranoluda, dajmy na to czarną. Gdyby powiedział BIAÂŁY! bardzo piskliwie, ozanczałoby to, że kolejny ma czapkę przeciwnego koloru. Ten, mając czarną widzi kolejnego w białej, więc krzyczy CZARNY! piskliwie. Słyszał poprzednika, który zanegował kolor swojej, czyli białej.  Gdy mają ten sam kolor, mówią niskim głosem. Kolejny wie, że ma ten sam, usłyszany kolor... Rozumiecie, co mam na myśli?

[Dragosani]

- Tylko pozostaje pytanie, czy nie jest to zbytnie naginanie reguł zagadki - stwierdził Drago. Takie rozwiązanie wydawało się całkiem efektywne. Oczywiście pomijając ewentualną pomyłkę krasnoludów, no i dziwactwo piskliwego tomu głosu brodacza. - W takim przypadku krasnolud mógłby zarówno przekazać oprawcom informacje o kolorze swojej czapki, jak i towarzyszowi kolor jego czapki - podsumował jak to rozumiał. - Co pozostali o tym myślą? - Spojrzał na resztę ich drużyny. ÂŻeby nie było, że wampiry same myślą. Szczególnie, że rzekomo odgadnąć odpowiedzi rzekomo mogły tylko osoby bez skazy. - I jeszcze pozostaje kwestia, ilu krasnoludów miałoby szanse przeżyć coś takiego. Pierwszy nie miałby informacji o swojej czapce, więc miałby szanse pół na pół. Pozostali zaś mogli by być pewni? Dobrze rozumiem?

[Gunses]

- Dokładnie, zastanawiam się, czy nie byłoby nagięciem zasad.

[Dragosani]

- Może właśnie o to chodzi? Aby nagiąć zasady dla swojej korzyści? - zasugerował Drago. - Jeśli inni nie maja własnych propozycji... - Spojrzał z wyrzutem na pozostałych. - To można by iść w tym kierunku. Pozostaje kwestia ilu krasnoludów może to przeżyć?

[Izabell Ravlet]

- Ale czy naginanie zasad wypada osobie, która miałaby być "o czystym sercu, jasnym umyśle, bez skazy i zmazy"? - odparła elfka, sama mając wrażenie, że w treści zagadki czegoś brakuje.

[Dragosani]

- Skoro miałoby to ocalić hipotetycznych jeńców... - Drago wzruszył ramionami. Kwestie moralności wykorzystywania zasad dla własnej korzyści nie były czymś, nad czym miał zamiar teraz snuć rozważania. - Ale do rzeczy! - zmienił temat. - Jeżeli nikt nie ma innych propozycji, to można skorzystać z tego rozwiązania. Jeżeli jest niewłaściwie... cóż, wtedy będzie nam wszystko jedno. Kwestia krasnoludów, które powinny to przeżyć. Według tego co rozumiem, powinno być ich dziewięćdziesiąt dziewięć. Pierwszy miałby szansę pół na pół. Dobrze to rozumiem? Czy coś pomijam? Chcę usłyszeć waszą opinię.

[Gunses]

- Według moich rachunków, również byłoby to 99. Oczywiście, jeżeli żaden się nie pomyli w zrozumieniu, co chciał mu przekazać poprzednik - po czym zrobił taką minę:  ;S


TheMo [25|Lip 20:02]:   Powiedziała ta co rozwiązuje zagadki xD
Kiellon aep Kharim [25|Lip 20:04]:   ona jest zbyt leniwa
Evening Antarii [25|Lip 20:33]:   Bo ja wiem jaka jest odp tylko dałam wykazać sie facetom żeby nie poczuli sie niedoceniani
Evening Antarii [25|Lip 20:34]:   a tak serio to nawet odpisać mi sie nie chce więc... :/ odpisać... ba, przeczytać nawet co tam piszą :p

[Dragosani]

- Pomyłkami krasnoludów chyba możemy się nie przejmować - stwierdził Dragosani. Denerwowało go to, że pozostali jakoś nie wyrażają chęci do wsparcia ich swoimi pomysłami. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Nawet jeżeli jest się królem. - Jeżeli nikt nie zgłasza sprzeciwu, albo nie ma lepszych pomysłów, to chyba nie mamy wielkiego wyboru i musimy postawić wszystko na jedną kartę. - Spojrzał na Henandura. - Byłbyś w stanie zrozumiale przetłumaczyć mu naszą odpowiedź? - zapytał.

[Henandur Gnivaral]

- Zadał dwa pytania. Uściślijmy, co dokładnie mam mu przetłumaczyć?