Test kruka #28

[Nawaar]

- To oczywiście zależy, co jest do zrobienia.
Odpowiedział beznamiętnie pomijając niegrzeczne uwagi karypla.

[Anette Du'Monteau]

-Rozumem to ty nie grzeszysz elfie, co? A co robiliśmy na poprzednim konkursie? Wystawiamy swoich zawodników i jazda. No ale wątpię by taka chudzina z głową godną raczej baby dała w tym radę.

[Nawaar]

- Wydaję mi się, że dzięki waszemu wynalazkowi każdy by dał radę a przynajmniej mogę spróbować w zamian chciałbym się dowiedzieć, co jest takiego niezwykłego w tym waszym piwie. Umowa stoi?
Uśmiechnął się elf w stronę krasnali od tak, aby nieco rozluźnić atmosferę.

[Anette Du'Monteau]

-To zwyczajny krasnoludzki lager. Nie ma w nic tajemniczego. Mam dość tych oszczerstw. Zmiataj stąd i żebym cię więcej nie widział. Widocznie źle rozegrana rozmowa i kiepskie argumenty nie przemawiały do krasnoluda.

[Nawaar]

- Panowie spokojnie. Wiem, że przesadziłem ze słowami za co przepraszam. Jestem gotów, żebyście wystawili mnie w zawodach, bo coś czuję, że wygracie ładną sumkę tanim kosztem. Dajcie mi szanse się wykazać.
Dla Thalena było to ostatnią deską ratunku, by dowiedzieć się jeszcze o specyfiku i ekipie go tworzącego. Miał również nadzieję, że krasnoludy nadal będą przekładać dobro swoich sakiewek nad swoją dumą i honorem.

[Anette Du'Monteau]

-Nadal nie wiem czemu miałbym wystawić takiego chłystka. My nic z tego nie mamy. Różnych zawodników jest w bród. Ty sobą akurat nic w tym momencie nie reprezentujesz.

[Nawaar]

- Dlatego proszę o uwierzenie we mnie i dania mi szansy postaram się, by nie mieć paść po pierwszych kuflach. Oddam nawet część swojej nagrody.
Thalen już i tak nie miał nic do stracenia, ale mimo wszystko dowiedział się jak ten alkohol się nazywał. Miał przynajmniej nadzieję, że słowo lager będzie znajome zleceniodawcy.

[Anette Du'Monteau]

Być może podziałała dla krasnali wizja większej puli pieniędzy a może coś zupełnie innego, jednak przewodzący im brodacz zmienił ostatecznie zdanie.
-Niech ci będzie. To twoja jedyna szansa. Jak skrewisz to nie ręczę za siebie ani chłopaków. - powiedział krasnolud. -Teraz pójdziesz z nami uszaty. Na drugim końcu dzielnicy powinien zaczynać się kolejny pojedynek.

[Nawaar]

Thalen lekko się zdziwił, że mu się powiodło przekonanie upartych krasnoludów. Jednak teraz i tak będzie musiał wspiąć się na wyżyny, by nie odpaść w przed biegach, bo do picia to jak każdy elf głowy nie miał. Elf będzie musiał przekonać się czy jest w stanie kogoś przepić, ale tymczasem ruszył za brodaczami na kolejny pojedynek.
- To idziemy. Mogę powiedzieć, że dam z siebie wszystko.

[Anette Du'Monteau]

Brodacze ruszyli lekko podśpiewując pod nosami jakąś sobie znaną melodię. Od czasu do czasu uzupełniali ją drobnym gwizdaniem. W końcu jednak dotarliście do miejsca. Dom był średniej wielkości i podobnie jak poprzedni miał większy kawałek wolnego terenu na tyle. Wszyscy zainteresowani wydarzeniem ludzie z okolicy zebrali się by spróbować szczęścia w swoich zakładach.
-Te nowy, masz jakiś pomysł jak zarobić na siebie? Może się popiszesz pomysłowością.

[Nawaar]

Elf również wesoło sobie pogwizdywał i maszerował za grupką krasnali i wtedy padł na niecodzienny pomysł zarobku, żeby brodacze mogli się od niego odczepić zarabiając ładną sumkę.- Bardzo proste postawcie na mojego przeciwnika, bo coś czuję, że przegram z kretesem.
Thalen był ciekaw czy tak na serio przystaną na tą ofertę. Dopiero potem zwrócił uwagę na plac i rozglądając się dookoła nie wyglądało to na wielką zmianę miejsca pojedynków, bo wyglądało dokładnie tak samo. Domek, większy ogródek i tłum ludzi chętnych sobie dorobić. 

[Anette Du'Monteau]

-To trochę zbyt oczywiste. Jesteś elfem i wtedy wszyscy postawią na twojego przeciwnika, a jeśli wygra wiele osób to pula znacznie zmaleje. Zaczynam mieć wątpliwości co do danej ci szansy uszatku...

[Nawaar]

- Nie znacie może jakiś specjalnych sztuczek, które pomogły by mi wygrać? Wy macie większe doświadczenie ode mnie i znacie się na takich pojedynkach, no nie wiem może poratujecie jakąś radą chociaż.
Elf już sam nie wiedział jakby mógł wygrać ten pojedynek.

[Anette Du'Monteau]

-O jakie znowu specjalne sztuczki ci chodzi? Trzeba umieć pić i tyle. Dobra głowa i przygotowanie to jedyne czego trzeba. Albo zaraz wpadniesz na coś wartego uwagi albo się pożegnamy.

[Nawaar]

- Chyba nie będę wstanie wam pomóc, bo jako elf moja ciało nie jest zbyt dostosowane do picia. Wybaczcie panowie za zmarnowany wasz czas. Pójdę już w swoją stronę. 
Powiedział i poszedł w stronę karczmy, gdzie dostał zlecenie od jednego z ludzi, by sprawdzić czym poją swoich przeciwników brodacze. Liczył w głębi na to, że zleceniodawca będzie zadowolony, a jeżeli nie to mówi się trudno.

[Anette Du'Monteau]

W trakcie wędrówki powrotnej natknąłeś się na jakiegoś mężczyznę. Wyglądał na nieco zatroskanego, zwłaszcza ściskając jakiś dziwny pakunek. Dostrzegłeś coś w rodzaju bukłaka w jego rękach. Trzymał go pewnie przy sobie, jakby nie chciał oddać i co jakiś czas nerwowo spoglądał na boki.
-W końcu będę bogaty! - mówił do siebie. -Mając to nikt nie będzie w stanie mnie pokonać... Nie wiedziałeś o czym mówi ten dziwny człowiek, ale wydawało się to dość intrygujące.

[Nawaar]

Thalen już miał powrócić do karczmy, kiedy to wydarzyła się dość niespodziewana sytuacja a był to człowiek mocno ściskający bukłak i mamroczący coś o dużej wygranej. Dla elfa pewne było, że w środku jest płyn, ale jaki i z czego zrobiony? Długouch będąc zaciekawiony sytuacją postanowił śledzić człowieka, bo nie wiadomo dokąd się uda a ciekawość zawartości pojemnika była dla niego ważniejsza niż zdanie relacji, jednakże widząc jak mężczyzna dodatkowo się rozgląda na boki, to elf postanowił się za nim skradać chowając się w boczne uliczki, a to w mieszając się w tłum starał dowiedzieć się więcej, bo nie chciał tak wprost do niego podejść zapytać co trzyma w rękach.

[Anette Du'Monteau]

Mężczyzna dalej ściskał bukłak i udawał się w mniej zaludnione uliczki oraz ścieżki miasta. Ewidentnie coś ukrywał i nie chciał się tym z nikim dzielić.

[Nawaar]

Thalen będąc ciekawskim elfem postanowił nadal śledzić mężczyznę ukrywając się jak tylko umiał najlepiej, a skoro mu się to udało za pierwszym razem to postanowił zrobić to za drugim razem. Długouch czekał aż całkowicie zejdą z bardziej uczęszczanych traktów i wtedy się pojawić i ewentualnie zaatakować człowieka i zabrać mu bukłak.

[Anette Du'Monteau]

Mężczyzna wszedł w długą i pustą uliczkę. Widać było tylko malutkie i ciasne uliczki boczne prowadzące od niej. Zaczął rozglądać się przed sobą oraz po nieco po prawej czy lewej.